Spaargeld verhuizen

Wat te doen met spaargeld, vroeg ik me onlangs af. Zoals ik al vaker schreef heb ik nog twee spaarrekeningen. De ene is onderdeel van mijn betaalpakket bij de Rabobank. Ik noem dat de ‘kleine buffer’. Daar staat meestal minder dan € 1.000 op, geld dat gedurende de maanden overblijft en/of gebruikt wordt om het saldo van de lopende rekening tussentijds aan te vullen. Want op de lopende rekening staat zelden meer dan een paar honderd Euro. Alleen op betaaldag staat er meer, maar dat vliegt vervolgens meteen alle kanten op.

Verder heb ik nog een vrij opneembare spaarrekening bij Nationale Nederlanden. Dat noem ik de ‘grote buffer’. Ooit geopend omdat Nationale Nederlanden als prijsvechter één van de hogere rentes van Nederland gaf. Dat deden ze nog steeds, met 0,03% was de rente er drie keer zo hoog als bij de Rabobank… Mijn overweging voor het hebben van een aparte spaarrekening op een andere plek dan mijn betaalrekening is (was) om een ‘drempel’ te hebben voor het overboeken naar de lopende rekening, het geld staat dan ‘uit het zicht’. Tegenwoordig ben ik daar minder bang voor, mijn financiële leven staat zo stevig dat ik me niet meer voor kan stellen dat ik er ondoordachte dingen mee doe. Op de grote bufferrekening staat mijn contant-geld buffer, waar ik indien nodig 4 maanden uitgaven mee kan bekostigen. En ook staat daar de inhoud van mijn ‘potjes’.

Wat te doen met mijn buffer?

Tegelijkertijd overweeg ik ook weer om mijn financiële buffer terug te brengen naar 1 of 2 maanden salaris (en daarnaast de inhoud van mijn potjes), met dezelfde argumenten als Big Ern. Het is ‘thinking in progress’, iets wat waarschijnlijk pas ‘klaar’ is als NN mijn spaarrente verlaagt van de huidige 0,03% naar 0,01%, of ook aankondigt te stoppen met de spaarrekening. De buffer is weer onderwerp van discussie, ik zie het op diverse andere blogs. En het kriebelt bij mij ook. Ook al weet ik dat ik mijn buffer eerder verlaagd heb, en later toch weer verhoogd omdat de hele lage buffer niet veilig genoeg voelde.

Wees voorzichtig met wat je wenst….

Bovenstaande alinea’s schreef ik in het weekend van 12 juni in een conceptblogje. En op maandag 14 juni kreeg ik een mailtje van Nationale Nederlanden dat ze de spaarrente per 1 juli inderdaad zouden verlagen naar 0,01% (en vanaf € 100.000 een negatieve rente gingen invoeren). Eigenlijk viel me dat nog mee, want een paar dagen eerder had Aegon, een andere Nederlandse financiële ‘grootmacht’, aangekondigd om helemaal te stoppen met spaarproducten. Spaarders zijn geen fijne klanten meer, we kosten geld…

Op zoek naar een nieuwe bufferrekening

Maar 0,01% was voor mij wel een trigger. Zo ‘veel’ rente krijg ik ook bij mijn huisbank, de Rabobank. Maar toen ik er over nadacht woog het ‘uit het zicht’-argument toch wel zwaar. Dus ik besloot om mijn geld niet over te hevelen naar mijn Rabo spaarrekening, maar op zoek te gaan naar andere opties. Dus toog ik naar Van Spaarbank Veranderen om maar eens te kijken wat de opties zijn voor een spaarrekening zonder beperkende voorwaarden.

Daar word je niet vrolijk van…

Zoek je iets onder Nederlands toezicht, dan kom je uit bij Leaseplan Bank. Die bieden momenteel nog 0,10%. Maar als ik naar hun rentehistorie kijk dan zie ik een grafiek die me bekend voorkomt. Zo zag het lijntje bij de Rabobank en bij Nationale Nederlanden er ook uit.

Tijd dus om mijn adagium ‘Nederlands toezicht!’ maar eens te gaan heroverwegen. Dat kan geen kwaad, ik verwacht immers dat mijn broker ook uit het zicht van de AFM en DNB gaat verdwijnen. En ik ben een Europeaan, toch? Dat voel ik mij tenminste wel. Maar wel een Europeaan met grenzen. Eentje die het Icesave debacle heeft zien gebeuren en zag dat een landje als IJsland vervolgens niet in staat was om de tegoeden te garanderen. Dus moest er bijgesprongen worden. Ik wil best onder buitenlands toezicht vallen, maar niet zomaar in elk land.

