Eind vorig jaar besloot ik om meer potjes op te nemen in mijn begroting voor 2020. Ik wilde maandelijks gaan reserveren voor grotere uitgaven gedurende het jaar.
Spreadsheet
Er was al een potje voor Gadgets en Tech en eentje waarin ik maandelijks geld stort voor de zorgverzekeringspremie (die ik jaarlijks betaal), en er kwamen potjes bij voor de vakantie, mijn kledingbudget en sporten. Elke maand, zodra mijn salaris is binnengekomen, wordt er een vast bedrag per potje overgemaakt naar de bufferrekening. De potjes zijn ook ingebouwd in mijn administratiespreadsheet. Daar zie ik keurig hoeveel ik in de potjes gestort heb.
Maar wat hebben potjes voor zin als je het geld niet uitgeeft? Elk potje is gekoppeld aan één of meer uitgavenrekeningen. Uitgaven op die rekeningen worden automatisch afgetrokken van de reserveringen. In mijn administratie zie ik dus ook op elk moment hoeveel er nog in de verschillende potjes zit.
Onderstaand een voorbeeld van het potje Gezond Leven, waaruit ik mijn sportschool en personal trainer betaal, voor het eerste halfjaar van 2020.
Omschrijving
Bedrag In
Bedrag Uit
+ Reservering Gezond Leven
> Storting januari 2020
+ € 300
> Storting februari 2020
+ € 300
> Storting maart 2020
+ € 300
> Storting april 2020
+ € 300
> Storting mei 2020
+ € 300
> Storting juni 2020
+ € 300
-/- Rekening 5540: Sporten/Gezond Leven
10-04-2020 Rekening Sportschool
– € 1.200,-
29-05-2020 App Store – Hardloop-app
– € 5,49
21-06-2020 Nike Store – Sportkleding
– € 72,00
21-06-2020 All4Running – Sportkleding
– € 144,80
= Restant in potje Gezond Leven
+ € 377,71
Bufferrekening
In het Geldnerd-systeem zit maar één bufferspaarrekening. Dit naast mijn ene lopende rekening met kleine spaarbuffer ‘gedurende de maand’. Ik heb geen zin in tien verschillende bankrekeningen waartussen ik geld heen en weer moet schuiven. Geld schuift in mijn spreadsheet. Maar door het nieuwe potjessysteem werd het wel lastiger om overzicht te houden op mijn bufferrekening.
Want naast de vijf potjes staan er nog twee categorieën geld op mijn bufferrekening. Allereerst de contant geld buffer met vier maanden leefgeld. Daarnaast nog een bedrag voor de tweede fase van mijn kaakoperatie. En dan ook de stand van de potjes. Ik heb mijn eigen spreadsheet dus zodanig verbouwd dat die in de gaten houdt of er nog genoeg geld op de bufferrekening staat voor al deze voorzieningen.
Toch kan ik zeggen dat ik tevreden ben over mijn potjessysteem. Waarom? Het geeft rust en overzicht. En dat blijft voor mij het belangrijkste doel van mijn financiële systeem. Het potjessysteem zorgt ervoor dat ik minder twijfel of bepaalde uitgaven wel of niet kunnen. Ik weet dat ik binnen mijn budget blijf zo lang er maar geld in het potje zit.
De kans is reëel dat er dit jaar geld overblijft in mijn potjes. Want door corona lopen sommige dingen toch anders dan ik verwachtte ten tijde van het opstellen van mijn begroting voor 2020. Ik ga nog eens even rustig nadenken wat ik met dat geld ga doen. Twee opties zijn in elk geval om het toe te voegen aan de spaarbuffer of aan de beleggingen. Zomaar uitgeven? Dat is niet echt mijn ding…
Sinds 1 januari hebben wij rijksambtenaren een nieuwe regeling in onze CAO. Het vakantiegeld en de eindejaarsuitkering (en nog wat kleine dingen) zijn afgeschaft en vervangen door het Individueel Keuzebudget (IKB). Ik schreef er eind vorig jaar een uitgebreide blogpost over. Het is in totaal 16,37% van je bruto-salaris.
