Een nieuw politiek hoofdstuk…

Het kan je nauwelijks ontgaan zijn, afgelopen woensdag waren de verkiezingen voor onze Tweede Kamer. Het hoogste orgaan in ons democratisch bestel. En dus iets waar we niet te licht over zouden mogen denken.

Na weken waarin we werden doodgegooid met debatten en oneliners en reclames en social-media posts en peilingen en andere uitingen van mensen wiens koppen ik nu al zat ben (of al lang zat was), is nu het stof opgetrokken en zijn de rookwolken nedergedaald of zoiets. Eenieder werd wakker met een kater van vreugde of van verdriet of van de alcohol, en het politieke Haagse leven gaat gewoon weer verder in een nieuw hoofdstuk in de perpetuum mobile van het democratische politieke proces. Verkiezingen klaar, er moet een nieuw kabinet komen.

Persoonlijk vond ik het overigens een positieve ontwikkeling dat deze verkiezingen zo op stel en sprong georganiseerd moesten worden. Voordat de politieke partijen bekomen waren van de schrik, danwel vreugde, over de definitieve teloorgang van het kabinet Rutte-4 was de zomer al een heel eind voorbij. Toen moesten de campagnes nog georganiseerd en uitgevoerd worden. Dat had wel tot gevolg dat we vanaf begin november onszelf op de publieke omroep elke avond door meerdere uitzendingen in de zendtijd voor politieke partijen heen moesten worstelen, maar daar maakt een beetje afstandsbediening korte metten mee. En toen was het ineens al 22 november en mochten we naar de stembus. Vakje inkleuren, en we hadden onze democratische plicht weer gedaan.

Movers en shakers…

Het is natuurlijk ook nog eens Sinterklaastijd, dus de kranten grossierden in koppen met chocoladeletters om de uitslag te beschrijven. Die is al op een miljoenmiljard andere plekken beschreven, dus dat ga ik allemaal niet herhalen. Wel constateerde ik donderdagochtend dat de wind in Den Haag net iets guurder leek te waaien en dat de meeuwen net iets triomfantelijker leken te krijsen terwijl ze het land in trokken op zoek naar eetbaar vuilnis. Youp van ’t Hek vatte ook mijn gevoel goed samen in zijn wekelijkse column in de NRC afgelopen weekend: “2,3 miljoen mensen stemden op een geblondeerde meneer die ons parlement minacht, die minder-minder-Marokkanen wil, die de pers tuig van de richel vindt, die de godsdienstvrijheid wil afschaffen, die boeken wil verbieden, die de grenzen voor vluchtelingen wil sluiten en die alles wat met het klimaat te maken heeft klinkklare onzin vindt. En hij heult ook nog eens met de Russen.”

Want wie had er zo’n overwinning verwacht van de grootste waterstofperoxyde-gebruiker van Nederland? Die ons al jarenlang bestookt met anti-islam-rethoriek. Wiens partijprogramma bol staat van de ideeën die aantoonbaar niet kunnen en/of tegen de rechtsstaat ingaan en/of economisch zeer schadelijk kunnen zijn. Die vriendjes is met Poetin en die fijne constructieve democraat Orban uit Hongarije. En die hele groepen uitsluit. Goed, hij heeft zich een paar weken iets milder opgesteld en zijn toon gematigd, nadat de VVD de deur openzette voor hem (iets dat ik die partij niet snel nooit zal vergeven). Ik hoor bij de mensen die zich afvragen hoe lang dat gaat duren. Niet lang, vrees ik. Want de ochtend na de verkiezingen sprak hij alweer over een referendum om te bepalen of we wel in de EU zouden moeten blijven. Dat belooft niet veel goeds.

Als de Russen blij zijn met deze uitslag (laten we ook dit bezoek niet vergeten) en Orban als een van de eersten felicitaties stuurt dan mogen we ons als Nederlandse kiezers wel afvragen wat we aangericht hebben. Want wie wil er nou niet dat dit onze nieuwe beste vrienden worden (hint: ikke)? Veel mensen, niet alleen Aaf, hebben er slecht van geslapen, of werden bezorgd wakker. En dat is misschien niet helemaal onterecht. Want het stemt tot nadenken. En tot bezorgdheid.

Verbazing over zoveel domheid…

Ik heb me verbaasd gedurende de afgelopen campagne. Over de politici en over de kiezers. Er waait een gure xenofobe wind door Nederland. Hele bedrijfstakken groeien of bestaan ondertussen alleen nog bij de gratie van arbeidsmigranten. Om over de overige maatschappelijke kosten van vervuiling, van blokkendozen in het landschap tot vergiftiging van onze leefomgeving, nog maar te zwijgen. Toevallig (?) schreef het FD afgelopen donderdag over een rapport van vermogensbeheerder Schroders, dat laat zien dat er van de winst van Nederlandse beursfondsen helemaal niets over zou blijven als maatschappelijke kosten ook echt zouden meetellen. Nederlandse beursfondsen hebben voor elke euro die ze verdienen de grootste negatieve maatschappelijke impact van alle onderzochte landen. Het gevolg van politieke keuzes. Want niet kiezen is OOK kiezen….

We hebben in het Verenigd Koninkrijk kunnen zien wat er met de agrarische sector gebeurde toen dit goedkope arbeidspotentieel grotendeels wegviel na de Brexit. Ook in Nederland is de arbeidsmigratie veel groter dan de asielinstroom. In die zin vind ik het bijzonder dat een regio als het Westland, waar de tuinbouw draait op arbeidsmigranten, zo xenofoob gestemd heeft. Ik ben benieuwd wat er gebeurd als dadelijk alle kassen leeg staan omdat er niemand meer wil werken en de arbeidsmigranten door een kabinet Angst-I het land uitgejaagd worden.

Maar een discussie over de toegevoegde waarde van bepaalde soorten bedrijvigheid versus de maatschappelijke kosten zie ik nergens. Het is nog steeds groeien groeien groeien tot we eraan kapot gaan. Behalve de instroom van migranten. Die moet blijkbaar krimpen… En ga nou niet zeggen dat er een miljoen mensen op de bank zitten die niet willen werken, want ook dat klopt aantoonbaar niet.

Helaas lijkt het ook steeds meer alsof feiten er niet meer toe doen. Er zijn alleen nog maar emoties uit de onderbuik en de angst om dingen te verliezen. De verworvenheden van de democratische rechtsstaat worden te grabbel gegooid omwille van populistische oneliners. Ik werd beurtelings verdrietig en boos van zoveel domheid. Zeker toen ik die ook terug zag in de uitslag. Afgelopen donderdag voelde de wind rond de ministeries in Den Haag dus inderdaad net iets guurder dan de dag ervoor. En dat lag niet alleen maar aan de tijd van het jaar…

Wat ik bij de meeste politieke partijen vooral zie is een gebrek aan visie en hoop voor de toekomst. En waar ik erg bezorgd over ben is dat zoveel mensen stemmen op partijen die grote groepen mensen uitsluiten.

