Vooruitblik begroting 2024

Vorig jaar begon ik extra vroeg met de voorbereidingen voor onze begroting voor 2023. Er gebeurden allerlei enge dingen met energierekeningen en inflatie, en ik voelde de noodzaak om er extra vroeg extra aandacht aan te geven. Dit jaar is die noodzaak er minder. Maar toch ben ik inmiddels ook begonnen met de voorbereidingen voor de begroting voor 2024.

Eerder dit jaar heb ik uitgebreid beschreven hoe onze begroting tot stand komt. Ook dit jaar volg ik keurig alle stapjes. Om te beginnen heb ik een kopie gemaakt van de spreadsheet voor de begroting van 2023, en die hernoemd voor het nieuwe jaar.

In mijn Financiële Dagboek en in deze spreadsheet had ik al een aantal aantekeningen gemaakt van dingetjes die ik uit moest zoeken en/of aan moest passen. Tarieven die door leveranciers aangepast werden ‘vanwege het verhogen van onze winstdoelstelling de inflatie’. Beëindigde abonnementen. Dat soort dingen. Die kosten maar een paar minuten. En (lang leve de functionaliteit van spreadsheets) rekenen allemaal automatisch meteen door naar het totaaloverzicht. Ook heb ik al gekeken of we nog uitkomen met ons boodschappenbudget. Geen verrassingen hier.

Meer denkwerk vragen mijn voorzieningen. De potjes. Moet ik niet meer geld gaan reserveren voor mijn Eigen Risico en de Zorgkosten, zo aan het eind van dat bizarre jaar 2023? Idem voor Vakanties en Reiskosten? Want door persoonlijke omstandigheden reizen we wat vaker, en dat zal nog wel meer gaan worden. En misschien heb ik toch meer geld nodig voor gadgets? Voor mijn nieuwe laptop en eventuele investeringen in een nieuw huis? Die gadgets schuif ik maar even naar achteren in de tijd.

Want één ding weet ik wel zeker. In 2024 zullen er veel dingen veranderen die ik nu nog niet kan begroten. Dat heeft natuurlijk te maken met de gebeurtenissen uit mijn vorige blogpost. Ik heb geen idee waar we over twee maanden zullen wonen, en wat dat kost. Laat staan aan het eind van 2024. Iets vergelijkbaars hadden we natuurlijk in 2016 toen we ‘ineens’ terugkwamen uit het Verre Warme Land. Juist op dit soort momenten vind ik het extra belangrijk dat mijn basis op orde is. Dat ik de dingen die ik wel kan begroten goed in het zicht heb. En dat ik dus precies weet wat de ruimte is die we hebben, en in kan schatten hoe de besluiten die we nemen dit allemaal beïnvloeden. Dat geeft rust op het financiële front. En wie wil dat nou niet?

Ben jij al bezig met je begroting voor 2024?

De volgende fase breekt aan!

Het is zo ver. De volgende fase breekt aan. Geldnerd, Vriendin, en Hondje, gaan verhuizen. Weg uit de Randstad. De directe aanleiding: Vriendin heeft een nieuwe baan, ver weg. In de door ons zo vurig gewenste regio Elders. De volgende fase van ons plan begint hiermee ook.

En dit is een stap met grote consequenties. We zoeken voor onze huisvesting eerst iets tijdelijks in de omgeving van de nieuwe baan van Vriendin. Binnenkort willen we Geldnerd HQ te koop gaan zetten, en daarna op zoek naar een permanente stek in Elders. En er moet minstens één auto komen, want onze strategie om te leven zonder auto is buiten de Randstad echt niet houdbaar. Maar dat zijn allemaal zaken die we al voorzien hadden.

Geldnerd blijft voorlopig in zijn huidige baan in Geldnerd City. Maar uiteindelijk wil ik uiteraard graag ook in de buurt van Elders aan de slag, want het is niet bedoeling om al teveel levenstijd en levensvreugde aan woon-werkverkeer te besteden. Ik werk momenteel vooral vanuit huis, en zal naar verwachting één of twee dagen per week op kantoor moeten zijn.

