Sinds begin 2018 is het lastiger om te beleggen in niet-Europese ETFs. Ik heb er een hele serie blogposts aan gewijd en een tijdje geleden nog deelgenomen aan een Europese evaluatie van deze regelgeving. Die consultatie is inmiddels afgerond, maar nieuws over de opvolging hiervan heb ik nog niet langs zien komen. Dat houd ik uiteraard in de gaten! Want het blijft toch steken dat anderen bepalen wat ik wel en niet mag kopen.

De invoering van MIFID-2 had destijds een grote impact op mijn beleggingskeuzes. Voorheen had ik (en vele anderen met mij) een voorkeur voor twee Amerikaanse ETFs van Vanguard. Ten eerste Vanguard Total International Stock ETF (VXUS) voor aandelen wereldwijd exclusief de Verenigde Staten, en daarnaast voor de aandelen uit de Verenigde Staten Vanguard Total Stock Market ETF (VTI). Twee fondsen met zeer lage kosten en een goede wereldwijde spreiding. Die konden we niet meer kopen, en dus zijn de meeste financiële bloggers overgeschakeld op Vanguard FTSE All-World UCITS ETF (VWRL). Iets duurder, maar het minst slechte alternatief. Overigens las ik onlangs bij Mr. FOB dat De Giro zijn ‘oude’ VTI en VXUS niet eens meer wil bewaren. Hij heeft ze dus omgezet naar Lynx. Ik heb van mijn eigen broker Binck dit soort mailtjes nog niet ontvangen gelukkig.

Er is nog een verschil tussen VTI / VXUS en VWRL. Die eerste twee staan genoteerd in Amerikaanse dollars, en die laatste in Euro’s. De valutaverhoudingen in mijn portefeuille begonnen dus te verschuiven. Meer Euro, en minder Amerikaanse dollars. Dat is niet noodzakelijkerwijs een slecht ding. Valutaverschillen brengen valuta-risico. Uiteindelijk heb ik Euro’s nodig om, nadat ik stop met werken, hier mijn boodschappen te kunnen betalen. En valutakoersen kunnen door de tijd heen behoorlijk fluctueren. Voor de waarde van mijn portefeuille maakt het nogal wat uit of je USD 1,40 krijgt voor een Euro, of USD 1,05. Beide hebben we de afgelopen 10 jaar gezien.

Ik geloof trouwens niet dat ons valutastelsel in elkaar gaat storten en dat we daarom maar alles in Bitcoins of andere alternatieve valuta moeten stoppen. Daarvoor zijn de belangen om de huidige situatie te handhaven eenvoudigweg te groot. Je ziet sinds de crisis van 2008 al dat overheden en centrale banken al het mogelijke doen om de huidige manier van werken te ondersteunen. Hoe lang dat nog lukt is de ‘one million dollar question’. Of toch de ‘one million bitcoin question’? Geld is immers pas geld als een ander er (ook) waarde aan hecht.

Maar goed, terug naar mijn beleggingsportefeuille. Ik ben dus eigenlijk, dankzij MIFID-2, gestopt met het kopen van fondsen genoteerd in Amerikaanse dollars, en overgeschakeld op het kopen van fondsen genoteerd in Euro’s. In september 2019 heb ik bovendien ‘opgeruimd’ in mijn portefeuille. Er gingen een aantal dollarfondsen uit, en die werden vervangen door eurofondsen. Het zorgt ervoor dat de verhoudingen in mijn portefeuille nogal verschoven zijn.

Overigens maakt het alleen ‘optisch’ wat uit. De belangrijkste ETF in mijn portefeuille is VWRL. Dat is een wereldwijd mandje van duizenden aandelen. Die weer grotendeels in dollars genoteerd zijn. Dus alhoewel de koers van VWRL in euro’s berekend wordt, merk je een stijging of daling van de dollar toch gewoon in die koers van VWRL. Toch ‘voelt’ het anders, omdat ik een koers in euro op mijn scherm zie. Ik houd mezelf graag voor de gek, dat weten jullie.

In een grijs verleden heb ik ook wat fondsen in andere valuta gehad, maar dat is al lang geleden. Ik weet nog hoe geschokt ik was toen ik voor het eerst zag dat de koers van het fonds daalde en mijn waarde in Euro toch hoger werd. En daarna toen ik voor het eerst zag dat de koers van het fonds steeg en mijn waarde in Euro toch lager werd. Het was mijn eigen kennismaking met het begrip valuta-risico.

Welke effecten zie jij in jouw portefeuille?