Perspectief

Februari. Normaliter maken we dan al ruimschoots vakantieplannen. Zien we onszelf met een glaasje wijn en een kaasje op een terras bij een huisje in Frankrijk zitten. Een prima manier om de donkere maanden januari en februari door te komen.  Zelfs vorig jaar deden we dat nog, plannen maken. Totdat een viruspandemie roet in het eten gooide. Een pandemie waarvan we een aantal maanden dachten dat het hier niet zo’n vaart zou lopen. Wij eten immers geen broodjes vleermuis. In elk geval niet dat we weten…

Maar het liep anders. Ik weet nog dat ik op een vrijdag in maart 2020 overleg had met mijn teamleiders, en voorzichtig tegen ze zei dat we elkaar waarschijnlijk een paar weken niet op kantoor zouden kunnen treffen. Terugkijkend was dat de laatste keer dat we als managementteam bij elkaar zijn geweest. Vanaf maandag 16 maart werkten we volledig thuis, en medio juni stapte ik zelfs over naar een nieuwe baan op een ander ministerie. We hebben nog net begin juni samen een afscheidsborrel kunnen drinken, met z’n zevenen. De horeca was toen net weer open. Ook dat lijkt nu een andere tijd in een parallel universum.

Sinds medio juni werk ik voor een ministerie waar ik in totaal nog maar een handvol keren fysiek geweest ben, de laatste keer in september. Met een hele mooie groep mensen, waarvan ik de meesten nog maar één of twee keer in levende lijve gezien heb. Maar we vergaderen, schrijven samen mooie nota’s, en hebben mooie en diepgaande gesprekken over hoe we Nederland door ons beleid mooier en beter kunnen maken en hoe we problemen op kunnen lossen. Dat loopt gewoon door.

En om ons heen draait de wereld ook door. Sommige mensen hebben veel last van de coronacrisis. Verliezen dierbaren. Verliezen hun werk. Zitten thuis. Anderen gaan door alsof er niks aan de hand is. Sommigen blijven ontkennen, corona is een verzinsel of een virus van de overheid om ons allemaal een 5G-chip in te spuiten. Het netto effect van ons gezamenlijk gedrag is dat we nog steeds in een lockdown zitten. Dat er volgens de deskundigen een derde golf aan komt. En dan bedoel ik de deskundigen die er wel voor doorgeleerd hebben, niet de deskundigen uit de 17 miljoen bondscoaches langs de lijn. Die van mij eigenlijk gewoon eens hun mond mogen houden. Ik geloof in kennis en vakmanschap die dieper gaat dan Twitter en andere bedenkelijke bronnen, en over langere tijd is opgebouwd dan een avondje Googelen… Doe je eigen onderzoek. Een jaar of 5 à 10. Dan mag je meepraten.

Ja, ik snap meestal ook niet waarom het vaccineren zo lang duurt. En waarom de testcapaciteit zo langzaam werd opgebouwd. Mijn collega’s van dat ministerie werken er heel hard aan, dat zie ik wel. En het feit dat we heel lang geleden hebben besloten om het Nederlandse zorgsysteem ‘efficiënt’ in te richten zal er ook wel mee te maken hebben. ‘Efficiënt’ betekent namelijk ook ‘zonder buffers’. Zonder fatsoenlijke reservecapaciteit om dat ene ‘black swan event‘ op te vangen. Dat was destijds vast een goed idee om te kunnen bezuinigen.

Afgelopen jaar was ik ook regelmatig verdrietig, bang en boos. Verdrietig en bang om wat ik zag gebeuren om me heen. Leeggehamsterde supermarkten. Een virus waarvan we niet wisten wat het zou doen. Mensen om me heen die in zorgen zaten om hun dierbaren, of verdriet hadden bij overlijden, of niet naar een begrafenis konden, of een kwetsbare gezondheid hebben en al bijna een jaar thuis zitten. Ik was verdrietig voor de collega’s die moeite hadden om alle ballen in de lucht te houden, het werk en de kinderen en de zorg voor dierbaren. Ik was boos op mensen die zich niet aan de maatregelen hielden en houden, die een avondklok aangrijpen als reden om te demonstreren plunderen. Soms als ik boos ben wil ik dat soort mensen in elkaar slaan, of hoop ik dat de ME er extra hard op mept. Maar zo wil ik me helemaal niet voelen. Ik heb dan soms echt even een hekel aan mezelf.

Net als veel mensen worstel ik met het gebrek aan perspectief. Kunnen we wel weer eens naar buiten? Naar een restaurant? Met een groep vrienden een biertje doen op een terras? Een feestje vieren? Een begrafenis bijwonen? Op vakantie? Luxeprobleem. Afgelopen jaren gingen wij in september, toen iedereen weer terug was. Op de tweede dag van onze vakantie zette Frankrijk de regio waar wij verbleven op rood. We zijn in de auto gestapt en naar huis gereden. In het najaar zijn we nog een weekendje weg geweest in eigen land. We hebben een heerlijk huis, maar snakken ook wel eens naar een ander uitzicht dan onze werkplek.

