Het rendement van extra aflossen

Onze hypotheek houdt mij bezig, dat weten jullie. Elke zes maanden geef ik een stand van zaken van onze aflossingen. Een tijdje geleden vierden we dat we een omkeerpunt bereikt hebben, de extra aflossing met sneeuwbal is hoger dan de reguliere rente en aflossing. Daar kreeg ik veel reacties op, waarna ik nog een keer ben ingegaan op onze overwegingen om niet alleen maar te beleggen maar ook extra af te lossen. Extra aflossen geeft je een optie tot lagere maandlasten, en dat is ook een belangrijk onderdeel van financiële vrijheid. Zeker als je ook het sneeuwbaleffect inzet.

Kort na mijn blog over de vrijheid publiceerde Geld Is Tijd een blog over het rendement van de extra stortingen die hij doet in zijn spaarhypotheek. Hij heeft altijd een originele invalshoek om naar cijfers te kijken, en ook dit keer raakte ik geïnspireerd door zijn aanpak. Onderstaande blogpost is dus aan hem te danken!

Zijn redeneerlijn is simpel. Als hij niets extra zou investeren in zijn hypotheek, dan moest hij nu nog steeds elke maand de oorspronkelijke premie betalen. Alles wat hij extra investeert, ziet hij als een belegging met een waarde (namelijk een vermindering van de hypotheek). Als daarna de maandelijkse premie die hij moet betalen is gezakt, dan is dat te beschouwen als een maandelijkse uitbetaling, een soort dividend.

Nu heb ik natuurlijk geen spannende spaarhypotheek, maar een gewone suffe lineaire hypotheek. Toch kan ik die redeneerlijn wel toepassen op mijn situatie. Als wij namelijk niet zouden zijn begonnen met extra aflossen, dan moesten wij nog steeds elke maand de oorspronkelijke maandelijkse aflossing betalen. Bij een lineaire hypotheek wordt namelijk gewoon de hoofdsom gedeeld door het aantal maanden looptijd. Dat is je maandelijkse aflossing. Bij een hypotheek van € 360.000 en een looptijd van 30 jaar maal 12 maanden is je maandelijkse aflossing dus 360.000 / (30 x 12 ) = € 1.000 per maand. En elke maand betaal je de rente over de resterende hypotheeksom. Bij een rente van 2,4% betaal je de eerste maand dus 1/12 x 2,4% x € 360.000 = € 720 aan rente. De tweede maand betaal je 1/12 x 2,4% x € 359.000 = € 718. Enzovoorts. Lekker overzichtelijk.

Als wij extra aflossen (zonder de looptijd te veranderen), snijdt het mes dus aan twee kanten. Je aflossing verandert en de rente ook. Stel, in die eerste maand doe je naast de reguliere aflossing van € 1.000 ook een extra aflossing van € 1.000. In de tweede maand heb je dan nog een looptijd van 359 maanden en een resterende hypotheek van € 358.000. Je maandelijkse aflossing daalt dus naar € 997,21, een daling van € 2,79. En de rente is 1/12 x 2,4% x € 358.000 = € 716, een daling van maar liefst € 4.

Mijn extra aflossing is dus de ‘investering’. En mijn sneeuwbal, de optelsom van de bespaarde rente en de lagere reguliere aflossing, is mijn ‘dividend’. Strikt genomen is de lagere aflossing natuurlijk geen besparing. Ik moet immers nog steeds de hele hypotheeksom terugbetalen. Maar het voelt wel als besparing. Ik heb namelijk vrijheid gecreëerd door de aflossing eerder te doen. Ik heb vooruit betaald. En daarmee zijn mijn toekomstige lasten lager. #teamlagelasten

En dit loopt behoorlijk op. Onze strategie van extra aflossen en het inzetten van de sneeuwbal is medio 2018 begonnen. Twee jaar geleden pas. Daarvoor hebben we twee keer een grotere extra aflossing gedaan. Tot op heden heeft ons dat cumulatief al bijna € 5.000 aan rente bespaard. Als we deze strategie blijven volgen, en medio 2029 hypotheekvrij zijn, loopt de totale bespaarde rente op tot ruim € 37.000.