Opties voor coalities

Vroeger, dat waren nog eens tijden. Dan waren er na verkiezingen wel eens partijen met 40 of zelfs 50 zetels in de Tweede Kamer, en had je soms maar twee partijen nodig om een meerderheidscoalitie te vormen.

Hoe anders is het nu, met een Tweede Kamer met 15 partijen, en waarin de grootste politieke partij maar 37 zetels heeft, en er minimaal drie of vier partijen nodig lijken te zijn om een coalitie met een beetje een meerderheid te vormen… Eind oktober sprak Een Vandaag al de verwachting uit dat we wel eens een ‘horrorformatie’ zouden kunnen krijgen omdat er met een dergelijke versnippering nauwelijks een stabiel iets te formeren valt.

De VVD heeft natuurlijk snel gezegd dat ze nu niet in een kabinet willen gaan zitten. Maar ach, het zou niet de eerste keer zijn dat daar in een later stadium op wordt teruggekomen. Het aloude ‘het land moet toch bestuurd worden en we nemen onze verantwoordelijkheid en we zijn eigenlijk wel dol op het pluche‘-argument. We zullen het wel zien.

Ik gun ons wel een kortere formatie dan vorige keer. Rutte-3 en Rutte-4 grossierden in enorm lange formatieperiodes, zeker gezien in historisch perspectief. De uitslag en de eerste schermutselingen beloven wat mij betreft weinig goeds. En ondertussen wachten wij Haagse ambtenaren op richting….

Een groep individuen wordt niet vanzelf een team…

Geldnerd is ook niet heel optimistisch over de net aangetreden Tweede Kamer. Ik ben er ook helemaal niet zeker van dat deze verzameling van 150 individuen het wél vier jaar vol gaat houden.

In onze Tweede Kamer zitten twee (relatieve) nieuwkomers, te weten BBB en NSC. En één partij die, ook tegen de eigen verwachting in, meer dan verdubbeld is (de PVV). Het is in elk geval de eerste keer dat zij met zo’n grote fractie in de Tweede Kamer komen. De (recente) parlementaire geschiedenis leert ons dat jonge en snelgroeiende partijen vaak moeite hebben om een team te vormen en bij elkaar te houden. Vraag maar eens na bij Forum voor tegen Democratie en JA21, en wie herinnert zich de Lijst Pim Fortuijn (LPF) nog? Er is volgens mij dus een substantieel risico dat een coalitie met meerdere van deze partijen de komende periode gestaag afbrokkelt tot er geen werkbare meerderheid meer overblijft. Dan staan we dus binnen twee jaar weer bij het stembureau.

Ook bijzonder: de kieslijst van de PVV bevatte maar 45 namen, en daarvan zijn er 37 gekozen. Dat betekent dat de Grote Leider maar heel beperkt mensen uit de fractie door kan laten stromen naar een kabinet. Want je wil wel wat reservebank overhouden voor vertrekkers, zieken, en dergelijke…

Ook is er heel veel politieke en parlementaire ervaring vertrokken uit de Tweede Kamer. Daar gaan vooral wij Haagse ambtenaren last van hebben. Want voordat die hele nieuwe lichting (en al hun medewerkers en ondersteuners en adviseurs) weer ingewerkt zijn is het ook alweer bijna tijd voor nieuwe verkiezingen.

Lichtpuntjes

Zijn er dan verder helemaal geen lichtpuntjes in deze verkiezingen? Gelukkig wel. Wybren van Haga kan zich gewoon weer gaan richten op het melken van huisjes en het ontvangen van wachtgeld, want BVNL keert niet terug in de Kamer. Ook de voortdurend ruziezoekende oudjes van 50 Plus hebben geen zetel meer behaald. En van de drie ‘partijhoppers’ die zich een tijdje geleden met veel bombarie aansloten bij ’s lands favoriete (maar tegenwoordig iets minder populaire) tractorbestuurster is er maar eentje nu rechtstreeks gekozen. Eentje maakt nog kans als BBB aan het kabinet deel gaat nemen en wat mensen doorschuiven, maar de derde is (hopelijk) definitief exit. En de CDA-overloopster en voormalig Volendammer viswijfverkoopster die enkele maanden geleden nog triomfantelijk werd gepresenteerd als kandidaatpremier wordt dat gelukkig niet, zoveel staat wel vast. We wensen ze allemaal veel geluk in hun nieuwe functies elders. 😈

Waarom schrijf ik er dan toch over?

Ik heb natuurlijk eerst en vooral een financieel blog, al schrijf ik regelmatig ook over andere dingen die mij bezighouden. Waarom dan toch zo uitgebreid stilstaan bij de verkiezingen?

Nou… ‘You know the problem with political jokes? Sometimes, they get elected’. Deze wijsheid werd mij ooit meegegeven door een onderkoeld cynische Brit, en gezien hun politieke historie is er weinig cynisch meer aan deze wijsheid.

Maar ook in ons eigen kikkerlandje, dat zich vorige week nadrukkelijk achter de schijnveiligheid van de eigen dijken lijkt te hebben teruggetrokken, krijg ik steeds meer gevoel bij deze wijsheid. De afgelopen jaren is er in de politiek vooral heel veel op de persoon gespeeld, zijn er problemen op de lange baan geschoven, of is er getracht dingen op te lossen door er heel veel geld tegenaan te smijten. Zonder alteveel resultaat. Maar ondertussen bepalen de besluiten die onze 150 volksvertegenwoordigers in de Tweede Kamer nemen wel hoe ons land eruit ziet. Onze samenleving. Onze arbeidsmarkt. Ons sociale stelsel. Onze woningmarkt. Ons pensioenstelsel. Ons belastingstelsel. Dus ook ons aller financiële toekomst. En dat mogen we wat mij betreft best wel een beetje belangrijk(er) vinden. En er dus iets zuiniger op zijn.

Ben ik bang voor wat er nu gaat gebeuren? Niet direct. Ik heb, in tegenstelling tot veel kiezers, nog wel vertrouwen in onze grondwet, onze wetgeving, en de onafhankelijke instituties die daar voor staan. Dat kan ook de PVV niet in z’n eentje en in één kabinetsperiode veel aan veranderen. Bezorgd ben ik wel. Want er kan veel schade aangericht worden, in de politiek en maatschappelijk. En daar word ik erg verdrietig van.

Wat zijn jouw gedachten bij dit nieuwe hoofdstuk in onze vaderlandse politieke geschiedenis?

Geldnerd stopt met beleggen

Zo. Nou verslikken jullie je even in je ochtendkoffie / thee, denk ik. Maar toch is het zo. Geldnerd stopt met de maandelijkse inleg op z’n beleggingen. Voorlopig dan.