Het wordt een spannende tijd. Er gaat veel gebeuren. Veel veranderen. Maar we hebben er zin in. We hebben hier lang naar uitgekeken. Stiekem ben ik een heel klein beetje jaloers dat Vriendin mij weer eens verslagen heeft met haar nieuwe baan. Maar dat geeft niet. Mijn momentje komt ook nog wel. Ik ben vooral heel blij dat die volgende fase, waar we al heel lang over dromen, praten en nadenken, nu eindelijk is aangebroken. Er gaat vast en zeker ook de nodige inspiratie voor blogjes in zitten!

En andere activiteiten, zoals project Linux Mint en project GnuCash Maatwerkrapporten, gaan even de ijskast in. Er moet een nieuw leven georganiseerd worden, en dat gaat even voor!

Heb jij ook grootse plannen?

Testen met Linux

Een tijdje geleden schreef ik over mijn experiment met Linux Mint, nadat ik constateerde dat vrijwel al mijn software inmiddels open-source was én beschikbaar voor Linux. De afgelopen periode heb ik daar verder mee geëxperimenteerd om te kijken of en hoe een volledige overstap echt zou werken.

Effe wennen…

Een nieuw besturingssysteem is even wennen. De verschillen tussen Windows 10 en Linux Mint zijn iets groter dan tussen verschillende versies van Windows, zullen we maar zeggen. Maar ook weer niet zó groot. Met een beetje gezond verstand en een beetje zoeken op internet kom je er goed uit. En het went snel. Na een paar uurtjes experimenteren vond ik al goed mijn weg. En je kunt werkelijk alles aanpassen aan je eigen wensen.

Waar ik echt fan van ben? De Linux Mint Software Manager. Briljant. Vrijwel alle software die ik gebruik kon ik hier vinden en met één druk op de knop installeren. En met de Update Manager krijg je keurig een melding als er een nieuwe versie is. Het is dus allemaal makkelijk bij te houden.

There’s no place like /home/…

Mijn testomgeving heb ik ingericht als ware het mijn primaire werkomgeving. Alle software geïnstalleerd. Al mijn data gekopieerd. Alles werkend ingesteld. In dat hele proces kwam ik maar één probleempje tegen. Ik had mijn e-book library uit Calibre geëxporteerd, en in de Linux omgeving geïmporteerd. Maar toen kwamen de bookcovers niet mee. Toen ik de library gewoon verplaatste werkte alles probleemloos.

Op één punt ben ik wel van gedachten veranderd. Oorspronkelijk wilde ik een tijdje parallel gaan draaien met Windows en Linux Mint. En daarbij mijn data gedeeld gebruiken. Ik dacht hiervoor met SyncThing een ‘synchronisatie-driehoekje’ in te richten tussen de Windows 10 laptop, de Linux Mint laptop, en mijn server. Eventueel ook nog met een externe cloud erbij.

Maar tijdens het inrichten kwam ik er achter dat dit toch wel erg ingewikkeld zou worden. Windows en Linux gaan heel verschillend met de bestandssystemen om. En die verschillen zijn gewoonweg te groot, bijvoorbeeld rond de locaties waar GnuCash z’n instellingen en maatwerkrapportages opslaat. Dat heeft geen zin. Maar overstappen betekent dan dus écht overstappen.

Maar daar zie ik verder ook geen enkele belemmering meer voor. Alles werkt, de omgeving in Linux Mint is gebruiksvriendelijk. Zelfs mijn spreadsheetmacro’s werken gewoon. En dat allemaal met open-source software.

Er zijn nog wel twee relevante beslissingen te nemen. Ik ben geen fan van de cloud, maar constateerde eerder wel dat ik iets moet voor mijn notities en mijn wachtwoordenbestand. Er moet dus een cloud gekozen worden.

En ik moet op zoek naar een geschikte nieuwe laptop om mijn Linux werkplek op te bouwen. Mijn huidige laptop is inmiddels vier jaar oud, en zou ik sowieso ergens het komende jaar gaan vervangen. Een eerste oriënterend rondje laat mij zien dat laptops duurder geworden zijn sinds ik in 2019 mijn huidige laptop kocht. Maar ik heb dan ook een dure smaak. Een Dell XPS bijvoorbeeld, of een Lenovo Thinkpad, of misschien wel een Apple MacBook? Ik ga mij er eens goed in verdiepen welke opties het meest geschikt zijn voor Linux.