Begin januari heb ik meteen ingelogd in ons personeelssysteem, en ingesteld dat ik dit in maandelijkse termijnen krijg uitbetaald. Op die manier kan ik het zelf meteen effectief inzetten voor mijn eigen potjes, in plaats van dat mijn werkgever dit renteloos voor mij opspaart en uitkeert in mei (vakantiegeld) en in november (eindejaarsuitkering). sindsdien gebruik ik het om mijn potjes te vullen, waaronder het potje voor vakanties.
Bij de salarisbetaling van mei 2020 zat nog een ‘nawee’ van het oude systeem. Het oude vakantiegeld en de oude eindejaarsuitkering bouwde je namelijk op in 12 maandelijkse termijnen voordat je het uitbetaald kreeg. Dat betekent dat alle rijksambtenaren over de periode juni tot en met december 2019 (7 maanden) nog vakantiegeld hebben opgebouwd, en over de maand december 2019 nog eindejaarsuitkering. Dat wordt deze maand uitbetaald met het salaris.
Dit kan lastig zijn voor mensen met een toeslag, want die hebben dit jaar dus eenmalig een hoger inkomen. Namelijk het restant van vorig jaar en het IKB van dit jaar. Vanaf volgend jaar heeft iedereen weer ‘gewoon’ de twaalf maanden IKB. Voor dit effect is op ons intranet en in berichten van de HR-afdeling diverse malen gewaarschuwd, maar ik denk dat de meeste mensen dat genegeerd hebben. Dat doen we meestal met dat soort berichten, toch? Ongetwijfeld hoor ik de komende maanden weer nieuwe verontwaardigde berichten van mensen die door dit ‘onverwachte’ effect in de problemen zijn gekomen. Financiën zijn soms ook een kwestie van je ogen en oren openhouden…
Geldnerd stond natuurlijk al in de startblokken voor het moment dat dit ‘extra’ geld binnenkomt. Deels is het ingezet om mijn buffer en en mijn inleg op de beleggingsrekening aan te vullen tot mooie ronde getallen. Gewoon, omdat het kan. En de rest gaat gebruikt worden voor een paar grote uitgaven, ondermeer voor het optimaliseren van mijn thuiswerkplek.
Niet dat ik ‘m ooit bewust zo bedacht heb of zo, maar als ik nu kijk naar mijn persoonlijke financiële strategie dan zie ik vier ‘pijlers’ waar die op rust: Een gezonde financiële buffer met contant geld, potjes waarin ik elke maand spaar voor de grotere uitgaven gedurende het jaar, versneld aflossen van onze hypotheek, en zo lui en eenvoudig mogelijk beleggen om vermogen op te bouwen en passief inkomen te genereren. Dat rust op een fundament van mijn reguliere inkomen waarvan ik een substantieel deel spaar, mijn doelstelling spaarpercentage is niet voor niets 45,0% dit jaar. Als ik managementconsultant was dan zou ik er een wervend plaatje van maken om te gebruiken in een presentatie voor de directie… Nu moeten jullie het hiermee doen:
Gezonde Buffer
Ik weet door het bijhouden van mijn administratie behoorlijk goed hoeveel geld ik per maand uitgeef. Mijn buffer meet ik in maanden, het doel van de buffer is dat ik een X aantal maanden gewoon door kan leven als ik om een of andere reden zonder inkomen kom te zitten. Een gezonde financiële buffer heb ik al zolang als ik mij kan heugen. Heel lang is die veel te groot geweest, genoeg geld om jaren en jaren vooruit te kunnen. Daarna ben ik overgestapt naar een buffer van 6 maanden. ik heb even geëxperimenteerd met een buffer van 2 à 3 maanden, maar dat was iets te strak. Daar werd ik onrustig van. En het is nou juist niet de bedoeling dat je onrustig wordt van je financiële situatie. Op dit moment bestaat mijn buffer uit voldoende geld om 4 maanden probleemloos van te leven. Dat is voor mijn gemoedsrust ruim voldoende.
