Beleggen is één van de hoekstenen van mijn financiën. En om als particulier te kunnen beleggen heb je de dienstverlening van een broker nodig. Dat is een ‘dynamisch landschap’. Dus houd ik de ontwikkelingen in deze markt goed in de gaten. In september 2019 heb ik nog uitgebreid beschreven waar ik allemaal op let en wat ik belangrijk vind bij een broker. Zelf zit ik met mijn beleggingen bij Binck Bank, en daar ben ik tevreden over.
Eind december viel mijn oog op een artikeltje in het FD, een interviewtje met de topmannen van Binck en Saxo Bank. Saxo is de Deense eigenaar van Binck. Iets dat we tot nu toe vooral merkten omdat het Binck-logo was aangepast. ‘Part of Saxo Bank’ stond er sinds een tijdje onder of naast. Maar blijkbaar staat er meer te gebeuren in 2021, en gaan we echt merken dat Binck geen zelfstandige broker meer is. Volgens het artikel zijn er ‘onder de motorkap’ al een aantal processen geautomatiseerd bij Binck, waarschijnlijk door de Saxo-systemen uit te rollen. En in 2021 gaan ook de klanten een aantal veranderingen zien.
Die veranderingen zijn al doorgevoerd in Frankrijk. Als je naar de Franse Binck-website gaat dan wordt je al doorgeleid naar een Saxo-pagina. Voorlopig nog wel met een Binck-logo, maar dat zal een kwestie van tijd zijn denk ik. Alle Franse Binck-klanten zijn overgezet op het platform van Saxo Bank.
Saxo is overigens onder de eigen naam ook al in Nederland actief. Volgens het artikel in het FD en als ik de informatie promotieteksten op hun website goed lees, dan werkt Saxo met een open architectuur waarop ze producten leveren van andere spelers in de wereldwijde financiële industrie. Voorbeelden die genoemd worden zijn BlackRock, Morningstar en NASDAQ.
Saxo biedt hiermee drie diensten aan: SaxoInvestor, SaxoTraderGo en SaxoTraderPro. Saxo Investor is bedoeld voor de meer passieve beleggers, in Frankrijk kun je daar beleggen in beleggingsfondsen, aandelen, obligaties en indextrackers (ETFs). Dat klinkt als het pakket voor Geldnerd, met zijn ene maandelijkse beleggingstransactie. SaxoTraderGo en SaxoTraderPro zijn voor de actieve beleggers.
Wanneer en hoe?
Op de website van Binck is over deze hele operatie nog geen informatie te vinden. Ook heb ik er als klant nog geen informatie over ontvangen. <cynisme aan>Waarom zou je ook vroegtijdig je klanten willen informeren…?</cynisme uit> Volgens het artikel in het FD zou in elk geval de SaxoInvestor migratie in Nederland in de eerste helft van 2021 moeten plaatsvinden.
Wat doet Geldnerd?
Voorlopig even helemaal niks. Ik wacht rustig af. Mijn beleggingsstrategie is helder en eenvoudig. Maandelijks inleggen en maandelijks kopen uit de beperkte set fondsen die ik in mijn portefeuille heb, en de aankoop zo doen dat ik dichter bij mijn gewenste portefeuilleverdeling kom. Dat bestuur ik allemaal vanuit mijn eigen spreadsheet.
Ik heb Binck alleen nodig om te handelen in de fondsen en om mijn dividenden te ontvangen. En ik wil wekelijks een rapportje kunnen downloaden met de standen van mijn portefeuille en de uitgevoerde financiële- en beleggingstransacties. Als Binck wijzigingen doorvoert, zal ik die evalueren en bekijken of ik nog steeds kan doen wat ik wil en of de kosten niet hoger worden. Daarna zien we wel verder.
Houd jij goed in de gaten wat er bij jouw broker gebeurt?
Maar nu aarzel ik toch. Stilletjes overweeg ik om mijn inleg van eind oktober op de rekening te laten staan tot na de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 3 november. Want ik ben er niet helemaal gerust op. Ik ben vooral bezorgd om de reactie van Trump als hij inderdaad verliest, en wat dat doet in de Amerikaanse samenleving.
Er is een heel hardnekkig stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat ik gewoon in moet leggen. Stel dat de beurs 5% of 10% zakt, dan zou mijn ‘voordeel’ zijn dat ik een maandje VWRL koop op € 78 of € 74, in plaats van op € 82. Met grote bedragen zou dat zeker effect hebben, maar met mijn maandelijkse inleg levert het me misschien eenmalig een paar tientjes of honderd Euro op. En wie weet zijn de effecten niet eens meteen zichtbaar en duurt het gedoe wel langer dan de paar dagen na de verkiezingen. Wanneer stap je dan wel weer in? Maar daarmee werkt de redenering ook de andere kant op. Als er geen gedoe komt stap ik gewoon weer in als de ‘opluchtingsrally’ afgelopen is. En als er wel gedoe komt dan heb ik met dit bedrag en het verkopen van mijn obligaties (10% van de portefeuille) een leuk bedragje om weer aandelen-ETFs bij te kopen. Allemaal prima scenario’s. Maar dat geldt ook voor het scenario “ik koop gewoon bij en zelfs als er 10% van de markt af gaat merk ik daar over een jaar of twee toch niks meer van”…..