Tegelijkertijd hebben we veel om blij mee te zijn. We hebben inkomenszekerheid. Elke maand op de 24e wordt het salaris gestort. We hebben zinvol en interessant werk. Dat loopt allemaal gewoon door. Eigenlijk bevalt dat thuiswerken me ook wel goed. Het scheelt reistijd, het is makkelijker om alles digitaal te doen, het is eigenlijk best efficiënt. Ik ben blij als ik collega’s kan helpen die even worstelen met al het gedoe en de combinatie werk en kinderen thuis. Maar soms wil ik wel weer eens over een kantoorgang wandelen en even bij een collega binnen kunnen lopen. De koffie is tegenwoordig thuis wel een stuk beter dan op kantoor.

Ook mijn financiële systeem loopt gewoon door. De aflossingen, de beleggingen. Zelfs de beurs blijft maar stijgen. Een enorme bubbel, maar je hoort mij niet klagen. Dat komt wel weer als de bubbel in elkaar klapt.

Terug naar kantoor? Ik reken tot in het najaar nergens op. Pas als we een overgrote meerderheid van de bevolking gevaccineerd hebben kunnen wij Haagse ambtenaren terug naar de legbatterijen kantoorkolossen rondom station Den Haag Centraal. Op vakantie? Ik hoop het. Een beetje perspectief op een einde van de tunnel? Dat zou fijn zijn.

Zo. Van me af geschreven. En hierna gaan we gewoon weer over financieel bewust leven schrijven.

Ben jij er ook wel eens klaar mee?

Doelen voor 2021

Maandag 18 januari 2021 is volgens veel mensen Blue Monday. Het is de dag waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen, omdat het uitvoeren van goede voornemens al mislukt is en de vakanties nog ver weg zijn, terwijl ook de dagen nog donker zijn en het pas de eerste dag van de werkweek is. Waar veel mensen hun doelen en goede voornemens al weer hebben losgelaten, is het geen toeval dus dat ik vandaag (pas) mijn doelen voor 2021 publiceer. Ook mijn plannen voor 2020 publiceerde ik immers pas medio januari, en de evaluatie van mijn jaardoelen voor 2020 hebben jullie vorige week kunnen lezen.

Eén van de belangrijkste conclusies van mijn evaluatie was dat ik voor veel onderdelen eigenlijk helemaal geen doelen wil stellen. Ik wil goede gewoontes aanleren, gewoontes die ‘vanzelf’ succes brengen. Zoals mijn ‘geldsysteem’ dat automatisch zorgt dat ik spaar, beleg en de hypotheek aflos terwijl ik wel gewoon kan leven. En mijn wekelijkse sportsessie(s) die zorgen dat ik gezonder ben en blijf dan ik de afgelopen decennia was. Doelen komen er ook wel, maar alleen voor onderdelen die ik  heel Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdsgebonden kan en wil maken.

Het zijn dus voorlopig minder doelen dan vorig jaar.

Systemen en Gewoontes

Er zijn verschillende ‘systemen’ die ik heb en die ik in stand wil houden. Systemen zijn hier niet alleen maar ICT-systemen, maar een geheel van elementen die elkaar wederzijds beïnvloeden en die een geïntegreerd geheel vormen. Dat is een definitie uit de systeemtheorie, die ik ook in mijn werk veel gebruik. Die elementen kunnen ICT-systemen zijn, maar ook processen, mijn eigen normen en waarden, gereedschappen, diensten van anderen, alles wat bijdraagt aan het geïntegreerde geheel.

Zo bestaat mijn Systeem voor Gezond Leven onder andere uit mijn diëtist, mijn personal trainer, de sportstudio waar ik train, de apps op mijn telefoon voor het hardlopen en het bijhouden van gezondheidsstatistieken, en mijn spreadsheet waarin ik mijn trainingsschema en gewicht bijhoud. Samen met mijn persoonlijke overtuigingen dat ik (a) een gezond BMI wil hebben en (b) me energiek en sterk wil voelen, zorgen die elementen er voor dat ik wekelijks voldoende beweeg en werk aan mijn conditie en kracht.

En uiteraard is er mijn Financiële Systeem. Mijn spreadsheets, en mijn systematiek van maandelijks eerst mijzelf betalen en de potjes vullen. Aflossen met de sneeuwbal en € 1.000 extra per maand, maandelijks een vaste inleg naar de beleggingsrekening, en daarmee zo bijkopen uit mijn vaste portefeuille om beter te balanceren.

Kleinere systemen en gewoonten zijn bijvoorbeeld mijn dagelijkse opruimrondje waarmee ik er aan bijdraag dat er geen chaos in ons huis ontstaat die zich ontwikkelt tot chaos in mijn hoofd. En ook in mijn nieuwe werk heb ik een ‘systeem’ gevonden. Een manier waarop ik de dingen doe. Hoe ik mijn dag begin en hoe ik eindig met een zoveel mogelijk opgeruimde mailbox en een heldere actielijst. En hoe ik een dagelijkse bellijst heb en zoveel mogelijk vaste tijdvakken voor mijn e-mail. Dat zorgt voor rust (en reinheid en regelmaat).