Stap jij ook over naar Linux?

Het is stil(ler) rond alternatieve investeringen

Geldnerd loopt al een aantal jaren mee in het wereldje van persoonlijke financiën en financiële onafhankelijkheid. Ik lees vooral veel. Maar ik heb dan weer weinig met luisteren en kijken, dus de wereld van podcasts en vlogs gaat gelukkig grotendeels langs mij heen. En mijn eigen strategie zou ik willen omschrijven als saai en voorzichtig. Het nadeel van mijn strategie is dat je niet plotseling heel rijk wordt. Het grote voordeel is dat je niet plotseling veel geld kwijt bent. Voor mij wegen de voordelen ruimschoots op tegen de nadelen, en het is ook nog eens beter voor mijn hart en mijn nachtrust.

Veel mensen zijn minder voorzichtig. En stappen in wat wel ‘alternatieve investeringen’ genoemd worden. Geen aandelen, ETFs of spaargeld. Maar cryptovaluta, crowdfunding, non-fungible tokens (NFTs), goud en andere edelmetalen, dat soort dingen. Recent zag ik zelfs in de weekendbijlage van het FD een advertentie om te ‘beleggen’ in Schotse single malt whisky. Wat mij betreft is dat in de meeste gevallen niet ‘beleggen’ maar ‘speculeren’.

Alternatieve investeringen blijven tulpenbollen, schreef ik in 2021. Destijds zaten veel mensen zich te vervelen tijdens de coronapandemie, en dat leidde tot een stortvloed aan nieuwe beleggers en ook nieuwe beleggingsopties. Spaargeld leverde al een hele tijd niets op vanwege de lage rente, dus al dat geld wist van gekkigheid niet waar het naar toe moest. Maar ook daarvoor waren alternatieve opties al populair. Veel bloggers schreven enthousiast over hun cryptovaluta en peer-to-peer leningen, en moedigden anderen aan om daar vooral ook in te stappen. Een ander mooi voorbeeld was de hype rond Recyclix, waar Geld-Is-Tijd onlangs een mooie terugblik op schreef (inclusief naming-and-shaming van de inmiddels erg stille bloggers die dit om het hardst gepromoot hebben).

Droefenis alom

Nog regelmatig heb ik geamuseerd toegekeken hoe krampachtig er vastgehouden werd aan het eigen gelijk. Zodra de koers van Bitcoin ook maar een beetje steeg werden de diverse bloggers en Twitteraccounts weer actief en riepen om het hardst dat het nu toch echt ging gebeuren, dat de koers van € 100.000 voor 1 Bitcoin nu toch echt in zicht kwam, dat de tijd van de centrale banken voorbij was en dat Bitcoin de toekomst was. En dan daalde de koers weer, en werd het weer stil.

En stil, dat blijft het. Tegenwoordig volg ik het minder, want op Twitter kom ik niet meer. Zo af en toe lees ik iets in de reguliere media (want ik dOe miJn EiGeN oNdeRZoek weetjewel). Over het faillissement van grote cryptobroker FTX en de bijbehorende goeroe/fraudeur Sam Bankman-Fried en de rechtszaken die inmiddels lopen. Er zitten nog veel crypto’s in dat faillissement die (ooit) op de markt zullen komen, veel aanbod en weinig vraag doet meestal iets met de prijs. Over de handel in NFTs die op sterven na dood is. En over Nederlanders die via schimmige kanalen goud kopen. We laten ons graag belazeren en hebberigheid is een eigenschap die blind maakt en het gezonde verstand (wat toch al beperkt aanwezig lijkt te zijn in de samenleving) uitschakelt.

Met de crowdfunding gaat het niet veel beter. Lineaire Hypotheek Versneld Naar Nul is één van de weinigen die daar nog regelmatig een update over geeft. Ook Roadtrip To FIRE geeft in zijn maandupdates nog informatie over de stand van zijn crowdfunding activiteiten, en Financiële Vrijheid lijkt er nog mee bezig te zijn.