Ik was dus erg benieuwd wat het uiteindelijke rendement op de extra aflossingen zou worden. Daarvoor heb ik wat extra functies in mijn hypotheekspreadsheet gebouwd.

Een kolom met de extra aflossing had ik al. Die heb ik gebruikt als vertrekpunt. Dat is feitelijk de ‘investering’ die we gedaan hebben en nog van plan zijn om de komende jaren te doen. Ik heb mijn spreadsheet uit laten rekenen wat de opbrengst van deze ‘investering zou zijn als we die tegen 2, 4, 6, 8 en 10 procent rendement weg zouden kunnen zetten. De opbrengst van onze extra aflossing is onze eigen extra aflossing plus de som van de ‘sneeuwballen’ die dat opgeleverd heeft en nog op zal leveren. Volgen jullie me nog?

Als ik deze scenario’s voor de afgelopen jaren in een grafiek zet, zie je onderstaand beeld. Het actuele rendement van de extra aflossingen (de rode lijn) ligt nu al dichter bij de 6,0% dan bij de 4,0%. Een rendement van 5,5% na iets meer dan 3 jaar. Minder dan de gemiddeld 7,0% van de aandelenmarkten, maar vele malen meer dan wat dit geld op een spaarrekening of een deposito zou hebben opgebracht. En met meer zekerheid, de opbrengst is gegarandeerd. Dit naast het gevoel van vrijheid dat de lagere verplichte maandlasten opleveren. Ik noem dat een win-win situatie.

Uiteraard heb ik ook een prognose gemaakt van het rendement als we onze huidige strategie voortzetten. Dus maandelijks € 1.000 extra aflossen én de sneeuwbal inzetten, totdat we medio 2029 hypotheekvrij zijn. Het rendement loop dan gestaag verder op, zoals je kunt zien in de onderstaande grafiek. En komt uiteindelijk rond de 9,0% uit.

En dan weet ik ook wel dat ik mezelf hier voor de gek houd, door de naar voren gehaalde aflossing mee te tellen als ‘rendement’. Eigenlijk mag ik natuurlijk alleen de bespaarde rente meetellen. Die heb ik uiteraard ook doorgerekend, dat scenario zie je in onderstaande grafiek. Dat rendement (de oranje lijn) komt uiteraard lager uit, maar is nog steeds ongeveer 3,0%. Dat is nog steeds veel en veel meer dan je de komende jaren op een spaarrekening kunt krijgen.

Extra aflossen loont dus. Geloof je het nu?

NB: Lees vooral ook even mijn vervolgblog van ’the day after…’.

Extra aflossen of beleggen? Een kwestie van vrijheid!

Onlangs schreef ik over het omslagpunt van onze hypotheek, het punt waarop onze (door de sneeuwbal stijgende) extra aflossing structureel hoger werd dan onze (door het lineaire karakter dalende) reguliere rente en aflossing. Tot mijn eigen verbazing brak deze post alle bezoekersrecords, met dank aan Google vonden letterlijk tienduizenden lezers de weg naar mijn bescheiden schrijfsel. Dat leverde ook een groot aantal reacties op, bij de blogpost en in de e-mail. Een aantal van deze reacties en vragen vragen een uitgebreider antwoord, oftewel een aparte blogpost.

Een aantal reacties ging over de vraag of het niet aantrekkelijker zou zijn om dat geld maandelijks in een indexfonds te stoppen. Het gemiddelde rendement op beleggen (historisch een procent of 7 jaarlijks bij een goed gespreide portefeuille over meerdere decennia) is economisch misschien interessanter dan het versneld aflossen van een hypotheek met (in ons geval) 2,2% rente. Daarmee wordt een oude en regelmatig terugkerende discussie in de wereld van financieel bewust levende mensen aangestipt. Ga je extra aflossen of ga je beleggen?

