Vandaag kreeg ik weer een goede reminder waarom ik zelf zo hard spaar en beleg voor mijn aanvullende pensioen. Dit bericht vertelt me dat mijn pensioenfonds ook in 2016 de pensioenen niet zal laten meestijgen met de lonen.
Niet indexeren betekent koopkrachtverlies. Recent heb ik daar ook een ander artikel over gelezen.
Wat ik het belangrijkst vond: sinds het begin van de kredietcrisis in 2008 ben ik al bijna 11,7 procent aan indexatie misgelopen. Dat is veel. En dat is de reden dat mijn eigen vermogensopbouw steeds belangrijker wordt. Want laten we eerlijk zijn: ik geef elke maand een behoorlijk bedrag aan mijn pensioenfonds, maar ik heb er heel weinig directe invloed op. Op sommige momenten zou ik graag GPF oprichten: Geldnerd Pensioenfonds. Maar dat heeft ook weer z’n risico’s.
In het artikel ook meer informatie over de ‘sigaar uit eigen doos’: de lagere pensioenpremie voor volgend jaar. Die ook weer leidt tot (of het gevolg is van) versoberde pensioenen.
Vastberaden ga ik voorwaarts met mijn eigen pensioenpot. Want van ‘het systeem’ kan ik steeds minder verwachten. Ik moet voor mezelf zorgen.
Wat verwacht jij van je pensioen?
Niet al te veel. Al denk ik dat tegen de tijd dat ik ooit een pensioen krijg de maatschappij zich zal aanpassen aan veel (?) mensen met een lager-dan-nu-verwacht inkomen.