Vroeger, toen Geldnerd nog een Geldnerdje was, gold het adagium ‘Rust, Reinheid en Regelmaat’ als de basis voor een gezonde opvoeding. Terug te voeren op Florence Nightingale en de herontdekking van Hippocrates. Tegenwoordig is dit adagium (zoals alles in onze discussiesamenleving) op z’n zachtst gezegd omstreden. Noem mij ouderwetsch, maar ik denk dat ‘de drie R-en’ nog steeds een goede basis zijn voor een (geestelijk) gezond leven. In Huize Geldnerd tenminste wel!
Nu we feitelijk weer aan huis gekluisterd zouden moeten zijn (er is ons gevraagd om contacten en reisbewegingen te beperken, immers) worden veel mensen weer geconfronteerd met hun eigen directe leefomgeving. En dan gaan ze op zoek naar manieren om orde te creëren in hun woning, lees ik. Anderen gaan zelfs op zoek naar een ander huis op een andere plek. De stad uit, naar de rust en ruimte van het platteland. Als die trend doorzet komt er in Nederland een heel ander soort woningnood. Een groot te kort aan boerderijtjes met lapjes grond. Maar veel mensen zouden al heel blij zijn met een aparte werkkamer thuis, denk ik.
We hebben in ons huis het voorrecht van ruimte. Toen we het kochten dachten we dat het wel een slagje kleiner mocht zijn. Het had meer kamers dan we nodig hadden. Inmiddels zijn we daar blij mee, Geldnerd en Vriendin hebben elk een eigen werkkamer en zijn dus niet veroordeeld tot werken in woonkamers, keukens, zoldertjes en washokken. Dat is een bevoorrechte positie, daar zijn we ons tijdens elke videovergadering weer van bewust. Het is op zichzelf al een factor die rust geeft. Aan het einde van de werkdag trekken we de deur van de werkkamer achter ons dicht, en het werk is uit beeld. Geen spoor van werk in de woonkamer of in onze slaapkamer.
Maar toch kun je veel doen als je minder ruimte hebt. Het vraagt een beetje planning en een beetje discipline. Maar je krijgt er veel rust voor terug.
In de huidige thuiswerktijd vind ik mijn dagelijkse opruimrondje extra belangrijk. Zorgen dat alles op z’n plekje ligt, zorgen dat de keuken na elke maaltijd opgeruimd achterblijft, dat de was en de afwas bij zijn en opgeruimd worden. Waren we in het verleden 8 – 10 uur per (werk)dag afwezig en zagen we de troep niet, nu zie je dat elke keer als je een kopje koffie of thee of iets anders komt halen. En dat gaat tussen je oren zitten. In Huize Geldnerd zorgen we er dus voor dat die troep er niet is.
Ook zorg ik, net als op kantoor, dat ik elke dag aan het einde van de werkdag mijn werkplek schoon achterlaat. Mijn aantekeningen en actielijstje zijn bijgewerkt. Ik weet hoe laat en waarmee ik morgenochtend aan de slag moet. Welke stukken ik eventueel nog moet lezen. En op de laatste werkdag van de week (meestal de donderdagmiddag) gaan de werktelefoon en tablet in de kast in mijn werkkamer, en daar komen ze pas maandagochtend weer eruit. Uit het zicht, uit het hoofd. Ik word niet aan mijn werk herinnerd als ik in het weekend even achter mijn bureau ga zitten om mijn administratie bij te werken of een blogpost voor te bereiden.
Het klinkt misschien allemaal een beetje simplistisch en kinderachtig. Maar voor mij werkt het. De rust, reinheid en regelmaat zorgt ervoor dat ik een beetje gezond blijf. Want er zijn in deze ingewikkelde tijd al genoeg dingen waar we ons druk over moeten kunnen maken. We schijnen allemaal helemaal van de leg te raken van de coronastress. Dus alle beetjes helpen om dat te voorkomen.
Hoe zorg jij in jouw leven voor rust, reinheid, en regelmaat?
Ik werk graag beneden, in de woonkamer (als de kinderen er niet zijn) en anders ga ik op mijn werkplek in onze slaapkamer zitten (onze slaapkamer is 24m2, dus ik had wat ruimte over). Volgend jaar bouw ik het echte kantoor op zolder.
De rust, reinheid en regelmaat komen bij mij uit het doen van het huishouden (gedeeltelijk) juist tussendoor. Even de was in de machine gooien tussen 2 Teams-meetings in, even de honden uitlaten en ondertussen de stofzuigrobot aan.
