Soms lees je dingen waarvan je denkt ‘moet dat nou?’…. Ik wel tenminste. Dat kan natuurlijk gewoon komen omdat ik een oude boomer ben, maar ik geloof inmiddels oprecht dat niet elke verandering een verbetering is. Kijk bijvoorbeeld maar naar alle veranderingen in de apps op je telefoon, waardoor je soms lang op zoek bent naar die ene handige functie die je vaak gebruikte. Soms zijn dingen gewoon OK en hoef je ze niet elk halfjaar te veranderen.

Ook onlangs las ik een paar artikelen in die categorie. Het ging dit keer over ETFs, Exchange Traded Funds. Nog steeds de hoeksteen van mijn eigen beleggingsportefeuille. Want goedkoop, en je blijft redelijk goed in de buurt van de index. Lui beleggen zonder dat je er over na hoeft te denken en toch altijd ongeveer het gemiddelde rendement van de index die je volgt. Wie wil dat nou niet?

Nou, sommige aanbieders van beleggingsproducten bijvoorbeeld. Want er valt voor hen natuurlijk geen droge boterham onfatsoenlijke bonus te verdienen met dat soort goedkope en eenvoudige beleggingsproducten. Ze willen dat we handelen zodat we transactiekosten kunnen betalen. Dat we extra (verborgen) kosten accepteren in ruil voor de (meestal loze) belofte van extra rendement.

Dus las ik de krantenkop ‘Domweg een breed mandje aandelen volgen? Dat is achterhaald.‘ in het FD. Achter een paywall. Daar schrijven ze over de beleggingskeuzes van pensioenfondsen. ABP heeft lang vastgehouden aan actief beleggen. Dat had ik al gemerkt in de kosten van het ABP, maar ik had ook al gezien dat het geen extra opbrengsten oplevert, integendeel. Wel extra kosten. Maar volgens het artikel zijn veel andere pensioenfondsen juist alweer op weg terug naar actief beleggen. Actieve keuzes maken beleggen alleen wel duurder, wordt er geconstateerd. No shit, Sherlock… Wie betaalt dat? Wij, de mensen die pensioenpremie betalen. Wie strijkt dat geld op? De graaiers van de bedrijven die dat pensioengeld beleggen. Extra rendement? Geen vervelende vragen stellen alsjeblieft.

En recenter las ik in datzelfde FD dat passief beleggen steeds meer een actieve variant krijgt. Vermogensbeheerders (bijvoorbeeld Abrdn en AXA) brengen ETFs op de Europese markt die zij actief beheren. Het schijnt dat hun klanten erom vragen. En ‘hun denken over de ETF-verpakking’ heeft een evolutie doorgemaakt. Schaterend proestte ik mijn kopje ochtendkoffie uit over mijn iPad toen ik dat las. Het klinkt als de marketingpersoon van een wasmiddelmerk die de zoveelste ‘nieuw! wast nu nog schoner’-variant probeert te verkopen. Of een marketingpersoon van paardenpis-merk Heineken of gitzwart koffiemerk JDE Peet’s die probeert uit te leggen dat het toch echt heel erg moeilijk is om weg te gaan uit maffia-staat Rusland.

Natuurlijk is het denken over de ETF-verpakking geëvolueerd. Het is namelijk goedkoop voor mij, de belegger. De vermogensbeheerder moet genoegen nemen met een kleinere marge. Maar dan heb ik nog steeds niet het idee dat de vermogensbeheerder een bijstandsuitkering en huurtoeslag aan moet gaan vragen, en moet verhuizen naar een klein sociaal huurwoninkje. Ik voel dus nog niet iets van medelijden met die sector.

Het moge duidelijk zijn, Geldnerd zet z’n vraagtekens bij deze ontwikkeling. Ik snap dat de vermogensbeheerders op zoek zijn naar extra omzet. Maar die hoeven ze van mij niet te verwachten. Ik heb al lang geleden geaccepteerd dat de meeste actieve beleggers, mijzelf inbegrepen, de markt niet zullen verslaan. En dat het dus geen zin heeft om daar extra voor te betalen. Gewoon zo goedkoop mogelijk een index volgen, en er verder niet naar omkijken, is nog steeds een heel verstandige beleggingsstrategie voor de langere termijn. Dat is helemaal niet achterhaald.

En die ‘nieuwe ETFs-3.0? Wat mij betreft zakken die voor de eendentest. Als iets eruitziet als een eend, zwemt als een eend en kwaakt als een eend, dan is het waarschijnlijk een eend. Die ETFs zijn geen passieve beleggingsproducten, maar actieve beleggingsproducten. Ik blijf er verre van.

Doe jij wel eens een eendentest?