Geldnerd gaat naar Groot-Brittannië Duitsland!

De hoogste rente op een vrij opneembare spaarrekening zonder beperkende voorwaarden is momenteel Lloyds Bank. Een van oorsprong Britse bank die (dat heeft met de BREXIT te maken) in Nederland opereert als bijkantoor van een Duitse bankvergunning en dus onder Duits toezicht valt. Dat vind ik een relatief veilige gedachte. Veiliger dan bijvoorbeeld Estland. Dat land vertoont naar mijn persoonlijke mening teveel overeenkomsten met IJsland, klein en een relatief grote financiële sector in verhouding tot het Bruto Binnenlands Product (BBP). Ik zie zelfs dat Lloyds de rente in oktober 2020 verhoogd heeft.

Inmiddels heb ik dus een spaarrekening geopend bij Lloyds Bank en mijn saldo volledig overgeboekt. Laat de rente nu maar binnen stromen druppelen…. En mijn vaste maandelijkse overboekingen naar de grote buffer (de maandelijkse inleg in mijn potjes) heb ik ook omgezet, dat geld gaat nu naar de nieuwe ‘grote buffer’ rekening.

De rekening bij Nationale Nederlanden heb ik opgeheven, ik houd niet van administratieve losse eindjes. Het einde van mijn spaarrekening bij Nationale Nederlanden. Die ik gehad heb sinds het vierde kwartaal van 2013. Waar ik de hele glijbaan van 1,95% rente naar 0,01% rente heb meegemaakt…

Bijkomend (nerd-) voordeel: Bij Lloyds kan ik een Excelbestand met mijn boekingen downloaden. Die ik dus geautomatiseerd kan importeren en verwerken in mijn administratie. Bij Nationale Nederlanden kreeg ik alleen een PDF en moest ik mijn boekingen dus handmatig verwerken in mijn administratie. Een financiële spreadsheetnerd zoals ik wordt daar blij van!

De buffer gaat weer naar beneden

En ook een Geldnerd verandert wel eens van gedachten. Ik ga mijn buffer weer verlagen. Dat betekent overigens niet dat ik extra geld ga inleggen in de beleggingen. Want we gaan later dit jaar nog redelijk omvangrijke werkzaamheden aan onze woning uitvoeren. Mijn aandeel in de kosten zal grotendeels uit de buffer komen. Maar daar schrijf ik ter zijner tijd nog wel meer over.

Vooralsnog ga ik de buffer verlagen van vier maanden leefgeld naar twee maanden leefgeld. En daarnaast houd ik ook de inhoud van mijn potjes aan op de spaarrekening. Eens zien hoe dat voelt.

Hoe is het met jouw spaarcentjes?

Wat te doen met spaargeld?

Onlangs schreef ik over de lage rente op spaargeld, en het feit dat de grens steeds lager wordt waarboven je zelfs rente moet betalen om je spaargeld bij een bank te stallen. Iets wat iedereen met spaargeld ziet gebeuren. Ik heb zelfs getwijfeld of ik de blog wel moest plaatsen, want het voelde toch een beetje als het intrappen van een wijd openstaande deur. Maar toch kreeg ik de nodige verhalen en anekdotes en vragen binnen naar aanleiding van deze blog. Veel gestelde vraag is of ik nog tips heb om spaargeld te beheren zodat het toch rendeert en je er bij kunt.

Het antwoord is: Nee. Die tips heb ik niet. En volgens mij kan het op dit moment ook gewoonweg niet.

Vroeger hadden financiële partijen ons hard nodig. Ze betaalden een riante rente, maar altijd minder dan ze zouden moeten betalen als ze het geld op de kapitaalmarkt haalden. Dat geld leenden ze tegen hogere rente uit aan bedrijven, of staken ze in hypotheken waar wij dan ook weer een hogere rente voor betaalden. Het verschil was voor hun eigen kosten winst en bonussen. Maar sinds een aantal jaren krijgen de banken het geld gratis van de Europese Centrale Bank. En hebben ze ons dus niet meer nodig. Sterker nog, geld dat ze niet uit kunnen lenen moeten ze stallen bij de centrale bank. En daar moeten ze voor betalen. Dus hebben ze ons geld liever niet.

