Het is niet zo heel moeilijk om je leven erg ingewikkeld te maken, ook financieel. In het verleden ben ik zelf ook in die valkuil gestapt. Ik had een ingewikkelde hypotheek, een ingewikkelde woekerpolis, een stapeltje bankrekeningen en spaarrekeningen bij verschillende financiële instellingen, twee beleggingsrekeningen bij verschillende brokers, en ik deed ook nog mee aan premiespaarregelingen en spaarloonregelingen bij mijn toenmalige werkgever. Dan zijn en blijven het allemaal kleine potjes, en verlies je heel gemakkelijk het overzicht. Een van de gevolgen is dat ik nog steeds een klein pensioentje heb staan bij een bedrijf waar ik al heel lang niet meer werk, en dat kan ik alleen maar oplossen als ik weer eens van werkgever (en pensioenfonds) verander.
Naast deze puinhoop (en mede door die puinhoop) had ik ook een hele kast vol met papier in meer of minder (vooral minder) geordende vorm.
Toen ik actief begon te werken aan mijn financiële bewustzijn was dit een van de dingen die ik stapsgewijs aan ben gaan pakken. Dat was toendertijd niet eens echt bewust, het ontstond gewoon als onderdeel van het uitzoekproces. De papieren echt ordenen en op volgorde leggen, van begin tot eind doorlezen, en met (online) onderzoek en vragen stellen net zo lang doorploegen tot ik het begreep. Daar is best veel tijd in gaan zitten, maar dat was dan ook de prijs die ik betaalde voor een aantal jaren verwaarlozing.
Welke lessen heb ik hieruit geleerd? De belangrijkste les is om het zo eenvoudig mogelijk te houden. Ik heb nu één beleggingsrekening, dat zorgt in elk geval voor overzicht. Ook maar één spaarrekening. Die schuif (schoof) ik zo af en toe door naar een instelling met hogere rente. En ik stop het grootste deel van mijn vermogen in beleggingen, dus ik hoef vooralsnog niet bang te zijn dat ik boven de grens van het depositogarantiestelsel kom. En ik doe niet meer mee met ‘fiscaal aantrekkelijke’ regelingen. Want de overheid is onbetrouwbaar, als iets te succesvol wordt dan wordt het ze te duur en wordt de regeling afgeschaft. Meestal ruim voordat je ervan hebt kunnen profiteren. Eén pot, met één strategie, dat is mijn filosofie.
Dat (en de digitalisering) heeft er ook voor gezorgd dat de hoeveelheid papier in mijn leven drastisch verminderd is. Maar wat ik aan (digitale of papieren) post krijg over mijn financiën, dat lees ik van voren naar achteren. Geen verrassingen meer. Ik doe dus ook niet aan wezensvreemde beleggingen of speculaties.
En vandaaruit heeft de wens tot vereenvoudiging zich ook uitgebreid naar andere aspecten van mijn leven. Ook qua bezittingen hanteer ik een minimalistische benadering, bijvoorbeeld waar het gaat om mijn garderobe, maar ook mijn boeken. H.O.T. (Happy, Opportunity-rich, Time-rich) wordt voor mij dus eigenlijk H.O.T.S. Want de S van Simple vind ik inmiddels ook essentieel. En dat bevalt me uitstekend. Het geeft rust.
Hoe ingewikkeld is jouw financiële leven?
