Begin september is Geldnerd een paar weekjes op vakantie geweest. Daar hebben jullie als het goed is niets van gemerkt, want er stonden gewoon blogposts klaar voor de vaste publicatiedagen. Maar op de achtergrond was er even niemand thuis.

We hebben lang geaarzeld over de vakantie. Ik vind thuis zijn namelijk helemaal niet erg. Maar de afgelopen anderhalf jaar hebben we in totaal welgeteld vijf nachten niet thuis geslapen. Dus we waren op z’n minst even aan een andere omgeving toe, vonden we, in de categorie luxeproblemen. Maar het buitenland vonden we toch nog wel spannend. We hebben weliswaar sinds een tijdje een groene vink en een QR-code in onze Corona-app staan, maar al die steeds veranderende regeltjes waren geen aanlokkelijk vooruitzicht. We vreesden hetzelfde scenario als in 2020. Heel Europa had de hele zomer lopen feesten, en tegen de tijd dat wij op vakantie konden sprong het ene na het andere land weer op rood.

Sowieso vind ik vakantie een bijzonder fenomeen. Honderd jaar geleden bestond het alleen voor de rijksten onder ons. Ergens in de jaren zestig en zeventig werd het toegankelijk voor ‘de massa’. Ik weet nog hoe mijn ouders medio jaren zeventig (als eerste in de straat, jottem!) een caravan kochten en hoe we heel avontuurlijk naar een meer in Italië reden. Overnachten op een parkeerplaats aan de Deutsche Autobahn en zo. Aan vliegvakanties hebben we in mijn jeugd nooit gedaan, mijn eerste vliegreis was een zakentrip toen ik een jaar of 25 was. Maar ook vliegvakanties werden steeds populairder. En langzaam maar zeker werd het steeds gekker.

Pré-corona leek het wel alsof we op vakantie allemaal nog drukker waren dan gewoon thuis. Want je moest naar de hippe restaurants en de trendy clubs en het mooiste strandje en alle bezienswaardigheden. Jouw eigen unieke topervaringen. En dat moest dan ook allemaal gedeeld worden op social media. En alle andere mensen deden dat ook. Dus zo uniek was het dan ook weer niet. Maar wel vermoeiend, lijkt me.

Nu is dat al heel lang niet meer het beeld dat Geldnerd van een vakantie heeft. Ik ben natuurlijk ook een saaie oude man. Maar zelfs toen ik nog een saaie jonge man was, zocht ik vooral naar rust en bezinning. De schoolvakanties heb ik altijd gemeden als de pest. Want geen kinderen, en een bloedhekel aan de drukte die veroorzaakt wordt door de volgende generaties die onze planeet definitief onbewoonbaar gaan maken. Om over de hogere prijzen in het hoogseizoen maar te zwijgen.

Vroeger, heel lang geleden, bracht Geldnerd nog wel eens een paar weken in de nazomer door op een zeilboot tussen de Kroatische eilanden. Ook toen al meed ik het liefst de havens. Daar kwamen we af en toe voor noodzakelijke boodschappen, of om de watertank bij te vullen. Maar verder zochten we het liefst de rustige baaien op waar (bijna) niemand lag. Ver van dorpen en steden. Die waren daar toen nog (we praten over 15 jaar geleden), ik weet niet hoe het nu is. Rust, stilte, en ’s nachts een prachtige sterrenhemel. Maar niet zo heel goed voor het spaarpercentage, dat soort vakanties.

Pré-corona laadden Geldnerd en Vriendin het liefst onze koffers en ons Hondje in de auto en reden naar Frankrijk. Ieder jaar een andere streek. Daar boekten we dan liefst voor elke week een nieuw huisje in the middle of nowhere. De ochtenden besteedden we aan markten in dorpjes waar we stinkende kazen en lekkere wijnen (en stokbrood) kochten. Af en toe een kerk, klooster of kasteel bekeken. Uitgebreid lunchen bij een brasserie op een pleintje onder de platanen. En dan terug naar ons huisje en de middag / avonden besteden aan een goed boek onder het genot van het eerder gekochte stokbrood, de kaas en de wijn.

