Mooi woord, hè? Spaaroverschot. Dat is het bedrag dat huishoudens overhouden ná hun bestedingen, en wat dus beschikbaar is om te sparen (of beleggen). Drie miljard euro was het in 2016 volgens de rekenmeesters van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) en het is gedaald. Dat is overigens nog geen € 400 per huishouden, dat spaaroverschot.
Het spaaroverschot is vooral een rekenkundig en statistisch iets. En het is dus niet het bedrag dat we echt gespaard hebben, daarover schreef ik in februari Maar het is dus gedaald. En dat zegt wel iets. We geven dus weer meer uit. Volgens de berichten vooral door de herstellende woningmarkt. Maar ook door meer consumptie.
Nou is Geldnerd natuurlijk een bovengemiddeld rijke stinkerd, maar toch. Ook ik heb een huis gekocht in 2016, ben verhuisd en heb heel veel spulletjes aangeschaft. Maar toch spaar ik meer dan voorheen. Blijkbaar gaan de meeste mensen weer gewoon door met consumeren op het uiterste randje van hun mogelijkheden.
De consumptieve bestedingen namen in drie jaar tijd met € 16 miljard euro toe, de investeringen in vaste activa (met name nieuwbouwwoningen) met € 13,5 miljard, lees ik bij het CBS. De consumptie stijgt dus gewoon weer het hardst. En dat terwijl onze inkomsten met name in de periode 2013 – 2015 nauwelijks gestegen zijn. Fijn vooruitzicht is dat als er weer een crisis aankomt. En die komt. Want geschiedenis is een golfbeweging. We leren ook niks van eerdere crises, vrees ik. Stelletje goudvissen dat we zijn… Geen geheugen.
Ben jij ook een goudvis?
Ik herinner me 9/11 zeer goed en hoe ik die dag 40% van mijn pensioen portfolio verloor (wat niets is vergeleken met mensen die hun leven verloren). Ook weet ik nog heel goed hoe het was toen ik drie banen had om het hoofd boven water te houden.
Nu kan ik mezelf met een baan onderhouden en mijn pensioen portfolio is hersteld en is gegroeid. Ik woon in een bijna afbetaalde flat. En ik ben ijverig aan het sparen en aflossen in voorbereiding van mijn plakband pensioen.
Ook wanneer het economisch goed gaat veranderen mijn doelen niet.
Gelukkig niet. Maar ik ben het wel helemaal met je eens. Ik zie het ook in mijn omgeving weer volop. Bijvoorbeeld dat mensen niet kijken naar welke woonbehoefte ze hebben, maar hoeveel ze maximaal kunnen lenen.
Wat dat betreft is de geschiedenis zich weer aan het herhalen….
Wij sparen, lossen extra af en beleggen om voldoende buffer en extra inkomsten te krijgen…
Hoi Geldnerd, als overdenking, misschien leren we van de eerdere crisis dat die er toch wel komt, en we ons daarom geen zorgen hoefen te maken en gewoon door gaan op blind omdat de crisis ook weer voorbij gaat 🙂
Volgens jou leren we het verkeerde, daar ben ik het best mee eens want ik denk dat die bovengenoemde les ook niet word geleerd maar dat de mens het gemak dient.
Ik ben vast een goudvis op andere gebieden, maar ik zorg ervoor dat mijn uitgaven niet stijgen en dat ik ruim binnen de marges blijf. Hoewel? Had ik op het dieptepunt van de crisis het ook gedurfd om te stoppen met werken? Ik denk het wel, maar ik weet het niet. Onbewust speelt er zoveel mee.
Gisteren nog een collega gesproken over FO. Hij gaf aan volledige carpe diem te leven, want stel toch eens voor dat je dood neer valt met je 50st. Maar goed, dat betekend dus ook weinig to geen buffer en waarschijnlijk bijna alles uitgeven wat erin komt. Kortom, een goudvis?
Ben blij dat wij het licht een beetje gezien hebben en voorbereid zijn om de volgende crisis zonder al te veel kleerscheuren door te komen. Al gaat het natuurlijk wel pijn doen…
Met de vorige crisis werd ik echt geconfronteerd met mijn afhankelijkheid van een baan. Ik heb gelukkig mijn baan gehouden, maar ik had er zelf geen controle over en dat vond ik echt heel naar.
Als de volgende crisis komt (en die komt gegarandeerd) hoop ik zover te zijn met aflossen en beleggen dat ik er mijn schouders over kan ophalen.
Ik ben het volledig met jou eens. Een onderwerp waar ik ook regelmatig bij stil sta op mijn eigen blog. Ik vind het onvoorstelbaar dat men niet leert van het verleden.
Om mij heen zie ik bestedingen ook weer (fors) toe nemen. Ook de huizenmarkt is daar een goed voorbeeld van: huizen worden in de plaats waar ik woon (Midden Nederland) per opbod als zoete broodjes binnen een paar dagen verkocht. Waar hebben wij dat eerder gezien?
De geschiedenis blijft zich herhaling, in Kondratjevgolven. Het is wachten op de volgende.
Ik ben blij dat wij het licht hebben gezien en financieel bewust(er) zijn gaan leven. Fors aflossen op de restschuld van ons huis, zodat wij steeds minder afhankelijk worden van inkomsten. En zorgen voor een solide buffer, al is dat laatste nog wel een belangrijk aandachtspunt om deze te vergroten.
Ja ik ben een goudvis, nou ja we geven geld uit als water, we kochten een wat goedkoper huis. Wel in zeer slechte staat. Dus elke euro word verspijkerd. Manlief doet het zelf, hij bouwt aan ons paleisje. Maar als de verbouwing af is hoop ik toch wel te kunnen gaan aflossen op onze hypotheek.
Als je kijkt naar de populariteit van consuminderen zijn er afgelopen jaren wel (een beperkt) aantal goudvissen uit de kom gesprongen. Echter dankzij al die goudvissen en hun consumptie heeft de markt (dus ook ikzelf) het beter …