De spaarrente is overal extreem laag, zeker op vrij opneembare rekeningen zonder beperkende voorwaarden. Sommige mensen zie ik dan nog wel ‘klooien’ met depositoladders. Daarbij deel je je spaargeld bijvoorbeeld door 5 en leg je elke 3 maanden dat eenvijfde deel in op een deposito van een jaar. Het vijfde deel laat je op een spaarrekening staan. Op die manier heb je altijd eenvijfde beschikbaar en elke 3 maanden een groter bedrag als het nodig is, en vang je iets meer rente. Maar ook op deposito’s is de rente niet om over naar huis te schrijven. Veel werk voor weinig rendement dus.

Misschien is het beter om je eens af te vragen waar je zoveel contant geld voor aanhoudt? Ik snap dat ondernemers (vooral kleine zelfstandigen) een buffer van een jaartje willen hebben voor tijden van lagere of ontbrekende omzet. Ik snap het ook als mensen verwachten binnen afzienbare tijd een grote uitgave te doen, zoals de aankoop van een auto of een huis of een grote verbouwing. Maar buiten dat? De gemiddelde loonslaaf in Nederland houdt volgens mij vooral contant geld aan uit angst en onzekerheid. En daar kun je ook andere dingen mee doen, zoals De Budgetman onlangs schreef.

Zelf heb ik jaren geleden al de keus gemaakt om minder contant geld aan te houden. Dat is ook bij mij een langdurig proces geweest. Ik moest eerst echt het gevoel hebben dat ik mijn inkomsten en uitgaven goed in beeld had. Dat er geen grote verrassingen op zouden kunnen treden. Daarna ben ik stapsgewijs geld in de andere twee pijlers van mijn vermogen gaan steken. Het huis (middels de extra aflossingen) en mijn beleggingsportefeuille. Daarbij let ik wel op de verhoudingen, ik wil niet meer dan de helft van mijn vermogen in stenen hebben zitten. Dat is geen exacte wetenschap, dat is gewoon iets waar ik me veilig bij voel.

Terugkijkend ben ik erg blij met mijn keuze om het spaargeld af te bouwen, al had ik destijds ook niet kunnen voorzien dat de rente zo langdurig zo laag zou worden. Ik heb zelf nog 4 maanden aan leefgeld, plus de inhoud van mijn potjes, op een spaarrekening staan. Bij elkaar iets van € 15.000. Ik hoop niet dat de banken de grens voor negatieve rente zo diep laten zakken.

Ja, ik accepteer noodgedwongen dat ik op dat spaargeld geen rendement maak. Het kost geld. Om de koopkracht bij te houden zou de rente in elk geval de inflatie en de vermogensrendementsheffing moeten afdekken. Dat doet het natuurlijk bij lange na niet met een rente van 0,01%.

En bij grote verrassingen? Dan verkoop ik desnoods een stukje van mijn beleggingen. Ik beleg al zo lang dat ik dat nauwelijks merk in het rendement. En dan heb ik het geld ook binnen twee werkdagen op mijn lopende rekening beschikbaar. Snel genoeg voor vrijwel elke noodsituatie.

Hoe kijk jij naar jouw spaargeld?

Spaargeld kost geld

Oudere mensen (zoals Geldnerd) weten het nog goed. Vroeger, heel lang geleden, kreeg je gratis geld als je jouw geld een tijdje op een spaarrekening bij een bank zette. Best veel ook. Geldnerd heeft nog afschriften van de Rabobank in zijn administratie die teruggaan tot 2004. Destijds kreeg je zelfs daar 2,5% rente. In 2008 was dat zelfs 2,8%. En de Rabobank was ook toen al niet de grootste betaler van rente. In die periode was er ook een IJslandse bank actief in Nederland, IceSave, die 5,0% rente betaalde. Dat ging alleen niet helemaal goed…. Maar zelfs in 2011 sloot Geldnerd nog ergens een deposito met een looptijd van 12 maanden af tegen 3,25% rente.