De buffer staat op een vrij opneembare spaarrekening. Niet bij de bank waar ik mijn lopende rekening aanhoud. Er moet een drempel in zitten om te voorkomen dat ik het ‘even snel’ gebruik, maar het moet wel binnen één werkdag op mijn lopende rekening kunnen staan. Het geld is bedoeld voor ongeplande onvermijdelijke uitgaven en voor het opvangen van inkomensverlies.
Potjes
Het potjes-systeem heb ik pas sinds 1 januari 2020 echt in gebruik, maar het bevalt me nu al uitstekend. Ik schreef er toen een uitgebreide blogpost over. Elke maand als mijn salaris binnenkomt stort ik een aantal bedragen in de verschillende potjes. Het geld gaat gewoon naar de spaarrekening waar ook mijn buffer staat. Mijn administratiespreadsheet houdt voor mij bij hoeveel geld er in welk potje zit, en verwerkt het ook automatisch als ik een uitgave doe die uit een potje gedekt moet worden. Want administratie bijhouden moet natuurlijk niet teveel tijd gaan kosten.
Tenslotte heb ik nog een potje dat er al een aantal jaren staat. Het is voor het tweede deel van de operatie aan mijn gebit, die naar verwachting na de zomer plaats gaat vinden. Als dat klaar is wordt dit potje opgeheven, het wordt ook niet meer bijgevuld.
Het potjessysteem zorgt dat ik voldoende geld apart zet voor grote geplande uitgaven gedurende het jaar. En het zorgt voor minder stress. Vroeger wilde ik helemaal niet aan mijn bufferspaarrekening komen. Nu mag het als het geld uit de potjes is.
Versneld Aflossen
Hypotheek is schuld. En het is voor de meeste mensen een substantieel onderdeel van hun maandelijkse uitgaven. ook hier in Huize Geldnerd. We hebben een lineaire hypotheek, dus de maandlast wordt iedere maand een stukje kleiner. Maar ook hier was de rente en aflossing oorspronkelijk de helft van de maandelijkse huishouduitgaven.
Versneld aflossen begon in het eerste jaar na aankoop van Geldnerd HQ met twee grote bedragen. Het doel daarvan was om zo snel mogelijk onder een loan-to-value ratio van 65% te komen. Daar ging de risico-opslag van onze hypotheek af. Nadat mijn buffer vol was gebruikte ik het bedrag dat ik maandelijks spaarde voor een extra aflossing, en begon ik een ‘sneeuwbal‘. We zijn hier actief lid van Team Lage Lasten. Als er iets zou gebeuren met onze inkomens, dan kunnen we door te stoppen met de extra aflossing onze hypotheeklasten in één klap halveren en tóch voldoen aan onze verplichtingen richting de hypotheekverstrekker. Die gedachte geeft heel veel rust.
De extra aflossing zorgt ook voor spreiding. Niet al mijn vermogen staat op de beurs, een deel zit ook in het huis. Nadeel is natuurlijk dat het geld in de stenen zit, het is niet liquide, niet snel te gebruiken. Maar dat vinden we niet erg.
Lui en Eenvoudig Beleggen
Maandelijks wordt er ingelegd in mijn beleggingen, en maandelijks wordt er bijgekocht wat er volgens mijn beleggingsspreadsheet nodig is om dichter bij de gewenste portefeuilleverhoudingen te komen. Wereldwijde gespreide aandelen via de Vanguard FTSE All-World UCITS ETF (VWRL), en wereldwijd gespreide staatsobligaties via de Xtrackers II Global Government Bond UCITS ETF (DBZB). Twee ETFs, wereldwijde spreiding, lage kosten. En daarnaast nog een paar dividend-ETFs die elk kwartaal of elk half jaar dividend uitkeren. Het dividend wordt ook meteen opnieuw belegd.