Sinds 2013, de start van mijn eigen financiële leven na de echtscheiding, heb ik steeds belegd. Sinds begin 2017 heb ik dit via een vaste maandelijkse inleg gedaan. Ik begon destijds met € 1.000 per maand. Door inflatie-indexering is dat inmiddels opgelopen naar € 1.300 per maand. Het wordt automatisch overgeboekt van mijn lopende rekening naar mijn beleggingsrekening zodra het salaris is binnengekomen. En elke maand koop ik met deze inleg ETFs bij voor mijn portefeuille. Het heeft de afgelopen 6,5 jaar gezorgd voor gestage groei van mijn beleggingsportefeuille.

Maar die maandelijkse inleg heb ik nu stopgezet. Morgen komt mijn salaris over de maand november binnen, en dan gaat er geen € 1.300 meer naar mijn beleggingsrekening. Er gaat eventjes helemaal niets meer naar die rekening.

Dat heeft uiteraard alles te maken met onze nieuwe levensfase. Die transitie brengt een aantal stevige uitgaven met zich mee. Op korte termijn moet er een auto komen. Er moet verhuisd gaan worden, meerdere keren zelfs. En daar is mijn strak geplande voorzieningenpot niet op berekend. Ik heb dus contanten nodig. En deels komen die er door voorlopig helemaal te stoppen met inleg op de beleggingsrekening. Ook stoppen we per deze maand met extra aflossen op onze hypotheek. Het geld dat ik daarmee overhoud gaat voorlopig naar de spaarrekening.

Of dat helemaal genoeg gaat zijn weet ik natuurlijk nog niet. Ik denk dat het op enig moment onvermijdelijk is dat ik ook iets van mijn beleggingsportefeuille verkoop. Dat gaat er ook van af hangen hoe snel ons huis verkocht wordt en tegen welke prijs. In het ideale scenario gaat het misschien niet eens nodig zijn om beleggingen te verkopen. Ik hoop eigenlijk stilletjes dat dat lukt.

En af en toe zal ik nog wel wat VWRL bijkopen. Ik heb immers elk kwartaal mijn dividendinkomsten. En zodra onze transitie naar Elders voltooid is ga ik uiteraard meteen weer beginnen met inleggen op de beleggingsrekening. Ik ben benieuwd wanneer dat weer gaat kunnen. Maar voor nu voelt het goed zo. Want mijn verdiende centjes worden weliswaar eventjes niet belegd, maar wel geïnvesteerd in onze volgende levensfase. En dat is toch de beste bestemming die je geld kunt geven.

Schuif jij wel eens met jouw geldstromen?

Keuze zorgverzekering 2024

Mijn hoofd staat er niet naar, maar het is weer tijd voor de jaarlijkse zorgverzekeringsdans. Op Prinsjesdag sprak het kabinet de verwachting uit dat de zorgpremie zou stijgen met € 12 per maand. Maar ja, dat is en blijft een verwachting. Uiteindelijk bepalen de zorgverzekeraars hoe hoog hun premies worden. En dat moeten ze ons, arme machteloze klanten premiebetalers, uiterlijk 13 november laten weten. Wij kunnen vervolgens apathisch blijven zitten waar we zitten, of ons een slag in de rondte gaan shoppen om diezelfde identieke basisverzekering elders voor minder geld te krijgen. En daar desgewenst een uitgebreid pakket aan prijzige aanvullende verzekeringen bij nemen.

Hogere salarissen in de zorg

De week na Prinsjesdag was zorgverzekeraar DSW traditiegetrouw de eerste. Zij kwamen met een verhoging van € 11,50 per maand al dicht in de buurt van de verwachting van het kabinet. Het was hun sterkste verhoging van de premie sinds het nieuwe zorgstelsel geïntroduceerd werd. En DSW sprak z’n zorgen uit over de houdbaarheid van het systeem.

De vraag is inderdaad waar we een grens gaan trekken. We hebben voor een grote groep mensen nu al een zorgtoeslag nodig (die overigens volgend jaar ook nog eens lijkt te dalen) om te zorgen dat ze hun premie kunnen betalen. Ik ben zelf blij dat de zorg-CAO eindelijk eens een fatsoenlijke salarisstijging liet zien (na dat lullige applausje van ons allen aan het begin van de coronapandemie), maar met de vergrijzing en de voortschrijdende medische wetenschap zullen de zorgkosten alleen maar verder blijven stijgen. We kunnen wat rommelen in de marge door de winst van zorgverleners en farmaceuten aan te pakken, maar dat koopt ons hooguit iets meer tijd. En nog lang niet iedereen kiest zelf op tijd z’n levenseinde en bespaart de samenleving daarmee veel zorgkosten.

Mijn eigen keuzes

Maar goed, terug naar de keuzes die ik te maken heb in mijn zorgverzekering voor komend jaar. Vorig jaar bleef ik bij AnderZorg, ondanks een stevige premiestijging. Ik hield ook mijn maximaal verhoogde eigen risico van € 885 en betaalde de premie in één keer vooruit om nog een beetje extra korting mee te pikken. En nam wederom geen enkele aanvullende verzekering. Daarmee kwam mijn totale netto jaarpremie voor 2023 op € 1.363,20.

In 2023 ging het natuurlijk wel iets minder goed met mijn gezondheid. Ik kwam vaker bij zorgverleners dan in de afgelopen 10 jaar bij elkaar. Huisarts, ziekenhuis, fysiotherapeut, en dat allemaal meerdere keren. Mijn eigen risico en de diverse eigen bijdragen vlogen dus mijn portemonnee uit en er zat ook zorg bij (fysiotherapeut) die helemaal niet vergoed werd in de basisverzekering.

Als ik alleen kijk naar de eigen bijdrage en het eigen risico die mijn zorgverzekeraar in rekening brachten, dan kom ik dit jaar uit op net geen € 950 (december is een prognose van twee declaraties die ik nog verwacht voor afspraken van de afgelopen maand). Het is voor het eerst dat ik mijn eigen risico van € 885 helemaal verbruik, en nog een klein beetje meer. Daarnaast zie ik in mijn administratie dat ik ook nog € 250 heb uitgegeven aan overige zorg. Het merendeel bij de eerdergenoemde fysiotherapeut, en dan nog wat bij de apotheek. Mijn mondzorg (tandarts en mondhygiënist) laat ik hierbij volledig buiten beschouwing. Die betaal ik ook helemaal zelf, ruim € 400 in 2023.

Inmiddels gaat het gelukkig beter met mijn gezondheid. Eind september kwam er eindelijk een heldere diagnose van wat er nou precies aan de hand was. Daarna konden we aan de slag met een gerichte aanpak, en dat hielp. Ik heb dus goede hoop dat 2024 geen herhaling wordt van 2023. Want dat is (qua gezondheid) een jaar om snel achter mij te laten.