Dit zijn in elk geval systemen waar ik tevreden over ben en die ik in 2021 in stand wil houden, en waar mogelijk verder wil verbeteren.

Doelen

Er zijn voor 2021 ook weer concrete doelen.

Financieel houd ik het simpel. Ik streef naar een spaarpercentage van minimaal 40,0%. Volgens mijn begroting zou dat moeten lukken, en het is een realistischer ambitie dan mijn doelstelling van vorig jaar. Ik heb verder geen doelstellingen voor de groei van mijn eigen vermogen. Dat wordt namelijk vooral beïnvloed door de WOZ-waarde en de ontwikkelingen op de aandelenmarkten. En daar heb ik geen invloed op. Dus wil ik er ook geen doelen op stellen, want dat leidt alleen maar tot door mijzelf veroorzaakte teleurstellingen.

Ook voor het lezen is er weer een doelstelling. Dit jaar wil ik de 10.000 pagina’s halen, dat zijn (op basis van mijn leesgedrag van de afgelopen jaren) ongeveer 25 boeken. Belangrijker nog dan dit vind ik het opbouwen van een ‘leesgewoonte’. Het lezen van een boek zou, naast het lezen van The Economist en het lezen van blogs van anderen, weer onderdeel moeten worden van mijn ‘systeem’. Als ik die leesgewoonte weer opbouw, dan wordt die doelstelling een makkie. De eerste weken van januari zijn in dit opzicht nog niet succesvol, ook omdat de ‘nadagen’ van het Kabinet Rutte-3 voor ons ambtenaren vrij druk zijn.

Verder wil ik gezond blijven leven. Dat betekent concreet dat ik in mijn ‘gewichtsrange’ wil blijven. Die paar corona-kilo’s wil ik nog kwijt.

En ook voor mijn blog heb ik bescheiden ambities. Doorgaan met schrijven, met het delen van kennis over mijn eigen financiële reis, zolang ik inspiratie heb. Dat werkt al meer dan vijf jaar. Ik heb geen doelen qua lezersaantallen of financiële omzet uit mijn blog. De ene advertentie in de zijlijn levert genoeg op om de hosting te betalen. En verder wil ik vrij van commerciële belangen blijven, net als de afgelopen vijf jaar. Geen affiliate links of gesponsorde berichten dus, en alleen stukjes die door mijzelf geschreven zijn.

Welke systemen heb jij in jouw leven? En welke doelen heb jij in 2021?

Evaluatie jaardoelen 2020

  • Berichtcategorie:The HOT Life

Vorig jaar in januari schreef ik over mijn jaardoelen voor 2020 en medio dat jaar maakte ik een tussenstand op. Maar, nu we ons inmiddels in 2021 bevinden, is het tijd om de eindstand op te maken. En de vraag te beantwoorden of ik ook voor dit jaar weer concrete doelen ga stellen. Mariimma was weer eens sneller dan ik, zij keek in december al terug.

Wat waren de doelen ook al weer?

Voor 2020 stelde ik de volgende doelen:

  1. Na vier jaar op mijn functie ging ik op zoek naar een nieuwe baan.
  2. Mijn Excel-spreadsheets moesten eindelijk open-source gaan worden.
  3. Ik wilde in 2020 24 boeken en/of 10.000 pagina’s lezen.
  4. Ook moest ik van mijzelf blijven schrijven.
  5. Ik had (zoals elk jaar) een stapeltje financiële doelstellingen.
  6. En een aantal dingen moesten vooral goed blijven gaan.

De nieuwe baan heb ik in het eerste half jaar al gevonden, daar kon bij de tussenrapportage al een mooie krul voor komen te staan. Inmiddels heb ik besloten om daar in 2021 ook een vierdaagse werkweek aan te koppelen. Dat geeft een hoop rust en ruimte in mijn leven. Maar hoe is het nu met de andere doelstellingen?

De Spreadsheets

Het blijft maar zwalken met mijn spreadsheets. Ik heb in 2020 vrolijk verder gebouwd aan de functionaliteit van mijn bestaande spreadsheets. Ruim 70 nieuwe en verbeterde functies voegde ik toe, variërend van nieuwe indicatoren tot nieuwe grafieken en overzichten. Ongeveer gelijk verdeeld over mijn administratiespreadsheet, mijn beleggingsspreadsheet, de hypotheekspreadsheet en mijn dashboard. Maar dat was dus allemaal mijn bestaande spreadsheets. In Excel.

Daarnaast ben ik zelfs met GnuCash aan de slag gegaan, het open-source administratiepakket. Daar heb ik de administratie van de gezamenlijke huishouding van Geldnerd en Vriendin in ondergebracht. Ik moet zeggen, dat werkt uitstekend. Aanstaande donderdag verschijnt er een uitgebreide blogpost over hoe ik dat heb aangepakt, met voorbeelden.