Hoe anders is de situatie nu. In de naweeën van de financiële crisis is de rente alleen maar naar beneden geduikeld. Naar nul. Of, om precies te zijn, 0,01% sinds november 2019 op mijn kleine bufferspaarrekening bij de Rabobank, en inmiddels nog maar 0,03% sinds februari 2021 op mijn grote bufferspaarrekening bij Nationale Nederlanden. Een gestage vrije val. Op het moment dat ik dit schrijf is de hoogste rente die je op een vrij opneembare spaarrekening bij een Nederlandse bank kunt krijgen nog 0,1%. Dat betekent dat je € 1 rente krijgt op elke € 1.000 die je een jaar op die spaarrekening zet.

Het afgelopen jaar is daar een andere trend bijgekomen. Negatieve rente voor grote bedragen op een spaarrekening. Alleen worden die grote bedragen steeds kleiner. Onlangs sloot ook de Rabobank zich aan bij de groeiende groep banken waar je moet betalen om te kunnen sparen zodra je meer dan een ton (€ 100.000) op je spaarrekening hebt staan. En eerder deze week meldde Nationale Nederlanden mij dat de rente tot een saldo van € 100.000 weliswaar voorlopig op 0,03% blijft staan, maar dat er boven een saldo van € 100.000 geen rente meer wordt betaald en dat zij vanaf een saldo van € 250.000 ook een negatieve rente van -0,5% gaan rekenen.

De banken mompelen iets over dat we (in elk geval de ‘we’ met een bovengemiddeld inkomen) veel meer sparen dan ‘normaal’ vanwege corona, en dat ze het allemaal niet weggezet krijgen in hypotheken en leningen aan anderen, en het dus moeten stallen bij de Europese Centrale Bank die er 0,5% rente voor rekent. Maar lastig vinden ze het wel, want iedereen vindt eigenlijk dat sparen moet lonen. ING verwijst spaarders zelfs door naar andere banken. Sparen is goed, maar liever niet bij ons. En niet alleen geld lenen kost tegenwoordig geld, ook geld sparen. Want door de inflatie wordt de koopkracht van je spaargeld vanzelf minder. Overigens heeft het Centraal Planbureau (CPB) eerder deze week de politiek opgeroepen om te zorgen voor meer keuzeruimte bij vermogensopbouw en versoepeling van eisen en regels rond hypotheken en pensioenen.

Wat verwacht Geldnerd?

Zelf verwacht ik nog steeds dat de lage rente nog wel eventjes aan zal houden. Landen en bedrijven lenen zich een weg door de huidige crisis heen, en hebben er dus belang bij dat de rente laag is. Centrale Banken faciliteren dat graag vanuit hun ‘onafhankelijke rol en positie’. En wij, particulieren, zijn geen factor van betekenis in dat spel. In geen enkel spel trouwens. Voor je kijken, doorwerken, doorlopen en doorconsumeren. En niet vergeten onderweg belasting te betalen… Ik ben wel benieuwd of de banken de grens van negatieve rente nog verder durven laten zakken. Allemaal benadrukken ze dat momenteel minder dan 10% van hun klanten geraakt wordt door de negatieve rente. Hoe gaat het met het sentiment als de helft van de Nederlanders met negatieve rente te maken krijgt?

Voor de meeste mensen is € 100.000 nog heel veel geld. De gemiddelde Nederlander heeft het niet op zijn of haar bankrekening staan. Geldnerd zeker ook niet. Ik houd een minimale reserve aan spaargeld aan, vier maanden leefgeld en mijn reserveringen. De rest van mijn vermogen zit in het huis (in de vorm van aflossingen op de hypotheek en het eigen geld dat we ingebracht hebben bij aankoop) en in mijn beleggingsportefeuille. Aan het einde van het eerste kwartaal van 2021 bestond slechts 5,6% van mijn vermogen uit contant geld op mijn spaarrekeningen.

Wat doet Geldnerd?

Minder contant geld vind ik in mijn situatie niet echt een optie. En ik ben ook niet van plan om het van mijn rekeningen te halen en thuis in een oude sok of onder een matras te verbergen. Toch vind ik die nul-grens psychologisch wel belangrijk. Ik ben niet van plan om (nog meer) te gaan betalen voor mijn geld.