Elke maand inleggen. Kopen en vasthouden. Niet verkopen, ook niet als de beurzen naar beneden duikelen. Gewoon vasthouden, we zitten er in voor de langere termijn.. Inmiddels heb ik mijn maandelijkse inleg, waarmee ik in 2017 gestart ben, ook aangepast aan de inflatie. Het is een kwestie van gewoon doorgaan en er niet te vaak naar kijken. Lui en eenvoudig, maar het werkt als je beleggingshorizon maar lang genoeg is. Ik hoef me niet druk te maken over aandelen-analyses, alternatieve ‘beleggingen’ als cryptomunten en P2P-leningen. Onvolwassen markten waarvan de risico’s nog lang niet in beeld zijn. Zelfs certificaten van gerenommeerde bedrijven keren soms niet meer uit en blijken niet liquide.
Hoe voelt dat?
Als ik het zo opschrijf, ziet het er ineens heel compleet en doordacht uit. Dat is schone schijn, het is ook maar zo gegroeid en nu door mij in een modelletje gerationaliseerd. Maar dat is een goede weergave van mijn situatie terwijl er een wereldwijde pandemie woedt en een recessie voor de deur staat.
De afgelopen jaren heb ik echt wel last gehad van voortdurende twijfel. Is mijn buffer hoog genoeg? Moet ik niet (nog) meer beleggen, en minder aflossen? Want ‘iedereen’ zegt immers dat extra aflossen niets oplevert. Moet ik nou meer of minder obligaties in mijn portefeuille nemen, of is een afgelost huis vergelijkbaar met obligaties? Moet ik nou niet meer focus op dividend leggen en extra passief inkomen genereren? Kijk die Bitcoin eens gaan en dat rendement op P2P-leningen, ik snap niet helemaal wat er gebeurt en overzie de risico’s niet maar misschien moet ik toch instappen? Allemaal vragen die ik mijzelf gesteld heb. Heel menselijk ook.
En nu? Ik vind het allemaal heel OK. Ik sta er financieel goed voor. Mijn strategie loopt gewoon door terwijl de crisis woedt. Het is afgestemd op mijn situatie. Op mijn gemoedsrust. Ik heb geen seconde wakker gelegen terwijl mijn aandelenportefeuille een kwart van z’n waarde verloor. Nog geen moment overwogen om van richting te veranderen. Ik hoef me geen zorgen te maken of we al op de bodem zitten. Ik hoef de markt niet te timen. Me druk te maken over het geld dat ik kwijt ben, want dat is niet aan de orde als ik niet verkoop. Ik hoef alleen maar mijn blik op de horizon te houden. Even was ik ongerust over mijn eigen financiële situatie. Maar ik besefte al snel dat mijn, in mijn eigen ogen minimalistische, contant geld buffer nog altijd een stuk groter is dan de spaarrekening van de gemiddelde Nederlander. Dus waar maak ik me druk om?
De afgelopen weken staat de wereld op z’n kop. Geldnerd en Vriendin werken inmiddels al twee weken volledig thuis, overleggen vinden plaats via telefoon en video. Er zit een ritme in. We staan op de normale tijd op, en zitten eerder achter ons scherm dan we vóór deze crisis op kantoor zouden zijn. We drinken meestal samen koffie, lunchen samen, gaan eind van de middag iets langer wandelen met Hondje. En we prijzen ons gelukkig, we hebben allebei een vaste baan met een vast inkomen, dat ook gewoon deze week weer gestort werd. We hebben financiële buffers, meer dan veel andere Nederlanders, en die hoeven we niet aan te spreken. En we zijn ook geen ondernemers, die ineens te maken hebben met veel minder (of helemaal geen) omzet. Dat lijkt me verschrikkelijk om mee te maken, het woordje ‘ondernemersrisico’ komt dan wel heel dichtbij terwijl datgene wat je hebt opgebouwd afbrokkelt. Eigenlijk zijn we dus, gegeven de omstandigheden, enorm bevoorrecht.