Ik ben er nog niet helemaal uit….
Ben ik nu een market-timer? Of gewoon een doemdenker? Of allebei?
Als het over mijn financiën gaat, dan laat ik het liefst zo min mogelijk aan het toeval over. Want toeval kan ook pech betekenen. En pech hebben we liever niet, toch? Dat geldt dus ook voor zoiets onzekers als beleggingen.
Mijn vermogen is op dit moment verdeeld over twee grote potten en één kleiner potje. De eerste grote pot is mijn aandeel in ons huis. Dat bestaat uit mijn aandeel eigen geld dat we er bij de aankoop ingestoken hebben, en mijn aandeel in de reguliere en extra aflossingen op de hypotheek, en mijn aandeel in de overwaarde. Overwaarde is hier gedefinieerd als het verschil tussen de meest recente WOZ-waarde en de aankoopwaarde (inclusief kosten koper). In ons samenlevingscontract staat dat het huis 50/50 gaat. We lossen dus allebei evenveel af, en hebben beide ook recht op de helft van de overwaarde. De tweede grote pot bestaat uit mijn beleggingsportefeuille. En het kleinere potje is mijn contant geld buffer, aangevuld met de potjes van mijn potjessysteem. Cash. Op een spaarrekening. Maar we richten ons in deze blogpost even op de beleggingsportefeuille.
Gewenste Verdeling
Mijn beleggingsportefeuille heeft een ‘gewenste verdeling’. Een select aantal fondsen die ik in portefeuille wil hebben, in verschillende categorieën. Een procentuele verdeling over die categorieën. En in elke categorie één of twee fondsen, ook weer met een gewenste procentuele verdeling. Op dit moment is die verdeling als volgt:
Instrument
%
Fonds
%
Aandelen
60
Vanguard FTSE All-World ETF (VWRL)
80
iShares MSCI World Small Cap (IUSN)
20
Obligaties
10
Xtrackers II Global Gov Bond ETF (DBZB)
100
Dividend
30
VanEck Dev Mkts Dividend Leaders ETF (TDIV)
75
SPDR S&P Euro Divid Aristocrats ETF (SPYW)
25
Bogleheads
Achter de gewenste verdeling zit geen exacte wetenschap. Ook geen kristallen bol die mij vertelt welke portefeuille de beste opbrengsten zal hebben (helaas…). Het is een combinatie van factoren. Ik kijk naar brede spreiding, lage kosten, en mijn perceptie van risico. Over mijn zoektocht naar dividendrendement heb ik onlangs nog uitgebreid geschreven. Ik heb al vaker geschreven dat het gedachtegoed van John C. Bogle, de oprichter van Vanguard, een belangrijke inspiratiebron is. Ik ben een ‘Boglehead‘. Een beperkt aantal fondsen, zo breed mogelijke spreiding, lage kosten, en vooral doorgaan. Maandelijks inleggen en niet verkopen.
Obligaties
Naast aandelen (ETFs) heb ik ook obligaties in mijn portefeuille (ook in ETF-vorm). Niet veel, en ik blijf er over aarzelen. Obligaties zijn verhandelbare schuldbewijzen in leningen van bedrijven of overheden. dat is dus iets heel anders dan aandelen, waarmee je een stukje mede-eigenaar wordt van een bedrijf. Ze worden gezien als minder riskant dan aandelen, en zijn dus een manier om het risico in jouw beleggingen te verkleinen.
Maar ik heb, naast mijn beleggingsportefeuille met aandelen en obligaties, ook nog een buffer met geld op een spaarrekening en een deels afgelost huis. En die beschouw ik ook als ‘minder riskant. Het is natuurlijk zo dat ik het geld in mijn huis niet snel kan verzilveren en dat de huizenprijzen zouden kunnen dalen. Maar onze overwaarde is inmiddels zo hoog dat er weinig risico meer is dat er een restschuld overblijft. Om die reden houd ik maar beperkt obligaties aan. Ik koop ze bij als ik de bewegingen op de aandelenbeurzen even echt niet vertrouw, en ik heb eerder dit jaar een pluk verkocht om aandelen (ETFs) bij te kopen na de daling van de beurzen in maart. Maar ik volg dus niet (meer) het aloude adagium (100 -/- je leeftijd) procent obligaties in je portefeuille. Wel het adagium (100 -/- je leeftijd) procent minder riskante activa in je vermogen.
