Mei 2020 is een gedenkwaardige maand. In elk geval voor onze lineaire hypotheek.
Zoals ik al vaak geschreven heb, hebben wij een eenvoudige lineaire hypotheek. Daarbij los je elke maand hetzelfde bedrag af, en je betaalt dus ook elke maand een iets lagere rente (namelijk over de resterende openstaande som). Je maandlasten dalen dus elke maand. Dit in tegenstelling tot een annuïteiten hypotheek. Daarbij betaal je gedurende de hele looptijd hetzelfde bedrag per maand. Aan het begin veel rente en weinig aflossing, en naarmate de jaren vorderen steeds minder rente en meer aflossing.
Nu doen wij natuurlijk ook sinds mei 2018 elke maand een extra aflossing. Die bestaat uit twee delen:
Een vaste extra aflossing. Dit is geld wat in het verleden naar de spaarbuffer ging, maar onze buffers vinden we nog steeds groot genoeg.
De sneeuwbal. Het bedrag dat we door de reguliere en extra aflossing elke maand minder betalen, wordt toegevoegd aan de extra aflossing. Dat begon met een euro per maand, maar is inmiddels al ruim 8 euro per maand.
En deze maand is dus een mijlpaal. Twee jaar nadat we begonnen zijn met de maandelijkse extra aflossingen. Want voor het eerst is onze extra aflossing (inclusief de sneeuwbal) hoger dan de reguliere rente en aflossing. Het betekent natuurlijk niets, maar psychologisch vind ik ‘m wel belangrijk. Inmiddels bestaat meer dan 81% van het geld dat maandelijks naar onze hypotheek gaat uit aflossing, en minder dan 19% bestaat uit rente.
Volgens onze prognose zijn we over 9 jaar hypotheekvrij, als we gewoon doorgaan met het huidige aflosregime. Dan hebben we de hypotheek, met een looptijd van 30 jaar, in 12,5 jaar afgelost. En halveren onze maandelijkse uitgaven, gebaseerd op onze huidige levensstijl. Ergens volgend jaar bereiken we het punt dat de sneeuwbal hoger wordt dan de reguliere rentebetalingen. Dat is de volgende mijlpaal.
Het moge bekend zijn dat ik een voorliefde heb voor ronde getallen. Die gaat best ver. En heeft nu ook mijn hypotheek bereikt. En dat is een lastige. Want daarop lossen we ingewikkeld af.
Ten eerste de reguliere aflossing. Die is elke maand het resterende hypotheekbedrag gedeeld door het aantal overgebleven maanden van onze oorspronkelijke looptijd van 360 maanden (30 jaar).
Dan nog de sneeuwbal. De cumulatieve besparing aan rente en aflossing die we sinds de start van de hypotheek bereikt hebben wordt elke maand ook extra in de aflossing gestoken. Dit bedrag stijgt elke maand, en wordt automatisch berekend door mijn hypotheekspreadsheet.
Je raadt het al. De optelsom van deze drie bedragen leverde vrijwel nooit een rond bedrag op. Met als gevolg dat onze resterende hypotheek ook nooit op een rond bedrag staat. En voor een nerd zoals ik met een obsessie voor ronde getallen is dat best vervelend. Ik ben daar overigens niet de enige in. Het onderwerp kwam onlangs ook langs in onze Slack-groep. En het werd niet eens door mijzelf aangeslingerd! Ronde-getallen-nerds aller landen, verenigt u!
Allereerst heb ik dus de komende extra aflossing handmatig aangepast. En wel zodanig dat we, nadat de reguliere en de extra aflossing verwerkt zijn, uitkomen op een rond bedrag als resterende hypotheek. Afgerond op tientallen euro’s.
En vervolgens heb ik dus in mijn spreadsheet een nieuwe functie ingebouwd. Die vertelt mij, op basis van het resterende openstaande bedrag, de reguliere aflossing, de sneeuwbal, en de extra aflossing die ik elke maand doe, hoeveel ik precies extra af moet lossen om elke maand op een rond resterend hypotheekbedrag uit te komen. Daarbij kun je zelf instellen of je uit wilt komen op veelvouden van 10, 100 of 1.000 euro. Ik heb ervoor gezorgd dat er hierbij altijd naar boven afgerond wordt. En daarmee lossen we toch elke maand weer net een beetje extra af bovenop de reguliere sneeuwbal. Het is een beetje mezelf voor de gek houden, maar dan wel in mijn eigen voordeel!