Ook het financiële leven gaat gewoon door. Met een paar accentverschillen, want we zijn nauwelijks meer buiten de deur. De afgelopen week is er eigenlijk alleen geld uitgegeven in de supermarkt. We lunchen thuis, maar dat is goedkoper dan op kantoor lunchen. We drinken vaker koffie thuis, maar ook dat is goedkoper dan buiten de deur. De kostenstijging op de post Nespresso wordt dus gecompenseerd met een daling op de post ‘buiten de deur eten/drinken’. Nu ga ik er wel van uit dat we het ‘langdurig thuis zijn’ terug zien in ons elektriciteitsverbruik en het verstookte gas, maar dat zal (hopelijk/waarschijnlijk) niet om grote bedragen gaan.
Na de ontvangst van mijn salaris is ook daar het gewone maandelijkse proces gestart. De boekingen vlogen weer alle kanten op. Naar de gezamenlijke huishoudrekening, naar mijn potjes, voor de reguliere én extra aflossing van onze hypotheek, en naar mijn beleggingsrekening. De extra aflossing op de hypotheek hebben we ook gewoon gedaan. We rekenen er toch allemaal op dat deze crisis voorbij gaat, en dat het normale leven daarna weer op gang komt. Ik zou het geld natuurlijk ook gewoon op de rekening kunnen laten staan, maar waarom? Toiletpapier heb ik ook niet gehamsterd, dus om nou geld te gaan hamsteren lijkt mij ook zinloos.
Ook mijn maandelijkse aankoop voor de beleggingsportefeuille heb ik gewoon gedaan. Ik kreeg er iets meer aandelen voor dan een maandje geleden, dat zul je begrijpen. Tegelijkertijd heb ik momenten van ‘had ik maar’. Verkocht. Gekocht. Of iets anders gedaan met mijn geld. Al mijn gedachtenexperimenten zijn, helaas, met de kennis van nu, en ik merk bij mezelf dat ik vaak achteraf zit te rationaliseren wat ik wel of niet goed gedaan heb. Soms probeer ik vooruit te denken, zoals mijn blog een tijdje geleden over een mogelijke verkoopstrategie als de beurs sterk zou dalen. Een hypothetische blog met een strategie die ik uiteindelijk niet uitgevoerd heb. En daar ben ik dan ook wel weer blij om. Op de echte paniekdagen waren de spreads bij verkoop erg groot, de marketmakers wisten het ook even niet meer. En de meeste consumentenbrokers (in elk geval Binck en DeGiro) hadden last van storingen in hun systemen. Ook een effectieve manier voor mij om van de ‘verkopen’ knop af te blijven.
Ik heb wel één dingetje gedaan toen mijn portefeuille deze week 30% lager stond dan de piek. Ik heb 20% van mijn obligaties verkocht, en dat geld ook in VWRL gestoken. Dat had ik eigenlijk al eerder willen doen, na 10 – 15% daling, maar de markt schoot toen nog alle kanten op. Inmiddels lijkt het wat rustiger, en hebben alle centrale banken hun (enorme) openingssalvo’s aan steunmaatregelen op de financiële markten afgeschoten. Dat is geen garantie dat er geen verdere dalingen volgen, integendeel. We zien het einde van de corona-crisis nog niet, dus ook nog niet het einde van de economische en psychologische effecten. En daarmee zijn ook de effecten op de financiële markten nog ongewis. En waarom maar 20% van de obligaties? Dan is er nog 80% over om in VWRL te steken als het nog verder daalt.
