Nee, deze blogpost gaat niet over Opa Geldnerd. Ook al is Geldnerd ook geen 20 meer en merkt ook hij af en toe dat niet alles meer is zoals het ooit was, per saldo ben ik zelf tegenwoordig best wel tevreden over mijn gezondheid en fysieke conditie.

Maar deze blogpost gaat over ons Hondje. In mijn meest recente blogpost over hem heb ik ook al geschreven over zijn ouderdomsgebreken. En hij wordt er niet jonger op, onlangs hebben we zijn veertiende verjaardag gevierd. Veroudering is natuurlijk ook een proces dat gewoon doorgaat, de tand des tijds is genadeloos voor elk levend wezen.

Met zijn doofheid weten we inmiddels goed om te gaan, de belangrijkste commando’s worden gewoon met handgebaren gegeven. Gebarentaal met ons Hondje. Voor zijn staar gebruiken we nu al een tijdje een voedingssupplement (VT Phak siroop), dat lijkt het proces wel iets te vertragen. Zijn ogen zijn er helderder door geworden, denk ik. De grootste zorg de afgelopen periode waren zijn gewrichten. Met name de achterpoten. We gaven hem al dagelijks een theelepeltje visolie bij zijn brokjes. Maar we merkten dat hij regelmatig met een pootje liep te slepen. Vooral net nadat hij was opgestaan na urenlang opgerold te liggen slapen. En bij vlagen had hij dus ook geen zin in zijn wandeling, af en toe moesten we hem dragen naar het dichtstbijzijnde grasveld om zijn behoefte te doen. Verder is hij nog vol levensvreugde, zo dribbelt hij nog steeds elke ochtend kwispelend naar de voordeur als de uitlaatservice hem komt halen.

Maatregelen

Maar na een week met een aantal moeizame dagen hebben we toch maar eens een afspraak gemaakt met de dierenarts. Na een uitgebreid onderzoek trok zij in elk geval de conclusie dat het ‘gewoon’ ouderdomsverschijnselen zijn. Artrose. En het is ook neurologisch. De zenuwverbindingen worden een beetje oud, de signalen uit zijn hersentjes bereiken de achterpootjes met merkbare vertraging. Nu kunnen we helaas geen glasvezel aan laten leggen langs de ruggengraat van ons Hondje. Gelukkig zijn er ook veel dingen die we al wel gedaan hebben en nog kunnen doen.

We hebben de afgelopen maanden al trapjes geplaatst zodat hij zelfstandig op de bank en op het bed kan klimmen (ja, dat mag ons Hondje!). Het springen lukte hem niet meer. En na een aantal mislukte sprongen merkten we ook dat hij steeds meer begon te aarzelen. Falen was slecht voor zijn hondenzelfvertrouwen. De traptreden zijn prima te doen voor hem en minder belastend voor de gewrichtjes, en daarmee kan hij langer zelfstandig door ons huis bewegen.

Verder kochten we een rugzak voor wandelingen. Vroeger wandelde Hondje rustig 15 kilometer met ons mee, maar tegenwoordig gaat na een kilometer of vijf het lampje uit, en moet er uitgebreid gepauzeerd worden om hem even rust te gunnen. We hebben nu een goede rugzak met een speciaal compartiment waar hij in kan zitten, met zijn kopje naar buiten om toch ook te genieten van de omgeving. De rugzak kan ook als draagzak op de buik gedragen worden. We hebben er inmiddels al mee geoefend, en Hondje is er al best wel goed aan gewend. Met dank aan Audrey van Een Of Andere Blog voor de tip!

En de dierenarts heeft ons ook nog medicijnen voorgeschreven. Hondje krijgt nu dagelijks een pijnstillertje (voor de kenner: Metacam), zodat hij comfortabeler kan lopen. Want als lopen pijnlijk wordt gaan hondjes het vermijden en verliezen ze ook weer veel spiermassa, en dat effect versterkt elkaar. De eerste resultaten vinden we hoopgevend, Hondje heeft duidelijk meer zin om te wandelen. We kregen ook het advies om vaker korte wandelingen te doen, liever vaker kort dan af en toe lang. Dat proberen we nu te doen, het is een welkome onderbreking van een thuiswerkdag. En binnenkort gaan we met Hondje naar een Dierenfysiotherapeut. Want ook fysiotherapie kan helpen om hem langer actief te houden. Daarbij willen we ook zelf leren hoe we oefeningen met Hondje kunnen doen.

Vroeger kon ik me al nooit voorstellen dat ik ooit een jas of ander kledingstuk voor een hond zou kopen. Dat punt zijn we hier jaren geleden al gepasseerd, een Hondje uit een Ver Warm Land heeft het zelfs hartje zomer nog koud in Nederland. Maar inmiddels ben ik dus ook officieel verworden tot zo’n first-world verwende burger die voor z’n huisdier zorg inkoopt die driekwart van de wereldbevolking zich niet kan veroorloven. Het is.

Administratie

In GnuCash heb ik overigens de administratie van de kosten van Hondje ook verder verfijnd. In mijn Excel-administratie had ik één (1) rekeningnummer voor alle huisdierkosten, maar in GnuCash heb ik een aparte groep Huisdierkosten aangemaakt. Daaronder aparte grootboekrekeningen voor Voeding en Snacks, Toebehoren (mandjes, speeltjes, trap, rugzak, dat soort dingen), Medische Kosten, Uitlaatservice, Hondenbelasting (die betalen we in Geldnerd City jaarlijks), en Overige.

Met het dierenartsbezoek, de trapjes, en de rugzak zijn we ook weer een paar honderd euro verder, en ook de dierenfysiotherapie is niet gratis uiteraard. Maar Hondje is nog steeds elke cent dubbel en dwars waard.

Ook houd ik sinds een tijdje een Hondendagboek bij. Ik noteer wat hij eet, zijn ontlasting, hoe de wandelingen gaan, en dat soort dingen. Naast mijn eigen Eetdagboek en Emotional Journal gaat dit in één adem mee. We hopen op die manier beter te kunnen herleiden wat er wel en niet helpt.

Eindeloos?

Hoe ver ga je hiermee? Want er zijn bijna geen grenzen meer aan de medische zorg die je voor je huisdier kunt kopen, als je je dat kunt en wilt veroorloven. Maar wij proberen realistisch te zijn. Niet alles wat kan is ook verstandig. We willen voorkomen dat ons Hondje structureel pijn gaat lijden. En we vinden zijn levensvreugde het belangrijkste criterium. Als leven lijden wordt en levenskwaliteit er onder lijdt, dan komt er een moment dat we afscheid moeten gaan nemen. Maar we hopen van harte dat dat moment nog héél ver weg ligt.

Vooralsnog gaat het zoals gezegd prima met de levensvreugde van ons Hondje. Hij wordt alleen maar eigenwijzer en mondiger nu hij ouder wordt. Zijn uitlaatservice vertelde dat hij tegenwoordig luidkeels piepend protesteert als het uitladen van de hondjes bij het bos of het strand hem te lang duurt. En ook Geldnerd en Vriendin krijgen tegenwoordig luidkeels commentaar van Hondje als we thuiskomen na een van onze schaarse dagjes op kantoor. Verwend mormel…

Welke ouderdomsgebreken heeft jouw huisdier?