Op vrijdag 13 maart 2020 gingen Geldnerd en Vriendin in zelf-quarantaine. Alle afspraken werden afgezegd, en we realiseerden ons dat we het een poosje met elkaar en in ons huis zouden moeten redden. Inmiddels zijn we vijfeneenhalve week verder, dat is langer dan we destijds hoopten dat het zou duren. We verwachten dat we nog wel even onder de huidige omstandigheden zullen leven en werken. Het is dus tijd om een tussenbalans op te maken: hoe gaat het in Geldnerd HQ tijdens de corona-quarantaine?

Werken

Sinds die bewuste vrijdag werken Geldnerd en Vriendin allebei volledig thuis. Dat kan gelukkig in ons werk. Mijn dagen bestaan, net als op kantoor, voornamelijk uit overleggen. Maar in plaats van samen met collega’s in een vergaderzaaltje te kruipen, gebeurt het nu via telefoon en video. Dat vind ik wel intensiever dan traditioneel vergaderen. Het betekent ook dat ik doordeweeks de hele dag achter mijn laptop zit. Op kantoor doe ik dat niet, daar zwerf ik met mijn tablet van vergadering naar vergadering. ‘s Avonds en in het weekend heb ik duidelijk minder zin om achter het scherm te kruipen. Dat zou nog wel eens een bedreiging kunnen worden voor het bloggen. Ik merk wel dat ik me gedurende de dag af en toe bewust van het beeldscherm moet losrukken. Even een rondje lopen of iets anders doen. Als ik niet oppas, zit ik de hele dag op mijn stoel aan het scherm gelijmd, dat is redelijk slopend.

In ons huis hadden we, vanaf de dag dat we er wonen, één gezamenlijke werkkamer. Twee bureaus, elk een kast, je kent het wel. Goede verstelbare stoelen en ook de bureaus in hoogte verstelbaar. We zijn nu erg blij dat we die investeringen destijds gedaan hebben. Maar op de eerste gezamenlijke werkdag thuis realiseerden we ons wel dat dit geen succes ging worden. Als je allebei de hele dag naast elkaar zit te bellen en te video-conferencen dan word je helemaal gek.

in eerste instantie verhuisde een van ons dus elke dag naar de woonkamer, om aan de eettafel te werken. Maar ook dat was niet ideaal. Geen verstelbare stoel en tafel, en je zat toch elke avond tegen een werkplek aan te kijken. Na enkele weken hebben we dus een tweede werkkamer ingericht. Daarmee werd de woonkamer weer gewoon woonkamer. We beseffen dat we een enorme luxe hebben, met twee werkkamers. Het huis was eigenlijk een slag te groot voor ons toen we het kochten, maar we wilden hier heel graag wonen. En die extra ruimte komt nu wel goed van pas.

Stilletjes gaan we er inmiddels van uit dat we nog minimaal een jaar voor een groot deel thuis zullen werken, dus ik denk ook na over de uitbreiding van mijn eigen werkplek thuis. Een groter beeldscherm met een goed toetsenbord en een goede muis. En snellere WIFI, zodat er geen problemen ontstaan als we allebei tegelijkertijd aan het streamen zijn. Dat soort dingen. Maar daar neem ik even rustig de tijd voor. Grote aankopen moet je niet overhaasten.

We merken wel dat we ons werk bewuster afsluiten aan het einde van de werkdag. Bureau opruimen, actielijstje bijwerken, apparatuur uit, en de deur van de werkkamer dicht. Ik kijk ook ’s avonds niet meer op mijn werktelefoon of laptop, dat was vroeger nog wel eens een valkuil. Maar als ik dat nu nog zou doen is er helemaal geen onderscheid meer tussen werk en privé.

En oh ja: de koffie is thuis véél beter dan op kantoor…

Regelmaat

We doen erg ons best om onze regelmaat en gewoontes te handhaven. Dat geeft houvast in deze vreemde tijden, en zorgt voor rust. Rust in huis en in ons hoofd. We staan op de normale tijd op. Ik doe na het ontbijt een opruimrondje. We gaan allebei naar ons werk(kamertje). Idealiter lunchen we samen. Hondje brengt ook regelmaat. ’s Ochtends vroeg, eind van de middag en laat in de avond laten we hem uit. Aan het einde middag doen we dat nu vaak samen als afsluiting van onze werkdag, en iets uitgebreider om even af te kicken van het werk en een frisse neus te halen. Verder gaat Hondje gewoon elke werkdag met de uitlaatservice mee. Dat scheelt ons werktijd, hij krijgt lekker z’n beweging met z’n vriendjes, en het zorgt ervoor dat de uitlaatservice de crisis ook overleeft.

Wat we wel merken: het is makkelijker om de was bij te houden, en andere kleine huishoudelijke taken. Want we zijn vaker thuis en hebben minder reistijd (al was die voor ons allebei al ruimschoots minder dan een uur per dag).

Naar Buiten

Behalve voor het uitlaten van Hondje kwamen we de eerste weken alleen maar buiten om naar de supermarkt te gaan. Bezorgtijdstippen bij de online supermarkten zijn in Geldnerd City niet meer te krijgen, dan moet je ’s nachts wakker blijven en tussen 00.00 en 00.05 uur je slag slaan. De eerste weken was boodschappen doen een stressvolle ervaring. Blijkbaar brengt zo’n crisis in sommige mensen toch het slechtste naar boven. Na enkele weken werd dat rustiger en inmiddels is het weer vrijwel genormaliseerd. Het is door de dosering van klanten zelfs rustiger in de winkels dan we voorheen gewend waren. En sinds twee weken zitten we ook weer op het normale ritme van één keer per week boodschappen doen. We geven wel iets meer uit, maar dat is niet zo vreemd omdat we nu ook zeven dagen per week thuis lunchen, en niet meer buiten de deur eten.