En daarmee durf ik het aan om ook in 2024 weer het maximale eigen risico te nemen, en de aanvullende verzekeringen links te laten liggen. Ook omdat ik weet dat ik hier een potje voor heb waar ik elke maand geld in stort. Mijn eigen ervaringen van afgelopen jaar drukten mij met mijn neus op de feiten. Je eigen risico kan ook gewoon werkelijkheid worden, dan moet je het geld wel achter de hand hebben!

Het voorstel van AnderZorg

Op 6 november ontving ik per mail het voorstel van AnderZorg voor 2024. En daar zat weer een addertje onder het gras…

De reguliere jaarpremie stijgt van € 1.617 in 2023 naar € 1.695 in 2024. Een stijging van € 6,50 per maand of 4,8 procent op jaarbasis. Valt nog wel mee, denk je dan. Maar… De korting als ik het eigen risico maximaal verhoog van € 385 per jaar naar € 885 per jaar wordt wederom lager. Vorig jaar leverde dat € 240 aan korting op, voor 2024 levert dat nog maar € 210 aan korting op. De jaarpremie in één keer vooruit betalen levert verder nog 1,002 procent aan korting op. Blijft er over een jaarpremie van € 1.470,12. En dat is toch 7,8 procent meer dan de totale netto premie voor het afgelopen jaar.

Kan het goedkoper?

In de week daarna heb ik afgewacht tot de verschillende vergelijkingssites hun databases gevuld hadden. Mijn uitgangspunten blijven hetzelfde als de afgelopen jaren:

  1. Ik wil nog steeds alleen een basisverzekering.
  2. Hierbij neem ik het maximale eigen risico van € 885 per jaar;
  3. De jaarpremie betaal ik in één keer vóór 31 december 2023, en ik wil dat mij dit een korting oplevert.
  4. De klanttevredenheid moet ruim voldoende tot goed zijn.
  5. Ik wil een ruim aanbod aan zorgverleners. Liefst dus het budgetmerk van een van de grote verzekeraars CZ, VGZ, of MENZIS.

Ook dit jaar ben ik eens rustig gaan vergelijken bij Poliswijzer, bij Independer en bij de Consumentenbond. Ook heb ik weer de discussies op het Tweakers-forum gevolgd. En ja, het kan goedkoper. Maar wil ik dat ook?

Als ik op Poliswijzer kijk dan zijn er vier opties die goedkoper zijn dan AnderZorg. Het verschil tussen AnderZorg en de goedkoopste is € 32, oftewel ongeveer € 2,70 per maand. Maar al die goedkopere opties zijn Naturapolissen. AnderZorg biedt de goedkoopste Combinatiepolis. Dat biedt mij net iets meer keuzevrijheid. En dat is mij wel € 2,70 per maand waard.

Ook bij de andere zorgvergelijkers is AnderZorg de goedkoopste combinatiepolis. Het kan goedkoper, met natura en een budgetmerk en beperkingen in de keuze van zorgverleners, maar dat vind ik het nog niet waard. Misschien in de toekomst, als de premies nog verder stijgen? Mijn conclusie na dit alles is simpel. Ik blijf weer een jaartje bij AnderZorg.

Zorgpremie 2024

Toen ik eerder schreef over mijn eigen risico heb ik de zorgpremies die ik de afgelopen jaren betaalde eens wat nader bekeken. Daar heb ik het premie-aanbod voor 2024 nu aan toegevoegd.

Alle bedragen in euro (€)20202021202220232024
VerzekeraarCZAnderZorgAnderZorgAnderZorgAnderZorg
Premie Basisverzekering (€ / jaar)1.451,401.392,001.431,001.617,001.695,00
Korting bij maximaal eigen risico-/- 210,00-/- 300,00-/- 264,00-/- 240,00-/- 210,00
Korting bij jaarbetaling-/- 23,38-/- 21,84-/- 11,64-/- 13,80-/- 14,88
Netto premie (€ / jaar) voor Geldnerd1.145,421.070,161.155,361.363,201.470,12
Verandering ten opzichte van voorgaand jaar-/-6,6%+8,0%+18,0%+7,8%

Zorgverzekeringen worden inderdaad steeds duurder. Dat zie je ook als ik de jaarlijkse premie die ik betaald heb voor de jaren 2016 tot en met 2023 in een grafiekje naast elkaar zet, en ook het premievoorstel voor 2024 erbij. De vraag van DSW is dus een heel terechte. Hoe lang is dit stelsel nog houdbaar? Ik ben niet optimistisch of onze politici hier moedige keuzes in durven te maken, laat staan dat het ze lukt om die ook succesvol te implementeren…

Overmorgen, woensdag 22 november, zijn de verkiezingen voor de Tweede Kamer. Dit soort grafiekjes geven aan waar de verkiezingen wat mij betreft over zouden moeten gaan. Maar ze gaan er niet over, helaas. Ik heb het voor mijzelf wat langer betaalbaar gehouden door per 1 januari 2021 over te stappen van CZ naar één van de prijsvechters, maar daar blijven er steeds minder van over. Bij CZ zou ik in 2024 overigens ruim € 1.700 per jaar kwijt zijn voor mijn oude pakket, dat dan weer wel. Dus de overstap naar AnderZorg bespaart mij nog steeds geld.

Het houdt ons allen bezig…

Bij Mr. FOB las ik hoe hij z’n zorgverzekering koos voor 2024 koos. Ik snap zijn keuze om per maand te gaan betalen om rente te ontvangen op het te sparen premiebedrag, maar kijk daar zelf toch anders naar. Het afgelopen jaar (de afgelopen jaren) heb ik zelf elke maand mijn potje gevuld om de premie voor uit te kunnen betalen. Afgelopen jaar heb ik dus al rente-inkomsten gehad over de premie voor 2024. En komend jaar krijg ik rente over mijn spaarpotje voor de premie van 2025. Nu kan ik natuurlijk het spaarpotje voor 2024 niet benutten en gewoon rente blijven vangen, maar dan mis ik € 14,88 aan korting. Dat is ongeveer de te verwachten rente en dan kost het me natuurlijk ook nog geld in Box 3. Bovendien werkt dit maar een keer, als ik dan ooit weer terug wil naar jaarpremie moet ik juist extra sparen. Dat is me allemaal te ingewikkeld…

Ik heb nog wel even een check gedaan of de ziekenhuizen (‘het ziekenhuis’) en de huisartsen en apotheken in de regio Elders in 2023 een contract hebben met AnderZorg. Daarmee ga ik er maar van uit dat dit in 2024 ook zo zal zijn. Zeker weten doe ik dat niet. Het is dan ook een terecht risico dat ZuinigAan vorige week aangaf, zo lang als de verzekeraars hun contractonderhandelingen met de zorgverleners niet hebben afgerond kun je er niet zeker van zijn dat je weer terecht kunt bij je vaste zorgverlener. Nu ben ik er bij de grote verzekeraars niet heel bang voor dat er grote gaten ontstaan in het zorgaanbod. Dat kunnen ze zich eenvoudigweg niet veroorloven.