Dan lees ik vooral over achterstanden en afgeboekte projecten waardoor op het totaal ternauwernood (of niet) het ingelegde bedrag terugkomt en er van het voorgespiegelde rendement daardoor weinig tot niets meer overblijft. En over faillissementen en rechtszaken waaruit ooit misschien nog een klein beetje geld terugkomt. Helaas zijn veel (voorheen enthousiaste) bloggers stilgevallen zonder ons te vertellen of ze hun geld ook daadwerkelijk teruggekregen hebben. Of ben ik nu op zoek naar leedvermaak?

Nog één keer mijn bezwaren

Ik heb al lang geleden besloten om niet in alternatieve investeringen te stappen. De bezwaren die ik daar eerder over opschreef gelden wat mij betreft nog steeds.

Risico overzien

Mijn belangrijkste bezwaar is dat bij veel van deze investeringen de risico’s verre van transparant zijn. Dat begint al bij de bedrijven die deze investeringen aanbieden. Vaak gevestigd in landen waar andere regels gelden dan in Nederland. Het is lastig om te achterhalen hoe het bedrijf georganiseerd is, of jouw beleggingen op jouw eigen naam in een aparte entiteit zijn ondergebracht bijvoorbeeld. En daarmee beschermd bij een faillissement. Ook het risico van het beleggingsproduct is niet altijd te overzien. Hoe liquide is de markt? Kun je ook weer eenvoudig van het product af als je dat zou willen? Welke afspraken met andere partijen liggen er onder? Krijgt iemand anders misschien voorrang als er iets mis gaat? Je komt er niet of maar heel moeilijk achter.

Regelgeving, toezicht en oplichters

Als het over geld gaat, komt vaak het slechtste in mensen naar boven. Mensen worden hebberig. En daar wordt dan weer geprofiteerd door andere, nog hebberiger mensen. Die tekst gebruikte ik al eerder op dit blog.

Voor veel alternatieve beleggingen is er nog nauwelijks regulering. Dat is niet zo gek, wetgeving loopt wel vaker achter op nieuwe (snelle) ontwikkelingen. Maar dat betekent ook dat je er niet op kunt vertrouwen dat het bedrijf waar jij jouw zuurverdiende centjes onderbrengt goed in de gaten wordt gehouden. Overigens is dat geen 100% garantie, dat weet ik ook wel. Maar ‘geen toezicht’ is soms nog een graadje erger dan ‘falend toezicht‘. Het trekt soms ook een bepaald soort aanbieders aan. Niet alleen vernieuwende idealisten, zullen we maar zeggen… En soms valt er dan eentje om. Of twee. Dat is een risico in een ongereguleerde markt. Groter in elk geval dan in een gereguleerde markt.

Spreiding

Spreiding is een van de belangrijkste principes bij het verminderen van je beleggingsrisico. In alle opzichten. Ik spreid door te beleggen in duizenden verschillende aandelen via indextrackers, maar ook door te beleggen in verschillende indextrackers van verschillende fondshuizen. Spreiding is ook van levensbelang bij alternatieve investeringen.

Ik heb er in het verleden veel over gelezen bij collega-bloggers die actief zijn in crowdfunding. De succesvolle spreiden hun investeringen met kleine bedragen per project over heel veel projecten. Als je besluit om je hele budget in ‘dat ene leuke restaurant-ideetje’ te steken heb je een probleem als de klanten dat ideetje minder leuk vinden en wegblijven. Dan valt het restaurant om en zijn jouw centen ook weg. Of als een restaurant onverwacht heel lang moet sluiten vanwege een pandemietje of zo…. Banken doen dat ook hè. Die spreiden hun portefeuille over heel veel leningen. Daarmee beperk je het risico. En dat werkt dus. Kun je niet spreiden, dan kun je maar beter wegblijven. Dat is in elk geval mijn devies.

En toch…

Je kunt er een hoop mee verdienen, met die alternatieve investeringen. Vroeg instappen, en voor de piek weer uitstappen. Je kunt alleen pas achteraf bepalen of je dat ook gedaan hebt. Ga vooral je gang. Ik zit hier niet om wie dan ook advies te geven, ik vertel alleen maar welke keuzes ik zelf maak en waarom.