Vorig jaar heb ik er ook al eens over geschreven, toen naar aanleiding van de plannen met Box 3. Een aantal jaren geleden heb ik namelijk een andere route gekozen. Een tweesporenbeleid. Enerzijds versneld aflossen op de hypotheek ter structurele verlaging van maandlasten en anderzijds maximaal vermogen opbouwen via ETF-beleggen. Die laatste categorie zal, als de nieuwe belastingplannen doorgaan, wel met een procentje minder verwacht gemiddeld rendement per jaar plaatsvinden door de hogere belasting op beleggingen. Maar de weg naar financiële onafhankelijkheid is een marathon, geen sprint. En ik eet van twee walletje, zowel in #teamlagelasten als in #teambeleggen.

Als ik zo snel mogelijk financieel onafhankelijk zou willen worden en alleen naar rendement zou kijken, dan is beleggen met een lange tijdshorizon inderdaad de betere optie. Maar dat is niet het enige perspectief. We zoeken immers naar financiële vrijheid en onafhankelijkheid, toch? Die in elkaars verlengde liggen volgens de Dikke Van Dale. Vrijheid (vrij·heid) (de; v; meervoud: vrijheden) wordt gedefinieerd als ‘het vrij-zijn; = onafhankelijkheid’. Maar ook als ‘daad die de gewone grenzen overschrijdt: zich vrijheden veroorloven’. Die luie Van Dale definieert Onafhankelijkheid (on·af·han·ke·lijk·heid) (de; v)) vervolgens als ‘vrijheid, zelfstandigheid’. De sociologie definieert vrijheid als de mogelijkheid om naar eigen wil te handelen. En maakt een onderscheid tussen negatieve en positieve vrijheid. Negatieve vrijheid is de ‘vrijheid van invloed van anderen’, en positieve vrijheid is de ‘vrijheid tot het inzetten van je eigen vermogen’. De mogelijkheid om te kiezen en het eigen leven in te richten, de vrijheid wanneer het gaat over de vrije wil. Financieel vrij zijn, of financieel onafhankelijk zijn, heeft natuurlijk iets van beiden. Het is de vrijheid van de invloed van een werkgever, de belastingregels, de hypotheekverstrekker, maar ook de vrijheid om echt zelf te kiezen hoe je jouw dagen besteedt.

En daar wringt het. Onze samenleving is ingericht rond het verschijnsel geld. Vrijwel iedereen heeft een bepaalde hoeveelheid geld nodig om staande te blijven en deel te nemen. En er is een sterke druk om te streven naar meer. Meer geld, een groter (duurder) huis, meer spullen, exotischer en duurdere vakanties. Je wordt geacht om mee te doen en te streven naar meer. Door harder en meer werken meer inkomen verdienen om een steeds duurdere levensstijl te bekostigen. Maar ‘meer’ betekent meestal ook: meer afhankelijkheid. En dus minder vrijheid.

Hier komen we dus op dat aspect van vrijheid waar Van Dale het absoluut bij het rechte eind heeft. Ik stel een daad die de gewone grenzen overschrijdt, ik veroorloof mijzelf vrijheden. Op twee manieren wijk ik af van wat we ‘gewoon’ zijn gaan vinden. Ik streef niet meer naar meer. Ik wil geen groter huis. Ik wil minder spullen, niet meer. Maar financieel zorg ik ook dat ik met minder toe kan. En dat is waar het versneld aflossen van de hypotheek aan bijdraagt. Want elke maand wordt het bedrag dat we moeten betalen aan onze hypotheek 0,6% lager. We betalen dat geld wel, het vormt bij elkaar opgeteld onze sneeuwbal. In de meeste huishoudens is ‘wonen’ namelijk de grootste uitgavenpost. Voor huurders gemiddeld 38% van het besteedbaar inkomen, voor kopers zo’n 29%. In Huize Geldnerd zitten we iets onder het gemiddelde. Maar de vaste lasten van onze hypotheek zijn wel ongeveer 40% van de uitgaven in de gezamenlijke huishouding. Met afstand de grootste post. Bijna 4 keer zoveel als wat ons Hondje maandelijks kost, en ook ongeveer 4 keer zoveel als we aan boodschappen uitgeven.

