Aan het begin van de zomer ging het niet best met Hondje. Hij kwam nauwelijks meer vooruit, zakte regelmatig door zijn pootjes, en we hielden serieus rekening met het scenario dat we hem los zouden moeten laten. De pijnstillers voor zijn artrose werkten nauwelijks meer. Maar de dierenarts probeerde een ander medicijn, Hondje kreeg kunstnagels, en hij leefde weer helemaal op. Helemaal de oude (jonge) zal hij niet meer worden, maar hij scharrelt weer vrolijk mee met de uitlaatservice en klimt zelfs weer zelfstandig de trap op. Iets wat we net voor de zomer niet voor mogelijk hielden!
Wij hopen nog steeds dat hij ook echt honderd jaar mag worden, maar dat is natuurlijk een illusie. Veertien jaar en een aantal maanden is hij inmiddels. En elke maand die er bij komt is meegenomen. Soms lijkt hij wel een kat met de spreekwoordelijke negen levens. We genieten dus elke dag met volle teugen van het zoveelste leven waar Hondje nu net aan begonnen is.
Duur Hondje, dure dierenarts
Duur Hondje, schreef ik al eens nadat hij ons honderden meer dan duizend euro’s had gekost in een week tijd, om uit te vinden wat hem nu precies mankeerde. En dat is sindsdien alleen maar duurder geworden. De afgelopen jaren is er namelijk heel veel veranderd in dierenartsenland. ik las er afgelopen zomer een aantal artikelen over in het FD. Heel veel dierenartsenpraktijken zijn overgenomen door enkele grote (Zweedse) ketens, AniCura en Evidensia. En vlak nadat ik dat gelezen had viel het me ook op bij de website van ‘onze’ eigen dierenarts. Ook die bleek een tijdje geleden stilletjes overgenomen door Evidensia.
Nu heeft dat niet alleen maar nadelen. Er is makkelijker toegang tot zorg in de avond en in het weekend. En in Geldnerd City zit inmiddels ook een uitgebreide kliniek van Evidensia, waar Hondje twee jaar geleden ook al onderzocht is. Daar hebben ze apparatuur die niet elke dierenartsenpraktijk zich kan veroorloven.
Maar dat heeft wel een prijs. Tarieven van dierenartsen zijn niet gereguleerd. Die kan een bedrijf dus zelf vaststellen. Met opslagen voor de avond en het weekend. Om over de kosten van verdergaande onderzoeken en operaties nog maar te zwijgen. En dat is weer iets wat niet elk baasje zich kan veroorloven. Terwijl ik heel goed besef dat ook baasjes met minder geld minstens net zoveel van hun huisdier houden als Geldnerd van zijn Hondje.
Op de website van het Landelijk InformatieCentrum Gezelschapsdieren (LICG) lees ik dat er in Nederland meer dan 30 miljoen huisdieren zijn. Blijkbaar geven wij baasjes jaarlijks ongeveer € 2,0 miljard uit aan verzorging en genezing. Dat is heel veel geld. En in heel veel huishoudens, ook bij Geldnerd, is het huisdier ook echt onderdeel van het gezin. Er valt dus goed geld te verdienen in deze markt.
De kosten van Hondje
Ik ben benieuwd of ik dat ook terug zie in onze eigen uitgaven. Elk jaar kijk ik namelijk even hoe de kosten van Hondje zich ontwikkelen. Vorig jaar deed ik dat ook. Want hij is in z’n eentje toch goed voor ongeveer 10% van onze jaarlijkse huishoudbegroting. Dat is niet niks.
Een paar verschuivingen hebben er sowieso plaatsgevonden. We zijn met de uitlaatservice terug gegaan van vijf dagen per week naar drie dagen per week. Dit om ons Hondje meer rust te gunnen tussen de wandelingen, zowel het wandelen als het ‘groepsproces’ in de roedel kosten hem veel energie. Dat trekt hij niet meer op z’n oude dag. Maar een deel van die besparing besteden we nu elke maand bij de dierenarts, aan de injectie met het medicijn wat hem nog even kwiek en levendig houdt.
Ik heb overigens nog even teruggekeken in de bestelhistorie bij onze online dierenwinkel. Daar zie ik dat een zak voer en zijn favoriete kauwstokjes de afgelopen jaren niet duurder zijn geworden. Minder dan 1 procent erbij in de afgelopen vier jaar, dat valt me alleszins mee. Ook de hoeveelheid is niet veranderd, er is dus geen sprake van krimpflatie. Overigens houden we (of eigenlijk: Geldnerd) sinds de laatste medische episode ook een eetdagboekje bij van Hondje. Daarin zie ik dat hij gemiddeld genomen maar de helft van zijn bakje voer opeet. Terwijl daar toch echt de dagelijks aanbevolen hoeveelheid voor een Hondje van zijn leeftijd en gewicht in gaat.
Verder heb ik mijn administratie er maar eens bij gepakt om te kijken hoe onze uitgaven aan ons favoriete mormel zich het afgelopen jaar ontwikkeld hebben…. Dat is makkelijker geworden, omdat Hondje een eigen groep rekeningen heeft in onze gezamenlijke administratie.