Dus! Vanaf heden alleen nog ronde getallen als de aflossingen verwerkt zijn in Huize Geldnerd. En nog weer wat extra snelheid in het versneld aflossen van de hypotheek.
Met onze lineaire hypotheek blijft saaiheid troef. Saai is goed als het over je financiën gaat, dat kan ik niet vaak genoeg herhalen. In onze werkwijze is niets veranderd sinds de zomer van 2019, we hebben elke maand de reguliere rente en aflossing betaald, en we hebben elke maand een extra aflossing gedaan bestaande uit de steeds groter wordende sneeuwbal én de extra aflossing die we gestart zijn toen de buffer vol was. Heel saai, heel consequent. Als reminder eerst nogmaals de situatie van ons huis toen we van start gingen, eind november 2016. We hebben destijds ongeveer 30% van de aankoopprijs met eigen geld gefinancierd. De rest werd ingevuld met een lineaire hypotheek.
Onze maandelijkse extra aflossing blijft groeien. We lossen extra af, en dat betekent elke maand een lagere rente (want lagere resterende hypotheeksom), en ook een lagere reguliere aflossing. Bij een lineaire hypotheek is de aflossing immers heel simpel, namelijk resterend bedrag gedeeld door het aantal resterende maanden. De optelsom van onze extra aflossingen stijgt harder dan de totale reguliere aflossing. En ook de cumulatieve rente die we betaald hebben vlakt iets af. Onze totale maandlasten blijven constant, maar een steeds groter percentage bestaat uit aflossing.
In onderstaande grafiek zie je onze procentuele opbouw van de maandlasten, in de categorieën reguliere aflossing, extra aflossing (beide groen want ‘goed’) en rente (rente betalen is slecht, dus ‘rood’). In de grafiek kun je zien dat we in augustus 2017 en in december 2017 extra aflossingen hebben gedaan. Sinds mei 2018 doen we elke maand een extra aflossing. En in deze grafiek zie je de betaalde rente elke maand iets kleiner worden.
En natuurlijk de sneeuwbal. De sneeuwbal die steeds weer een stukje groter wordt, inmiddels komt er elke maand € 8 – 9 bij. Gewoon doorgaan dus. Het lijkt misschien niet veel, maar het betekent wel dat onze reguliere hypotheeklast dit jaar uiteindelijk € 100 per maand lager wordt, en dat we dat bedrag maandelijks aan extra aflossing besteden. Het heet niet voor niets een sneeuwbal!
De totale aflossing bedraagt inmiddels 26,8% van de oorspronkelijke hypotheek. Meer dan een kwart afgelost in iets meer dan drie jaar! En de huidige loan-to-value ratio bedraagt 44,4%, dat was 71,8% toen we het huis net gekocht hadden. Onze debt-to-income ratio is momenteel 16,9%, dat betekent dat 16,9% van ons maandelijkse inkomen opgaat aan de rente en aflossing van onze schuld. Hierin reken ik de extra aflossing overigens niet mee, want die is vrijwillig. Het zijn gezonde financiële ratio’s hier in (en met) Huize Geldnerd.
En inderdaad, ons huis heeft nu een dakkapel. Die is te danken aan mijn reactie-uitwisseling met De Kleine Kapitalist. Hij wees mij er (terecht) op dat door het schuine dak het deel met restant hypotheek in mijn grafiek veel kleiner lijkt. Dat is ook wel een beetje bewust… Maar naar het voorbeeld van zijn grafiek heb ik mijn ‘Excel-huis’ verbouwd en een dakkapel toegevoegd. Misschien ga ik ook nog wel zonnepanelen op het dak leggen…
Prognose
De prognose is nog steeds dat we medio 2029 hypotheekvrij zijn, ongeveer 12,5 jaar na aankoop van het huis. De originele looptijd van onze hypotheek is 30 jaar. Dit scenario gaat er van uit dat we elke maand de extra aflossing blijven doen, en dat we de sneeuwbal consequent verder doorzetten. Of we ook inderdaad dit scenario vol gaan houden, of dat het leven toch anders gaat? De tijd zal het leren! Maar dat schreef ik een jaar geleden ook, en vooralsnog zijn we weer een jaar dichter bij een hypotheekvrij leven.
