De afgelopen weken staat de wereld op z’n kop. Geldnerd en Vriendin werken inmiddels al twee weken volledig thuis, overleggen vinden plaats via telefoon en video. Er zit een ritme in. We staan op de normale tijd op, en zitten eerder achter ons scherm dan we vóór deze crisis op kantoor zouden zijn. We drinken meestal samen koffie, lunchen samen, gaan eind van de middag iets langer wandelen met Hondje. En we prijzen ons gelukkig, we hebben allebei een vaste baan met een vast inkomen, dat ook gewoon deze week weer gestort werd. We hebben financiële buffers, meer dan veel andere Nederlanders, en die hoeven we niet aan te spreken. En we zijn ook geen ondernemers, die ineens te maken hebben met veel minder (of helemaal geen) omzet. Dat lijkt me verschrikkelijk om mee te maken, het woordje ‘ondernemersrisico’ komt dan wel heel dichtbij terwijl datgene wat je hebt opgebouwd afbrokkelt. Eigenlijk zijn we dus, gegeven de omstandigheden, enorm bevoorrecht.
Ook het financiële leven gaat gewoon door. Met een paar accentverschillen, want we zijn nauwelijks meer buiten de deur. De afgelopen week is er eigenlijk alleen geld uitgegeven in de supermarkt. We lunchen thuis, maar dat is goedkoper dan op kantoor lunchen. We drinken vaker koffie thuis, maar ook dat is goedkoper dan buiten de deur. De kostenstijging op de post Nespresso wordt dus gecompenseerd met een daling op de post ‘buiten de deur eten/drinken’. Nu ga ik er wel van uit dat we het ‘langdurig thuis zijn’ terug zien in ons elektriciteitsverbruik en het verstookte gas, maar dat zal (hopelijk/waarschijnlijk) niet om grote bedragen gaan.
Na de ontvangst van mijn salaris is ook daar het gewone maandelijkse proces gestart. De boekingen vlogen weer alle kanten op. Naar de gezamenlijke huishoudrekening, naar mijn potjes, voor de reguliere én extra aflossing van onze hypotheek, en naar mijn beleggingsrekening. De extra aflossing op de hypotheek hebben we ook gewoon gedaan. We rekenen er toch allemaal op dat deze crisis voorbij gaat, en dat het normale leven daarna weer op gang komt. Ik zou het geld natuurlijk ook gewoon op de rekening kunnen laten staan, maar waarom? Toiletpapier heb ik ook niet gehamsterd, dus om nou geld te gaan hamsteren lijkt mij ook zinloos.
Ook mijn maandelijkse aankoop voor de beleggingsportefeuille heb ik gewoon gedaan. Ik kreeg er iets meer aandelen voor dan een maandje geleden, dat zul je begrijpen. Tegelijkertijd heb ik momenten van ‘had ik maar’. Verkocht. Gekocht. Of iets anders gedaan met mijn geld. Al mijn gedachtenexperimenten zijn, helaas, met de kennis van nu, en ik merk bij mezelf dat ik vaak achteraf zit te rationaliseren wat ik wel of niet goed gedaan heb. Soms probeer ik vooruit te denken, zoals mijn blog een tijdje geleden over een mogelijke verkoopstrategie als de beurs sterk zou dalen. Een hypothetische blog met een strategie die ik uiteindelijk niet uitgevoerd heb. En daar ben ik dan ook wel weer blij om. Op de echte paniekdagen waren de spreads bij verkoop erg groot, de marketmakers wisten het ook even niet meer. En de meeste consumentenbrokers (in elk geval Binck en DeGiro) hadden last van storingen in hun systemen. Ook een effectieve manier voor mij om van de ‘verkopen’ knop af te blijven.
Ik heb wel één dingetje gedaan toen mijn portefeuille deze week 30% lager stond dan de piek. Ik heb 20% van mijn obligaties verkocht, en dat geld ook in VWRL gestoken. Dat had ik eigenlijk al eerder willen doen, na 10 – 15% daling, maar de markt schoot toen nog alle kanten op. Inmiddels lijkt het wat rustiger, en hebben alle centrale banken hun (enorme) openingssalvo’s aan steunmaatregelen op de financiële markten afgeschoten. Dat is geen garantie dat er geen verdere dalingen volgen, integendeel. We zien het einde van de corona-crisis nog niet, dus ook nog niet het einde van de economische en psychologische effecten. En daarmee zijn ook de effecten op de financiële markten nog ongewis. En waarom maar 20% van de obligaties? Dan is er nog 80% over om in VWRL te steken als het nog verder daalt.
En even een reminder: ik ben geen adviseur, en wat ik hier schrijf is zeker geen advies. Ik beschrijf mijn eigen beslissingen en drijfveren. En verwijs graag even naar mijn disclaimer…
Eigenlijk ben ik nog steeds wel blij dat ik weinig vrije cash heb. Dan kom ik ook niet in de verleiding. Ik heb even extra geld uit mijn buffer overgemaakt naar de beleggingsrekening, maar het na een paar dagen ook weer teruggestort. Vooralsnog ben ik vast voornemens om mijn plan te blijven volgen. En eigenlijk vind ik dat ook wel weer een beetje geruststellend. De wereld is nog niet vergaan. We komen hier wel doorheen.
Gaat jouw leven ook gewoon door in deze bijzondere tijd?
Zeker gaat het leven door, al is het met een heel ander ritme (thyiswerken, kinderen thuis aan het werk). Goed dat je je verkoopstrategie hebt losgelaten 🙂 Het beste wat je nu kunt doen is stilzitten en stug doorgaan met je plan.