Reserveren voor mijn zorgkosten

Zoals jullie weten heb ik in mijn administratie twee potjes die te maken hebben met zorgkosten. Die zal ik ook in 2024 blijven gebruiken. Eind december betaal ik de zorgpremie voor 2024 in één keer vooruit. Dat scheelt me een beetje belasting in Box 3 en levert me een kleine korting van 1,0 procent op. Ik gebruik hiervoor de inhoud van het potje Zorgpremie.

In dat potje zit per eind november € 1.340. Ik heb gedurende 2023 maandelijks € 120 gestort om dit in één keer vooruit te kunnen betalen, en begin dit jaar was er nog € 20 over van vorig jaar. Tot en met 2022 was € 100 per maand voldoende, maar per 1 januari 2023 had ik die maandelijkse inleg al verhoogd. Met de nog komende storting van december zit er eind 2023 € 1.460 in het potje. Dat is nét niet genoeg om de premie voor 2024 te betalen. Maar bijna wel. Ik kom een tientje tekort.

Ik heb besloten de reservering voor 2024 te verhogen naar € 130 per maand. Die neem ik op in mijn begroting voor het komende jaar. Dit potje begint 1 januari dus met een saldo van -/- € 10, dat tientje dat ik in 2023 te weinig gereserveerd heb. Dan zal er eind 2024 € 1.550 in de pot zitten. Of dat genoeg zal zijn? Ik denk het niet We gaan het zien. Dat ik in twee jaar tijd mijn maandelijkse reservering moet verhogen van € 100 naar € 130 is géén goed teken.

De maandelijkse inleg in het potje voor Eigen Risico en Ongedekte Zorgkosten (niet gedekt door de basisverzekering) gaat weer terug naar € 75 per maand. In 2023 had ik dat juist verlaagd naar € 60 per maand, maar dat vind ik nu te weinig. Er zit momenteel nog € 280 in dat potje.

Welke keuzes maak jij voor jouw zorgverzekering?

Rommel is de nieuwe trend?

Geldnerd gaat het liefst z’n eigen gang. Probeert zich zo min mogelijk aan te trekken van de mening van anderen. En is bewust op zoek naar wat hij zelf prettig vindt. Om daar vervolgens maanden jaren decennia aan vast te houden. Al mijn overhemden zijn al meer dan tien jaar van dat ene prettige merk waarvan ik weet dat ze lang meegaan. Idem mijn t-shirts. En ik heb een andere kledingfabrikant nog niet vergeven dat die een jaar geleden mijn favoriete ondergoedlijn uit de collectie heeft gehaald. Een waardige vervanger heb ik nog niet gevonden, en dat drukt zwaar op mijn gemoed.

Ik ben dan ook enigszins allergisch voor ‘trends’, dat zal je niet verbazen. Tijdelijke modeverschijnselen op velerlei terrein die volgens mij alleen maar leiden tot gevoelens van onzekerheid (‘ben ik wel trendy genoeg’) en enorm veel verspilling (‘nee, dit kledingstuk / interieur kan echt niet meer, weg ermee’). De wereld van de trends is volgens mij alleen maar versneld door sociale media. Net als vrijwel iedereen op deze planeet heb ik dat ook echt wel een tijd geprobeerd, ben actief geweest op Hyves en Facebook en Twitter, maar inmiddels heb ik dat ver achter mij gelaten. Ik werd er voelbaar minder gelukkig van, en had ook geen zin meer in het gejaagde gevoel wat het (bij mij in elk geval) opleverde.

Ik leef dus heerlijk in mijn eigen bubbeltje, waar signalen van buiten maar mondjesmaat en gefilterd doordringen. Wel zo rustig. Wat je niet weet dat er is kun je ook niet missen, immers. Maar ook de informatie die mijn bubbel binnenkomt is gekleurd natuurlijk. Vaak door The Economist en het Financieele Dagblad, de twee media die ik regelmatig lees. Of door een van de vele blogs die ik volg.

Vaak val ik dan van de ene verbazing in de andere. Lees ik iets waarvan ik mij oprecht niet voor kan stellen dat mensen daar serieus mee aan de slag zijn. Dat ligt aan mij natuurlijk, ik ben een gewoontediertje en vind andere gewoonten al snel vreemd. Anderen vinden mij vast en zeker net zo vreemd met mijn voorliefde voor getalletjes en open-source software en back-ups en dat soort dingen.

Zo ook onlangs. Ineens las ik op verschillende plekken dat minimalisme en opgeruimde huizen helemaal ‘uit’ zijn. De nieuwe trend heet ‘cluttercore’, en is er op gericht om het ‘geleefde’ interieur en een overdaad aan spullen te verheerlijken. Zelfs het FD, een krant die zich meestal nou niet bepaald aan de voorzijde van de trendgolf bevindt, schreef erover in de weekendbijlage. Eerder schreven VT Wonen en de Libelle er ook al over. Een rommelig huis, dat is lekker persoonlijk. Vinden de trendsetters en -volgers tenminste. Geldnerd moest zich inhouden om de ochtendkoffie niet uit te proesten toen hij dat las.

Nou gelooft Geldnerd meteen dat de gemiddelde meukverzamelende medemens heel eenvoudig een ideaal ‘cluttercore’-interieur weet te realiseren. Want spullen verzamelen en houden is veel makkelijker dan spullen wegdoen. Er is in elk geval minder wilskracht voor nodig. En minder discipline. Twee eigenschappen die den heedendaagschen mensch in mindere mate lijkt te bezitten, denkt deze oude man wel eens. Het is dus best een mooie trend misschien, eentje die beter past bij de tijdgeest. En ook een trend die beter past in ons kapitalistische systeem. Want al die ‘clutter’ moet natuurlijk wel aangeschaft worden.

Maar ‘clutter’ is natuurlijk gewoon het Engelse woord voor ‘rommel’. En rommel, dat past gewoon niet zo bij Geldnerd. Ik houd van opgeruimd. Dat zorgt voor rust in mijn hoofd. En rust in mijn hoofd zorgt weer voor rust in mijn lijf. En een rustiger Geldnerd is een gezondere en vriendelijker Geldnerd. Allerlei redenen dus waarom ‘cluttercore’ ook weer een trend is die ik aan mij voorbij laat gaan. Een trend die niet bij mij past.

