En nog een jaar Hondje
Vorig jaar rond deze tijd bezorgde ons Hondje ons een enorme schrik. Het scheelde weinig of hij was er niet meer geweest. Maar sinds die episode dribbelt hij weer vrolijk door het leven. Inmiddels 13,5 jaar oud.
Ouderdom en gebreken
Ouderdom komt met gebreken. Dat geldt voor honden minstens net zo veel als voor mensen. Ons Hondje is helaas geen uitzondering. Hij had al wat last van staar, dat wordt langzaam maar zeker erger. Tijdens onze vakantie merkten we bij de avondwandelingen dat hij last heeft van nachtblindheid. Thuis merken we dat niet zo, op ons vaste rondje kent hij elke boom, struik, en graspol. Maar in een vreemde omgeving werd hij toch onrustig als er geen straatverlichting was.
En het afgelopen half jaar is ons Hondje stokdoof geworden. Hij hoort alleen nog heel harde geluiden dichtbij. En dan schrikt hij zich ook echt een hoedje. Lastig is dat hij ons gewoonweg niet meer hoort als we hem roepen. Dat betekent beter opletten als hij buiten niet aan de lijn is. De combinatie van slechter zien en weinig horen maakt dat hij ons af en toe kwijt is. En in paniek rent hij dan alle kanten op om ons te zoeken. Meestal de verkeerde kanten. En af en toe de straat op. Dat is ook weer slecht voor het hart van Geldnerd en Vriendin…
Verder merken we dat met de leeftijd zijn gewrichtjes wat strammer worden. ‘s Ochtends bij het wakker worden moet hij zich even goed uitrekken, de honden variant van de bekende Dog Pose uit de yoga. Doet hij dat niet, dan is de trap een bijna onneembare hindernis. Hij is er inmiddels een paar keer van afgevallen. Totnogtoe zonder schade, maar we letten dus wel goed op dat hij zijn yoga-oefeningen doet voordat we de ochtendwandeling doen.
En ons Hondje heeft een slecht gebit, dat had hij al toen wij hem adopteerden. Dit voorjaar had zijn gebit weer een saneringsronde nodig, er bleven een stuk of 10 tanden en kiezen achter in de operatiekamer. Hij heeft nog een paar hoektanden over en een aantal kiezen. Maar veel last lijkt hij daar niet van te hebben, de brokjes en hondensnoepjes worden gretig verorberd…
Verder is hij overigens in een prima conditie. Hij slaapt iets meer dan vroeger, maar is verder nog steeds heel levendig en heeft vaak nog de energie van een jonge pup. Dat is ook wat we horen van onze uitlaatservice en de dierenarts. We hopen dan ook dat de gebreken hem niet teveel gaan belemmeren, en dat hij zo lang mogelijk een beetje lol in het hondenleven kan houden.
Medische hondenwetenschap
Sinds zijn ziekte vorig jaar staat Hondje op een dieet van speciale brokken, dat houdt hij de rest van zijn leven. Inmiddels zijn daar twee voedingssupplementen bijgekomen die we dagelijks door zijn brokjes mengen. Hij krijgt een supplement met Omega-3 olie (vis olie) voor zijn stramme gewrichten, en een speciale siroop die de staar in zijn ogen moet afremmen. Aan de doofheid is helaas niets te doen.
Het blijft een duur Hondje…
Eerder schreef ik al dat ons Hondje twee abonnementen heeft. Een eigen Zorgplan en de Uitlaatservice. Die laatste indexeert, voor het eerst in vier jaar, zijn tarieven. Het maandtarief voor een wandeling op elke werkdag gaat per 1 januari aanstaande van € 255 naar € 278. Het zorgplan kost € 15,75 per maand. We zijn dus al bijna € 300 kwijt aan ons Hondje voordat hij ook maar een brokje gegeten heeft.
En soms slijten er dingen. Zijn uitlaatriem gaf onlangs de geest na ruim 7 jaar trouwe dienst. Daar moest dus een nieuwe voor komen. Verder komt er regelmatig een zending met dieetbrokken, kauwstokjes, speeltjes, en hondensnoepjes, van de internetdierenwinkel. En sinds kort dus ook de voedingssupplementen. Kortom, ons Hondje blijft bakken met geld kosten in ruil voor alle liefde en vreugde die hij ons geeft. Er zijn weinig dingen waar ik blijer en rustiger van wordt dan ‘s avonds met een e-book in mijn favoriet stoel zitten terwijl Hondje op mijn schoot ligt te slapen.
In onderstaande grafiek zie je de uitgaven per maand per jaar aan ons Hondje. Gemiddeld is dit € 380 per maand, exact hetzelfde gemiddelde per maand als na de medische episode vorig jaar.

En natuurlijk ook weer de procentuele verdeling van de kosten van Hondje over de verschillende categorieën. Ook die is nauwelijks verschoven ten opzichte van vorig jaar. Ons Hondje is dus best een constante factor in onze financiën.

Nog steeds een duur Hondje, en nog steeds zouden we hem voor geen goud willen missen. We hopen dat hij nog heel langs bij ons mag blijven.
Ben jij ook zo dol op jouw huisdier?