Balanceren
Die gewenste verdeling, dat is natuurlijk een utopie. Want aandelenkoersen bewegen. Elke dag, elk uur, elke minuut. En dus beweegt ook de waarde van mijn fondsen, en van mijn portefeuille. Die gewenste verdeling zul je dus nooit helemaal bereiken. Dus ‘balanceren’ veel beleggers hun portefeuille regelmatig, als de afwijkingen ten opzichte van de gewenste verdeling te groot worden. Dat kun je op verschillende manier doen, ondermeer door het verkopen van fondsen waar je ‘teveel’ van hebt en het kopen van fondsen waar je ‘te weinig’ van hebt. Nu leidt kopen en verkopen dan vaak wel weer tot kosten, en die heb ik liefst zo min mogelijk.
Ik balanceer dus alleen maar door aankopen. Mijn beleggingsspreadsheet vertelt me elke maand welk fonds ik bij moet kopen om dichter bij de gewenste verdeling te komen. Ik hoef dus niet na te denken waar ik mijn maandelijkse inleg in steek. Ik koop ook elke maand maar één fonds bij, één transactie. Naast de maandelijkse inleg gebruik ik daarvoor ook de dividendopbrengsten, die voor het overgrote deel in maart, juni, september en december binnenkomen. Balanceren duurt met deze methode iets langer, maar de laatste maanden zit ik heel dicht bij mijn gewenste verdeling.
Een ware schokgolf ging er eind augustus van dit jaar door FIRE land. De grootmeester van de Nederlandse FIRE beweging, collega-blogger Mr. FOB, heeft zijn beleggingsstrategie aangepast. Dat gebeurde eerder in 2018 ten gevolge van de MIFID-II regels waardoor veel Amerikaanse ETFs niet meer in Nederland te koop zijn. En nu dus alweer.
Zelf houd ik de ontwikkelingen in beleggingsland ook in de gaten. Eerder dit jaar schreef ik er al een uitgebreide blogpost over. Tijd om daar nog eens op door te bouwen…
Waarom een broker belangrijk is
Als je gaat beleggen dan heb je een ‘broker’ nodig. Een partij via welke je jouw aankopen en verkopen op de diverse aandelenmarkten kunt doen, en die jouw aandelenportefeuille beheert. En daarbij is het zaak om iets verder te kijken dan een mooie app en een gebruiksvriendelijke internetomgeving. Ik kijk ook naar tarieven, vermogensscheiding, de bankvergunning, het aanbod aan fondsen en aandelenmarkten, en nog wat andere dingen.
Tarieven
De tarieven die je betaalt aan de broker zijn belangrijk voor je uiteindelijke rendement. Dat eten ze namelijk gedeeltelijk op. Daar kun je genoeg rekenvoorbeelden van vinden als je even zoekt op internet. FinancElle heeft er onlangs over geschreven, en Mr. FOB werkt zijn overzicht regelmatig bij. Tarieven per transactie, in een aantal gevallen ook een servicefee per maand of per kwartaal voor het bewaren van je portefeuille. Welke broker voor jou het voordeligst is, hangt heel erg af van je beleggingsstrategie je volgt. Welke fondsen koop je, hoeveel transacties doe je, wat zijn je gemiddelde bedragen per transactie. En let ook op de kleine lettertjes. Bij één van mijn vorige brokers realiseerde ik mij pas na een paar jaar dat zij een ‘servicefee’ inhielden op elke dividendbetaling. Door over te schakelen naar een abonnement waar dat niet het geval was, verdiende ik in één klap meer dan € 100 per jaar. Goedkoop is ook niet alles, en gratis bestaat niet (meer). Dat blijkt maar weer uit de situatie bij DeGiro. Ik hoef niet persé de allergoedkoopste broker te hebben, als de prijs/kwaliteit verhouding maar goed voelt. Goede dienstverlening heeft een prijs.
Vermogensscheiding
Maar je wilt ook dat je vermogen veilig is. Bij DeGiro had dat zo maar heel erg mis kunnen lopen, en dan waren tienduizenden beleggers hun belegd vermogen geheel of gedeeltelijk kwijt geweest. Brokers zijn verplicht om het belegde vermogen van hun klanten strikt gescheiden te houden van hun eigen financiën. Dat is bij DeGiro niet altijd helemaal netjes verlopen. De portefeuilles van klanten horen te worden ondergebracht in een apart ‘bewaarbedrijf’, dat helemaal losstaat van de broker. En dat dus overeind blijft als de broker failliet gaat. Voordat ik kies voor een broker, doe ik altijd even onderzoek naar het bewaarbedrijf. Ik kijk dan ook of bijvoorbeeld de AFM daar opmerkingen over gemaakt heeft. Ik hoop maar dat ze daar, na de affaire met DeGiro, een beetje beter op letten…
Bankvergunning
Daarnaast heb ik jaren geleden al besloten dat ik alleen werk met brokers die een bankvergunning hebben. Mocht ik dan toevallig tussen twee beleggingstransacties in een hoog bedrag op die rekening hebben staan, dan is dat in elk geval tot € 100.000 gedekt door het depositogarantiestelsel. Het voelt ook gewoon beter. Ik heb dat geklooi van DeGiro met hun geldmarktfonds nooit begrepen. En ik houd niet van dingen die ik niet begrijp. Na het rapport van de AFM begrijp ik het een stukje beter. En ben ik blij dat ik dat risico niet gelopen heb.