Het goede nieuws is natuurlijk dat trends altijd maar tijdelijk zijn. Weer verdwijnen. En dan wordt er weer iets anders trendy. Uiteindelijk zal zelfs het opgeruimde huis van Marie Kondo wel weer trendy worden, maar dan wellicht met een nieuwe goeroe. En ik bespaar heel veel tijd, geld, en mentale energie, door gewoon vast te houden aan wat het beste bij mijzelf past. Ooit word zelfs ik weer trendy.

En zelf gaan we gewoon verder met opruimen. Want er komen verhuizingen aan natuurlijk, en hoe minder meuk er verhuisd moet worden, hoe makkelijker het is. En ook ons huis moet er netjes en opgeruimd uitzien om snel en tegen een goede prijs verkocht te worden. Want wie koopt er nou een rommelig huis?

Volg jij alle trends?

Schuiven met huisjes en hypotheekjes….

In Huize Geldnerd vindt de laatste weken koortsachtig overleg plaats. Geldnerd z’n spreadsheets maken overuren. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het Project Elders. Er moet een huis verkocht worden. En we zoeken ‘iets nieuws’.

Dat ‘iets nieuws’ is nog wel een dingetje. Toen ik eerder schreef over mijn FIRE-plan heb ik ons beeld geschetst van dat kleine fijne boerderijtje ergens buiten, met een lapje grond waar we zoveel mogelijk zelfvoorzienend kunnen leven. Moestuin Elders, zullen we maar zeggen. Bedoeld voor de rest van ons leven, in elk geval zo lang als wij het aankunnen.

Het goede nieuws is dat deze droom in de regio Elders zonder meer haalbaar lijkt te zijn. We keken daar al een tijdje een paar jaar mee op Funda, en zagen regelmatig objecten voorbij komen waarbij wij kwijlend aan onze schermpjes gekleefd zaten. Het liefst kopen we iets dat dringend aan renovatie toe is. Want dan kun je het in één klap verduurzamen en helemaal naar je eigen zin maken. Ook dat is in de regio Elders geen probleem. Regelmatig gaan er oude omaatjes dood die meer dan vijftig jaar samen met opa in dat boerderijtje gewoond hebben, waarbij het zichtbaar is dat er na de initiële investering niet zo heel veel meer aan het huisje veranderd is. Oude eiken meubels en veel schrootjes, en tegeltjes en sanitair waarbij je de tand des tijds ziet, zullen we maar zeggen. FundaFun likt er z’n vingers bij af, maar het is ideaal voor onze plannen.

Plan A

Maar het laatste wat we kunnen gebruiken is tijdsdruk op de zoektocht naar de Moestuin Elders. Daar willen we tegenaan lopen. Dat moet precies goed zijn en een aantal boxjes aftikken. Om dat nu even snel te regelen in een paar drukke maanden lijkt ons geen verstandig idee.

Dus kwam er een Plan A. Huize Geldnerd te koop zetten. En ondertussen al iets huren in de regio Elders waar we voorlopig zouden kunnen wonen. Huren want minder sores. Terwijl we rustig doorzoeken naar de Moestuin Elders.

Dus werden er verhuurders aangeschreven in de regio Elders. Maar die opbrengst viel wel even tegen. Aanbod was er nog wel, en ook tegen prijzen waar we in Geldnerd City niet van schrikken (integendeel). Voor € 1.500 kale huur per maand zou er best wel wat te krijgen zijn. Maar men is in de regio Elders duidelijk niet gewend aan diplomaten en expats en de bijbehorende korter durende huurcontracten. Minimaal één jaar, en meestal zelfs minimaal twee jaar. En dat gaat wel erg ver. Zo lang willen we ons in deze overgangsfase niet vastleggen.

Als Plan A faalt….

…. Dan is er gelukkig nog de rest van het alfabet. Het klinkt misschien gek, maar misschien moeten we onze tijdelijke huisvesting gewoon maar kopen. De regio Elders bestaat uit een stad (OK, ‘stadje’ vergeleken met Geldnerd-City, maar dat is alleen maar een pré) en de regio eromheen met veel kleinere en grotere dorpen en veel landelijk gebied, landbouw, water en natuur.

Dus aan onze eettafel (waarvan Geldnerd hoopt dat ‘ie mee kan, maar zeker is dat nog niet want die tafel is erg groot) bedachten we een plan B. We gaan eerst een paar maanden op een vakantiepark zitten. Ondertussen zoeken we een koop-appartement in Elders-Stad. Idealiter lopen de verkoop van Huize Geldnerd in Geldnerd-City, en de aankoop van dat ‘Tussenappartement’ in Elders-Stad of omgeving, ongeveer synchroon. Wij verhuizen dan met Hondje en onze spulletjes naar Elders-Stad. En hebben dan de komende jaren een stabiele woonomgeving terwijl we op ons gemak zoeken naar de definitieve bestemming, de Moestuin Elders. Geen tijdsdruk. Want tegen de juiste plek aanlopen en die volledig renoveren en verduurzamen kan natuurlijk wel even duren.

Tegen de tijd dat de Moestuin Elders dan gereed is voor bewoning verkopen we het Tussenappartement weer. Of misschien word ik wel huisjesmelker en ga ik het verhuren…. 😉 Dat zien we tegen die tijd wel.

Of we kopen toch meteen al Moestuin Elders. Maar alleen als we er tegenaan lopen voordat we het Tussenappartement vinden.

We realiseerden ons dat dit een haalbare optie zou zijn toen we keken naar de woningprijzen in Elders-Stad. Voor ongeveer de helft van de verwachte opbrengst van Huize Geldnerd kopen we daar een modern appartement met ale voorzieningen. We neigen naar een appartement, omdat we denken dat die straks iets makkelijker weer te verkopen zijn dan een gewone woning.

Hypotheek meenemen?

Met dit plannetje in gedachten was er nog een essentiële vraag over. Wat te doen met onze huidige resterende hypotheek? Wat kunnen we doen? Er resteert nog ongeveer € 175.000 met een rente van 2,21% die vaststaat tot eind 2036. Bij verkoop van ons huidige huis hebben we de optie om het resterende hypotheekbedrag en de huidige voorwaarden mee te nemen naar een nieuwe woning, mits we dat binnen drie maanden doen.

Mijn eerste gedachte was ‘nee, dat doen we natuurlijk niet’. We willen immers hypotheekvrij zijn. En de Geldnerd ging aan het rekenen. Ik neem jullie daar graag in mee, maar wel met enigszins fictieve cijfers.

Wij verkopen straks Huize Geldnerd. Verkoopwaarde minus resterende hypotheek zou dan ongeveer € 500.000 zijn. Als we dat wegzetten in onze beleggingen met een verwacht rendement van 7,0 procent per jaar betaal ik jaarlijks (tegen Box-3 tarief 2024) 0,07 * 0,36 * 500.000 = € 12.600 extra aan belasting. Extra, want ons vermogen zit al boven de vrijstellingsgrens van € 57.000 per persoon.