En even een reminder: ik ben geen adviseur, en wat ik hier schrijf is zeker geen advies. Ik beschrijf mijn eigen beslissingen en drijfveren. En verwijs graag even naar mijn disclaimer…
Eigenlijk ben ik nog steeds wel blij dat ik weinig vrije cash heb. Dan kom ik ook niet in de verleiding. Ik heb even extra geld uit mijn buffer overgemaakt naar de beleggingsrekening, maar het na een paar dagen ook weer teruggestort. Vooralsnog ben ik vast voornemens om mijn plan te blijven volgen. En eigenlijk vind ik dat ook wel weer een beetje geruststellend. De wereld is nog niet vergaan. We komen hier wel doorheen.
Gaat jouw leven ook gewoon door in deze bijzondere tijd?
Jaren geleden was ik een fervent tegenstander van het potjessysteem. Te ingewikkeld en niet nodig. Dacht ik. Bij het potjessysteem reserveer je periodiek, bijvoorbeeld elke maand, een bepaald bedrag voor grote uitgaven waarvan je weet dat ze komen, die te groot zijn om in één keer van je lopende rekening te betalen, en waarvoor je niet uit je buffer wilt putten. Echte boekhouders noemen dit ‘reserveren’ of ‘een voorziening treffen‘.
En begin 2020 dompel ik me totaal onder in het potjessysteem. Dat is eigenlijk een samenloop van omstandigheden
Ten eerste is daar mijn onderzoek naar GnuCash. GnuCash werkt met het dubbel boekhoudsysteem. Bij het doorlezen van de documentatie heb ik ook weer gezien hoe je een voorziening verwerkt in je boekhouding. Ook in mijn werk kwam het thema weer langs. We zijn bezig met het voorbereiden van de jaarafsluiting, en de voorzieningen die we willen/moeten treffen zijn één van de gespreksthema’s.
Ten tweede was ik onlangs bezig met mijn globale begroting voor 2020. Dat gaat van grof naar fijn. Ik begin met wat er elke maand binnen komt. Dan verdeel ik eerst de grote posten. Mijn overboeking naar de beleggingsrekening, de extra aflossing, en het geld voor de gezamenlijke huishoudrekening met Vriendin.
Ik kijk dan ook altijd hoe het afgelopen jaar gelopen is, hoe zijn mijn werkelijke uitgaven ten opzichte van budget. Ik heb al een paar keer gemerkt dat ik soms gedurende een maand een beetje ‘krap’ kom te zitten als ik grotere uitgaven doe. Dit terwijl er in mijn budget echt wel ruimte is voor die uitgaven. Ook psychologisch vind ik het dan lastig om mijn buffer aan te spreken. Aan de ene kant is dat goed, consumeren mag best een drempel hebben. Maar het moet niet te gek worden.
De oplossing is simpel. Voorzieningen. Meer potjes in mijn begroting voor 2020. Ik geef me over, de aanhangers van de potjes hebben gewonnen. Vanaf 1 januari 2020 wordt mijn inkomen elke maand als volgt verdeeld (en het percentage van mijn inkomen dat er naar toe gaat):
Bijdrage gezamenlijke huishouding
28 %
Bijdrage reguliere aflossing hypotheek
9 %
Bijdrage extra aflossing hypotheek
10 %
Overboeking naar de beleggingsrekening
21 %
Maandelijkse bijdrage aan potjes:
> Reservering Zorgverzekering
2 %
> Reservering Gadgetfonds
2 %
> Reservering Vakantiebudget
4 %
> Reservering Kledingbudget
6 %
> Reservering Sportabonnement
6 %
Aanvulling contante buffer
6 %
Zakgeld voor de maand
6 %
Voor deze verdeling gebruik ik mijn nieuwe inkomen vanaf 1 januari 2020. Daarin zit een CAO-verhoging van 2,0%, de oude wijn in nieuwe zakken het Individueel Keuze Budget, en de eventuele effecten van belastingmaatregelen en wijzigingen in de pensioenpremie per 1 januari aanstaande. Hoe het totaalplaatje er uit ziet? Dat weet ik op vrijdag 24 januari 2020, als mijn salaris voor de maand januari betaald wordt. En zoals gebruikelijk zal ik de afhandeling grotendeels automatiseren met automatische overboekingen. Want niks is beter dan saaiheid en voorspelbaarheid.