En online blijft het ondertussen opletten. Er zijn minder blogs die crypto en zo aan prijzen, maar dat komt volgens mij vooral omdat die activiteiten zich verplaatst hebben naar TikTok en andere (a)sociale media waar het gemiddelde publiek nóg onwetender is. Maar laatst zag ik zelfs nog een blog obligaties aanprijzen, zonder te vermelden dat je rendement grotendeels wordt opgegeten door Box 3… Vertrouw dus niemand. Mij ook niet. Want we zijn allemaal op jouw geld uit.

Hoe kijk jij naar alternatieve investeringen?

Migratie naar GnuCash 5

De afgelopen jaren heb ik mijn administratie overgebracht van Excel naar GnuCash. Dat heeft zich volledig afgespeeld tijdens de levensduur van GnuCash versie 4. Maar de wereld, en ook de ontwikkeling van open-source software, staat niet stil. Eind maart 2023 was daar dus de release van GnuCash versie 5.0.

Nu is Geldnerd iemand die erg trouw is in het bijwerken van z’n software. In mijn RSS-reader, die ik ook gebruik om blogs te volgen, volg ik ook kanalen van alle belangrijke software die ik gebruik. Komt er een melding over een nieuwe versie, dan wordt er heel snel op de ‘bijwerken’ knop gedrukt.

Soms zelfs iets te snel. Want nieuwe software heeft soms problemen. En dan ben je als ‘snelle bijwerker’ de pineut. Inmiddels heb ik dat een aantal keren meegemaakt. Dieptepunt was een release van LibreOffice die een regressie introduceerde in BASIC. Een regressie betekent dat iets dat in een vorige release gewoon werkte, in deze release onbedoeld kapot is door een wijziging elders. Wat ik er van merkte was dat de macro’s waarmee ik CSV-bestanden importeer zorgden dat LibreOffice crashte en de spreadsheet corrupt werd. Lang leve de backup, zullen we maar zeggen. Dit soort fouten komen overigens niet alleen in open-source software voor. Ook Microsoft kan er wat van….

Maar goed, het maakt allemaal wel dat ik inmiddels wat voorzichtiger ben met het installeren van nieuwe versies van software. Zeker de ‘major releases’, de grote nieuwe versies.

Dus toen versie 5.0 van GnuCash beschikbaar kwam besloot ik te wachten. Even de kat uit de boom kijken. Er zit tien jaar aan financiële data in mijn administratie. Al mijn banktransacties, mijn contante transacties, mijn creditcardtransacties, en mijn beleggingstransacties. Daar wil je niet teveel risico mee lopen. Ik neem actief deel aan de GnuCash mailing lists, en kon dus goed volgen wat er aan problemen opdook.

Inmiddels is versie 5.4 van GnuCash alweer eventjes beschikbaar. Op basis van de feedback lijkt dat een stabiele release te zijn. De problemen met eerdere versies zijn wel zo’n beetje opgelost. Ik vond het dus tijd worden om over te stappen van versie 4 naar versie 5.

Migratie

Voorafgaand aan de migratie heb ik uiteraard een extra back-up gemaakt. Bij de back-up neem ik alle relevante bestanden mee. Dus niet alleen de administraties zelf, maar ook de GnuCash-interne back-ups en log files, de instellingen en de opgeslagen maatwerkrapportages. Dat heb ik lang geleden al zo ingesteld toen ik GnuCash ging gebruiken.

GnuCash adviseert om de migratie naar een nieuwe ‘major release’ altijd te doen vanaf de laatste ondersteunde versie van de voorgaande release. Dan heb je de kleinste kans op problemen. Ik werk al sinds de release met versie 4.14, de laatste ondersteunde release van versie 4. Daar hoefde ik dus geen extra tussenstappen voor te zetten.

Nadat ik versie 5.4.1 had gedownload heb ik deze geïnstalleerd. Dat verliep probleemloos. Vervolgens was het tijd voor een aantal tests.