Omvang
Daarnaast zit ik niet graag bij een kleine broker met weinig klanten. ‘De omvang doet ertoe’ in de financiële sector. Een grotere partij krijgt lagere tarieven en is beter in staat om een veilig en technisch hoogwaardig handelsplatform te bouwen en te onderhouden.
Aanbod
Tsja, en dan het aanbod. Want uiteindelijk heb je een broker om aandelen en andere beleggingsproducten te kopen en te verkopen. Ik zoek dus een breed aanbod aan fondsen en aandelenmarkten. Uit het verleden heb ik hier slechte ervaringen mee. Ik belegde oorspronkelijk via mijn ‘huisbank’, de Rabobank. Dat was destijds de plek waar ik, zonder na te denken of te vergelijken, al mijn financiële diensten betrok. Bankieren, sparen, beleggen, verzekeren, de hypotheek, alles. En bij de Rabobank kon je beleggen op alle grote beurzen. Maar het fondsenaanbod was beperkt tot de fondsen van Robeco. Destijds onderdeel van de Rabobank. En die kenmerkten zich door hoge kosten en achterblijvende resultaten. Niet voor niets waren mijn beleggingen het eerste financiële product dat ik weghaalde bij de Rabobank.
Kleinere Lettertjes
En nog wat kleinere, maar daarom niet minder belangrijke, dingetjes. Ik ben geen voorstander van brokers die jouw effecten uitlenen. DeGiro doet dat bijvoorbeeld, tenzij je een (duurdere) Custody Account neemt. Bij Binck kan het ook, maar daar moet je de optie tenminste expliciet aanzetten. Standaard gebeurt het niet. Ook houd ik niet van ‘stiekeme’ tarieven voor bijvoorbeeld het ontvangen van dividendbetalingen of andere ‘speciale handelingen. En kijk ook even wat het kost als je ooit weer weg wilt gaan. DeGiro rekent minimaal € 100 per effectenregel om over te boeken naar een andere broker, bij Binck kost dat ‘maar’ € 25 per effectenregel. Over het algemeen zijn dit dingetjes die je niet ziet in het scherm voordat je op de ‘OPEN NU HEEL EENVOUDIG EEN REKENING’ knop drukt. Hiervoor moet je toch echt even in de voorwaarden en tariefoverzichten duiken. Doe dat dus ook!
De Markt
Voor mij valt de markt voor beleggingen uiteen in drie categorieën. De eerste categorie omschrijf ik als Videospelletjes en Andere Boeven. De tweede categorie is Beheerd Beleggen waarbij een partij jouw beleggingen voor jou beheert en de keuzes maakt op basis van een vooraf besproken profiel. En de derde categorie is Zelf Beleggen, waarbij je zelf aan de slag gaat op de beurs.
Beleggen is geen videospelletje
Een mooie uitspraak. helaas niet van mij. Ik las ‘m een tijdje terug bij The Simple Dollar. En ik vind ‘m erg toepasselijk. Want de laatste jaren zijn er diverse partijen op de markt verschenen die beleggen behandelen als ware het een videospelletje. Ze richten zich vooral op jongere beleggers en maken het wel erg laagdrempelig. In Amerika is er veel te doen over Robinhood, maar in Nederland vind ik partijen als Peaks, BUX, en Semmie, eigenlijk geen haar beter.
Al die apps en de dure beleggingsproducten daar achter kan ik dus niet serieus nemen. Dat heeft weinig te maken met beleggen. Dat is een heel duur videospelletje spelen. Je wordt verleid om zo veel mogelijk te handelen. Oftewel zoveel mogelijk kosten te maken / geld in de zakken van de broker te stoppen. Als jij handelt, verdienen zij. Ik blijf er dus weg en zal het ook nooit aan iemand aanraden, hoeveel geld ze me ook bieden….