Welkom op de Veluwe!

We spoelen door naar 2021. We hebben een nieuw niveau in avontuur bereikt. Spanning en sensatie. We hebben namelijk 10 dagen op de Veluwe gezeten. In een soort van tiny house. Met voor ons een heideveld. En achter ons een bos.

We hadden er zin in. Vriendin stuurde me bijna dagelijks ‘Voorpretmailtjes’ met nieuwsberichtjes of voorbeelden van wat er allemaal te doen was.

Hoogtepunten

We hebben veel mooie bos- en heidewandelingen gemaakt. Voor ons huisje liepen we ook zo de hei op. Geldnerd en Vriendin zijn allebei dol op bossen en heide en licht glooiend landschap. De heide was nog prachtig paars, al zaten we al wat verder in het seizoen. We merken wel dat Hondje inmiddels echt oud is. Een wandeling van 10 kilometer zonder langere pauze lukt niet meer. Een enkele keer heb ik hem zelfs een stuk gedragen. We overwegen hier een speciale draagzak voor te kopen. En we zijn ook nog op de eeuwige jachtvelden van onze koning geweest, dat kon nog net voordat ze hopelijk voor de laatste keer op slot gingen voor ‘onderhoud aan flora en fauna’.

Op één van de vakantiedagen zijn we zelfs het woeste Flevoland ingereden naar een van de vogelspot-plekken rond de Oostvaardersplassen. We zijn 99,9% zeker dat we zee-arenden gezien hebben. En een bruine kiekendief. 

Verder hebben we tientallen soorten vogeltjes gespot. Tijdens de wandelingen hebben we veel sporen van groot wild (reeën, herten, wilde zwijnen) gezien. De enige ‘close encounter’ met groter wild was een ontmoeting met een familie van vijf wilde zwijnen tijdens één van de wandelingen. Maar we genoten ook van de roep van de buizerd die boven ons cirkelde als we ‘s ochtends buiten koffie dronken, en de roep van de bosuil als ik ‘s avonds nog even een rondje liep met ons Hondje.

Culinair is de Veluwe overigens wat ons betreft geen hoogtepunt. Bij de Franse vakanties schreef ik over de uitgebreide lunches op terrasjes onder de platanen. Op de Veluwe is het assortiment dan toch vaak beperkt tot pannenkoeken, saté, omeletten, hamburgers en schnitzels. Vooral die laatste verraste mij. Het was wel heel lang geleden dat Geldnerd een schnitzel verorberde, en dat was in ‘schnitzel-Heimat’ Oostenrijk. Daar mag moet dat. We hebben dus meer zelf gekookt, ons huisje had daar goede voorzieningen voor. En hebben dus iets meer aan boodschappen besteed en minder aan horeca dan in een ‘gebruikelijke’ vakantie.

Het was heerlijk om er even een tijdje tussenuit te zijn. Hopelijk komen we hier de winter mee door. En zo niet, dan moet er nog een extra vakantie geboekt worden. Het vakantiepotje zit nog vol genoeg na de beperkte mogelijkheden van de afgelopen anderhalf jaar….

Kosten

Vakantie in eigen land was niet echt goedkoper dan Frankrijk. Goed, we maakten minder kilometers voor de heen- en terugreis.

Gerekend over 10 dagen en 2 personen is dat dus iets meer dan € 100 per persoon per dag. Dat is niet zo heel anders dan we op onze buitenlandse vakanties per dag uitgaven. Minder brandstof, minder horeca, meer boodschappen.

Bij andere bloggers las ik de afgelopen maanden ondermeer over de vakanties van Luxe Of Zuinig en Geldsnor. Maar anderen zijn vast en zeker ook weg geweest.

Hoe was jouw vakantie dit jaar?