Idealiter houd ik wel de huidige scheiding tussen mijn betaalrekening/kleine buffer en grote buffer. Door het bij een andere bank in Nederland te stallen kan het wel altijd binnen één werkdag beschikbaar zijn op mijn betaalrekening. Maar het staat ver genoeg weg om niet te makkelijk uitgegeven te worden. Een rente van nul (0,0%) vind ik inmiddels acceptabel onvermijdelijk. Bij een negatieve rente zal ik wel op zoek gaan naar een andere plek om mijn geld te parkeren. Al lijkt het er wel op dat dat steeds moeilijker gaat worden.

Hoeveel kost jouw geld?

Spaarrente buffer op 0,1%

Begin vorige week kreeg ik een mailtje van Nationale Nederlanden, de financiële dienstverlener waar ik mijn contant geld buffer gestald heb. De rente werd weer eens verlaagd, nu van 0,15% naar 0,10%. Dat was altijd nog ruim 3 keer zoveel dan de 0,03% bij de Rabobank, waar ik mijn lopende rekening heb staan. Maar het is natuurlijk helemaal niks. Over mijn buffer heb ik dit jaar tot nu toe een paar tientjes aan rente opgebouwd.

Prompt kwam medio vorige week het bericht dat ook de Rabobank de spaarrente verlaagde, van 0,03% naar 0,01%. Daarmee volgen ze de andere grote banken.

Ruim twee jaar geleden schreef ik ook al eens over de rentes die ik ontving. De grafiek van toen heb ik bijgewerkt, de blauwe lijn is de Rabobank en de oranje lijn NN. Het goede nieuws is dat de daling is afgevlakt, zullen we maar zeggen. Al denk ik dat dat vooral is omdat vooralsnog niemand onder de nul durft te duiken. En gegeven het beleid van de Europese Centrale Bank verwacht ik het komende jaar (2020) echt nog geen stijging van de spaarrentes. Alhoewel je nooit weet wat er gaat gebeuren als de economie inderdaad verder afkoelt.

Mijn contant geld buffer hoeft niet te renderen. Dat geld hoeft er alleen maar te zijn zodat ik het kan gebruiken wanneer ik het nodig heb. Voor onvoorziene of grote geplande uitgaven. Ook maak ik maandelijks een bedrag over naar de buffer voor het jaarlijks betalen van mijn zorgpremie en voor het vervangen van mijn gadgets. Ik wil het wel apart houden, bij een andere bank dan waar mijn lopende rekening staat. Dit om te voorkomen dat ik te makkelijk even ‘mijn saldo aanvul’. Maar ik zou natuurlijk geen nee zeggen als de spaarrente weer eens 5,0% zou zijn…

Ik heb nog even gekeken naar de rentes op vrij opneembare spaarrekeningen. Maar dat is niet om over naar huis te schrijven. Ik wil eigenlijk mijn geld alleen stallen bij een bank die onder het Nederlandse depositogarantiestelsel valt en afkomstig is uit de Euro-zone. Dan vallen allerlei partijen in de lijst al af. Alleen NIBC Direct vind ik dan eigenlijk nog een optie. De rente op een vrij opneembare spaarrekening zonder beperkende voorwaarden is daar momenteel 0,20%. Het dubbele van wat ik bij Nationale Nederlanden ontvang. Voor zolang het duurt.

Denk jij überhaupt nog na over je spaargeld?

Sparen is zinloos…

Of liever gezegd: je geld op een spaarrekening zetten is zinloos. En dat zal nog wel even zo blijven. Afgelopen week besloot de Europese Centrale Bank (ECB) om maar weer een tijdje gratis geld aan de banken uit te gaan lenen. En als de banken het gratis en in grote hoeveelheden kunnen lenen bij de ECB, dan hebben ze onze bescheiden hoeveelheden geld niet zo dringend nodig. Dus hebben ze ook geen enkele reden om ons hogere spaarrente te geven als vergoeding voor het stallen van onze centjes.

Waarom de ECB dat doet? Omdat de economische groei in Europa weer afneemt. Niet alleen in Zuid-Europa, waar bijvoorbeeld de Italiaanse regering nou niet bepaald bezig is om de overheidsfinanciën en de economie op orde te brengen. Maar ook Duitsland, de altijd stabiele en betrouwbare motor van de Europese economie, zat in het laatste kwartaal van 2018 bijna tegen een recessie aan. Het land is erg afhankelijk van de wereldhandel, en daar blijft het nog steeds spannend dankzij de Verenigde Staten en China.

