‘Wij Nederlanders’ staan bekend als een pessimistisch en zeikerig volkje. Als we aan de zon denken, dan schuift er al gauw een wolk voor. En terwijl alle statistieken laten zien dat we bij de gelukkigste en welvarendste landjes ter wereld horen, kunnen wij bij de koffie-automaat moeiteloos duizend dingen opnoemen die erop wijzen dat alles mis gaat in dit land, of dat we in elk geval helemaal de verkeerde kant op gaan en de weg kwijt zijn.
Maar er is in elk geval één domein waar we blijkbaar veel te optimistisch over zijn. Waar we door een roze bril naar de wereld kijken, op weg naar onze eigen teleurstelling. Dat is in elk geval de conclusie die je zou kunnen trekken uit het onderzoek van Schroders Vermogensbeheer, waar ik vorige week op diverse plekken over las. Het onderzoek leert ons dat Nederlanders verwachten zo’n 75 procent van hun huidige inkomen nodig te hebben tijdens ons pensioen. Maar gepensioneerden ontvangen gemiddeld 69 procent van hun salaris als pensioen.
Als ik naar de statistiekjes kijk, dan lijkt het erop dat de ondervraagden niet echt een doorsnee van de Nederlandse bevolking zijn. Want in totaal willen ze ruim 25% van hun inkomen na pensionering uitgeven aan reizen, het kopen van een huis als belegging, en het kopen van een tweede huis. Tegelijkertijd, het is wel weer een bevestiging dat erg veel mensen zich laten leiden door financiële dromen, en dat er te weinig echt gekeken wordt naar de eigen financiële situatie, zowel nu als in de toekomst. Maar goed, daar heeft Opa Geldnerd al genoeg over geklaagd. Dat helpt toch niet, de consumptie blijft maar groeien. Gelukkig ook maar, want met mijn aandeeltjes en dividendinkomsten profiteer ik daar ook goed van mee.
Nou is het natuurlijk een onderzoek van een vermogensbeheerder, die dus ook niet gevrijwaard is van enig commercieel belang. Want uiteraard kun je dit probleem oplossen met hun producten, vinden ze zelf. Waarbij ze je er niet bij vertellen dat het zelf ook veel goedkoper kan.
Zelf probeer ik af en toe ook in te schatten hoeveel geld ik nodig ga hebben na mijn pensioen, en hoeveel er beschikbaar gaat zijn. Vorige week schreef ik daar nog over. Het blijft koffiedik kijken, maar ik vind het een nuttige exercitie om eens in de paar jaar te herhalen, en ook als de regels veranderen. Iets over gewaarschuwde mensen die voor twee tellen, en zo.
Heb jij ook een roze pensioenbril op?
Voor mij als 27 jarige lijkt mijn pensioen nog een eeuwigheid ver weg, en hoop ik dat ik tegen die tijd alleen maar dankbaar ben dat ik die leeftijd heb mogen bereiken. Wij zijn dit jaar begonnen de eerste stapjes te zetten op FO gebied, zodat wij later hopelijk zelf kunnen beslissen wanneer het tijd is om met pensioen te gaan :).
Ook voor mij als 47-jarige lijkt het pensioen nog een eeuwigheid weg. Ik ben afgestudeerd op mijn 24e en daarna gaan werken. Van de overheid ‘mag’ ik met 69,5 met pensioen, oftewel ik ben ‘pas’ halverwege. Als ik kijk naar de pensioenbelofte toen ik begon en nu, dan is het verschil enorm (in mijn nadeel). Als ik 15 jaar geleden geweten had wat ik nu weet, dan was het nu ongeveer klaar geweest. Gelukkig heb ik onderweg een carriereswitch kunnen maken naar leuk werk, dat scheelt een hoop.
Zouden er in deze tijd echt nog mensen zijn die een roze pensioenbril op hebben? Ik hoor/lees juist veel verongelijktheid. Met name bij de generatie 45 – 65. Dat het allemaal niet eerlijk is.
Tja, de situatie van de babyboomgeneratie is gewoon too good to be true en volslagen onbetaalbaar als je een klein beetje gaat rekenen. In 2007 was de gemiddelde pensioenleeftijd nog 61 jaar. Die generatie (zeker de hogeropgeleiden) heeft dus zo’n 35 tot 40 jaar gewerkt en ontvangt gemiddeld nog 18 jaar pensioen. En zoveel hebben ze bij lange na niet afgedragen…
Het zijn meestal de verongelijkten die zich roeren. De onwetenden zijn stil.