Daar zit wat mij betreft de crux. Want je kunt dus wel af en toe een latte minder kopen, maar dat zet niet zo heel veel zoden aan de dijk. Maar consequent elke maand die sneeuwbal vergroten en extra aflossen eet, stapje voor stapje, onze grootste kostenpost op. Onze sneeuwbal is op dit moment al ongeveer € 400 per maand. En we lossen maandelijks vrijwillig € 1.000 af bovenop de verplichte rente en aflossing. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Als er in Huize Geldnerd dus een keer iets gebeurt, kunnen we nu al in één klap € 1.400 per maand besparen. Gewoon door te stoppen met wat we niet hoeven te betalen. Het gaat niet alleen om de meer! meer! meer! van het verwachte beleggingsrendement, maar ook om de minder! minder! minder van minder geld nodig hebben om toch het leven te kunnen leiden dat je wenst.

En over 9 jaar? Dan is de hypotheek klaar. Afgelost. En dan halveren dus zo ongeveer de maandlasten in Huize Geldnerd. En zo wordt onze afhankelijkheid van de invloed van anderen, van de werkgever, het belastingstelsel, de hypotheekverstrekker, al die afhankelijkheden die de meeste mensen in hun leven opbouwen, met elke maand die verstrijkt een stuk kleiner.

Dat is Vrijheid. Ook vandaag al, en niet pas over 9 jaar. Dat is wat ik zie als ik naar mijn Sneeuwbal-grafiek kijk. En daar gaat het om. Voor mij in elk geval wel.

Wat betekent vrijheid voor jou?

Het omkeerpunt van de hypotheek

  • Berichtcategorie:Wonen

Mei 2020 is een gedenkwaardige maand. In elk geval voor onze lineaire hypotheek.

Zoals ik al vaak geschreven heb, hebben wij een eenvoudige lineaire hypotheek. Daarbij los je elke maand hetzelfde bedrag af, en je betaalt dus ook elke maand een iets lagere rente (namelijk over de resterende openstaande som). Je maandlasten dalen dus elke maand. Dit in tegenstelling tot een annuïteiten hypotheek. Daarbij betaal je gedurende de hele looptijd hetzelfde bedrag per maand. Aan het begin veel rente en weinig aflossing, en naarmate de jaren vorderen steeds minder rente en meer aflossing.

Nu doen wij natuurlijk ook sinds mei 2018 elke maand een extra aflossing. Die bestaat uit twee delen:

  • Een vaste extra aflossing. Dit is geld wat in het verleden naar de spaarbuffer ging, maar onze buffers vinden we nog steeds groot genoeg.
  • De sneeuwbal. Het bedrag dat we door de reguliere en extra aflossing elke maand minder betalen, wordt toegevoegd aan de extra aflossing. Dat begon met een euro per maand, maar is inmiddels al ruim 8 euro per maand.

En deze maand is dus een mijlpaal. Twee jaar nadat we begonnen zijn met de maandelijkse extra aflossingen. Want voor het eerst is onze extra aflossing (inclusief de sneeuwbal) hoger dan de reguliere rente en aflossing. Het betekent natuurlijk niets, maar psychologisch vind ik ‘m wel belangrijk. Inmiddels bestaat meer dan 81% van het geld dat maandelijks naar onze hypotheek gaat uit aflossing, en minder dan 19% bestaat uit rente.

Volgens onze prognose zijn we over 9 jaar hypotheekvrij, als we gewoon doorgaan met het huidige aflosregime. Dan hebben we de hypotheek, met een looptijd van 30 jaar, in 12,5 jaar afgelost. En halveren onze maandelijkse uitgaven, gebaseerd op onze huidige levensstijl. Ergens volgend jaar bereiken we het punt dat de sneeuwbal hoger wordt dan de reguliere rentebetalingen. Dat is de volgende mijlpaal.

Hoe gaat het met jouw hypotheek?

Hoe gaat het met… Project Tuin?

  • Berichtcategorie:Wonen

Onlangs schreef ik over mijn vaste lasten. In de reacties vroeg Selien hoe het inmiddels met onze tuin gaat. Jullie weten het misschien nog wel, dat project dat in 2018 mijn leven (en dus ook deze blog) in z’n greep hield. In het voorjaar van 2019 heb ik nog een update gegeven, maar daarna is het stil geworden. In elk geval op deze blog…

Het fijne van plantjes is natuurlijk dat die gewoon gaan groeien. Elk op z’n eigen manier en elk in z’n eigen tempo. De een iets succesvoller dan de andere. De meeste planten gingen voorspoedig, maar er waren ook tegenslagen.