Bovendien is de inflatie vrij hardnekkig laag. Mijn lijfblad The Economist voorspelde daarom een week eerder al dat de ECB niet te lang zou wachten met het nemen van maatregelen. Helaas geldt dat dan weer niet in Nederland. Mede dankzij de verhoging van de BTW en de gestegen brandstofprijzen bedroeg de inflatie in Nederland 2,6%. De gemiddelde inflatie in Europa bedroeg 1,5%.

Dus… Zat jij te wachten tot jouw spaarrente weer gaat stijgen? Dan zul je nog wat langer geduld moeten hebben. Ik reken zelf in elk geval voor de rest van 2019 niet meer op verhoging van de spaarrente. Verlaging? Zou nog kunnen. Maar persoonlijk zou het mij verbazen als grote banken echt naar de 0,0% (of lager) zullen gaan. Ze zijn veel te bezorgd dat mensen dan wél gaan overstappen naar een andere bank. Voor mij persoonlijk maakt het niet heel veel uit. Ik heb niet veel geld op een spaarrekening staan, het meeste zit in beleggingen. Sparen, in de zin van minder geld uitgeven dan er binnenkomt, heeft uiteraard wel zin. Maar om er rendement uit te halen moet je wel iets anders doen dan het op een spaarrekening zetten.

Zelf heb ik erg gemengde gevoelens bij de stap die de ECB gezet heeft. Ik snap dat ze naar ‘het grotere plaatje’ moeten kijken en dat ze vooral een macro-economische verantwoordelijkheid hebben. Maar het neveneffect is wel weer dat spaarzaam leven niet beloond wordt, en dat de drempel om schulden te hebben en te houden nog steeds laag blijft (want lage rente op schulden). Dit moedigt veel mensen niet bepaald aan om te gaan sparen. En dat terwijl wij allemaal toch al moeite hebben om met geld om te gaan, waarbij Financieel Vrijer terecht opmerkte dat we ook de schuld graag buiten onszelf leggen, bij de maatschappij die gericht is op onmiddellijke bevrediging van iedere koopbehoefte. Ik vrees dat de ‘cheap-credit-bubble’, die we al een tijdje aan het oppompen zijn, nog wel iets groter gaat worden. Maar je weet wat het kenmerk is van bubbels: ooit knappen ze…

Welke invloed heeft de Europese Centrale Bank op jouw financiële gedrag?

Nul komma één procent

Het is elders ook al gemeld (bijvoorbeeld bij In10JaarFO), maar ik wil er zelf toch nog iets over kwijt. De rente op leningen en hypotheken stijgt weer. Maar de spaarrente nog steeds niet. Bij de Grootbanken is de spaarrente nu 0,1%.

Ik ben nog even in mijn historisch digitaal archief gedoken. En heb de ontwikkeling van de spaarrente sinds het eerste kwartaal van 2012 op een rijtje gezet (internetspaarrekening bij Rabobank, rentepercentage voor de laagste bedragsklasse). Van 2,2% naar 0,1%. En ook met die 2,2% was Rabobank destijds al zeker niet de beste aanbieder, Spaargeld interesseert ze blijkbaar niet echt, de luie klanten blijven toch wel.

Toch heb ik dit keer zelf weer actie ondernomen, net als in maart van dit jaar. Mijn buffer bij de Rabobank heb ik verlaagd van 2 maanduitgaven naar 1 maanduitgave. Het is een signaal. Niet dat het helpt. Maar niets doen voelde ook zo slecht. We hebben afgelopen maand al meer geld in het huis gestoken en ook mijn beleggingen groeien. Spaarders moeten eigenlijk stemmen met hun voeten.

Maar toch, beste banken? Tien jaar geleden had mijn (groot)bank alles voor wat betreft mijn financiën. Lopende rekening, spaarrekening, creditcard, hypotheek, beleggingen, verzekeringen, alles had ik ondergebracht bij die ene bank. Nu ben ik een klant die ze geld kost. Ze hebben alleen nog mijn lopende rekening, mijn creditcard, en een spaarrekening met een buffertje van een paar duizend euro. De rest is elders ondergebracht, op plekken met een beter aanbod. Een beter bewijs dat ik als ‘kleine particuliere klant’ echt niet belangrijk ben voor de grote banken is er volgens mij niet.

Ik ben benieuwd of de grote banken de stap naar 0,05% of 0,0% spaarrente aandurven. Wat denk jij?