Maar die spreadsheets zitten dus nog steeds in Excel. Ik ben inmiddels wel begonnen met het ombouwen. Het is en blijft een meerjarenproject.

Het Lezen

Deze doelstelling is gehaald. 24 boeken zijn er uitgelezen, en in het 25e boek ben ik bezig, in totaal ongeveer 9.000 pagina’s. Ik heb, mede door de coronapandemie en het gebrek aan uitgaansmogelijkheden, meer gelezen dan in voorgaande jaren.

Wat me wel is opgevallen is mijn onregelmatige leespatroon. Soms lees ik honderden pagina’s in een week, soms lees ik weken niets. Het ligt niet alleen maar aan het boek dat ik op dat moment lees, want ik kan rustig een boek wegleggen als het me niet boeit. Het is anders, soms staat mijn hoofd er gewoon niet naar. Ik lees heel veel voor mijn werk, en buiten het werk lees ik elke week The Economist en grote aantallen blogs. Vriendin leest bijvoorbeeld standaard nog even een hoofdstukje in haar boek als we naar bed gaan. Dat soort gewoontes heb ik niet. Boeken zitten niet meer helemaal in mijn systeem, het is geen gewoonte.

Het Schrijven

Ook in 2020 verschenen er hier bij Geldnerd trouw 2 stukjes per week. Elke maandag en donderdag om 5 over 5 ’s ochtends. En af en toe een extra blogpost als daar aanleiding toe is. In totaal waren het er 111, en eind december 2020 stonden er in totaal 721 blogposts, geschreven sinds 1 september 2015. Eind december zag ik ook dat mijn bezoekersaantallen in 2020 weer enorm gegroeid waren. In totaal ruim 330.000 unieke bezoekers en 1,7 miljoen pageviews vorig jaar. Wow. Bedankt!

De Financiële Doelstellingen

Faal. Dat is het eerste woord wat er bij mij in gedachten komt als ik naar mijn financiële doelstellingen kijk. En tegelijkertijd moet ik dan ook streng zijn en mijn zegeningen tellen. Want die zijn er veel op financieel gebied. Het was een jaar zonder grote negatieve financiële verrassingen. De enige substantiële tegenvaller waren de medische kosten voor Hondje. De inkomens van Geldnerd en Vriendin bleven gewoon maandelijks binnenkomen en onze banen staan niet op de tocht. En ons systeem draait gewoon door. De gezamenlijke huishouding loopt financieel op rolletjes, we lossen maandelijks extra af op onze hypotheek en onze sneeuwbal groeit elke maand verder. Mijn potjessysteem zorgt voor financiële rust en ik doe elke maand mijn extra inleg in mijn beleggingsportefeuille. Dus op vrijwel alle financiële subdoelen kan ik een vinkje zetten.

Behalve die ene. Het spaarpercentage. Wat ik een aantal maanden niet helemaal correct berekend heb. Mijn doelstelling qua spaarpercentage in 2020 was 45,0%. Het is uiteindelijk 38,9% geworden. Nog steeds niet slecht, maar niet de doelstelling die ik voor ogen had. Ooit kom ik daar wel overheen. Maar nu nog even niet.

Wat blijft er goed gaan?

Ook in 2020 ben ik wekelijks blijven sporten, en ik let duidelijk beter op wat ik eet. Ja, ook ik ken het verschijnsel ‘corona-kilo’s, maar het is gelukkig wel onder controle. En ik heb meer kilometers gefietst dan ooit tevoren, want we mijden het OV. Hier ben ik echt tevreden over, ik voel me nog steeds een stuk gezonder dan 2 jaar geleden. Daar was ik extra blij mee toen de eerste berichten verschenen over het verband tussen overgewicht en de zwaarte van corona-klachten.

Verder was 2020 natuurlijk een heel bijzonder jaar. Door de coronapandemie hebben Geldnerd en Vriendin sinds medio maart vrijwel volledig thuis gewerkt. We hebben er gelukkig de ruimte voor en hebben elk een eigen werkkamer met een goede werkplek, we zitten dus niet op elkaars’ lip en hebben ook gewoon leefruimte waar we niet aan het werk herinnerd worden. Hondje is er inmiddels aan gewend dat we vrijwel altijd thuis zijn (dat wordt nog een dingetje als het weer anders wordt) en Geldnerd en Vriendin hebben elkaar de hersenen niet ingeslagen.

Maar we hebben dit jaar maar weinig mensen gezien, weinig gezellige uitjes gehad, en zijn nauwelijks op vakantie geweest. Het zijn luxeproblemen, daar ben ik me zeer van bewust. Maar het laat ons wel zien wat we missen en wat we nodig hebben om ons blij en gelukkig te voelen. Hopelijk wordt 2021 beter, al verwacht ik zelf daar pas na de zomer echt effect van te zien (onder voorbehoud van de vaccinatiecampagne).