Het is vooral Vriendin die het onderhoud voor haar rekening neemt. Regelmatig brengt ze een uurtje in het groen door om het ergste onkruid te verwijderen. En regelmatig worden er plantjes verpot. Ik heb mijn verzet daartegen maar opgegeven. En eigenlijk vind ik het ook wel mooi, als we ‘s ochtends met een kopje koffie naar de tuin zitten te turen. Steeds meer vogels weten onze tuin ook te vinden. Dat komt ook omdat we ze verwennen met veel lekkers. Helaas hebben we nog geen vaste bewoners. Onze favoriete bezoeker is een grote bonte specht, die komt al sinds ‘ie een jonkie was. Verder veel koolmezen, pimpelmezen, af en toe merels en roodborstjes. En ook parkieten (dat krijg je in ‘de grote stad’), kauwen, eksters, Vlaamse gaaien en duiven. We hopen komende jaren nog wel bewoners van onze nestkastjes te krijgen.

Ik beperk mij tot af en toe water geven, verder teer ik nog op de uren die ik tijdens de aanleg in deze postzegel grond heb gestoken.

Foto’s!

Wat ik daarnaast wel heb gedaan: foto’s nemen. Vrijwel elke maand heb ik een foto genomen vanaf hetzelfde punt op ons balkon, vanwaar je een overzicht hebt over ons hele tuintje. Die heb ik voor deze blogpost dus maar eens op een rijtje gezet. Je krijgt er een aardig beeld mee hoe onze tuin zich ontwikkeld heeft

BLOK HIER

Uitgaven 2018 – 2020

In 2018 hebben we stevig in de tuin geïnvesteerd, ik sloot er elke blog mee af. Ten tijde van mijn blog in 2019 stond de teller voor dat jaar op € 468. Daar is uiteindelijk nog wat bij gekomen, waardoor we in 2019 in totaal € 800 uitgegeven hebben aan de tuin. Dat is deels besteed aan extra beplanting, tuinaarde en mest. Ongeveer € 140 is besteed aan een megavoorraad pindanetjes en vogelpindakaas, waarmee wij gevederde vriendjes de tuin in proberen te lokken. Inclusief een pindasilo en een pindakaaspothouder waardoor er ook voor de kleine vogeltjes iets overblijft, en niet alles door kauwen, eksters en Vlaamse gaaien geroofd wordt.

Vroeg in 2020 hebben we de inrichting van de tuin geëvalueerd. We zagen dat sommige delen al goed dicht groeiden. Andere delen wat minder. Dat had verschillende redenen. Sommige plantjes groeien gewoon trager. Maar sommige planten hebben onze goede zorgen ook niet overleefd. We hebben gewacht tot ruim in het voorjaar, om goed te kunnen zien hoe dingen zich ontwikkelden. En medio mei is er nog weer een aantal extra planten de grond in gegaan.

JaarBedragOpmerkingen
20182.415Inclusief volledige aanleg
2019800
2020282Tot medio mei
Totaal3.497

En hier zit dus echt alles in. De aanleg, extra grond, bemesting, beplanting, al onze tuingereedschappen inclusief waterslang en sproeiers, zelfs de vogelhuisjes en het vogelvoer. Gezien de hoeveelheid plezier die we eraan beleven vind ik het een koopje. Zeker in deze tijd, waarin we meer aan huis gebonden zijn. De tuin is nu ook grotendeels dichtgeplant/gegroeid. We verwachten dus dat de komende jaren het accent gaat verschuiven. De woekerende dingen in toom houden, mooie dingen meer ruimte geven. De voeding op peil houden en af en toe iets vervangen dat niet (meer) werkt. Daarmee zullen de jaarlijkse onderhoudslasten waarschijnlijk nog iets dalen. Ik houd het uiteraard bij!

Hoe is het met jouw tuin?

Gluren op mijn thuiswerkplek?

