Nog niet zo heel lang geleden schreef ik over het (financiële) hoogtepunt van de maand. En hoe er, heel snel na het ontvangen van mijn salaris, al vrijwel geen geld meer op mijn lopende rekening staat. Genoeg om gedurende de maand mijn rekeningen en lopende uitgaven te betalen.
Ook eerder heb ik daar wel eens over geschreven: het sturen op mijn liquiditeit. Daar heb ik, heel simpel, twee doelen mee. Ten eerste ervoor zorgen dat ik altijd aan mijn financiële verplichtingen kan voldoen. Zoveel mogelijk vaste lasten gaan via automatische incasso, en waar mogelijk heb ik die aangepast zodat ze plaatsvinden in de dagen nadat mijn salaris is gestort. Dat proces wordt geholpen door mijn werkgever, die altijd op de 24e van de maand het salaris uitbetaalt (en eerder als dat in een weekend of op een feestdag valt). Rekeningen worden altijd zo snel mogelijk klaargezet voor betaling in mijn internetbankieren. Vaak ook meteen betaald, maar soms plan ik een betaling bewust op een later moment als dat in de liquiditeit beter uitkomt. Maar ik betaal altijd voor de uiterste betaaldatum. Dat voorkomt incassokosten en gedoe. En als de rekening gepland staat in mijn internetbankieren, dan heb ik er geen omkijken meer naar. Dat soort dingen doe ik op mijn wekelijkse finance-moment.
Het tweede doel van het sturen op liquiditeit: Zorgen dat mijn geld maximaal voor mij aan het werk is. Het is zonde als geld niks staat te doen. Het moet bezig zijn om rekeningen te betalen. Of, nog liever, het moet bezig zijn om extra geld voor mij te verdienen. Vroeger door rente te vangen op een spaarrekening, maar tegenwoordig door belegd te zijn, recht op dividend te geven, of door mijn maandlasten te verlagen door het versneld aflossen van de hypotheek. Dat zijn allemaal dingen waar het geld niet aan toekomt als je het op je lopende rekening laat staan. Tegenwoordig stuur ik er dus bewust op dat daar zo min mogelijk geld op staat.
En eigenlijk vind ik doel 2 (geld aan het werk) veel belangrijker dan doel 1 (voldoen aan verplichtingen). Want doel 2 is ‘voor mezelf’. Vandaar ook het principe ‘betaal jezelf eerst’. Vandaar dus ook dat het geld voor mijn beleggingen, de spaarrekening en de aflossing van de hypotheek als eerste betaald worden, zodra het salaris binnengekomen is.
Toen ik de eerdere stukjes schreef kon ik dat nog niet goed illustreren met een plaatje. Maar afgelopen week zat ik weer een beetje te pielen met mijn administratie-spreadsheet. Ik merk dat, nu de basisfunctionaliteit goed op orde is, dat ik steeds meer aandacht besteed aan rapportages. Hoe sta ik ervoor? En zo had ik al een tijdje de wens om een aantal grafieken in te bouwen. Want plaatjes zeggen meer dan 1.000 woorden. Eén van de grafieken die ik ingebouwd heb toont het saldo van mijn lopende rekening door de tijd. En die grafiek laat mooi zien wat het effect is van mijn sturing op mijn banksaldo. Een korte hoge piek in de laatste week van de maand, als op de 24e mijn salaris op mijn bankrekening binnenkomt. Maar het gros van dat geld is vrijwel meteen weer weg. Wat overblijft neemt in kleine stapjes af gedurende de maand. En zo herhaalt zich dat.
Ter vergelijking heb ik diezelfde grafiek ook nog even gemaakt voor 2008 (want ik houd mijn uitgaven immers al bij sinds 2003). Daar zie je dat ik gemiddeld genomen een veel hoger en grilliger saldo op mijn bankrekening aanhield. Terugkijkend was ik toen nog best wel naïef, al hield ik alles al wel gedetailleerd bij. Maar onder controle was het nog niet echt, aan de rode pixels onderaan kun je zien dat mijn saldo soms ook nog wel ‘onder nul’ stond. Rood staan, wat een gruwel!
Hoe ziet een grafiek van jouw banksaldo er ongeveer uit?
Ik begrijp goed wat je bedoelt en heb ook veel betalingen in de dagen na het storten van het salaris ingesteld.
