Eerder dit jaar heb ik vrijwel al mijn beleggingen verkocht. Ik zag het niet zitten met de beurs, er waren teveel onzekerheden en negatieve ontwikkelingen. De afgelopen maanden kwam me dat ook wel even goed uit. Door alle drukte rond de verhuizing had ik helemaal geen tijd om de financiële markten in de gaten te houden. Ik heb een paar maanden lang mijn gebruikelijke rondje langs diverse nieuws- en beleggingssites overgeslagen. Maar nu ik langzaam maar zeker geland ben in Nederland, was het dit weekend tijd om de draad weer eens op te pakken. Voordat je verder leest, verwijs ik je graag nog eens naar mijn disclaimer.
Het is niet zo dat ik helemaal geen beleggingen meer heb. Er staat nog een bedrag bij Alex. Het resterende rendement voor de afgelopen 3 jaar is daar 2,54%. Ik ben dus nu officieel op het punt dat ik het beter op een spaarrekening had kunnen zetten. Daarnaast heb ik nog enkele ETFs gericht op dividend. Die heb ik dus niet voor de koerswinst, maar voor de inkomsten uit dividenden.
Dit weekend heb ik mijn favoriete indexen weer eens op een rijtje gezet, de Eurostoxx 50 en de S&P 500. Respectievelijk mijn graadmeters voor Europa en de Verenigde Staten. In die grafieken heb ik, zoals gebruikelijk, ook het 200-daags voortschrijdend gemiddelde en het 50-daags voortschrijdend gemiddelde uitgezet. Dan vallen er een aantal dingen op.
De Eurostoxx 50 noteert beneden zowel het 50- als het 200-daags gemiddelde. Dat is meestal geen goed teken. Ook zie je dat de ‘pieken’ steeds lager komen te liggen en ook de ‘dalen’ liggen steeds dieper. Die beweging is al aan de gang sinds het voorjaar van 2015. AL met al geen florissant beeld voor Europa.
Het beeld van de S&P500 is iets anders. Die noteert op dit moment boven zowel het 50- als het 200-daags gemiddelde. Maar ook hier zie je sinds de zomer van 2015 vooral een ‘jojo’ in dezelfde bandbreedte, waarbij de toppen steeds net iets lager komen te liggen en de dalen net iets dieper worden. Ook hier wat mij betreft geen rooskleurig beeld.
Veel analisten denken dat we aan het einde van een beurscyclus zitten. Sinds het voorjaar van 2009 zijn de beurzen vooral gestegen. Steeds meer mensen verwachten een stevige correctie. Er valt dus nog wel geld te verdienen met relatief korte rally’s, maar voor ‘de markt’ als geheel blijft mijn verwachting een neerwaartse beweging. Europa blijft kwakkelen, ik kijk met afgrijzen naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen, ben niet gerust op China, en de olieprijs komt ook niet echt van z’n plek. Tegelijk zie ik de ’traditionele’ vluchthavens zoals edelmetalen wel in beweging komen. Ik steek zelf wat extra geld in dividendfondsen, en daar laat ik het maar even bij.
Hoe gaat het met jouw rendement dit jaar?
Een rendement van mijn portfolio bereken ik niet. Misschien moet ik dat wel doen. Ik kijk in hoeverre ik opschiet richting mijn doel. Dit doe ik via de amber index. Deze ligt voorlopig even achter op schema.
Qua playmoney zit ik vooral in goudmijn aandelen.
Ik zou even geen aandelen maar fysiek goud kopen.
Deflatie is in aantocht…de economie koelt af in vs, China en Europa.
De rente tool hebben de centrale banken niet meer, want deze staat al op de laagste stand.
Huizenprijzen worden nu kunstmatig op peil gehouden door de extreem lage historische rente.
Er zullen nog meer ontslagen vallen en valuta’s devalueren.
En dan heb ik het nog niet over Griekenland en de gevolgen van een grexit.
De beurs is niet te voorspellen. Op korte termijn kijken naar rendement is als de keuze voor rood of zwart in het casino. Soms heb je drie keer op rij geluk, soms niet.
Zo is er altijd wel ergens een crisis, is er altijd wel iets overgewaardeerd en is er altijd wel een hype waar je dan naar toe moet voor rendement.
Een zekerheid, op lange termijn levert beleggen hoogstwaarschijnlijk meer op dan sparen. Hoe langer de termijn hoe hoger de waarschijnlijkheid.
En mijn rendement voor dit jaar is nu nog positief. Maar morgen?