Geldnerd is behoorlijk minimalistisch. Dat is niet ‘op z’n Marie Kondoos’ in één keer gegaan, maar het is een proces van jaren. Zelfs nu gaat er nog regelmatig een doos of vuilniszak vol spullen het huis uit, zoals onlangs uit mijn kledingkast. Maar het is tijd om maar weer eens een bekentenis te doen. Ik heb een geheime spullenboel die al mijn manmoedige minimaliseerpogingen trotseert. Die ik met geen vinger aanraak. Een Verzameling.
Al sinds mijn jeugd ben ik namelijk fan van Olivier B. Bommel en Tom Poes, de hoofdpersonen uit een lange serie verhalen van Marten Toonder. De unieke opzet van tekeningen samen met tekst, de prachtige verhalen vol kritische waarnemingen van de samenleving, en de fantastische taalvondsten van de schrijver, maken dat ik al vroeg geboeid was. Er moest destijds over vergaderd worden door de sectie Nederlands van mijn middelbare school, maar ik heb zelfs één van de Bommelverhalen op mijn literatuurlijst voor het eindexamen mogen zetten.
Ik heb alle verhalen van Bommel, het zijn (samen met enkele andere ‘specials’) de enige papieren boeken die ik nog bezit. Maar ik heb ook de nodige boeken over Toonder en Tom Poes. En dat is nog niet het enige… Ik heb daarnaast een verzameling ingelijste prenten en zeefdrukken van Bommel. Er hangt er een boven mijn werktafel, maar verder staan ze ingepakt in een van onze kasten. Verder heb ik diverse plastieken. En zelfs een stropdas (die ik nog nooit gedragen heb….).
Ze zijn er. Ik weet dat ik ze heb. Maar ik ‘gebruik’ ze niet, de meeste dingen liggen ‘uit het zicht’. Maar wegdoen? Nee. Want ik blijf een bewonderaar van de Bommel-verhalen…
Heb jij ook geheime spulletjes die jouw minimalisme trotseren?
Als het maar Joy sparkt! Dan mag je het houden 🙂
Ik ben geïntrigeerd en zal ze eens lezen, btw.
Zelf vind ik boeken (Terry Pratchett bijvoorbeeld) ook heel lastig weg te doen. Maar ik herlees ze dan ook regelmatig. Dus dan gebruik je ze..
Ah Bommel, leuk! Ik ken een Bommelfan die zelfs een Bommeltattoo heeft.
Ik probeer niet te sparen, geen verzamelingen aan te leggen…maar helaas, dat lukt niet. Ik heb iets met koken in het verleden en huishouden in het verleden, historisch koken, oude keukenspullen, en bv een oude wasklok/wasstamper. Die worden gewoon gebruikt hoor, ik heb ze niet alleen voor de sier. Meeste spul is verdraaid degelijk, zoals de oude Tomado stamper met groene houten steel, of de grijsgewolkte pannen, de wandkoffiemolen, alles werkt nog en is niet stuk te krijgen(in tegenstelling tot modern spul).
Geen stripboeken maar wel een verzameling LP’s. Eerder stonden die verstopt in een doos. Nu hebben we ze toch weer een -meerinhetzicht- plaatsje gegeven op de chill/logeerzolder. Zelfs een pickup daarvoor aangeschaft..
En ik ben er blij mee.
*noteert op het verjaardagslijstje van Geldnerd: ‘Olivier B. Bommel sokken’*.
Mijn verjaardag is staatsgeheim….
Je vergeet dat Rich alles weet … en er alle voor doet hier weg te komen….
Leuk toch als je er nog steeds lol aan hebt? Alles maar wegdoen is ook zo overgewaardeerd tegenwoordig. 😉 Ik heb ook veel weggedaan maar voor sommigen is het bijna een religie waar ze dan ook nog flink mee pronken. Wegdoen is het nieuwe ‘spullen kopen’. ;D
Ik heb ze ook bijna allemaal gelezen vroeger denk ik. Ik zal er weer eens eentje lenen in de bieb.
Is toch mooi? Olivier B. Bommel was ook een voorstander van minimalisme, als ik mij goed herinner: “een eenvoudig, doch voedzaam maal”.
Geserveerd door een knecht, dat dan wel?. Ik vond de verhalen ook fantastisch, niet weg doen!
Minimalisme is prima, maar heeft ook een tegenstelling nodig. Immers, geen Yin zonder Yang.
Ikzelf vind boeken sowieso moeilijk om weg te gooien.
Leuk, nóg een Bommelfan! Al houd ik het bij de boeken (bezat wel ooit bommelsokken, maar die zijn afgedragen….)
Sokken, ja! Die heb ik ooit ook gehad!
Bij mij zijn het boeken. Ik heb er een heleboel weg moeten doen domweg omdat ik er geen ruimte voor heb. Tegenwoordig heb ik een aantal schrijvers waarvan de boeken na het lezen mogen blijven , maar verder moet ze na het lezen de deur uit. Dat vind ik echt lastig, maar helaas ik kan echt niet alles bewaren wat ik lees.
Herkenbaar! Ik lees zelf ook heel veel. Daarom ben ik sinds een aantal jaren lid van de bibliotheek. Hierdoor probeer ik ook andere genres uit: ik lees 50 bladzijdes en vind ik het niets dan breng ik het terug. Voor wat betreft de eigen boekenkast: alleen boeken met speciale herinnering en informatieve (kook/zelfhulp/financieel) boeken mogen blijven. De informatieve boeken lees ik namelijk om de zoveel tijd opnieuw. De overige boeken allemaal de deur uit gedaan. Voelt heel opgeruimd!
Gweldig, Bommel! Afgelopen kerst ook weer een paar herlezen. Ik kan me je opruimverslag van de kleding nig vaag herinneren, daar zaten toch geen geruite jasjes bij?
Wij hebben een paar schilderijen thuis. Als we de dokter niet meer kunnen betalen mogen ze weg, maar anders ga ik er voor staan. Jouw prent is ook prachtig!
Als ik geruite jasjes had, dan gingen ze zeker niet weg!
Ook zeer herkenbaar, ik heb zelf de complete blauwe serie van 60 stuks. Plus de nodige Bommellexicon, -parade, -bio, -reisgids etc. Kortom een hele kast vol, pontificaal in de woonkamer.
Die zeefdruk is erg mooi, staat op mijn verlanglijst.
Over mijn andere verzamelingen hul ik mij in stilte. ?
Ja, dat -lexicon -parade -reisgids et cetera heb ik ook nog… ?
Ja, mijn boeken! Die kan ik echt niet goed wegdoen. Het zijn net vrienden.
Nog steeds rij ik in mijn eerst gekochte auto (1995) en overweeg steeds vaker er een paar druppels levertraan in de tank te gooien – daar liep de Oude Schicht immers ook zo lekker op…
Ik ben met Bommel opgegroeid. Als kind vond ik de verhalen vaak wat eng (altijd werd hij achtervolgd door een boze menigte maar naarmate ik ouder werd kon ik de humor steeds meer waarderen en ben nog steeds een fan!
Ook de hoorspelen (podcasts) van de VPRO een aantal jaren geleden vond ik geweldig.