Een grote koerswijziging van de kant van de pensioenfondsen. Dat was de nieuwjaarstoespraak van de voorzitter van de Pensioenfederatie. Opgepikt in allerlei media. Afstappen van ‘de uitkeringsbelofte’.
De Pensioenfederatie onderzoekt een stelsel met een persoonlijke spaarpot voor iedereen. Iedereen spaart voor zichzelf, in plaats van het huidige Nederlandse systeem met een uitkeringsbelofte op basis van ingelegde premies.
Ik snap de draai wel, na weer een lastig beleggingsjaar en een rente die maar niet omhoog wil. De ‘kenners’ roepen dit al jaren. Ik zie wel een risico in het verhaal van de Pensioenfederatie. Zij gaan ervan uit dat wij, de pensioenopbouwers, verplicht blijven tot het delen van risico’s. Er wordt wel samen belegd. Het risico is dan wel dat je premies van de een blijft gebruiken om gaten te dekken bij de ander. Dat voelt voor mij een beetje alsof ik wel de lasten maar niet de lusten van solidariteit ga krijgen. Niet eerlijk.
Eén ding is mij wel duidelijk als dit doorgaat. Mijn strategie om goed voor mijzelf te zorgen, buiten de ‘verplichte pensioenpot’ om, wordt alleen maar belangrijker.
Wat denk jij van het voorstel van de Pensioenfederatie?
Ik begin een beetje zat te worden van die pensioenbedrijven. Verplicht daar je geld moeten stallen en dan gaan zij er vervolgens onverantwoordelijk mee om. Zoals geld uitlenen aan de overheid (abp) en dat dan maar gewoon kwijtschelden, het is al jaren terug maar ik vergeet het nooit. Net alsof jij geld van je buurman uitleent en vervolgens zegt, laat maar zitten joh.
Dat de pensioenbelofte niet houdbaar is, is begrijpelijk maar wel zuur. Zeker gezien het feit dat we bij het abp per 1 april (nee geen grap) weer meer premie gaan betalen en ze vervolgens zeggen: maarre we weten nog niet of we ons aan onze belofte gaan houden. Schiet mij maar lek want ik snap het niet meer. Ook ik ben een dikke pot aan het kweken om zelf geld achter de hand te hebben. Vervolgens zegt de overheid: mevrouw, u heeft teveel spaargeld, ken ik ff vangen? O ja en dat u bijna geen rendement heeft gemaakt maakt ons niet uit, wij baseren ons nog op rendementen uit het verleden….zucht.
Gelukkig heb ik het goed en kan ik sparen en ook de extra belasting betalen maar daarvoor moet ik nu wel zuinig leven. Ik wacht nog op het moment dat ze mijn afbetaalde huis gaat belasten. 😉 Dat zou de ultime hufterstreek zijn. 😉
* End of rant… ?
O ja dat vergeet ik nog te zeggen: een klein deel van die spaarpot komt uit d erfenis van mijn vader.
Daar is dus eerst:
– inkomstenbelasting over betaald door mijn vader
– toen als kinderen betaalden we erfbelasting
– nu betaal ik over dat zelfde geld vermogensrendementsheffing ( meer dan ik zelf ontvangen heb)
3 maal kassa
En o ja, de beurs, ook zo’n feest momenteel. We lachen er maar om toch? ?
De afgelopen 17 jaar heb ik twee niet meer geïndexeerde pensioenen vanuit twee werkgevers opgebouwd. Over ruim 25 jaar is daar door inflatie waarschijnlijk weinig van over. Derde pensioen wordt sinds deze maand bij mijn huidige werkgever via individuele regeling opgebouwd. Hopelijk komt daar in de toekomst nog wat rendement uit als ik de beleggingsmix naar offensief laat aanpassen.
Uiteindelijk reken ik op weinig pensioen en hoop dat de AOW houdbaar blijft.
Huidige strategie: Niet pensioen of spaarrekening verhogen, maar huis afbetalen en enkele jaren doorsparen om huis & spaargeld in te ruilen voor 2 appartmenten: Klein wonen en eventueel inkomsten uit het 2e appartement halen.
Ook 40 uur doorwerken tot mijn 69e zie ik niet zo zitten. Zodra bovenstaande over 10 tot 12 jaar is bereikt (ik ben nu 42 en mijn vrouw is 40) minder gaan werken, bijvoorbeeld 25 tot 30 uur per week.
Uiteindelijk een balans vinden tussen financieel goed voor jezelf zorgen, gezond oud proberen te worden en vooral niet te veel verdienen/vermogen overhouden. Dat wordt zoals Ineke aangeeft toch alleen maar 3 dubbel belast om alle overheids gaten te blijven dichten.