…Is moeilijk… En het vervolg soms ook…

Met beleggen ben ik vroeg begonnen. Niet zo heel vreemd, als je vader bij een bank werkt. Nog steeds is ‘de stand van de beleggingen’ een geliefd onderwerp bij ons aan de familietafel.

Een van mijn vroegste beleggingsherinneringen is dat mijn vader, mijn broertje en ik meededen aan een Beleggingsspel. Daarvoor moesten we software van een diskette installeren op de computer thuis. En via het modem en de telefoonlijn inbellen op een centrale computer. Zo konden we transacties doorgeven en onze score downloaden. Wat het resultaat was weet ik niet meer, maar we hebben zeker niet gewonnen.

Ik was 12 toen ik voor het eerst echt een stukje van mijn spaargeld belegde in een echt aandeel. En dat ging goed, want ik verdiende er 1.000 gulden mee. Maar een paar jaar later, in de beurskrach op Zwarte Maandag 19 oktober 1987, raakte ik dat geld net zo hard weer kwijt.

Na een pauze ben ik in 2000 weer opnieuw begonnen met beleggen, nu echt als onderdeel van mijn vermogensbeheer, als middel om mijn kapitaal te laten groeien. Ook die timing was niet zo handig. Na een piek in maart 2000 liep de internet-zeepbel leeg en zaten we in de dot-com crisis. Daar zat ik dan met mijn aandelen Newconomy (wie kent ze nog…).

Uithuilen en opnieuw beginnen. Goed nadenken over de strategie die ik wilde volgen. Risico spreiden. Beetje experimenteren. Maar vooral: leren dat het op geduld aankomt. Beleggen is een zaak van lange adem. Sinds 2005 heb ik het gevoel dat ik het een beetje onder controle heb. De beurscrisis van 2008 ben ik (met wat geluk en ‘voorgevoel’) goed doorgekomen. En nu maar hopen dat ik de komende 20 jaar geen fouten meer maak…

Hoe ben jij begonnen met beleggen?