Ik heb achtereenvolgens mijn beide administraties geopend en heb de menu-optie ‘Actions | Check & Repair | Check & Repair All’ gekozen. Deze optie voert een controle van de administratie uit en controleert of de data probleemloos gebruikt kan worden door de nieuwe versie.

In beide administraties heb ik ook de normale CSV-bestanden geïmporteerd, van de Rabobank in mijn persoonlijke administratie, en van ABN AMRO in onze gezamenlijke administratie. Alle instellingen waren keurig mee gemigreerd.

Ook heb ik mijn vaste rapportages (‘Reports | Saved Report Configurations’) nog even bekeken om te zien of daar geen dingen gewijzigd waren

Specifiek in mijn persoonlijke administratie heb ik ook getest of het ophalen van aandelenkoersen met Finance::Quote nog goed werkt. Deze had ik eerder al bijgewerkt, ik maakte dus al gebruik van de meest recente versie 1.58. Maar toch moest ik deze opnieuw installeren. Daarna werkte deze module weer probleemloos.

Na deze stappen was ik gerustgesteld dat de migratie probleemloos was verlopen. Ik kan weer gewoon verder met mijn administratie.

Maatwerkrapportages

Nu ik over ben naar versie 5 van GnuCash, is het tijd voor de implementatie van het laatste item op mijn functionele wensenlijstje. Er is namelijk nog (maar) één ding wat ik node mis, en dat is een rapportage van het Spaarpercentage (Saving Rate). Dat zou ik per maand, per kwartaal, en per jaar willen bekijken, en liefst naar keuze in een tabel of een grafiek (staafdiagram).

Online zijn er verschillende voorbeelden te vinden, en bloglezer Sjaak stuurde mij eerder ook al een voorbeeld. Daar ga ik de komende periode eens rustig mee experimenteren om het precies zo te krijgen als ik het wil hebben.

Let jij ook altijd goed op bij het installeren van nieuwe software?

Honderdjarig Hondje

Afgelopen mei werd ‘ie 15. In mensenleeftijd is dat 100 jaar of zo. Ons Hondje. Hoogbejaard, maar nog steeds van de partij! Gelukkig maar!

Vorig jaar schreef ik over de wonderbaarlijke wederopleving nadat hij zijn nieuwe artrose-medicijn kreeg. Daar krijgt hij nog steeds elke maand een injectie mee (waarna we elke maand € 65, en sinds afgelopen week zelfs € 80, af mogen tikken bij de assistente), en het zorgt ervoor dat hij nog steeds gewoon zijn ding kan doen. Dat geld hebben we er dus graag voor over.

Maar verder merk je aan alles dat ‘ie steeds ouder wordt. Z’n koppie ging van donker naar grijs naar spierwit. Hij is steeds sterker gehecht aan z’n normale ritme en ritueeltjes. Wordt steeds ongeduldiger en leeft in zijn eigen wereldje van ouderdomsdementie. En lijkt af en toe ’s ochtends te zijn vergeten wie wij zijn en waar hij is. Z’n gezichtsvermogen gaat gestaag achteruit door de ouderdomsstaar, en horen doet ‘ie al een paar jaar niet meer. En hij is moe. Heel erg moe. Maar hij is ons Hondje, en ik ben nog elke dag erg blij dat hij er nog steeds is!

Ik neem jullie dus graag mee in een gemiddelde dag in het leven van ons hoogbejaarde Hondje…

Het dagritme van ons Hondje

Als onze wekker gaat blijft Hondje liefst nog even liggen. Als hij mazzel heeft nemen wij eerst een kopje koffie op bed, en krijgt hij ook een snoepje. Maar zelfs als wij al lang aan het ontbijten zijn duurt het soms wel een half uur of drie kwartier voordat hij zijn kopje om de deur steekt. Dan is het tijd voor de ochtendwandeling. Die duurt meestal niet meer zo lang. Na een paar plasjes en soms een ‘nummer twee’ op het eerste grasveldje dat we tegenkomen wil hij alweer naar huis. Soms slenter ik in gedachten verzonken nog even wat verder, en als ik dan omkijk staat hij mij verongelijkt aan te kijken vanaf dat eerste grasveld. ‘Terug naar huis, sukkel, dit is wel ver genoeg’ lijkt hij dan te willen zeggen.