Een aparte categorie zijn de partijen via welke je in CFDs kunt handelen. Trading212 heeft zo’n tak, maar ook AvaTrade, Plus500 en eToro. CFDs zijn complexe hefboomproducten, wat betekent dat je meer dan je inleg kunt verliezen. Ik blijf mij verbazen dat die gedrochten gewoon verkocht mogen worden terwijl een eenvoudige Amerikaanse ETF te ingewikkeld is voor ons, eenvoudige beleggers. Een tijd geleden heb ik al uitgebreid geschreven over beleggen met CFDs en waarom ik daar nooit aan zal beginnen. Misschien zijn de videospelletjes en de boefjes leuk om even te proberen met een klein bedrag. Maar naar mijn bescheiden mening zijn ze absoluut niet geschikt voor iemand die beleggen wil inzetten als serieus instrument voor vermogensopbouw. Een aantal van deze partijen biedt ook ‘gewone’ brokerdiensten aan, maar ik vermijd ze.
Beheerd Beleggen
De tweede categorie is Beheerd Beleggen. Laten beleggen door iemand anders met jouw geld. Bekende namen hier zijn Meesman, Binck Forward en Comfort en Evi Van Lanschot. Maar in totaal zijn er in Nederland zo’n 160 partijen actief die Beheerd Beleggen / vermogensbeheer aanbieden. Vergelijkingswebsite Finner heeft een mooi overzicht en helpt je bij het kiezen van een goede partij. Beheerd Beleggen is prima als je geen zin hebt om zelf je keuzes te maken en er geen tijd en energie in wilt steken, maar wel mee wilt profiteren van het hogere verwachte rendement van aandelenmarkten op de langere termijn. Daar staan dan uiteraard wel hogere kosten tegenover. Het is een afweging. Vriendin is bijvoorbeeld een zeer tevreden gebruiker van Beheerd Beleggen.
Zelf Beleggen
Ik ben een groot voorstander van Zelf Beleggen. Zelf mijn aankopen en verkopen doen op de beurs. Dat is helemaal niet ingewikkeld en het vereist nauwelijks nog specifieke kennis. Het is met de beleggingsproducten van tegenwoordig helemaal niet moeilijk om zelf een breed gespreide portefeuille op te bouwen. daar heb je echt geen hulp van dure beleggingsadviseurs voor nodig. Dat geld kun je dus beter in je zak houden in je beleggingen stoppen en laten renderen. Mijn eigen strategie is daar een voorbeeld van, het kost me maandelijks een paar minuten om mijn nieuwe aankoop te doen.
Ook voor de in Nederland actieve brokers heeft Finner een handig overzicht. Daar filter ik eerst de CFD-traders (zie hierboven onder de categorie boefjes…) uit. Daarna zie je dat vrijwel elke grote Nederlandse financiële dienstverlener ook beleggen aanbiedt. De grote banken, Nationale Nederlanden (Fitvermogen met alleen NN fondsen), Aegon (met alleen eigen fondsen), ASN en Triodos (beide aardig voor mens en milieu). Ik laat ook de brokers die alleen eigen fondsen aanbieden, of een heel beperkt assortiment hebben, buiten beschouwing. Want soms verandert je beleggingsstrategie, of wil je een specifiek fonds kopen of met wat ‘speelgeld’ gaan klooien met opties of andere producten. Dan wil ik niet meteen moeten overstappen naar een nieuwe broker. Ik zocht immers een breed aanbod…
Dan houd je eigenlijk maar een paar keuzemogelijkheden over. Beleggen via een van de grootbanken, of via één van de gespecialiseerde brokers.
En dan wordt het dus een kwestie van persoonlijke voorkeur. Van welke beleggingsstrategie je gaat volgen. Welke fondsen je van plan bent te kopen. Hoe vaak je denkt te handelen. Daar moet je dus voor jezelf een idee van hebben om een goede keuze te maken. Je zult op de websites moeten kijken naar het assortiment, de tarieven en de kleine lettertjes. Dat is sowieso altijd verstandig om te doen…
Beleggen via de Grootbanken
Het assortiment van de grote banken is over het algemeen iets beperkter, maar dat hoeft natuurlijk geen probleem te zijn. Voordeel is natuurlijk wel dat de Nederlandse overheid de systeembanken (in elk geval Rabo, ABN AMRO, ING en SNS) niet failliet zal laten gaan. Dat is overigens maar een beperkte garantie wat mij betreft, want de beleggingstak kan natuurlijk wel afgesplitst worden, het is geen systeemtaak. Maar qua veiligheid scoren de systeembanken wel een extra plusje.
Nadeel vind ik wel dat ik, als ik wil beleggen, ook een bankrekening moet openen bij de betreffende systeembank. En dat zijn extra kosten, tenzij ik (weer) zou gaan beleggen bij mijn huisbank.
En wanneer je jouw beleggingen aanhoudt bij dezelfde bank als je hypotheek, dan loop je het risico dat deze bij faillissement tegen elkaar worden weggestreept.
