Het is meestal zinloos om terug te kijken en te denken ‘had ik maar’. Soms doe ik het wel. In een poging er iets van te leren voor de toekomst. En soms denk ik dan ‘au’. Dan doet het best wel een beetje pijn. Zo ook vandaag.
Wat is er aan de hand? Eerder deze week schreef ik over mijn historische spaarpercentages. Nadat ik dat stukje geschreven had, had ik ineens een ‘wat als’-gedachte. In het stukje zeg ik dat ik dit jaar in elk geval op een Spaarpercentage van 40% wil uitkomen. De vraag ligt dus voor de hand: Wat nou als ik vanaf 2003 ieder jaar een Spaarpercentage van 40% had gehad?
Met een spreadsheet is die vraag natuurlijk vrij snel te beantwoorden. En de uitkomst deed wel een beetje pijn. Zelfs rekening houdend met de vermogensverdeling bij echtscheiding had ik dan in de periode 2003 tot nu zo’n € 150.000 extra gespaard. En dan houd ik nog niet eens rekening met het rendement wat ik in die periode op dat extra vermogen gemaakt zou hebben. Dit is gewoon wat ik extra uit mijn inkomen zou hebben overgehouden. Anderhalve ton. Was dat mogelijk? Ja, dat denk ik wel.
Au. Maar ook een motivator.
Een boodschap dus vooral voor de iets jongeren onder ons. Begin op tijd. Hou vol. Het maakt echt verschil.
En dit is waarom ik deze berekening nooit echt ga maken! Heb het als eens snel in mijn hoofd gedaan en dan wordt je idd heel erg treurig (vandaar ook die Loser post van een tijdje terug). Laten we het zo zeggen, we zouden hoogst waarschijnlijk al lang en breed FO zijn geweest.
Tja, “hindsight is 20-20” zoals ze dat zo mooi zeggen in het Engels. Maar goed, het is een mooie schop onder je kont om je zaken nu wel op orde te krijgen/hebben.
Dat is ook de reden dat ik ‘m nu (pas) wel gemaakt heb. Als schop onder mijn kont. En ja, ik heb als titel voor de post ook ‘Loser t(w)o(o)’ overwogen…
Ha, humor en goed gevonden.
Wijsheid komt met de jaren zullen we maar zeggen. Ik denk dat ik eenzelfde bedrag had kunnen extra sparen/investeren als ik inderdaad vanaf het begin van mijn werkzame leven op dezelfde manier tegen het leven had aangekeken als nu…
Hier een bericht van looser Three. Vanaf 2008 hadden wij massaal veel geld in de markt kunnen pompen… Sparen voor later leek ons beter. En de rental afbetalen. Dat was mijn zwak punt.
Wat als…? Ik zal het nooit weten en uitrekenen. Al weet ik dat ik al die jaren goed geslapen heb…!
De rest is een les voor de toekomst.
Ik doe het ook wel eens, maar eigenlijk heeft het geen enkele zin om terug te kijken naar het verleden en te denken wat als…
Zo kun je ook kijken naar je huis. In de laatste 15 jaar zijn we 2 keer verhuisd, beide keren naar een groter en duurder huis. Dit kostte klauwen vol met geld :-): Verkoopkosten, kosten koper (eerst nog 6% overdrachtsbelasting), verbouwingen, inrichting etc en dat 2 keer. Als we gewoon in het 1ste huis waren blijven wonen hadden we nu allang geen hypotheek meer en konden we al bijna met pensioen.. Maar ja, het woongenot is nu wel een stuk hoger. En de buurt is ook een stuk beter.
Denk maar zo, op moment dat je naast je hypotheek geen andere schulden hebt en een klein beetje op de spaarrekening, dan doe je het al beter dan 80-90% van de mensen.
Ik zie dat als een goede motivator.
Zo geredeneerd zou ik jou (en Cheesy Finance) makkelijk overtroeven qua loserschap, alleen al om de volgende twee zaken: toen ik 22 was, had ik ruim een ton netto vermogen, voornamelijk verdiend door geluk met handelen op de beurs. Dat geld heb ik in de jaren daarna uitgegeven aan van alles. En: in 2008 had ik vrij veel putopties geschreven op de AEX index, hierop kreeg ik margin calls. Dat heeft me bijna een ton gekost.
Vind ik het erg dat dit zo gelopen: juist niet, het zijn achteraf bezien dure, maar waardevolle lessen gebleken.
Als ik weleens terugdenk aan de nieuwe auto die we vroeger om de paar jaar kochten, heb ik ook wel zoiets van ‘stel dat…’.
Aan de andere kant ben ik blij dat ik nu wel snap hoe het mechanisme van steeds meer consumeren werkt en er niet meer in trap.