De thuiswerkplek. Daar gebeurt het tegenwoordig. In het verleden was het vooral de plek waar ik één keer per week mijn administratie doe. Waar ik blogjes schreef en voorbereidde. Waar ik lekker zat te knoeien met mijn spreadsheets. Urenlang puzzelen om nieuwe functionaliteiten uit te werken of problemen op te lossen. En gemiddeld één dag per week zat ik er de hele dag, mijn thuiswerkdag. Om mijn mail bij te werken, stukken te lezen / redigeren / schrijven, en af en toe een telefonische bespreking te doen.

De Thuiswerkdag

Dat veranderde op maandag 16 maart. De eerste dag van inmiddels een lange thuiswerkperiode. Vanaf dat moment zit ik er elke werkdag, meestal vanaf een uur of 8 tot een uur of 6. Ik begin met opstarten, inloggen op de kantoorwerkplek en even de mail checken. Om 08.30 uur heb ik een dagstart met mijn MT-leden. Even een half uurtje met de managers die aan mij rapporteren. We nemen door hoe de diverse processen er voor staan, en hebben in deze periode ook even bijzondere aandacht voor de medewerkers. Zijn er zieken, gaat het met iedereen nog een beetje OK in deze bizarre tijden, dat soort dingen. Normaal ook belangrijk, maar extra op dit moment. Vanaf 09.00 uur beginnen de ‘gewone vergaderingen’. In die zin zijn mijn dagen niet anders dan ‘vroeger’. Het gaat vooral via de video. Ik heb momenteel drie tools in gebruik, afhankelijk van de partijen die er deelnemen. Meestal gaat het via Cisco Webex, soms via Microsoft Teams, Skype for Business of FaceTime. Tussen 12.00 en 13.00 proberen Vriendin en ik samen te pauzeren om te lunchen, daarna gaat het vergaderen eigenlijk door tot een uur of vijf. Tussendoor ook nog losse telefoontjes en e-mails. Ik heb een aantal reguliere overleggen geschrapt. Je komt er in deze situatie achter dat sommige vergaderingen echt overbodig zijn. Dat gaan we wat mij betreft zo houden als deze situatie weer normaliseert. Nooit meer terug naar de oude situatie dus. En ik sluit de dag af met het opschonen en ordenen van mijn actielijstje, en het maken van een lijstje met gespreksonderwerpen voor de dagstart met mijn MT voor de volgende dag. Het gaat allemaal op een of andere manier wat gestructureerder dan ‘vroeger’ op kantoor.

De Thuiswerkplek

De inrichting van mijn thuiswerkplek is niet ingewikkeld, in lijn met mijn minimalistische principes. Ik heb een goede, verstelbare bureaustoel. En ook een in hoogte verstelbaar bureau. Beide zijn goed ingesteld. De werkgever mag dan verantwoordelijk zijn voor de arbo-omstandigheden op mijn thuiswerkplek, in de praktijk heb ik daar nog nooit iets van gemerkt. Ik zorg voor mijzelf. Mijn werklaptop ligt op kantoor in een kluisje, maar die sleepte ik sowieso al niet mee naar huis. Thuis werk ik op mijn privé-laptop. Vaak staat de tablet ernaast, video op de een en vergaderstukken op de ander. Meestal met mijn draadloze oordopjes in. Al houden die het, met de uren die ik vergader, geen hele dag uit. Ik heb een hekel aan draden en kabels. En ook aan papier.

Het Wensenlijstje

Na al deze weken heb ik toch wel wat wensen als het om de inrichting van mijn werkplek gaat. Dat meldde ik al in mijn eerdere verslag over deze quarantaine. Daar heb ik dus over nagedacht. En dat zelfs zonder affiliate links en ander gedoe…

Ik begin vooral te merken dat ik voortdurend naar beneden zit te turen op een niet al te groot scherm. Een groter scherm moet er dus komen, in hoogte verstelbaar. Misschien wel zoiets. Dan kan ik tenminste in het weekend ook 160 kolommen tegelijk bekijken in mijn spreadsheets. Of toch iets bescheideners?