Thuis scharrelt hij dan nog even om ons heen (hij kan heel goed in de weg staan zodat je over ‘m struikelt), maar al snel zoekt hij zijn mandje weer op om een tukje te doen. Van maandag tot en met donderdag wordt hij dan rond 09.30 uur opgehaald door de uitlaatservice. Daar scharrelt hij nog vrolijk een beetje om de groep heen en doet z’n eigen ding in z’n eigen wereldje. En wandelt soms ook pardoes de verkeerde kant op. Met andere hondjes heeft hij weinig geduld meer, een enkele uitzondering daargelaten.

Meestal is hij rond de lunch weer thuis. Ik zorg dan dat er altijd een snackje voor hem klaarligt. Die komt hij enthousiast ophalen. Maar daarna is hij echt wel moe, en gaat in z’n mandje liggen om weer verder te slapen. Dat duurt rustig de hele middag. Als ik thuis werk ligt hij in zijn mandje in mijn werkkamer, naast mijn bureau. Meestal meldt hij zich rond 17.00 uur. Maar als ik om 18.00 thuiskom van kantoor dan kan het ook rustig zo zijn dat ik hem nog in diepe slaap aantref.

Op dagen zonder uitlaatservice laten we hem rond de lunch uit. Dan heeft hij vaak de hele ochtend liggen slapen. Soms heeft hij zin in een iets langer rondje, dan trekt hij ons echt de langere route op. Maar steeds vaker hoeft dat niet meer, en vindt hij een korte wandeling ook prima. Hij heeft steeds meer tijd nodig om bij elke graspol uitgebreid te snuffelen, je moet er dus wel de tijd voor nemen. Haast hebben wordt genadeloos door Hondje afgestraft. Ook dan is er bij thuiskomst een snackje, en wordt al snel het mandje weer opgezocht voor een welverdiend tukje.

Eind van de middag is het wel tijd voor zijn volgende wandeling. Ook die hangt weer van zijn stemming, lichamelijke toestand, en de weersomstandigheden af. Vaak is het de langste wandeling van de dag, in afstand en tijd. Maar niet als het regent, hard waait, of koud is. Het blijft een Hondje uit een Ver en Warm Land…

Na de middagwandeling komt het meest actieve deel van de dag. Dan wordt er gekookt, en is het tijd om om ons heen te scharrelen in de hoop dat hij nog iets lekkers krijgt. Liefst in zijn bakje, gemengd door zijn brokjes. Want die eet hij niet zo graag. We proberen steeds vaker om daar niet aan toe te geven. Want zijn spijsvertering kan daar niet meer tegen.

Heel af en toe wil hij na het eten nog even spelen. Holt hij nog achter een touw of speeltje aan als je het weggooit. Vroeger kon hij dat rustig een half uur of drie kwartier volhouden. Dan stond ‘ie je weer smekend aan te kijken met dat speeltje in zijn bek. Spelen! Meestal is het nu sneller klaar.

’s Avonds is zijn favoriete bezigheid om op mijn schoot te liggen. En te slapen. Daar geef ik graag aan toe. Een slapend, bij vlagen hard snurkend of luid piepend dromend, Hondje op mijn schoot is rustgevend en goed voor de geestelijke gezondheid. Maar zodra we in beweging komen springt hij op. Tijd voor het laatste wandelingetje. Meestal met zijn drietjes. Toch eigenlijk ook wel mijn favoriete moment van de dag. En daarna dat andere favoriete moment. Naar bed gaan. Want Hondje is al wel weer aan een goede nacht slaap toe. Ik schat in dat hij tegenwoordig minstens 16 – 18 uur per dag slaapt, en regelmatig meer dan dat. Geen beter leven dan dit hondenleven…

De kosten van Hondje

Zoals elk jaar kijk ik ook weer even naar de uitgaven voor ons Hondje. Hij is nog steeds goed voor ruim 10% van onze gezamenlijke huishoudbegroting. Het is dus goed dat hij zo lief en schattig is, daarmee betaalt hij al die uitgaven dubbel en dwars terug.