Evaluatie

Een gemengd beeld, die resultaten voor 2020. Maar per saldo ben ik helemaal niet ontevreden. Ik ging het jaar gezonder, rustiger en blijer uit dan ik er in ging. En vermogender. Dus ik mag helemaal niet klagen.

Het opschrijven van de doelen heeft gemaakt dat ik er veel bewuster mee bezig geweest ben. Maar ik voelde ook druk. Druk die ik mezelf oplegde. Ik ben behoorlijk competitief, en ik weet dat ik voorzichtig moet zijn met de druk die ik mijzelf opleg. Het leven is immers één groot wedstrijdje met mijzelf.

Ik heb me ook gerealiseerd dat ik eigenlijk helemaal niet houd van het stellen van doelen. Er zijn onderdelen waar het prima werkt, en waar ze kunnen helpen in de jacht op succes. Bijvoorbeeld een spaarpercentage. Iets wat je heel Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdsgebonden kunt maken. Dan is het fijn om doelen te stellen.

Maar veel onderdelen lenen zich er eigenlijk helemaal niet voor. Neem het lezen. Ik lees veel, maar heb me in 2020 wel gerealiseerd dat het lezen van boeken niet meer echt in mijn ‘systeem’ zit. Of neem het gezonde leven. Ik had echt niet de doelstelling om eind van het jaar te kunnen bankdrukken met een gewicht van 50 kilo (dat is overigens wel gelukt…). In die situaties is het veel beter om je niet te richten op een doel, maar om gewoontes te ‘kweken’.

Ik geloof dus ook niet in ‘crash-diëten’, of dat nou gaat om je gewicht of je alcoholgebruik of je tijd op social media of op bepaalde apps. Goed, dan doe je een maandje zonder. Maar als je niet ondertussen heel hard werkt om van die apps of andere verslavingen af te blijven om jezelf andere gewoontes aan te leren, dan val je na die maand meteen weer terug. Met vaak extra compensatie voor de gemiste maand, ook nog…

Gewoontes dus. Persoonlijk aangewende handelingen, vanzelf geneigd zijn om iets steeds weer en ook op dezelfde, vertrouwde manier te doen. Want aan succesvolle gewoontes heb je iets voor de rest van je leven. Of dat nu een gezonde levensstijl, een gezond financieel systeem, of een gezonde manier om te ontspannen is. Als de gewoontes er zijn, komen de resultaten vanzelf. Dat is iets waar ik me in 2021 meer op wil richten.

Hoe is het met jouw doelen voor 2020 gegaan?

Vierdaagse werkweek in 2021?

  • Berichtcategorie:The HOT Life

Als rijksambtenaar heeft Geldnerd een luizenleven. Met een vast en voltijds contract van 36 uur per week, en een werkrooster van 40 uur per week, heb ik zo’n 50 vakantiedagen per jaar. In 2019 heb ik voor het eerst gedurende de zomer een vierdaagse werkweek ingevoerd, en dat beviel uitstekend. Door de drukte in mijn oude baan, en door de corona-crisis die op vakantie gaan een stuk moeilijker maakte, heb ik bovendien in de eerste helft van 2020 minder verlof opgenomen dan normaal. Er ging dus een behoorlijk ‘stuwmeer’ aan verlofuren mee naar mijn nieuwe baan. Dat is een voordeel van binnen de rijksoverheid werken, je neemt je arbeidsvoorwaarden en vakantie-uren gewoon mee.

In 2020, in mijn nieuwe functie, heb ik dus ook maar een vierdaagse werkweek ingevoerd in de zomer. En die beviel ook weer uitstekend. Ik nam de vrijdag standaard als verlofdag. Omdat Vriendin sinds dit jaar ook een vierdaagse werkweek heeft, hadden we samen een lang weekend. Ik merkte dat ik veel meer klusjes gedaan kreeg rond het huis en tóch een lekker ontspannend weekend kon hebben. En stilletjes besloot ik dan ook om mijn vierdaagse werkweek te verlengen tot eind 2020. Ook heb ik rond Kerstmis en Oud- en Nieuw nog twee weken verlof gepland staan. Bovendien kwam ik er ook achter dat ik onder de huidige CAO veel minder verlofuren kan verkopen. Dat scheelt mij inkomen en maakt dat ik echt iets moet doen met al die uren… De enige in ons huishouden die nog een vijfdaagse werkweek heeft is Hondje. Die gaat gewoon nog vijf dagen per week met de uitlaatservice mee.

In oktober werden in ons personeelssysteem ook de verlofuren voor 2021 zichtbaar. En met dat overzicht in de hand ben ik maar eens gaan rekenen.