Soms, als ik iets wil overzien, dan ga ik tekenen. Zo is bijvoorbeeld mijn FIRE Calculator ontstaan, en ook de samenhang tussen mijn spreadsheets. Ook gebruik ik vaak een techniek genaamd Mindmapping om complexe dingen te ontrafelen, zowel in mijn werk als persoonlijk. Dat helpt me enorm. Het geeft overzicht en structuur, en overzicht geeft rust en ruimte om dingen op te pakken en op te lossen.
Naar aanleiding van mijn eerdere blogje over mijn aparte ‘potje’ voor het vervangen van gadgets zat ik zo eens na te denken over de verschillende geldstromen in mijn leven. Dat heb ik proberen te tekenen. En toen besefte ik onder andere dat ik veel meer gebruik maak van het potjessysteem dan ik dacht.
Trouwens even over dat ‘beseft’: heel vaak lees ik ergens ‘ik besefte mij dat’. Fout, beste mensen… Het is ‘ik realiseerde mij dat’, of het is ‘ik besefte dat’. Zich realiseren, versus beseffen. Alhoewel het schijnt dat ‘ik besef me’ in de 14e eeuw wel de norm was. Dus als je ‘ik besef me’ zegt ben je een Middeleeuwer? Ik ben in elk geval best wel een taalpurist…
Maar goed, we dwalen af. Ik heb het over mijn geldstromen en mijn potjes. Mijn tekening vind je, ietwat opgeleukt, hieronder.
Het merendeel van de stromen gebeurt middels automatische overboekingen zodra het salaris binnenkomt. Daar zitten dan nog wel twee handmatige acties achter. De eerste is het geven van de opdracht voor de extra aflossing op de hypotheek, de reguliere aflossing incasseert de hypotheekverstrekker elke maand automatisch. De tweede handeling is met het geld op de beleggingsrekening ook fondsen bijkopen, daarbij geadviseerd door de balanceertool in mijn beleggingsspreadsheet.
Ook de bijdrage aan de potjes voor de (door mij jaarlijks betaalde) zorgpremie en het voorzieningenfonds voor gadgets verlopen automatisch. Mijn reguliere contant geld buffer is vol, inclusief een apart potje voor bijzondere uitgaven die ik nog verwacht (waaronder de belastingaanslagen over mijn periode in het Verre Warme Land, ik heb nog steeds niets gehoord).
Als de buffer aangesproken zou worden dan gaat het overschot aan liquiditeit omgeleid worden naar de Contant Geld – Buffer. Net zolang tot de buffer weer ‘vol’ is.
Niet meegenomen zijn het vakantiegeld en de eindejaarsuitkering. Mijn spaarpercentage haalt nog geen 50%, terwijl in bovenstaande figuur ruim 53% naar dingen stroomt die in het spaarpercentage meegaan. Dat komt dus omdat ik van het vakantiegeld en de eindejaarsuitkering een groter deel uitgeef. In 2016, 2017 en 2018 was dat het geval door de aanschaf en inrichting van ons huis, en de inrichting van de tuin. Ik ben benieuwd hoe dat in 2019 zal gaan. Ik voorzie dit jaar geen grote uitgaven, in elk geval geen uitgaven waar ik geen ‘potje’ voor heb. Maar wel vakantie, daar snakken we inmiddels naar.
Eigenlijk is mijn situatie nog best wel eenvoudig. Het lijkt me een stuk ingewikkelder als je meerdere en/of niet constante inkomsten hebt, bijvoorbeeld als je ondernemer bent. Heb jij jouw geldstromen in beeld?