Gespecialiseerde brokers
Maar er zijn ook nog gespecialiseerde brokers. En als je je daarin verdiept, dan zie je de effecten van een enorme consolidatieslag. Er zijn eigenlijk nog maar drie ‘clusters’ over. Elk met z’n eigen specifieke voor en nadelen. Schematisch heb ik geprobeerd dat weer te geven in onderstaande figuur.
Allereerst het cluster ‘Flatex / DeGiro’. Waarbij DeGiro eind 2019 is overgenomen door New Bird On The Block Flatex. Een overname die voor mij in een iets ander daglicht is komen te staan door de publicaties over de problemen bij DeGiro, maar goed. Ik ben, na alle publicaties, erg blij dat mijn beleggingen niet bij DeGiro zitten. Ik ben ook erg blij dat ik niet aan affiliate marketing doe en geen stukjes op mijn blog heb geschreven om mensen aan te moedigen klant te worden bij DeGiro. Dat is (was) best lucratief voor kleine bloggers zoals ikzelf, maar ik doe daar niet aan mee. Ik ben erg benieuwd hoe Flatex en DeGiro er over een paar jaar uitzien op de Nederlandse markt. Vooralsnog roept Flatex dat DeGiro als zelfstandig merk actief zal blijven, maar dat heb ik wel vaker gehoord….
Bij Binck bijvoorbeeld, het tweede cluster. Die riepen hetzelfde toen ze Alex Vermogensbeheer overnamen. De merknaam Alex is inmiddels helemaal verdwenen. Binck is overgenomen door het Deense Saxo Bank, wat op haar beurt weer in handen is van een Chinees bedrijf, Geely. Ik merk er nog weinig van maar dat zal vast wel komen. Voor zover bekend zijn er geen openstaande issues met de AFM, wel lees ik berichten over een niet-zo-fijne bedrijfscultuur.
En dan is er nog een derde groep van zelfstandige brokers. Ik noem ze het ‘IB-cluster’. Het zijn zelfstandige brokers, waarvan Lynx de bekendste is. Maar ook bijvoorbeeld Today’s Groep en Mexem (waar ik nog nooit van gehoord had totdat ik ze in het overzicht van Finner zag staan) reken ik tot dit cluster. Wat ze gemeenschappelijk hebben, is dat ze allemaal gebruik maken van het platform van Interactive Brokers (IB).
Interactive Brokers is het grootste beleggingsplatform van de Verenigde Staten. Je kunt als derde partij ook gebruik maken van hun platform, feitelijk zet je er dan een eigen website voor, maar de transacties en de effectenbewaring worden afgehandeld door (onderdelen van) Interactive Brokers. Dat betekent dat je afhankelijk bent van het effectengarantiestelsel van de Verenigde Staten. Ook krijg ik niet helder hoe je beschermd bent bij calamiteiten bij Interactive Brokers. Mexem staat bovendien niet onder Nederlands toezicht van de AFM. Het zal best een goed platform zijn van IB, maar er zit mij teveel onzekerheid omheen waar het de bescherming van mijn vermogen betreft.
Dwalen van Broker naar Broker
Ik ben de afgelopen 12 jaar drie keer van broker gewisseld: van Rabo naar SNS Fundcoach naar Alex naar Binck (intracompany, voordat Binck Alex volledig integreerde). Ik blijf nog even rustig zitten want Binck bevalt mij goed. Al volg ik de ontwikkelingen wel, want zoals je hierboven ziet is de markt behoorlijk in beweging.
De jaarlijkse kosten van het aanhouden van mijn portefeuille bij Binck bedragen op dit moment een paar honderd euro. Dat is de maandelijkse servicefee en de optelsom van mijn transactiekosten. Het gaat om minder dan 0,15% van mijn portefeuille, dat heb ik best over voor goede service en een veilig vermogen.
Bizar genoeg denk ik overigens dat je op dit moment bij DeGiro veiliger bent dan de afgelopen vijf jaar het geval is geweest. De AFM zit er bovenop (al had ik dit graag een paar jaar eerder gehoord), en Flatex heeft er alle belang bij om mee te werken met de AFM en niet teveel klanten kwijt te raken. Wel merk ik in mijn omgeving dat veel mensen een bittere nasmaak hebben over het risico dat ze hebben gelopen en de onwaarheden die verteld zijn, en dat ze daarom weg willen. Ik weet ook niet wat ik zou doen als mijn beleggingen op dit moment bij DeGiro lagen.
Dividend blijft toch een heel mooi iets. Veel (maar lang niet alle) beursfondsen keren het regelmatig uit. Maandelijks, per kwartaal, halfjaarlijks of jaarlijks. Het is een aandeel in de winst, dat dan verdeeld wordt onder de aandeelhouders. Al zijn er ook fondsen die dividend uitkeren als er geen of te weinig winst wordt gemaakt, maar dat is voor de langere termijn natuurlijk geen houdbare strategie.