En dan wil ik eigenlijk ook een beter toetsenbord. Draadloos uiteraard, want ik heb een hekel aan kabels. oplaadbaar, pratend met Bluetooth. Zoiets dus, al zal ik dan wel de batterijen apart op moeten laden.

Met een aparte monitor heb ik ook een separate webcam nodig, mijn huidige webcam zit in de rand van het laptopscherm. Misschien deze wel, met een geïntegreerd klepje voor mijn privacy.

Tsja, en dat past natuurlijk allemaal niet op de poorten van mijn laptop. Die is nog geen jaar oud, en wil ik graag nog een aantal jaren blijven gebruiken. Dus heb ik een berichtje gestuurd aan mijn laptopleverancier. Ze hebben namelijk allerlei soorten docking stations, maar op hun website word ik niet heel goed wijs welke er nu bij mijn laptop past. Volgens de ondersteuners van mijn leverancier wordt het dan deze.

En dan wil ik ook graag een goede draadloze koptelefoon. Met active noise cancelling en een ingebouwde microfoon voor de online vergaderingen. Oplaadbaar. Daar moet ik nog even goed naar kijken. En eigenlijk is onze WIFI na ruim drieëneenhalf jaar ook wel aan een upgrade toe. We gebruiken van die netwerkapparaten die via het stopcontact werken, dat gaat prima in ons huis. Dat vertrekt vanuit de meterkast, waar het internet binnenkomt en ons modem en de router staan. Met aansluitpunten in mijn werkkamer en de woonkamer. Die zou ik willen upgraden naar een nieuwere generatie. En dan ook een extra aansluitpunt realiseren in de nieuwe werkkamer van Vriendin. Dan ontstaat er geen file meer als we allebei tegelijk in een videovergadering zitten.

Da’s wel genoeg hè? Misschien nog een setje externe luidsprekers om het af te maken? Vroeger zou ik al deze dingen meteen besteld hebben. Nu heb ik eerst maar eens een lijstje gemaakt en de bedragen bij elkaar opgeteld. Ruim € 2.000 is het. Dus ik ga eerst maar eens even wachten en hier rustig over nadenken.

Wie zal dat betalen?

De hulp van de werkgever is op dit moment beperkt. Als onderdeel van het Individueel Keuzebudget (IKB) kan ik per vijf jaar € 1.851 belastingvrij besteden aan de inrichting van mijn thuiswerkplek. Maar dat mag alleen besteed worden aan stoffering en meubilair, en niet voor een computer en randapparatuur. Wat denkt mijn werkgever, de vakbonden, en de belastingdienst? Dat we allemaal nog met perkament en ganzeveer achter hoge schrijftafels zitten?

Er wordt wel gesproken over een aanvullende regeling. De overheid zal wel moeten. Het is wel duidelijk dat de rijksoverheid als een van de laatste sectoren weer ‘terug naar normaal’ zal gaan. Dat komt omdat wij ambtenaren sowieso nutteloos zijn door voorbeeldgedrag en de druk die wij op het openbaar vervoer leggen, en ook omdat het in onze kantoorkolossen met strikte werkpleknormen best lastig wordt om de ‘anderhalve meter samenleving’ door te voeren. Dus wellicht dat er ergens de komende maanden een bedragje vanuit de werkgever komt. Die is immers wel verantwoordelijk voor de arbo-omstandigheden, ook bij thuiswerken.

Maar uiteindelijk moet ikzelf natuurlijk het leeuwendeel betalen. Vandaar dat ik er goed over na wil denken. Gelukkig heb ik een potje voor gadgets en technologie, dat inmiddels ook redelijk gevuld is.

Hoe ziet jouw thuiswerkplek eruit?

Hypotheekupdate voorjaar 2020

  • Berichtcategorie:Wonen

Elk half jaar publiceer ik een update van onze hypotheek. En de vorige dateert alweer van juli 2019. Het is dus de hoogste tijd! Eerder heb ik al geschreven over onze ‘sneeuwbal’ die nog steeds maandelijks groeit, en recent heb ik ook onze WOZ-ontwikkeling gedeeld (die erg veel gelezen werd, stelletje gluurders…!).