Soorten verlof

Verlof komt bij de rijksoverheid in allerlei smaken, zelf heb ik drie soorten verlofuren. Ten eerste de wettelijke reguliere verlofuren, dat zijn er 144 per kalenderjaar. Daarnaast de bovenwettelijke uren, in mijn geval zijn dat er 36 per jaar. Samen is dat 180 uur / 7,2 uur per werkdag = 25 vakantiedagen (bij een 36-urige werkweek. En dan bouw ik door mijn huidige 40-urige werkrooster per week ook nog 4 compensatie-uren op. In 2021 zijn dat 204 verlofuren. Bij elkaar 384 verlofuren in 2021, oftewel 48 vakantiedagen van 8 uur (want 5×8-werkrooster dus ik moet 8 uren inboeken voor een hele dag verlof), oftewel 9 weken en 3 dagen. De reguliere verlofuren zijn 2 jaar houdbaar, en de compensatie-uren moet je echt opmaken in het lopende kalenderjaar.

Maar… Ik houd ook nog uren over uit 2020. In oktober heb ik mijn compensatie-uren uit 2020 op weten te maken. Maar op 1 december had ik ook nog 206 reguliere verlofuren staan. Die zijn grotendeels met mij meegekomen uit mijn oude functie. Oftewel 5 weken en 6 uur verlof.

Verlofstuwmeer

Nu vind ik het geen optie om vanaf 1 december vrij te nemen en tegen mijn collega’s te zeggen ‘zie je volgend jaar’…. Dat zou ik ook niet willen, mijn werk is er veel te leuk voor, en ik denk ook niet dat mijn baas er heel gelukkig van wordt. Maar een deel van de verlofuren krijg ik nog wel op. Ik neem immers tot het einde van dit jaar elke vrijdag vrij, en ook rond de feestdagen twee weken. Volgens die planning blijven er dan eind 2020 nog 118 reguliere verlofuren over, die meegaan naar 2021. En die moeten in 2021 ook wel op, want hun uiterste houdbaarheidsdatum is 31 december 2021. Dit betekent wel dat ik met een uitgebreid verlofstuwmeer aan 2021 begin.

OmschrijvingUren 2021Houdbaar tot
Reguliere wettelijke uren 202011831-12-2021
Reguliere wettelijke uren 202114431-12-2022
Bovenwettelijke uren 20213631-12-2021
Compensatie-uren 202120431-12-2021
Totaal 2021502

Maar liefst 502 verlofuren. Bij een werkrooster van 5 dagen per week maal 8 uren per dag zijn dat 12 weken, 2 dagen en 6 uren verlof. Bijna drie volledige maanden. Waarvan ook nog eens 358 uren (8 weken, 4 dagen en 6 uur) echt op moeten in 2021, anders vervallen de uren. Oef…. Dat zie ik mezelf niet zomaar opnemen. Het is dus tijd om een list te verzinnen en het nuttige en aangename te verenigen.

Vierdaagse werkweek?

Na wat rekenen heb ik mij voorgenomen om mijn werkrooster te veranderen van 5×8 naar 4×9. Dus 4 werkdagen van 9 uren. Die uren maak ik op dit moment meestal toch al wel… Mijn plan is dan om maandag tot en met donderdag te werken, en standaard op vrijdag vrij te zijn. Ik heb dan geen recht meer op compensatie-uren, want die krijg je alleen als je meer dan je contracttijd per week werkt. In bovenstaande tabel houd ik dan ( 118 + 144 + 36 = ) 298 verlofuren over, waarvan 154 houdbaar tot eind 2021 en 144 houdbaar tot eind 2022. Omdat een volledige werkweek dan 36 uur is, heb ik hiermee nog 8 weken, 1 dag en 1 uur verlof over in 2021. Dat moet voldoende zijn, toch? En omdat ik nog steeds voltijds blijf werken, 36 uur per week, lever ik ook geen salaris in.

Het alternatief was gewoon een werkrooster van 5×8 houden, en elke vrijdag vrij nemen. Dat zou mij 50 verlofdagen à 8 uur kosten, dus 400 verlofuren. Dan heb ik nog ‘maar’ 102 verlofuren over, genoeg voor 3 weken en 6 uur verlof buiten de vrijdagen. Dat vind ik toch echt te weinig.

Inmiddels heb ik dit ook besproken met mijn plaatsvervanger, want de ‘mores’ is toch wel dat één van ons tweeën er zou moeten zijn. Hij heeft geen plannen om minder te gaan werken, het is dus geen probleem als ik er ook in 2021 op vrijdag niet ben. Men is eigenlijk al niet anders gewend. En ook mijn directeur is akkoord. Het wordt dus ook in 2021 een vierdaagse werkweek en een driedaags weekeinde voor mij. Ik kijk er naar uit.

Hoe deel jij jouw werkweek in?

Geldnerd is geen klusser…

…Maar is er nu toch mee begonnen. Ja, ik heb grotendeels een tuin aangelegd (die nu overigens vrijwel helemaal door Vriendin wordt onderhouden). Maar klussen in en aan ons huis is niet zo mijn ding. Het geeft me veel voldoening als iets netjes en af is. De combinatie van perfectionisme en niet zo handig en ervaren zijn met klussen is soms wel frustrerend.