Het leven gaat door, ook hier. Het ziet er wel heel anders uit. Inmiddels heeft één opdrachtgever besloten om een opdracht eenzijdig te annuleren en gaan we wat dat betreft een juridisch traject in. Ook het huis 24 uur per dag delen met een achtjarige maakt dat het leven er wel wat anders uitziet.
Toch besef ik goed ontzettend geluk te hebben, in onze situatie.
Hoi Geldnerd,
Qua beleggingen had ik van te voren wel een plan bedacht, echter was deze alleen gericht op het doen van aankopen op bepaalde momenten. Tot op heden is dit goed gelukt, al baal ik ervan dat ik dan weer niet meer ingelegd heb…. Maar dat stond niet in mijn strategie. Mijn koopmomenten voor VWRL lagen op 65 euro (kleine inleg) 60 euro (grotere inleg) en 55 euro (zeer grote inleg). Deze laatste is alleen nog niet gebeurd en inmiddels zijn we alweer aan het stijgen naar 64 euro.
Nu ben ik alleen van mening net als jij, dat de beurs nog wel een knauw gaat krijgen en we toch de 55 euro gaan aanraken (althans dat is mijn hoop).
Nu moet ik alleen mijzelf inhouden om niet op 60 euro alsnog die inleg te gaan doen natuurlijk 🙂 Het kriebelt zo om nu toe te slaan!
Jij hebt dus ook nog teveel cash? ?
Helaas wel… Iets met een jarenlange fobie om in te leggen op de beurs, wat nu langzaam aan verschuift. Echter vorig jaar vond ik de beurs te hoog staan om groot in te leggen en wachtte ik op “zo een momentje” waarbij ik een flink deel kan investeren. Toch stiekem timing the market 😉
Wat een mazzel!
Wat vind jij een goede verhouding tussen cash en beleggingen e.d.? Bv uitgaande van 100.000 vermogen(excl eigen huis)? En hoe zou je de beleggingen verdelen?
Ik ben geen adviseur, maar als het mijn ton was dan zou ik het als volgt doen. Eerst kijken hoeveel geld ik maandelijks uitgeef, en of ik een vast of variabel inkomen heb en hoe (on)zeker dat is. Afhankelijk daarvan 3 – 6 maanden aan uitgaven op een vrij toegankelijke spaarrekening als contant geld buffer zetten.
De rest zou ik beleggen. Zo simpel mogelijk. Je schrijft dat er een eigen huis is. Dan zou ik een wat lager percentage obligaties kopen, 20 – 30% van het belegbare bedrag. Mijn persoonlijke favoriet is de Xtrackers II Global Govt Bond ETF (DBZB). De rest zou ik in de Vanguard FTSE All-World UCITS ETF (VWRL) stoppen.
Zover mijn buiten de EU pensioenfonds gaat, is alles het zelfde, Ik doe er niets mee. Ik kijk ook niet want dan heb ik stress.
Ik geef alleen geld uit aan de gewone vast lasten. Verder niets buiten de deur. Mijn werk is drastisch aangepast. Ik ging met spoed terug in de IC en heel veel extra diensten. Pas goed op jezelf en de mensen die je dierbaar zijn.
“Geldnerd en Vriendin werken inmiddels al twee weken volledig thuis, overleggen vinden plaats via telefoon en video” Toch niet de overleggen tussen jou en Vriendin? 🙂
Hier alles business as usual. Ik krijg mijn loon uiterlijk op de 23e elke maand, en heb veel overschrijvingen maandelijks automatisch ingepland. Ik heb nooit extra cash liggen, dat geeft rust. Alles zit in potjes met een bepaald uitgavedoel of investeringen. Ik heb niet extra gekocht, hoewel ik toch een klein beetje in de verleiding kwam om een potje dat daarvoor niet is bedoeld hiervoor te gebruiken… Dit is waar de ratio echt moet winnen van de emotie. Automatiseren is key!
Zelfstandigen hebben het zwaar nu, ik hoop dat de persoonlijke drama’s een beetje beperkt blijven. Om over de gezondheid dan nog maar te zwijgen… Dat is namelijk het aller, allerbelangrijkste. Kom jij nog een beetje toe aan je Healthnerd activiteiten, en hoe heb je de betaling met je PT geregeld?
Hier ook hetzelfde; zelfde tijd eruit en inderdaad beiden ruim een uur eerder ingelogd dan normaal dankzij het gebrek aan reistijd. We hebben beiden ons eigen vaste werkplekje in huis. Lunchen doen we samen, samen een wandeling met de hond die het allemaal ook maar reuzegezellig vind. Beiden geen stress over aflopende contracten en het salaris wat gewoon uitbetaald wordt.
En onder het mom: help je lokale ondernemers, laten we de betalingen aan onze schoonmaakster (die nu niet kan komen) en dagopvang voor de hond (die zelf geveld is door het virus en niet kan komen) gewoon doorlopen. Als wij, en vele andere klanten nu de stekker bij hun eruit trekken (wat begrijpelijk is als de dienst niet geleverd wordt) gaan ze geheid hun rekeningen niet kunnen betalen met alle gevolgen van dien. Beetje begrip voor elkaars situatie kan wat ons betreft geen kwaad en help een ander waar mogelijk. Wordt de wereld mooi van 🙂
Het dagelijkse leven gaat hier in een gewijzigd tempo gewoon door (kinderen thuis). Net als jij wordt hier op de 23e gewoon gestort en gaat alles automatisch naar de juiste potjes.
De emigratieplannen worden wel geraakt. Het luchtruim van het land van bestemming zit dicht en dat zal nog wel even duren. Intussen zijn we wel zoek naar een huurder.
Het vertrek zal wel een paar maanden vertraging oplopen..