Een deel van mijn beleggingsportefeuille, de laatste jaren 30%, is gewijd aan dividend. Niet in individuele aandelen. Dat is mij te riskant. Zelfs bedrijven die al heel lang een steeds hoger dividend betalen kunnen daar om heel goede redenen mee ophouden. Gelukkig zijn er Exchange Traded Funds (ETFs) die tegen lage kosten een mandje met dividend-aandelen voor je aanhouden, en (meestal per kwartaal) dividend uitbetalen. De afgelopen jaren heb ik al verschillendekeren geschreven over dividendrendement, en in mijn kwartaalrapportage laat ik altijd zien hoeveel dividend ik in dat kwartaal ontvangen heb. Vorig jaar vierde ik de ontvangst van mijn honderdste dividenduitkering. En eind september hoop ik weer een aantal uitkeringen te ontvangen.
Maar dividend is feitelijk natuurlijk ook gewoon een sigaar uit eigen doos. Want als een fonds dividend uitbetaalt wordt het in mindering gebracht op de koers. Maar het helpt mij wel bij het herbalanceren doordat ik (=mijn balanceertool in mijn spreadsheet) de inkomsten belegt waar ze op dat moment nodig zijn voor de balans. En (niet rationeel) het is ook wel een lekker gevoel om periodiek contant geld te krijgen uit een belegging. Bovendien geloof ik niet in een rationele markt, ik vind de aandelenmarkt juist ontzettend irrationeel. In een stijgende markt is dat uitbetaalde dividend al heel snel weer terug in de koers.
Onlangs heb ik (eindelijk) wat extra functionaliteit in mijn beleggingsspreadsheet gebouwd om het dividendrendement beter te monitoren. Het klinkt misschien gek, maar dat zat er nog niet echt in. Ik hield wel de bedragen bij die binnenkwamen, maar deed daar verder weinig mee behalve het bij de eerstvolgende maandelijkse aankoop herbeleggen. Ik heb alleen maar fondsen die dividend in contanten uitkeren, geen fondsen die dividend in aandelen uitkeren.
Inmiddels zit er ook een functie in mijn spreadsheet die per fonds het dividendrendement berekent. Dit heb ik gedefinieerd als ‘de som van de dividenduitkeringen per aandeel over de afgelopen 12 maanden, gedeeld door de actuele koers van het aandeel’. En in de plaats van ‘aandeel’ kun je natuurlijk ook gewoon ‘ETF’ lezen.
Momenteel geeft dat het onderstaande beeld.
Er zitten (zaten) zes fondsen in mijn portefeuille die dividend uitkeren. In onderstaande tabel een overzicht, met per fonds ook de maanden waarin ze dividend uitkeren.
###
Fondsnaam
Dividendmaand
DVY
iShares Select Dividend ETF
Maa Jun Sep Dec
VIG
Vanguard Div Appreciation Index ETF
Maa Jun Sep Dec
VYM
Vanguard High Dividend Yield ETF
Maa Jun Sep Dec
VWRL
Vanguard FTSE All-World UCITS ETF
Maa Jun Sep Dec
VDIV
VanEck Dev Markets Dividend Leaders ETF
Maa Jun Sep Dec
SPYW
SPDR S&P Euro Dividend Aristocrats ETF
Maa Sep
Toen ik het dividendrendement eens onder de loep nam viel mij in elk geval één ding op. Het dividendrendement van één fonds, Vanguard Dividend Appreciation Index Fund (VIG), blijft enorm achter: 0,94%. Ik verwacht toch echt iets meer van een fonds met ‘Dividend’ in de naam. Minimaal 3,0%. Ik ben nog even in het fonds gedoken, maar het komt niet omdat de koers het afgelopen jaar nou zo explosief gestegen is. Hier heb ik dus gewoon niet zo goed op zitten letten. Overigens is VIG ook een fonds dat ik vanwege de PRIIPS-regelgeving niet meer bij kan kopen.
VWRL heeft een dividendrendement van 1,27%, maar dat vind ik wel weer logisch. Dat is een mandje met duizenden verschillende aandelen. En slechts een deel van die fondsen betaalt dividend uit. Dan is het dus logisch dat het dividendrendement (optelsom rendementen gedeeld door huidige koers, immers) lager is. Inmiddels heb ik bij het maandelijkse moment eind juli actie ondernomen. VIG is uit mijn portefeuille gegooid. Het geld dat vrijkwam heb ik in VanEck Dev Markets Dividend Leaders ETF (VDIV) gestoken, met een beter dividendrendement (in elk geval het afgelopen jaar). Dat is een van de kernfondsen van mijn huidige portefeuille. Het verkleint het valutarisico, ik heb weer een dollarfonds ingeruild voor een fonds dat in Euro’s genoteerd staat. En het ruimt ook weer op, een fondsje minder in mijn portefeuille.