Maar een huis heeft onderhoud nodig. En een oud huis extra, zeker als het decennialang niet zo heel goed verzorgd is. We wisten dus al een tijdje dat er wat te doen was. Het meest urgent zijn de kozijnen aan de voorzijde, op straatniveau. Dat is ook letterlijk op straatniveau, ons souterrain ligt ruim een meter beneden straatniveau namelijk. En die kant ligt pal op het westen. Het weer, de regen en de wind, staan er recht op. En ook het opspattend vuil van het verkeer. En dat allemaal op loopafstand van zee, in ons deel van Geldnerd City is zoute lucht echt wel een dingetje. Er zaten al wat scheurtjes in het verfwerk. Tijd voor actie dus.

Nou duurt dat bij mij altijd even. Ik moet moed verzamelen. Maar ik wilde het niet uitbesteden. Ik wil dit soort dingen zelf kunnen. En het leek me ook wel een rustgevend klusje, lekker zen bezig zijn en zichtbaar resultaat van je werk. Dus toen Vriendin wat schilderwerk binnenshuis aan ging pakken, heb ik al mijn moed verzameld en de verfkrabber in de kozijnen buiten gezet. Dat vond ik wel een spannend moment. Je weet immers dat er, zodra je de eerste verf hebt weggekrabt, geen weg terug is.

Ik had me goed voorbereid. Filmpjes gekeken van diverse hoe-het-zelf ketens en andere enthousiastelingen op YouTube. Een lijst van stappen en materialen gemaakt. Een trip naar de bouwmarkt. Ik was er dus helemaal klaar voor. En ik werd niet teleurgesteld. Want ik begon te krabben op het liggende deel aan de onderkant van het kozijn waar we al een aantal scheuren in de verflaag zagen. En waar het een beetje meeveert als je er met je vinger op drukt. De ervaringsdeskundigen weten dan waar ik het over heb. Houtrot.

Goed, eigenlijk geen verrassing dus. Maar de vraag is dan altijd: hoeveel? Met matig enthousiasme begon ik te krabben en te beitelen. Maar wat er ook verscheen, geen hout dat niet aangetast was. Al snel werd duidelijk dat ik het onderste liggende deel van één van de kozijnen als verloren moest beschouwen. En ook één van de staande delen was deels aangetast. Dat bracht een nieuw dilemma. Want dat moest dus eigenlijk vervangen worden. En dat is een klusje waar ik mij liever nog even niet zelf aan waag. Dus ging ik op zoek naar een klusjesman. En dat viel nog niet mee. Ik had al gehoord dat alles wat ‘handig’ is het extreem druk heeft. En dat beeld werd bevestigd. Diverse malen kreeg ik te horen dat er over 12 maanden wel ruimte zou zijn in de agenda. Maar zo lang wil ik natuurlijk niet wachten. Dit moest opgelost voordat de herfststormen Huize Geldnerd weer zouden gaan teisteren.

Halve dorpel weg, nog steeds een spons….

Even overwoog ik toch om het dan maar zelf te gaan proberen. En de verlamming sloeg weer toe. Want wat zou de fallback zijn als het mij niet zou lukken? Gelukkig was op dat moment de redding nabij, via een familielid elders in Geldnerd City, die al jarenlang een vaste klusjesman heeft die wel even tijd kon maken voor ons probleem. Dus een paar dagen later werd alles opgemeten en een weekje later is er een keurige nieuwe hardhouten balk geplaatst, en is ook het aangetaste gedeelte van het staande deel vervangen.

Als nieuw….. Oh ja, het IS ook nieuw!

Ondertussen ben ik uiteraard verder gegaan met de rest van de kozijnen. Het andere raam bleek gelukkig niet aangetast. Dat stond na een paar dagen keurig in twee lagen grondverf, waarbij de oneffenheden zoveel mogelijk waren weggeplamuurd en de kitranden vervangen waren. En ook de rest van het aangetaste kozijn werd gekrabd, geschuurd, geplamuurd en twee keer in de grondverf gezet.

Met het aflakken heb ik gewacht tot het eerste kozijn gerepareerd was en ik ook dat in de grondverf kon zetten. Daarna heb ik tegelijkertijd beide kozijnen licht opgeschuurd en in de lak gezet. Dezelfde dag, dezelfde omstandigheden. En ik moet zeggen dat ik niet ontevreden ben over het resultaat. Het ziet er een stuk beter uit dan voorheen, en we weten nu zeker dat de kozijnen er weer even tegen kunnen. In totaal zitten er best veel uren in die twee ramen. Een echte schilder kan het sneller en ook wel beter, daar ben ik mij van bewust. En toch weet ik zeker dat deze aanpak mij geld bespaard heeft. Want ik heb geen arbeidsuren van schilders hoeven betalen. En ik heb nu wat kluservaring en iets meer zelfvertrouwen daarin, en ken ons eigen huis nu iets beter. Dat is ook waardevol.

Geen close-up. Want ik ben geen vakman.