Maar als ik een Tussenappartement koop van € 350.000 en dat contant afreken betaal ik jaarlijks maar 0,07 * 0,36 * (500.000 – 350.000) = € 3.780 extra aan belasting in Box 3. Een besparing van zo’n € 9.000 aan belasting, omdat het geld van het Tussenappartement in de stenen in Box 1 zit. Dat weegt ruimschoots op tegen het Eigenwoningforfait en het ontbreken van hypotheekrente-aftrek in Box 1. Hypotheekrente-aftrek kan ik sowieso wel vergeten, want de opbrengst van Huize Geldnerd moet ik inzetten als eigenwoningreserve. Omdat Tussenappartement naar verwachting veel minder kost dan de opbrengst van Huize Geldnerd, mag ik geen hypotheekrente meer aftrekken. Dat krijg je als je niet het gebruikelijke ‘groter en duurder’ spoor op de huizenmarkt volgt, maar juist ‘kleiner en goedkoper’ wilt.

Maar toen ik dit vraagstuk voorlegde aan een panel van grootse Nederlandse FIRE-denkers ging ik er toch ook anders naar kijken.

Ik ga het geld immers de komende jaren wel nodig hebben. Onze verwachting is dat we binnen twee jaar tegen Moestuin Elders aan gaan lopen. Dan ga ik die € 500.000 opbrengst van Huize Geldnerd dus nu niet beleggen. Die horizon is te kort en het risico is dus te groot. Het moet dus gewoon naar een spaarrekening om beschikbaar te zijn voor de aankoop van Moestuin Elders. En dan wordt het plaatje heel anders. Dan kost Box 3, uitgaande van 2,0 procent forfaitair rendement, ineens nog maar 0,02 * 0,36 * 500.000 = € 3.600 extra aan belasting. En nog maar € 1.080 als ik Tussenappartement contant afreken.

Maar het plaatje voor het al dan niet aanhouden van de hypotheek wordt dan wel heel anders. Ga even uit van datzelfde Tussenappartement van € 350.000, maar nu financier ik de helft met de oude hypotheek en de andere helft met een deel van de opbrengst van Huize Geldnerd.

  • We betalen jaarlijks rente, 2,21 procent over € 175.000, dat is ongeveer € 3.860 per jaar. In de praktijk iets minder, want het is een lineaire hypotheek dus de rentelast wordt elke maand iets lager.
  • Ik krijg rente over het deel van de opbrengst dat ik op een spaarrekening zet (in totaal € 500.000 – € 175.000 = € 325.000). Tegen 2,5 procent levert dat € 8.125 per jaar op.
  • Ik betaal extra belasting in Box 3 over diezelfde € 325.000 * 0,02 * 0,36 = € 2.340.
  • Dit plaatje levert een jaarlijkse ‘plus’ van 8.125 – 3.860 – 2.340 = € 1.925 op. En als het Tussenappartement € 450.000 zou kosten dan is de jaarlijkse ‘plus’ 5.625 – 3.860 – 1.620 = € 145 per jaar.
  • Die € 450.000 is geen toevallige prijs, dat is namelijk de maximale hypotheek die we momenteel van onze huidige hypotheekverstrekker op één salaris zouden kunnen krijgen.

In elk scenario kost het mij geen geld maar levert het me geld op. En het geeft flexibiliteit. Extra financieringsruimte die handig kan zijn bij de aankoop van Moestuin Elders. Een extra € 175.000 die meer oplevert dan dat het kost. Met dank aan mijn lage en nog meer dan 10 jaar vaststaande hypotheekrente en de huidige feitelijke spaarrente.

In onderstaande tabellen zijn de verschillende scenario’s nog even op een rijtje gezet. Ik gebruik daarbij de onderstaande aannames (alle bedragen in Euro’s):

Waarde
Verwachte opbrengst Huize Geldnerd = Verkoopprijs -/- resterende hypotheek500.000
Resterende (lineaire) hypotheek175.000
Hypotheekrente (staat vast tot eind 2036)2,21%
Belastingtarief Box 336,0%

Verder reken ik met de onderstaande gemiddelde rendementen. het forfaitair rendement is waar de Belastingdienst naar verwachting mee rekent voor de bepaling van mijn Box 3 belasting.

ForfaitairWerkelijk
Rendement beleggen7,0%7,0%
Rendement sparen2,0%2,5%

En dat geeft onderstaande resultaten. In alle scenario’s behalve ‘Alles Beleggen’ is de aanname dat het vermogen op een spaarrekening staat. Alle bedragen in Euro’s.

Alles
Beleggen
Alles
Sparen
Appartement
zonder hypotheek
Appartement
met hypotheek
Appartement
zonder hypotheek
Appartement
met hypotheek
AAanschafwaarde appartement350.000350.000450.000450.000
BHypotheek175.000175.000
CEigen inleg (A – B)350.000175.000450.000275.000
DJaarlijkse opbrengst vermogen (1)35.00012.5003.7508.1251.2505.625
EJaarlijkse rentelast hypotheek (2)3.8683.868
FJaarlijks Box 3 (3)12.6003.6001.0802.3403601.620
Netto Resultaat
(D – E – F)
22.4008.9002.6701.917890137
  1. Verwachte opbrengst Huize Geldnerd = Verkoopprijs -/- resterende hypotheek. Beschikbaar vermogen om te sparen = Verwachte opbrengst Huize Geldnerd -/- Eigen inleg Tussenappartement. Jaarlijkse opbrengst vermogen = Beschikbaar vermogen * Werkelijk rendement sparen.
  2. Jaarlijkse rentelast hypotheek = Resterende lineaire hypotheek * Hypotheekrente. In de praktijk lager omdat we maandelijks lineair aflossen en dus elke volgende maand over een lager bedrag de rente betalen.
  3. Jaarlijks Box 3 = Beschikbaar vermogen * Forfaitair rendement sparen * Tarief Box 3.

Voorzichtige conclusie is dat ik dus misschien die hypotheek tegen deze voorwaarden nog wel even wil houden. In elk geval met de huidige belastingregels. Die gaan wel veranderen, maar dat is op z’n vroegst in 2027. En dan willen we toch echt wel op de Moestuin Elders zitten en ziet de wereld (en ons leven) er heel anders uit.

Nadelen en risico’s

Geen voordelen zonder nadelen en risico’s. Dat is hier niet anders. Zo reken ik bijvoorbeeld de kosten koper en andere kosten van het kopen van een woning en verhuizen niet mee. Dat moeten we namelijk toch, en is dus neutraal over alle scenario’s.

Door het kopen van een Tussenappartement betalen we twee keer overdrachtsbelasting. Gelukkig kopen we zowel Tussenappartement als uiteindelijk Moestuin Elders in dit scenario als hoofdverblijf. Dat betekent dat we in aanmerking komen voor het huidige lage tarief van 2,0 procent. Op het geheel der dingen vind ik dat te overzien. Het is minder dan dat we kwijt zouden zijn als we voor deze periode zouden gaan huren.