Sinds begin 2018 is het lastiger om te beleggen in niet-Europese ETFs. Ik heb er een hele serie blogposts aan gewijd en een tijdje geleden nog deelgenomen aan een Europese evaluatie van deze regelgeving. Die consultatie is inmiddels afgerond, maar nieuws over de opvolging hiervan heb ik nog niet langs zien komen. Dat houd ik uiteraard in de gaten! Want het blijft toch steken dat anderen bepalen wat ik wel en niet mag kopen.
De invoering van MIFID-2 had destijds een grote impact op mijn beleggingskeuzes. Voorheen had ik (en vele anderen met mij) een voorkeur voor twee Amerikaanse ETFs van Vanguard. Ten eerste Vanguard Total International Stock ETF (VXUS) voor aandelen wereldwijd exclusief de Verenigde Staten, en daarnaast voor de aandelen uit de Verenigde Staten Vanguard Total Stock Market ETF (VTI). Twee fondsen met zeer lage kosten en een goede wereldwijde spreiding. Die konden we niet meer kopen, en dus zijn de meeste financiële bloggers overgeschakeld op Vanguard FTSE All-World UCITS ETF (VWRL). Iets duurder, maar het minst slechte alternatief. Overigens las ik onlangs bij Mr. FOB dat De Giro zijn ‘oude’ VTI en VXUS niet eens meer wil bewaren. Hij heeft ze dus omgezet naar Lynx. Ik heb van mijn eigen broker Binck dit soort mailtjes nog niet ontvangen gelukkig.
Er is nog een verschil tussen VTI / VXUS en VWRL. Die eerste twee staan genoteerd in Amerikaanse dollars, en die laatste in Euro’s. De valutaverhoudingen in mijn portefeuille begonnen dus te verschuiven. Meer Euro, en minder Amerikaanse dollars. Dat is niet noodzakelijkerwijs een slecht ding. Valutaverschillen brengen valuta-risico. Uiteindelijk heb ik Euro’s nodig om, nadat ik stop met werken, hier mijn boodschappen te kunnen betalen. En valutakoersen kunnen door de tijd heen behoorlijk fluctueren. Voor de waarde van mijn portefeuille maakt het nogal wat uit of je USD 1,40 krijgt voor een Euro, of USD 1,05. Beide hebben we de afgelopen 10 jaar gezien.
Ik geloof trouwens niet dat ons valutastelsel in elkaar gaat storten en dat we daarom maar alles in Bitcoins of andere alternatieve valuta moeten stoppen. Daarvoor zijn de belangen om de huidige situatie te handhaven eenvoudigweg te groot. Je ziet sinds de crisis van 2008 al dat overheden en centrale banken al het mogelijke doen om de huidige manier van werken te ondersteunen. Hoe lang dat nog lukt is de ‘one million dollar question’. Of toch de ‘one million bitcoin question’? Geld is immers pas geld als een ander er (ook) waarde aan hecht.
Maar goed, terug naar mijn beleggingsportefeuille. Ik ben dus eigenlijk, dankzij MIFID-2, gestopt met het kopen van fondsen genoteerd in Amerikaanse dollars, en overgeschakeld op het kopen van fondsen genoteerd in Euro’s. In september 2019 heb ik bovendien ‘opgeruimd’ in mijn portefeuille. Er gingen een aantal dollarfondsen uit, en die werden vervangen door eurofondsen. Het zorgt ervoor dat de verhoudingen in mijn portefeuille nogal verschoven zijn.
Overigens maakt het alleen ‘optisch’ wat uit. De belangrijkste ETF in mijn portefeuille is VWRL. Dat is een wereldwijd mandje van duizenden aandelen. Die weer grotendeels in dollars genoteerd zijn. Dus alhoewel de koers van VWRL in euro’s berekend wordt, merk je een stijging of daling van de dollar toch gewoon in die koers van VWRL. Toch ‘voelt’ het anders, omdat ik een koers in euro op mijn scherm zie. Ik houd mezelf graag voor de gek, dat weten jullie.
In een grijs verleden heb ik ook wat fondsen in andere valuta gehad, maar dat is al lang geleden. Ik weet nog hoe geschokt ik was toen ik voor het eerst zag dat de koers van het fonds daalde en mijn waarde in Euro toch hoger werd. En daarna toen ik voor het eerst zag dat de koers van het fonds steeg en mijn waarde in Euro toch lager werd. Het was mijn eigen kennismaking met het begrip valuta-risico.
Geldnerd.nl gebruikt cookies. Voor nadere informatie zie de disclaimer pagina. Ik begrijp het
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