Maar… Er zijn nog twee (grotere) ramen aan de voorzijde. Waar ik een steiger voor nodig ga hebben. En er is werk nodig aan een rotte vensterbank. En dan nog vier raampartijen aan de achterkant. Misschien wordt het ook tijd dat ik wat kluscursussen ga doen om meer dingen zelf aan te kunnen pakken. Ik zou best graag leren loodgieten, stuccen, timmeren, en ook meer van elektra weten. Dat zijn handige vaardigheden voor de toekomst. Maar ook die cursussen, zie ik, zitten al tot volgend jaar volgeboekt hier in de regio….

En voor die andere raampartijen moet misschien maar een vakman komen. Want helemaal tevreden ben ik niet over mijn schilderskwaliteiten. Misschien is het toch beter dat ik mijzelf beperk tot bloggen en programmeren?

Ben jij een klusser?

Bewust Leven

‘Blog over (financieel) bewust leven’. Dat is al een tijdje de ondertitel bovenaan Geldnerd.nl. Dat is niet altijd zo geweest. De eerste jaren stond er ‘Bloggen over persoonlijke financiën’. Het is het enige dat ik aan de vormgeving van deze blog veranderd heb sinds ik er 5 jaar geleden mee begon. De vormgeving en opmaak zijn al die tijd niet veranderd. Waarom ook? Maar die ondertitel dus wel. En dat is een hele bewuste keuze waar ik, zoals de meeste dingen, lang en diep over heb nagedacht.

Ik werd op dit punt nog weer eens getriggerd toen ik onlangs het epistel over Intentioneel Leven las van Ernst-Jan Pfauth (die we inmiddels toch wel collega-FIRE-blogger mogen noemen, naast alle andere nuttige dingen die hij doet). Een van de dingen die ik mooi vind aan dat schrijven zijn de concrete voorbeelden die hij geeft. De afgelopen jaren heb ik persoonlijk ook twee filosofieën omarmd: FIRE en Minimalisme. En bij beide is Bewust Leven de rode draad. Bewust keuzes maken. Vandaar de ondertitel.

Sinds 2003 ben ik bewust bezig met mijn financiën. In eerste instantie keken Ex en ik eens per kwartaal naar onze inkomsten en uitgaven. Dat was een begin. Bewustzijn van wat er inkwam en wat er uitging. Pas later, stapsgewijs, werd dit uitgebreid. Bewuste keuzes maken in waar we wel (en niet) geld aan uitgaven. Abonnementen rationaliseren. Inzoomen op grotere uitgaven. Een plan maken voor de aflossing van onze hypotheek. Plannen wat ik elke maand wilde sparen en beleggen. Wat hebben al deze dingen met elkaar gemeen? Het zijn Bewuste Keuzes. Ik laat het niet meer ‘zomaar gebeuren’ met mijn financiën en kijk aan het eind van de maand wat er overblijft om te sparen. Nee, ik spaar en leef van wat er overblijft, omdat ik weet wat er binnenkomt en waar het naartoe moet.

Iets soortgelijks is er gebeurd met mijn spullen. Geholpen door 7 verhuizingen in 7 jaar tijd ben ik steeds bewustere keuzes gaan maken over de ‘aardse goederen die ik wil bezitten. Geen auto. De bezittingen die er waren zijn met behulp van opruimgoeroe Marie Kondo geprioriteerd. Mijn kledingkasten zijn gerationaliseerd en worden twee keer per jaar door mij ‘onderhouden’. Ook mijn boekencollectie en memorabilia moesten er aan geloven, net als de verzameling apps op mijn mobiele telefoon. Wat ik bezit en wat ik koop, het zijn bewuste keuzes. En zelfs over mijn digitale informatie en privacy heb ik bewust nagedacht. Bewust gekeken hoe ik met mijn persoonlijke informatie om ga en ook een aantal maatregelen genomen, gegevens verplaatst en software vervangen. Een proces dat nog steeds aan de gang is.

Vorig jaar moest ook mijn gezondheid eraan geloven. Twee decennia lang heb ik stevig overgewicht gehad, waar ook nog wel elk jaar een kilootje bijkwam. Soms deed ik een paar weken mee aan een dieetrage en gingen er wat meer kilo’s vanaf. Die er vervolgens meteen weer aankwamen (met bonus) als ik weer stopte met het dieet. Pas toen ik mijn levensstijl omgooide, en bewust ging kiezen wat ik wanneer in welke hoeveelheden in mijn mond stopte, lukte het na 20 jaar overgewicht eindelijk om echt af te vallen. Bewust leven.

Vlieg ik dan nooit uit de bocht? Ben ik dan één brok zelfbeheersing? Nee hoor, verre van. Maar steeds vaker is het een incident, en weet ik mijzelf ook snel weer te herpakken. Uit de bocht vliegen mag, het is een van die dingen die ons ‘mens’ maakt. Perfectie bestaat niet, gelukkig niet. Maar er zit een wereld van verschil tussen bewust en onbewust leven. Bewuster leven, voor mij is het één van de mooiste opbrengsten van de zoektocht naar financiële onafhankelijkheid.

Hoe bewust zijn jouw keuzes?