Door de verplichte sluiting van de sportscholen kon Healthnerd een aantal weken niet met zijn personal trainer aan de slag. Na een week of 3, en met de hulp van het prettige voorjaarsweer, was er gelukkig een oplossing. We sporten buiten in een park. De sessie is één-op-één en we houden zorgvuldig afstand. Mijn trainer heeft allerlei alternatieve oefeningen bedacht die we in die omgeving met weinig hulpmiddelen kunnen doen. Ik merk dat ik dat toch erg gemist had in de eerste weken quarantaine, het heeft een hele goede invloed op mijn geestelijke en fysieke gesteldheid. Ik kan me niet meer voorstellen dat ik twintig jaar niets aan lichaamsbeweging heb gedaan.

Het was ook wel nodig, dat sporten. Door het vele thuiszitten en de stress en onzekerheid van de eerste weken gingen we iets meer snoepen. Troostvoedsel. We hebben ons er enigszins mee verzoend, je mag jezelf ook wel een beetje verwennen in deze tijd. Gelukkig ben ik, met hulp van het sporten, wel redelijk goed op gewicht gebleven.

Herontdekking Van Het Tosti-apparaat

Er wordt niet alleen maar gesnoept in Huize Geldnerd. De ontbijtroutines zijn ongewijzigd. Bij de lunch zorgen we wel vaak voor een extraatje, bijvoorbeeld een kopje soep. En deze periode is voor ons ook de herontdekking van het tosti-apparaat. Regelmatig wordt de lunch opgeleukt met een nieuwe creatie, en bij de wekelijkse boodschappen kopen we extra lekker beleg.

De meeste avonden wordt er in Huize Geldnerd gewoon gekookt. In 99 van de 100 gevallen gebeurt dat door Vriendin. Iets waarvoor ik haar eeuwig dankbaar ben, want ze is er veel handiger en beter in dan Geldnerd. Overigens bak ik wel meesterlijke pannenkoeken! En minimaal eens per week doen we een uitgebreide bestelling die we thuis laten bezorgen. Afgelopen week was dat bijvoorbeeld een heerlijke rijsttafel. Nu we niet buiten de deur kunnen eten proberen we onszelf op deze manier toch een beetje te verwennen.

In mijn kwartaalrapportage zagen we in maart al een enorme stijging van het aantal No Spend Days (NSDs), dagen waarop ik geen geld uitgeef. Het zal je niet verbazen dat dit beeld in april niet gewijzigd is. Mijn regelmatige transacties in het bedrijfsrestaurant en in diverse koffietentjes in de omgeving van kantoor zijn volledig tot stilstand gekomen. Het zorgt ervoor dat ik in maart en april wat extra geld aan mijn buffer kan toevoegen.

Menselijk Contact

In deze periode heb ik vaker en langer telefonisch contact met familie en vrienden, merk ik. En af en toe zijn er afspraken via videobellen. Maar dat is toch anders dan elkaar in het echt zien, en één van de moeilijkste aspecten van de quarantaine. Mensen zijn sociale wezens, contact met andere mensen is net zo noodzakelijk voor ons welbevinden als voedsel en water. Ik ben heel erg benieuwd hoe we als samenleving reageren als we hier langere tijd van verstoken blijven.

Verwachting

Ik schreef het al, wij gaan er van uit dat we nog minimaal een jaar voor een groot deel thuis zullen werken. Geldnerd en Vriendin werken in grote kantoorpanden met veel etages, liften en kantoortuinen. Allemaal dingen die moeilijk passen in de anderhalvemetersamenleving. Op deze manier is het hier nog wel even vol te houden. We merken wel dat alleenstaande collega’s en gezinnen met (jonge) kinderen het een stuk zwaarder hebben dan wij. Voor onszelf, en voor alle andere mensen, hopen we vooral dat we de komende periode stapsgewijs wat kunnen gaan ‘normaliseren’. We kijken dan ook erg uit naar de besluiten die de regering morgen gaat nemen. We hopen dat we binnenkort weer eens op bezoek kunnen bij onze naaste familie, maar pas als dat geen risico meer is voor kwetsbare groepen.

Verder gaan we er van uit dat we dit jaar niet naar het buitenland op vakantie kunnen gaan. Verre vakanties naar landen met een zwakkere gezondheidszorg (zoals de Verenigde Staten….) lijken ons helemaal niet aan te raden. Maar ook traditionele vakantielanden als Frankrijk, Duitsland en Spanje hebben op dit moment veel strengere regels dan wij in Nederland. Ik heb niet het idee dat ze van plan zijn om deze zomer al weer honderdduizenden Nederlandse vakantiegangers te ontvangen. Vanuit de gedachte dat we ons zo min mogelijk moeten verplaatsen hebben we zelf ook nog geen vakantie in eigen land geboekt. We gaan vooralsnog maar even uit van vakanties in Rundumhause en Hintergarten. Waar het overigens zeer goed toeven is.

Hoe gaat het met jou in deze vreemde periode?