Ontwikkeling maandelijkse uitgaven
In onderstaande grafiek zie je de uitgaven per maand per jaar aan ons Hondje. Gemiddeld is dit € 390 per maand, dat is € 10 per maand meer dan vorig jaar.
Uitsplitsing van kosten
Natuurlijk ook weer de procentuele verdeling van de kosten sinds 2016. Hier vinden nauwelijks verschuivingen meer in plaats. Uitlaatservice en dierenarts vormen samen ongeveer 80% van de uitgaven.
Wat je in de verdeling per categorie ziet is dat de normale uitgaven voor Hondje vrij constant zijn. Voer, snacks, belastingen, het varieert niet echt van jaar tot jaar. Zelfs de dierenarts is vrij constant, behoudens bijzondere episodes zoals in 2020 en als je in ogenschouw neemt dat Hondje de afgelopen 6 jaar elke paar jaar een gebitssanering nodig had. Zonder de uitlaatservice kost ons Hondje gemiddeld ongeveer € 1.750 per jaar. Maar we gunnen hem die uitlaatservice nog steeds, het houdt hem fitter, vitaler en gelukkiger.
Hij blijft natuurlijk nog steeds een duur Hondje, maar we zouden hem ook voor geen goud willen missen. We zijn blij dat hij er nog is en hopen dat hij nog lange tijd bij ons mag blijven!
Ben jij ook zo dol op jouw huisdier?
Hopelijk mag hondje nog heel lang bij jullie blijven. Wij hadden flinke dierenarts kosten nadat twee van onze katten ziek uit hun vakantie pension kwamen. We waren zelfs even bang dat ‘de grote kater’ het niet zou redden. Onze dierenarts is overgenomen door AniCura en bijna onbetaalbaar geworden. Ik ben nu overgestapt naar een no nonsense dierenarts iets verderop. Ook duur maar geen onnodige onderzoeken of aanbevelingen. Voordat onze oude dierenartsenpraktijk overgenomen werd kon ik met drie katten inentingen halen en betaalde dan 1 x consult en drie prikken. Nu moet ik drie keer consult á 50 euro aftikken en de drie prikken daarbij op. Ik ben nog geen kwartier binnen met ze. Mensen kunnen dat toch niet betalen… Onze ‘grote kater’ is een beetje een pechvogel. Hij heeft al meer operaties en toestanden gehad dan al mijn katten ooit bij elkaar . Gelukkig is hij verder heel lief 😉
War een lief bekje, ik hoop dat Hondje nog veel fijne jaren heeft met jullie.
Wij hebben twee 11+ katten die tot in de grond worden verwend met heel veel aandacht en overal mogen komen, en gelukkig vrolijk en speels zijn. Binnenkort moeten ze weer gevaccineerd worden, ik ga vast even kijken op de website van de dierenarts. Die is bij ons om de hoek en heeft onze voorkeur. Onze katten janken alsof ze gevild worden, als ze in de auto moeten zitten, maar om te lopen is het te ver voor mijn versleten knieën.
Wat kun je je hechten aan zo’n dier. En zij aan ons (ook katten, daar vergissen mensen zich wel eens in).
Wij hebben bij aanschaf van onze papegaai uitgerekend wat een verzekering zou kosten. Zou rond de €25 per maand zijn. Wij hebben toen een spaarpotje gemaakt in ons betaalpakket en maandelijks zelf gaan sparen. Op het laatst werd hij ziek, en moest helaas ingeslapen worden. Kosten uit potje gehaald, en de rest was terug van ons ipv kwijt aan een verzekering. Het blijft altijd een afweging, want je gaat er vanuit dat je huisdier gezond is. Maar je weet als je een huisdier neemt dat er kosten aan zitten. Dat lijken velen niet te beseffen.
Ik was dol op onze honden. Het ware makkelijke honden en vergeleken met jouw uitgaven spotgoedkoop. Nog geen 2000 EUR per jaar, voor 2x35kg wild vlees. Inclusief dierenarts, pension en voedsel.
Een uitlaatservice hebben we nooit gehad, en ook nooit overwogen. Een onderdeel van een hond hebben (voor ons) is het zelf uitgebreid wandelen met de beesten en ze dus iedere dag flink uitlaten. Toen ze ouder werden kwamen ze niet verder dan 200m. Maar “vroeger” gingen ze elke dag mee fietsen of hardlopen, lange wandelingen in het bos of wat dan ook.
Dat lukte niet altijd overdag: er is menig wandeling of hardlooprondje afgewerkt tussen 5 en 7 in de ochtend, of ’s avonds na het eten. 20km op een zomeravond was niets geks. Een weekje wildkamperen in de Alpen en slapen aan de voet van een gletsjer was ze ook niet vreemd. Een hond als hoofdkussen is best lekker warm 🙂
Nu zijn ze er niet meer – en er komt ook geen volgende meer.