Alleen het doorstorten naar de buffer rekening (met deze rente heet het bij mij geen spaarrekening meer) zit ik nog aan een andere werkwijze te denken. Ipv een vast bedrag per maand, juist alles wat op betaaldag nog resteert doorstorten. Moet ik uiteraard wel de discipline hebben om dat vol te houden en niet te gemakkelijk uit te geven omdat er toch voldoende op de rekening staat.
Dat is eigenlijk best zonde. Want dan staat het dus een maand niks te doen voordat je het doorstort (als ik je goed begrijp)
Wij doen het allebei. Vooraf een bepaalde bedrag doorstorten, en dat wat over is aan het einde gaat vervolgens ook naar de buffer.
Overigens, of het nu op een betaal- of spaarrekening staat. In beide gevallen staat het geld niks te doen 😉
Dat ben ik met je eens. Maar op de spaarrekening is bij mij het risico kleiner dat het ‘per ongeluk’ wordt uitgegeven.
Ik denk dat ik in de lijn van Divnomics mee ga. De komende maanden maakt het niet zoveel uit. Het geld hoeft nog niet te werken, maar staat te wachten op ons 2e huisje
Ik hou ook van overzicht. Helaas werkt ons inkomen daar niet aan mee dus zorg ik er zelf voor. Ik krijg van 4 gezinnen inkomen, afhankelijk van wanneer zij eraan denken om te betalen. Elke maand een wisselend bedrag ivm uurtje factuurtje. Mn man krijgt om de 4 weken salaris, ook een wisselend bedrag door overuren, maar dus wel een minimum bedrag voor ’n normale uren. Alle inkomsten stort ik, t liefst dezelfde dag nog, door naar een spaarrekening die wij tussenrekening noemen. Eind van de maand verdeel ik t geld. Vast bedrag naar de betaalrekening voor de komende maand en de rest naar de spaarrekening. Heerlijk
noem het spiegelen, maar ik zie hierin een keurige financiële hartslag 🙂
Hi Geldnerd, Wow! al sinds 2003 bijgehouden, daar kan ik nog wat van leren. Er zit een heel duidelijk patroon in de grafiek iets wat bij mij als ZZPer er wat anders uit ziet omdat de betalingen sporadisch binnenkomen. Maar ik zorg er ook altijd voor zodra de betalingen binnen zijn gekomen, de rekeningen worden betaald en vervolgens het overgebleven deel naar de beleggingsrekening gaat.
Inmiddels lijkt het bij mij redelijk hierop, met af en toe nog wat onhandige en domme uitschieters. Wordt aan gewerkt 🙂 Toen ik nog als ZZP’er werkte zag het er waarschijnlijk heel anders uit… Zowel door onregelmatige inkomsten als slecht plannen en budgetteren, ben ik bang.
Bij mij zag het er precies zo uit toen ik nog aan het werk was (en hopelijk vanaf eind september ook weer!). Ik zag sparen voor bepaalde doelen ook gewoon als “een rekening” die ik met mezelf had afgesproken. Mijn spaarrekeningen hield ik voornamelijk aan bij een andere bank, om te voorkomen dat er af en toe toch iets wordt uitgegeven. En natuurlijk maandelijks een vast bedrag storten om beleggingen van aan te kopen. Hetgeen wat aan het eind van de betaalcyclus (begin = datum dat salaris werd gestort) nog over was op mijn betaalrekening ging ook als extra naar de beleggersrekening (altijd een klein geluksmomentje!).
Natuurlijk wist ik altijd wat ik die maand nodig zou hebben aan uitgaven en kwam het eigenlijk nooit voor dat ik rood stond. Zou een beetje jammer zijn als je geld op je spaarrekening zet tegen 0% terwijl je af en toe rood staat tegen 10%….
Ook een beetje zoiets. Ik heb 1 dag in de maand ‘echt’ geld op mijn rekening staan, namelijk de dag waarop mijn salaris gestort wordt. De volgende dag gaan alle grote bedragen daar vanaf en dan blijft er misschien nog iets van 50 euro over voor onverwachte dingen en dingen die ik niet zelf overmaak, maar die op andere dagen geïncasseerd worden. Ik vind het eigenlijk wel prettig, anders voel ik me continu rijk en gedraag ik me soms ook een beetje zo 😉
Als ik wel dingen wil kopen die duurder zijn dan wat ik op mijn lopende rekening heb staan, dan doe ik dat tegenwoordig steeds vaker met mijn creditcard. Die los ik gewoon maandelijks af (maar dan heb ik even de tijd om geld van de spaarrekening over te maken) én dan krijg ik nog punten ook. Verdien ik een deel van mijn aankopen weer wat terug.