Het betekent vooral dat de avonden “vrij” zijn: er hoeft nauwelijks huishouden gedaan te worden, er is gekookt en de honden zijn geweest. Een heel verschil met: vertrekken op het werk om 16u, aankomen thuis om 17:15. Snel de honden uitlaten (in het donker), Oudste Zoon ophalen bij BSO, haasten om naar de kinderopvang te gaan (andere locatie) en uiteindelijk om 18u weer thuis te komen. In de tussentijd moest ik dan nog iets van eten prepareren (vooruit-koken dus op eerdere dagen, kant & klaar komt er niet in!).
En met een beetje geluk komt Lieftallige Echtgenote thuis tegen 18:20/18:30.
De huidige corona-situatie is wat thuiswerken betreft dan ook een blijvertje, in ieder geval 3-4 dagen per week. Al is het maar omdat ik op een donderdag om kwart voor zeven al klaar ben met mijn eerste telco van de dag met de andere kant van de wereld.
Situatie is hier een beetje anders. Vier kinderen in huis betekent, hoe dan ook elke dag chaos. Maar elke dag even opruimen is zeker wel prettig.
Ook ik heb het geluk van het hebben van een eigen werkkamer. DIe is nog niet zo netjes en goed uitgerust als ik zou willen (ook speelkamer van de kinderen, buiten werktijd).
Deze winter worden alle slaapkamers opgeknapt (klushuis) en dan komt ook mijn werkkamer aan de beurt.
Dus het wordt beter.
Maar inderdaad, aan het eind van de werkdag de deur achter me dichttrekken en het werk is uit beeld. Dat is wel een voorrecht.
In deze tijd zorg ik voor regelmaat in de werktijden door doordeweekse dagen op een vast tijdstip op te staan. Verschillende huishoudelijke taken doe ik tussen werkzaamheden door. Op die manier is er afwisseling en heb je de avond ook echt vrij.
Het schoonmaken herken ik ook wel. Ik heb echt een aversie gekregen tegen een vieze keuken…. Vies is daarmee natuurlijk erg persoonlijk, maar het moet klaar zijn om een nieuwe maaltijd te maken, spullen in de vaatwasser en aanrecht en fornuis schoon.
Na elke maaltijd ruim ik het op en dat zorgt ervoor dat wij thuis nu schoner dan ooit leven. Het bevalt mij zeker. Vroeger was inderdaad dat het wel eens een dag of 2 bleef staan door drukte…. Maar nu wordt je er continue aan herinnert.
Het is hier net als bij geldsnor z’n voorbeeld. Op zolder werken in alle rust, wasje draaien, wasje vouwen. Op tijd eten uit de vriezer trekken. En zeker 2 keer per dag op vaste momenten met de honden lopen. Die zijn nu ook helemaal gewend aan onze semi-permanente aanwezigheid en routine.
Enige is dat ik wel merk dat ik onrust dus slechter kan hebben. Als pubert de eerste 2 uur vrij heeft kan ik toegang tot de badkamer en keuken wel even vergeten 🙂
Ik vind het helemaal niet kinderachtig. De drie R’en zijn zo gek nog niet. Ben zelf geen enorme poets maar wel heel opgeruimd. Na gebruik ruim ik iets meteen op, alles heeft ook een eigen plek en ruimtes ook een eigen bestemming. Ik heb veel plezier van de boeken van Marie Kondo gehad en heb niet erg veel spullen. Mijn vriend zit er anders in, die laat een spoor na van gebruikte spullen en onafgemaakte zaken. De werkschuur, meer zijn domein, ziet er uit alsof er iets is ontploft. Maar het huis is van ons allebei dus ieder zn eigen aanpak.
Het leven is overzichtelijker geworden lijkt het wel. Ik vind het soms heerlijk en soms saai. Ik kon me ook erg verheugen op uitjes en vakanties en op dat vlak is ook wel veel veranderd. Ik vroeg me daarop af hoe de FIRE community denkt over later als het zover is. Ik heb de blog-geschiedenis niet uit zitten spitten, maar welke plannen voor ‘later als je vrij bent’ heeft iedereen eigenlijk?
Mijn (ons) plan was een huisje in het buitenland en daar zit ik nu terwijl ik deze reactie schrijf. Op Kreta met uitzicht op de bergen en op de zee, in prachtig weer en een eenvoudige maar relaxte levensstijl. Een erg gastvrije omgeving met eerlijke en trotse bewoners. De bedoeling is dit 50-50 af te wisselen met Nederland. Een hele stap maar wij zijn allebei enorm blij deze te hebben genomen.