In de wereld van de financiële bloggers gaat het vaak over de sneeuwbal. Een verschijnsel dat door klimaatverandering steeds zeldzamer wordt, maar dat is dan ook niet het soort sneeuwbal waar het over gaat. Het gaat om het sneeuwbaleffect, het verschijnsel waarbij een gebeurtenis zichzelf steeds verder versterkt, te vergelijken met een sneeuwbal die bij het bergafwaarts rollen steeds groter wordt en steeds sneller naar beneden rolt. Dat beeld klopt klopt in werkelijkheid dan weer niet, omdat door de wrijvingsweerstand van de sneeuw de bal al snel tot stilstand komt.
Maar in de financiële wereld kun je wel degelijk zichzelf versterkende sneeuwballen tegenkomen. Geldnerd en Vriendin zijn er ook eentje aan het ‘rollen’.
De sneeuwbal die wij aan het creëren zijn heeft betrekking op de aflossing van onze hypotheek. Zoals al vaker beschreven hebben wij een lineaire hypotheek. Dat betekent dat wij iedere maand een vast bedrag aflossen, en over het resterende openstaande bedrag rente betalen. Maar omdat het openstaande bedrag elke maand daalt, betalen we elke maand iets minder rente. Het scheelt niet veel, maar toch elke maand een paar Euro.
Sinds medio 2018 komt daar nog een tweede effect bij. Sinds de buffer ‘vol’ is, zijn we ook weer extra af gaan lossen. Elke maand maken Geldnerd en Vriendin een extra bedrag over naar de gezamenlijke rekening, en daarmee doen we een extra aflossing op de hypotheek. Daarmee maken we het onze hypotheekverstrekker wel wat moeilijker. Want daarmee wordt (omdat de resterende looptijd van de hypotheek niet verandert) het vaste bedrag dat we maandelijks af moeten lossen weer lager. Dit is dus een dubbel effect: we lossen hierdoor maandelijks een lager bedrag af, en we betalen nog weer wat minder rente per maand. Volg je het nog? Even in een schema:
Samen hebben de maandelijkse betalingen van reguliere rente en aflossing én de extra aflossing dus drie effecten, die er voor zorgen dat we elke maand minder betalen. Het totale effect is op dit moment ongeveer € 7 per maand, maar het loopt iedere maand verder op.
Soms denk ik dat we de looptijd zouden moeten verkorten, maar dat is dan weer ingewikkelder. Die is vastgelegd in de hypotheekakte, en dan zouden we naar de notaris moeten. Eigenlijk elke maand… Dat loopt teveel in de papieren. En het maakt me ook eigenlijk niet uit, we lossen maximaal extra af. In de huidige setting kunnen we daar ook nog eens een keer mee stoppen als dat door omstandigheden zou moeten of kunnen, en dan kunnen we wel profiteren van de effecten van de lagere maandlasten.
Maar goed, vooralsnog lossen we elke maand extra af. En profiteren we dus van de drie effecten uit het schema hierboven. Maar met die effecten doen we iets, en dat is het sneeuwbaleffect. Elke maand maak ik de extra aflossing een beetje hoger. De besparing van de voorgaande maand wordt toegevoegd aan de extra aflossing. Onze totale maandlasten blijven dus hetzelfde, maar een steeds groter stukje gaat naar de extra aflossing. Die daarmee zichzelf weer versterkt. En zo voort, en zo voort.
En er is zelfs nog een vierde effectje. Wij doen elke maand die extra aflossing, maar door het gebrek aan flexibiliteit van onze hypotheekverstrekker staat het eerstvolgende maandbedrag bij hen al vast. En daardoor betalen we elke maand net iets teveel rente (want we hebben al extra afgelost voordat zij incasseren). Het systeem van de hypotheekverstrekker corrigeert zichzelf daarbij wel, want na een aantal dagen verrekenen zij die teveel betaalde rente met de aflossing. Een extra extra aflossing, zullen we maar zeggen. het is maar dubbeltjeswerk per maand, maar wie het kleine niet eert is het grote niet weerd. De afgelopen 12 maanden scheelt het toch weer ongeveer € 5. Geld waar ik niets voor hoef te doen.
Uiteraard heb ik de berekening van de sneeuwbal ingebouwd in mijn spreadsheets. Die vertellen me dus elke maand keurig hoe hoog de extra aflossing moet zijn om de hele sneeuwbal mee te nemen. En, heel neurotisch, ik probeer dan toch elke maand een klein bedragje extra af te lossen. Afronden op het volgende tientje, zullen we maar zeggen. Al die kleine bedragjes bij elkaar schelen de komende 10 jaar toch weer een maandje extra aflossen.
