Goed, ik heb de bankdiensten die ik gebruik op een rijtje gezet. En dan…? Het rapport uit mijn eerdere blogpost vergelijkt de betaalrekeningen van de Nederlandse banken op 35 kenmerken. Gemiddeld komen er 22 van de 35 eigenschappen overeen.

Dat is best wel veel. Hoeveel concurrentie is er dan nog? Als je het positief benadert, kun je zeggen dat de meeste Nederlandse banken een erg compleet pakket aanbieden. Als ik de rekeningen leg langs de lijst met diensten die ik belangrijk vind, dan wordt eigenlijk alles wel door alle banken aangeboden. Dat is dus niet onderscheidend. Een compleet pakket bij één bank, dat vind ik wel belangrijk.

Prijs

Prijs dan maar? Ook daar zijn de verschillen niet heel erg groot. Bij de meeste banken heb je een basispakket voor € 20 – 35 per jaar. Als je echt voor het goedkoopste wilt gaan, kan dat een relevant criterium zijn. Maar voor mij telt dat minder.

Principes

Dan blijft er nog maar één criterium over, volgens mij. Principes. Heb ik principiële redenen om wel of niet voor de ene of de andere bank te kiezen. De oorzaak voor deze hele exercitie was mijn ergernis over de reclame van de Rabobank, die pretendeert alle wereldproblemen op te lossen maar ondertussen ook maar gewoon een dertien-in-een-dozijn-graaibank is.

Als je hecht aan ‘lokaal’, dan kun je gaan voor de Regiobank. Maar die biedt weer geen creditcard, en dat vind ik essentieel. En het is ook maar gewoon een onderdeel van de Volksbank, voorheen SNS, één van de banken die in de afgelopen financiële crisis door de overheid gered moest worden.

Ga je voor (min of meer) ‘ethisch’, dan heb je twee keuzes. ASN Bank of Triodos. Maar ook die laatste biedt weer geen creditcard. En hoe principieel ben ik nou eigenlijk?

Conclusie

Voorlopig blijf ik maar even zitten waar ik zit. Ook omdat ik geen zin heb om mijn spreadsheet weer te verbouwen voor het importeren van de gegevens van weer een nieuwe bank. Maar echt gehecht ben ik niet meer aan ‘mijn’ bank.

Heb jij nog argumenten voor mij om toch wel of niet over te stappen?