Daarnaast krijg ik elk jaar een stukje bijtelling in Box 1 van mijn inkomstenbelasting. Het eigenwoningforfait van momenteel 0,35%. Dat is € 1.225 bij een WOZ-waarde van € 350.000 en € 1.575 bij een WOZ-waarde van € 450.000. Maar dat heb ik in elke koopsituatie, ook straks met Moestuin Elders.

Wel zijn we bij een appartement ook elke maand een bijdrage aan de VVE verschuldigd. Maar daar krijgen we ook wat voor terug. Het moet er ondermeer voor zorgen dat het complex goed onderhouden wordt en dat ons appartement de komende jaren z’n waarde behoudt.

Een ander risico dat we niet in de hand hebben is de prijsontwikkeling op de woningmarkt. Het lijkt nu weer wat rustiger maar het afgelopen jaar waren er veel berichten over prijsdalingen. Die zouden overigens ook in ons voordeel moeten werken, want dat zou betekenen dat ook Moestuin Elders goedkoper kan worden aangeschaft. Prijsstijgingen vind ik lastiger te overzien. Het zou moeten betekenen dat Tussenappartement uiteindelijk ook meer opbrengt bij verkoop. Geld dat dan weer naar Moestuin Elders kan.

En er is altijd een risico op wijziging van de belastingtarieven. Dat is te overzien omdat het de bedoeling is dat dit zich allemaal in de komende twee tot drie jaar af gaat spelen. Dat is normaliter een redelijk overzichtelijke termijn. Misschien verandert de overdrachtsbelasting of stijgt het Box 3 tarief nog verder. Ik hoop en verwacht op ons definitieve stekje te zitten voordat er een hele grote hervorming doorgevoerd wordt.

Ik heb er ook nog even over nagedacht om ons huidige Huize Geldnerd te gaan verhuren. Maar we hebben eenvoudigweg geen zin in de sores. Regio Elders ligt ook echt elders, aan de andere kant van het land. Dat is een hoop gedoe (of kosten voor beheer). Psychologisch vinden we het ook belangrijk om de banden met de Randstad nu echt door te gaan knippen. En hoog en droog te wonen voordat de stijgende zeespiegel Geldnerd City verzwelgt….

De stip op de horizon

Een Tussenappartement kopen. En dan rustig verder zoeken. Een huisje buitenaf of aan de rand van een dorp, met minstens 1.000 m2 grond. De bedoeling is om dan wel volledig hypotheekvrij te zijn. Het doel van ‘gratis wonen’ te bereiken. Want dat is voor ons een belangrijke FIRE mijlpaal.

De letters A en B zijn inmiddels gebruikt in dit planningsproces. Ik ben benieuwd hoeveel letters van het alfabet we nog nodig gaan hebben voordat we op ons definitieve plekje op Moestuin Elders zitten. Maar één ding weet ik wel: ik geniet van dit proces!

Met de voorgenomen verkoop sluiten wij ons aan bij de huidige verhuistrend in bloggersland. Afgelopen week las ik dat Tom’s huis ook verkocht is en dat hij zich buiten de Ring van Amsterdam gaat wagen (oh horror….). En ook De Budgetman verkocht zijn huis om naar Bolivia te vertrekken. En zelfs de Geldsnor wil over een paar jaar huisjes gaan melken, en dan ook nog in het buitenland. Ik hoop vooral dat onze verkoop net zo snel en met net zo’n goede prijs gaat als bij de Budgetman, en dat ons definitieve huis niet zo’n bodemloze put wordt als het kasteel van CheesyFinance.

Maak jij wel eens grootse plannen in het leven? En zie jij nog andere opties of risico’s voor Geldnerd en Vriendin?

Met hartelijk dank aan de FIRE-vriendjes voor het meelezen en meedenken, met een speciale eervolle vermelding voor Spekvet.

Vooruitblik begroting 2024

Vorig jaar begon ik extra vroeg met de voorbereidingen voor onze begroting voor 2023. Er gebeurden allerlei enge dingen met energierekeningen en inflatie, en ik voelde de noodzaak om er extra vroeg extra aandacht aan te geven. Dit jaar is die noodzaak er minder. Maar toch ben ik inmiddels ook begonnen met de voorbereidingen voor de begroting voor 2024.

Eerder dit jaar heb ik uitgebreid beschreven hoe onze begroting tot stand komt. Ook dit jaar volg ik keurig alle stapjes. Om te beginnen heb ik een kopie gemaakt van de spreadsheet voor de begroting van 2023, en die hernoemd voor het nieuwe jaar.

In mijn Financiële Dagboek en in deze spreadsheet had ik al een aantal aantekeningen gemaakt van dingetjes die ik uit moest zoeken en/of aan moest passen. Tarieven die door leveranciers aangepast werden ‘vanwege het verhogen van onze winstdoelstelling de inflatie’. Beëindigde abonnementen. Dat soort dingen. Die kosten maar een paar minuten. En (lang leve de functionaliteit van spreadsheets) rekenen allemaal automatisch meteen door naar het totaaloverzicht. Ook heb ik al gekeken of we nog uitkomen met ons boodschappenbudget. Geen verrassingen hier.

Meer denkwerk vragen mijn voorzieningen. De potjes. Moet ik niet meer geld gaan reserveren voor mijn Eigen Risico en de Zorgkosten, zo aan het eind van dat bizarre jaar 2023? Idem voor Vakanties en Reiskosten? Want door persoonlijke omstandigheden reizen we wat vaker, en dat zal nog wel meer gaan worden. En misschien heb ik toch meer geld nodig voor gadgets? Voor mijn nieuwe laptop en eventuele investeringen in een nieuw huis? Die gadgets schuif ik maar even naar achteren in de tijd.

Want één ding weet ik wel zeker. In 2024 zullen er veel dingen veranderen die ik nu nog niet kan begroten. Dat heeft natuurlijk te maken met de gebeurtenissen uit mijn vorige blogpost. Ik heb geen idee waar we over twee maanden zullen wonen, en wat dat kost. Laat staan aan het eind van 2024. Iets vergelijkbaars hadden we natuurlijk in 2016 toen we ‘ineens’ terugkwamen uit het Verre Warme Land. Juist op dit soort momenten vind ik het extra belangrijk dat mijn basis op orde is. Dat ik de dingen die ik wel kan begroten goed in het zicht heb. En dat ik dus precies weet wat de ruimte is die we hebben, en in kan schatten hoe de besluiten die we nemen dit allemaal beïnvloeden. Dat geeft rust op het financiële front. En wie wil dat nou niet?

Ben jij al bezig met je begroting voor 2024?