FIRE and the City?
Veel van mijn schrijfsels komen voort uit reacties op blogjes. Zo ook deze, al wordt dit vast niet zo spannend en populair als die bijna gelijknamige serie Sex and the City van een jaar of 15 geleden.
Vorige week schreef ik over de ontwikkelingen van de woningmarkt in de grote steden. In de reacties, via de site en via de mail, kwam vaak het beeld naar voren van het ‘huisje buiten’, het boerderijtje met de moestuin en de kippen en net dat beetje extra zelfvoorzienend zijn. Voor veel mensen lijkt dat toch het beeld te zijn van het leven na het bereiken van dat magische punt van financiële onafhankelijkheid.
Het riep bij mij de vraag op of FIRE en wonen in een stad wel samen gaan? Daar heb ik samen met Vriendin ook nog eens even over nagedacht. Want wij zijn best wel stadsmensen. Onze conclusie is dat er weinig verschil hoeft te zijn, mits je jouw huis hebt afbetaald en dus ‘gratis’ (of in elk geval goedkoop) woont. Want het grote verschil zit volgens ons in de woonlasten. Als je nog wel woonlasten hebt, of een overwaarde uit een huis nodig hebt om voldoende vermogen te hebben voor jouw onafhankelijke bestaan, dan wordt het lastiger in de stad. Overigens is dat de reden waarom ik mijn eigen geld en overwaarde in ons huis niet meetel in de berekeningen voor financiële onafhankelijkheid.
Voordeel van de stad is dat je geen auto nodig hebt. Wij hebben er geen en dat scheelt ons een paar duizend euro per jaar. Leven met schoolgaande kinderen lijkt ons ook handiger in de stad, maar daar kunnen wij niet echt over oordelen (want we hebben geen kinderen).
Buiten de stad is het makkelijker om een huis met een tuin te hebben, en daarmee extra zelfvoorzienend te zijn. Het is er rustiger, maar wij zouden de extra mogelijkheden van cultuur en theater die de stad vaak biedt wel missen. En de stad heeft een breder winkelaanbod. Maar ja, als minimalist koop ik vrijwel niets. En wat ik koop, bestel ik veelal via internet, en daarvoor maakt het weer geen verschil waar je woont.
In de stad of buiten, wat denk jij?