Je huis, je identiteit?

Onlangs schreef Lekker Leven Met Minder (LLMM) een blogje over de relatie tussen je huis en bezittingen aan de ene kant, en je identiteit aan de andere kant. Ik raakte er ook over in gesprek met een collega. Het zette me weer eens aan het denken over mijn eigen woonsituatie.

Sinds 2009 ben ik 9 keer verhuisd, waarvan 5 keer naar een volledig gemeubileerde woning of appartement. Dat vele verhuizen was het gevolg van een echtscheiding en (een paar jaar later) vertrek naar en terugkeer uit het Verre Warme Land. Ook op dit moment woont Geldnerd met Vriendin nog ‘gemeubileerd’.

Zo vaak verhuizen, en zeker ook zo vaak verhuizen naar een volledig gemeubileerd iets wat niet van jezelf is, heeft voor- en nadelen.

Voordeel is dat ik mijn hechting aan ‘spullen’ voor een heel groot deel kwijt ben. Ontspullen en minimalisme zijn natuurlijk geworden. Het geeft me rust. Verder heb ik mijn leven vrijwel helemaal gedigitaliseerd. Dus belangrijk zijn server, laptop, tablet en mobiele telefoon. En de back-up. Maar aan andere spullen hecht ik nauwelijks meer. Soms zie ik ze niet eens staan, zoals de niet-helemaal-mijn-smaak frutsels en kunstwerkjes in ons tijdelijke huisje. Of ze staan me in de weg en ergeren me, zoals sommige in mijn ogen overbodige meubels.

Nadeel is dat je ook weinig meer hebt om aan te hechten. Ik heb er eerder over geschreven kort na mijn terugkeer uit het Verre Warme Land. En dat merk ik soms ook wel. Er zijn momenten dat ik ook verlang naar meer hechting, en me afvraag wat ’thuis voelen’ eigenlijk betekent. Thuis is waar Vriendin en Hondje zijn. En waar de WIFI automatisch verbinding maakt. En waar ik me fijn voel. Maar dat hangt erg weinig aan spullen. En dat vind ik ook wel fijn. Want spullen beperken, hebben aandacht en onderhoud nodig. Maar wat het nou precies is dat me een ’thuis-gevoel’ geeft, dat kan ik nog niet helemaal duiden.

Geldnerd heeft ook bijna niks meer van vroeger. Geen oude schoolspullen of studieboeken meer. Ja, de diploma’s, die heb ik nog wel. En de herinneringen. Die soms vervagen. En soms is dat vervelend, maar vaak ook niet. Want er komen ook altijd nieuwe mooie herinneringen voor in de plaats!

Zeggen je huis en je spullen iets? Ja, ik denk het wel. Tegelijkertijd zie ik om me heen veel eenduidigheid en eenvormigheid. Loop eens op een avond door een gemiddelde Nederlandse woonwijk, en gluur ongegeneerd naar binnen. Ik zie overal de uitwassen van dezelfde trends, gestimuleerd door woonprogramma’s op TV en de woon- en interieurbladen. Dat is nou ook niet iets waar ik een warm gevoel van krijg. Iedereen probeert z’n eigen uniekheid op dezelfde manier uit te drukken. Maar het niet hebben van spullen zegt ook iets. Dus je bezittingen zeggen wel iets, maar het is niet onderscheidend. Het bepaalt niet wie je bent, zoals LLMM ook zegt.

Heb ik nou nog een identiteit?

201608 Huis

Dit bericht heeft 5 reacties

  1. Chris

    Identiteit haal je uit wie je bent, hoe je in het leven staat, met wie je omgaat en wat je normen en waarden zijn. Een huis is slechts een stuk gereedschap om het leven te kunnen leven wat je graag zou willen leven.

    Een huis, auto, meubels et cetera zijn voor mij slechts gebruiksvoorwerpen. Ik word gelukkiger van de muziek, foto’s en boeken die ik bezit. OK, dat zijn dan weer fysieke voorwerpen ( of digitale) om de herinneringen vast te leggen. Het wil echt niet zeggen dat ik in een krot woon, maar hoe ouder ik wordt, des te minder waarde ik hecht aan voorwerpen en uiterlijke schijn.

    Volgens mij is dat naast financiële bewustwording de 2e stap naar FIRE of iets minder extreem: uit de ratrace van de consumeerder stappen.

  2. VeggieMo

    Toen wij nu bijna twee jaar geleden verhuisden naar deze woning, voelde het pas meer als ’thuis’ toen we wat dingen aan de muur hingen die we in ons vorige huis ook hadden. Geen dure spullen, maar fijn om vertrouwde dingen te zien die ik nog stees mooi vind.
    Ik verhuisde als 13 jarige uit de Provincie Utrecht naar Friesland. Veertien jaar later naar de Noordoostpolder. Ruim twintig jaar later naar de Betuwe. Ik heb een vertrouwd gevoel bij verschillende plaatsen, maar eigenlijk voel ik me nergens ‘echt’ thuis. Friesland komt denk ik nog het dichtst in de buurt.

  3. Ineke

    Je afvragen of je nog identiteit hebt is een vraag van je ego en niet echt relevant. 😉 Als je je goed voelt, is dat het enige wat telt.

    1. Geldnerd

      Je hebt me door 😉

  4. Leuk om de verwijzing naar mijn blog hier terug te zien! En ik vind het ook wel typisch. Ik ben iemand die zich thuis moet voelen, anders zit ik niet fijn. Maar als ik nu kijk naar mijn leven, dan zit dat ’thuis’ ‘m inderdaad gewoon niet in spullen of in materiaal.

    Voor het oog ben ik er misschien op achteruit gegaan; van een grote woonboerderij met veel land naar een tussenwoning in de nieuwbouw. Maar oh, wat voel ik me hier goed! Ik heb hier vriend, ik heb de katten, ik heb een mooi plekje om te werken en kan verder op alle manieren goed uit de voeten. En mijn spullen? Om eerlijk te zijn heb ik wat spul om te kunnen werken uitgepakt, een deel van mijn kleding en wat keukengereedschap. Verder eigenlijk nog niets. En ik mis het ook niet echt!

    En in geld zit ’t ‘m toch ook niet, want hoewel ik straks meer overhoud, minder verplichtingen heb en ook nog ongeveer 20k uit mijn huis heb gehaald, voel ik me daar niet echt speciaal rijker mee. Misschien komt dat nog als we goed gespaard hebben en ons nieuwe plekje deels contant kunnen afrekenen 😉

Reacties zijn gesloten.