Ten opzichte van vorig jaar zijn er een paar dingen veranderd.

Onze dierenarts is gestopt met het Zorgplan. Daarbij betaalden we een vast bedrag per maand in ruil voor zijn vaccinaties, standaard medicijnen tegen vlooien, teken en wormen, en elk jaar twee medische onderzoeken. Die vaccinaties en medicijnen heeft hij wel nodig, en die betalen we nu dus zelf. Netto is dat uiteraard duurder dan dat de premie voor het Zorgplan was.

Wat toch al niet gedekt werd door de verzekering is de maandelijkse injectie met het artrose-medicijn. Ik schreef het al, die kost inmiddels € 80 per maand. En is dus vast onderdeel van de begroting.

Vorig jaar schreef ik al over de ontwikkelingen in de markt voor dierenzorg. Recent besteedde NRC ook nog eens uitgebreid aandacht aan de rol van grote ketens en investeerders. De vaste dierenarts van Hondje is jaren geleden al (stilletjes, zonder enig bericht aan de klanten) overgenomen door een van die grote ketens. Net als vrijwel elke dierenartsenpraktijk in Geldnerd City.

Eerder ging Hondje op maandag tot en met vrijdag mee met de uitlaatservice. Toen het vorig jaar slecht ging met zijn artrose werd dat eerst drie keer in de week. Maar uiteindelijk zijn we toch naar vier keer per week gegaan, op onze werkdagen maandag tot en met donderdag. In de praktijk werken we deels thuis en deels op kantoor, en dat geeft ons op werkdagen toch gewoon de meeste flexibiliteit. We hoeven er niet steeds voor te zorgen dat een van ons tussen de middag de hond uit kan laten. En Hondje gaat nog steeds elke dag blij kwispelend mee met de Uitlaatservice.

Vorig jaar constateerde ik nog dat een zak voer en zijn favoriete kauwstokjes de afgelopen jaren niet duurder waren geworden. Minder dan 1 procent erbij in de vier jaar tot 2022, dat viel me alleszins mee. Maar dat is dit jaar wel veranderd. Dezelfde zak voer is nu 14,2 procent duurder dan een jaar geleden. En zijn favoriete snoepjes zijn zelfs 30 procent duurder. Verder zijn er geen wijzigingen, hij krijgt ook nog steeds de voedingssupplementen om zijn ouderdomsklachten draaglijker te maken. De kunstnagels heeft hij gelukkig niet meer nodig sinds hij zijn huidige artrose-medicijnen krijgt.

Wat betekent dit allemaal voor onze uitgaven? Dat komt nog steeds keurig uit mijn administratie rollen, waar Hondje nog steeds zijn eigen groep rekeningen heeft.

Ontwikkeling uitgaven

In onderstaande grafiek zie je de procentuele verdeling van de kosten sinds 2016. Hier vinden nauwelijks verschuivingen meer in plaats. Uitlaatservice en dierenarts vormen samen nog steeds ongeveer 80% van de uitgaven.

De normale uitgaven voor Hondje blijven vrij constant. Voer, snacks, belastingen, het varieert niet echt van jaar tot jaar (al hakt de inflatie er wel in). Zonder de uitlaatservice kost ons Hondje gemiddeld ongeveer € 1.750 per jaar. Maar we gunnen hem die uitlaatservice nog steeds, het houdt hem fitter, vitaler en gelukkiger. En geeft ons flexibiliteit op werkdagen.

En het lijkt in onderstaand overzicht alsof Hondje sinds dit jaar geen snacks meer krijgt. Maar dat is schijn. We bestellen de snacks bij dezelfde leverancier als het voer, en dat splits ik niet meer uit.

Hij blijft natuurlijk nog steeds een duur Hondje, maar we zouden hem nog steeds voor geen goud willen missen. Al beseffen we ook dat hij op een leeftijd is waar dat zomaar ineens kan gebeuren. Maar we zijn blij dat hij er nog is en hopen dat hij nog lange tijd bij ons mag blijven!

Ben jij ook zo dol op jouw huisdier?