De afgelopen weken staat de wereld op z’n kop. Geldnerd en Vriendin werken inmiddels al twee weken volledig thuis, overleggen vinden plaats via telefoon en video. Er zit een ritme in. We staan op de normale tijd op, en zitten eerder achter ons scherm dan we vóór deze crisis op kantoor zouden zijn. We drinken meestal samen koffie, lunchen samen, gaan eind van de middag iets langer wandelen met Hondje. En we prijzen ons gelukkig, we hebben allebei een vaste baan met een vast inkomen, dat ook gewoon deze week weer gestort werd. We hebben financiële buffers, meer dan veel andere Nederlanders, en die hoeven we niet aan te spreken. En we zijn ook geen ondernemers, die ineens te maken hebben met veel minder (of helemaal geen) omzet. Dat lijkt me verschrikkelijk om mee te maken, het woordje ‘ondernemersrisico’ komt dan wel heel dichtbij terwijl datgene wat je hebt opgebouwd afbrokkelt. Eigenlijk zijn we dus, gegeven de omstandigheden, enorm bevoorrecht.
Ook het financiële leven gaat gewoon door. Met een paar accentverschillen, want we zijn nauwelijks meer buiten de deur. De afgelopen week is er eigenlijk alleen geld uitgegeven in de supermarkt. We lunchen thuis, maar dat is goedkoper dan op kantoor lunchen. We drinken vaker koffie thuis, maar ook dat is goedkoper dan buiten de deur. De kostenstijging op de post Nespresso wordt dus gecompenseerd met een daling op de post ‘buiten de deur eten/drinken’. Nu ga ik er wel van uit dat we het ‘langdurig thuis zijn’ terug zien in ons elektriciteitsverbruik en het verstookte gas, maar dat zal (hopelijk/waarschijnlijk) niet om grote bedragen gaan.
Na de ontvangst van mijn salaris is ook daar het gewone maandelijkse proces gestart. De boekingen vlogen weer alle kanten op. Naar de gezamenlijke huishoudrekening, naar mijn potjes, voor de reguliere én extra aflossing van onze hypotheek, en naar mijn beleggingsrekening. De extra aflossing op de hypotheek hebben we ook gewoon gedaan. We rekenen er toch allemaal op dat deze crisis voorbij gaat, en dat het normale leven daarna weer op gang komt. Ik zou het geld natuurlijk ook gewoon op de rekening kunnen laten staan, maar waarom? Toiletpapier heb ik ook niet gehamsterd, dus om nou geld te gaan hamsteren lijkt mij ook zinloos.
Ook mijn maandelijkse aankoop voor de beleggingsportefeuille heb ik gewoon gedaan. Ik kreeg er iets meer aandelen voor dan een maandje geleden, dat zul je begrijpen. Tegelijkertijd heb ik momenten van ‘had ik maar’. Verkocht. Gekocht. Of iets anders gedaan met mijn geld. Al mijn gedachtenexperimenten zijn, helaas, met de kennis van nu, en ik merk bij mezelf dat ik vaak achteraf zit te rationaliseren wat ik wel of niet goed gedaan heb. Soms probeer ik vooruit te denken, zoals mijn blog een tijdje geleden over een mogelijke verkoopstrategie als de beurs sterk zou dalen. Een hypothetische blog met een strategie die ik uiteindelijk niet uitgevoerd heb. En daar ben ik dan ook wel weer blij om. Op de echte paniekdagen waren de spreads bij verkoop erg groot, de marketmakers wisten het ook even niet meer. En de meeste consumentenbrokers (in elk geval Binck en DeGiro) hadden last van storingen in hun systemen. Ook een effectieve manier voor mij om van de ‘verkopen’ knop af te blijven.
Ik heb wel één dingetje gedaan toen mijn portefeuille deze week 30% lager stond dan de piek. Ik heb 20% van mijn obligaties verkocht, en dat geld ook in VWRL gestoken. Dat had ik eigenlijk al eerder willen doen, na 10 – 15% daling, maar de markt schoot toen nog alle kanten op. Inmiddels lijkt het wat rustiger, en hebben alle centrale banken hun (enorme) openingssalvo’s aan steunmaatregelen op de financiële markten afgeschoten. Dat is geen garantie dat er geen verdere dalingen volgen, integendeel. We zien het einde van de corona-crisis nog niet, dus ook nog niet het einde van de economische en psychologische effecten. En daarmee zijn ook de effecten op de financiële markten nog ongewis. En waarom maar 20% van de obligaties? Dan is er nog 80% over om in VWRL te steken als het nog verder daalt.
En even een reminder: ik ben geen adviseur, en wat ik hier schrijf is zeker geen advies. Ik beschrijf mijn eigen beslissingen en drijfveren. En verwijs graag even naar mijn disclaimer…
Eigenlijk ben ik nog steeds wel blij dat ik weinig vrije cash heb. Dan kom ik ook niet in de verleiding. Ik heb even extra geld uit mijn buffer overgemaakt naar de beleggingsrekening, maar het na een paar dagen ook weer teruggestort. Vooralsnog ben ik vast voornemens om mijn plan te blijven volgen. En eigenlijk vind ik dat ook wel weer een beetje geruststellend. De wereld is nog niet vergaan. We komen hier wel doorheen.
Gaat jouw leven ook gewoon door in deze bijzondere tijd?