Met onze lineaire hypotheek blijft saaiheid troef. Saai is goed als het over je financiën gaat, dat kan ik niet vaak genoeg herhalen. In onze werkwijze is niets veranderd sinds de zomer van 2019, we hebben elke maand de reguliere rente en aflossing betaald, en we hebben elke maand een extra aflossing gedaan bestaande uit de steeds groter wordende sneeuwbal én de extra aflossing die we gestart zijn toen de buffer vol was. Heel saai, heel consequent. Als reminder eerst nogmaals de situatie van ons huis toen we van start gingen, eind november 2016. We hebben destijds ongeveer 30% van de aankoopprijs met eigen geld gefinancierd. De rest werd ingevuld met een lineaire hypotheek.

Onze maandelijkse extra aflossing blijft groeien. We lossen extra af, en dat betekent elke maand een lagere rente (want lagere resterende hypotheeksom), en ook een lagere reguliere aflossing. Bij een lineaire hypotheek is de aflossing immers heel simpel, namelijk resterend bedrag gedeeld door het aantal resterende maanden. De optelsom van onze extra aflossingen stijgt harder dan de totale reguliere aflossing. En ook de cumulatieve rente die we betaald hebben vlakt iets af. Onze totale maandlasten blijven constant, maar een steeds groter percentage bestaat uit aflossing.

In onderstaande grafiek zie je onze procentuele opbouw van de maandlasten, in de categorieën reguliere aflossing, extra aflossing (beide groen want ‘goed’) en rente (rente betalen is slecht, dus ‘rood’). In de grafiek kun je zien dat we in augustus 2017 en in december 2017 extra aflossingen hebben gedaan. Sinds mei 2018 doen we elke maand een extra aflossing. En in deze grafiek zie je de betaalde rente elke maand iets kleiner worden.

En natuurlijk de sneeuwbal. De sneeuwbal die steeds weer een stukje groter wordt, inmiddels komt er elke maand € 8 – 9 bij. Gewoon doorgaan dus. Het lijkt misschien niet veel, maar het betekent wel dat onze reguliere hypotheeklast dit jaar uiteindelijk € 100 per maand lager wordt, en dat we dat bedrag maandelijks aan extra aflossing besteden. Het heet niet voor niets een sneeuwbal!

De totale aflossing bedraagt inmiddels 26,8% van de oorspronkelijke hypotheek. Meer dan een kwart afgelost in iets meer dan drie jaar! En de huidige loan-to-value ratio bedraagt 44,4%, dat was 71,8% toen we het huis net gekocht hadden. Onze debt-to-income ratio is momenteel 16,9%, dat betekent dat 16,9% van ons maandelijkse inkomen opgaat aan de rente en aflossing van onze schuld. Hierin reken ik de extra aflossing overigens niet mee, want die is vrijwillig. Het zijn gezonde financiële ratio’s hier in (en met) Huize Geldnerd.

En inderdaad, ons huis heeft nu een dakkapel. Die is te danken aan mijn reactie-uitwisseling met De Kleine Kapitalist. Hij wees mij er (terecht) op dat door het schuine dak het deel met restant hypotheek in mijn grafiek veel kleiner lijkt. Dat is ook wel een beetje bewust… Maar naar het voorbeeld van zijn grafiek heb ik mijn ‘Excel-huis’ verbouwd en een dakkapel toegevoegd. Misschien ga ik ook nog wel zonnepanelen op het dak leggen…

Prognose

De prognose is nog steeds dat we medio 2029 hypotheekvrij zijn, ongeveer 12,5 jaar na aankoop van het huis. De originele looptijd van onze hypotheek is 30 jaar. Dit scenario gaat er van uit dat we elke maand de extra aflossing blijven doen, en dat we de sneeuwbal consequent verder doorzetten. Of we ook inderdaad dit scenario vol gaan houden, of dat het leven toch anders gaat? De tijd zal het leren! Maar dat schreef ik een jaar geleden ook, en vooralsnog zijn we weer een jaar dichter bij een hypotheekvrij leven.

Hoe is het met jouw hypotheek?

Einde van de inhoud

Geen pagina's meer om te laden