Naar aanleiding van de plannen met Box 3 is er in FIRE kringen veel discussie over ‘de aanpak’ om FIRE te worden, en wat de belastingplannen betekenen. Iedereen wil ‘optimaliseren’. Ook ik ben aan het denken gezet.

De definitieve voorstellen moeten nog uitgewerkt worden. De Tweede Kamer zal er ook nog wel een stevig robbertje over gaan vechten. Er zullen vast en zeker allerlei uitzonderingen komen voor dingen als reeds lopende familiebank-leningen en dergelijke. Toch verwacht ik dat de voorstellen het uiteindelijk grotendeels zullen halen. Het is minder oneerlijk dan het huidige Box 3 stelsel, en een grote groep kiezers (de spaarders) gaat erop vooruit. Slechts een kleinere groep mensen, de half miljoen mensen die beleggen in aandelen of vastgoed of andere dingen, gaat meer betalen. Substantieel meer, zoals mijn eerdere berekeningen laten zien.

Maar deels is dat juist de bedoeling van het ministerie van Financiën. Het voorstel is duidelijk óók bedoeld om kleine vastgoedbeleggers te ontmoedigen, in de hoop dat een deel z’n pand(en) gaat verkopen. Samen met het plan om de overdrachtsbelasting te schrappen voor starters op de woningmarkt zou dat de onderkant van de woningmarkt open moeten breken. Zonder meer een sympathiek idee, maar wel zuur als je probeert financieel onafhankelijk te worden door een paar pandjes te kopen, daar goed voor te zorgen, en die te verhuren. Gelukkig val ik zelf niet in die categorie.

Een aantal jaren geleden heb ik een andere route gekozen. Een tweesporenbeleid. Enerzijds versneld aflossen op de hypotheek ter structurele verlaging van maandlasten en anderzijds maximaal vermogen opbouwen via ETF-beleggen. Die laatste categorie zal, als de nieuwe belastingplannen doorgaan, wel met een procentje minder verwacht gemiddeld rendement per jaar plaatsvinden door de hogere belasting op beleggingen. Maar de weg naar financiële onafhankelijkheid is een marathon, geen sprint.

Ik zou natuurlijk in de goede beursjaren meer rendement kunnen halen door mijn geld maximaal op de beurs te zetten. Die discussie is al heel vaak gevoerd. Ik ga niet voor maximaal rendement, ik ben blij met een rendement dat op of boven mijn planning richting FO ligt. Tegelijkertijd zorgt extra aflossen ervoor dat ik elke maand minder kan gaan betalen. In de praktijk doe ik dat op dit moment niet, omdat ik elke Euro besparing op de rente en aflossing in de sneeuwbal stop. Van (potentieel) lagere maandlasten heb je iedere maand profijt. Ik voer dus een tweesporenbeleid. Vermogensopbouw via beleggingen en lagere maandlasten via extra aflossen.

Dus. Team Lage Lasten. Daar bevind ik mij overigens in goed gezelschap. Lage lasten zijn zekerder dan rendement. Lage lasten leveren ook iets op als de woningmarkt instort, of als de aandelenbeurzen weer eens crashen, of als je je baan verliest of minder wilt gaan werken. Elke maand weer. Er zal, verwacht ik, altijd wel een vorm van belasting blijven bestaan op arbeid, kapitaal en consumptie. En er zal dus altijd een inkomstenbelasting, vermogensrendementsheffing of belasting toegevoegde waarde (BTW) zijn. Belastinginkomsten zijn immers noodzakelijk voor het overleven van een overheid.

Mensen met een spaarrekening noemen we in het nieuwe stelsel wel belastingontwijkers, zou ik voor willen stellen. Maar dat ben ik zelf eigenlijk ook. Als minimalist consumeer ik minder dan veel andere mensen, en daarmee ontwijk ik natuurlijk de BTW….

Ben jij al aan het nadenken over jouw financiële strategie?