Ik heb geen roze pensioenbril op. Ik vaar mijn eigen koers op basis van mijn eigen financiële situatie. Het gemiddelde telt niet voor mij. Daar wijk ik per definitie van af.
Uit ervaring weet ik, dat veel mensen er niet mee bezig zijn en eigenlijk toch heel veel vertrouwen in zichzelf en ‘het systeem’ hebben zonder zich er in te verdiepen. We leven in Nederland, het zal toch wel goed komen?
Ontevredenen roeren zich, maar de overgrote meerderheid baseert zijn gevoel/mening op wat ze horen in de media of op verjaardagspartijtjes.
Toegegeven: het wordt in Nederland altijd erg ingewikkeld gemaakt. Maar dit is ook enigszins logisch als je het hebt over regelingen die gedurende pensioen-opbouw en -uitkering wel een periode van 75 jaar kunnen beslaan.
In mijn omgeving hoor ik regelmatig ‘morgen kan ik wel dood zijn’ of ‘ze veranderen de regels toch weer’ als reden om niets te regelen. Maar ‘pensioen’ dient voor het geval dat je niet meer kunt werken:
1 je bent oud en kunt/wilt niet meer werken (ouderdomspensioen; dit bedoelen de meesten als pensioen zeggen)
2 je overlijdt (nabestaandenpensioen; voor een partner valt dan ook een inkomen weg doordat je ‘niet meer werkt’, terwijl daarvoor de levensstijl/verplichtingen door 1 of 2 inkomens werden bekostigd)
3 je bent ziek/arbeidsongeschikt (arbeidsongeschiktheidspensioen; door langdurige ziekte heb je dan minder of geen inkomen meer)
(4 de enige andere reden die er nog is, is werkloosheid maar dat hoort niet bij pensioen. In die situatie moet je met ander werk inkomen proberen te vergaren)
Om in die situaties voldoende te geld te hebben kun je van alles regelen. Sommige oplossingen stimuleert de overheid, maar daar staan altijd regeltjes tegenover. Die ook weer kunnen veranderen. Maar wat mij betreft is het gewoon een optelsom van mijn vermogen/besteedbaar inkomen of een ander dat nou pensioen noemt of hypotheek of sparen/beleggen of nog iets anders.
Het begint er mee om je eigen situatie inzichtelijk te hebben. Voor veel mensen best wel moeilijk. Begrijpelijk. Ik vindt het bijv. moeilijk om mijn eigen auto te onderhouden en daarom laat ik dat doen of laat mij helpen door een betrouwbaar iemand die dat kan. Dit geldt ook voor mijn wasmachine, internetaansluiting, kleine verbouwing of het maken van een verantwoord trainingsschema in de sportschool.
Wat zou het fijn zijn als we zeker wisten dat iemand die je met financiële zaken helpt ook betrouwbaar is en mijn belang voor ogen heeft. Helaas is wel gebleken dat dat niet het geval is. Zoals dat voor heel veel branches geldt helaas. Het zijn net mensen 🙂
De FIRE en HOT blogs lees ik graag en die schrijvers zijn allemaal heel bewust van de eigen financiële situatie. In mijn omgeving ken ik vrijwel niemand die dat doet. Ik denk daarom, dat we zwaar in de minderheid zijn. Mijn vrouw wrijft me dat regelmatig in 🙂
Mijn stijl: hou rekening met wat je weet en maak je eigen keuzes. Als ik van A naar B moet, volg ik een bepaalde route. Als er tussentijds een wegopbreking is, is dat geen reden om niet meer te gaan. Nee, dan kijk ik waar ik dan het beste langs kan gaan om bij B uit te komen.
Bedankt voor je mooie blogs geldnerd. Ik lees ze graag.
Ik heb geen roze pensioenbril. Dit komt vooral omdat ik 26 jaar in de VS gewoond en gewerkt heb. Daar is het verstandig om al vroeg te beginnen met sparen voor je eigen pensioen. Gelukkig heb ik dat ook gedaan. Via een werkgever en ook zelf in een aandelen fonds. Ik werk nu al weer 5 jaar in NL en spaar daardoor ook in NL weer mee voor mijn pensioen.
En ik heb een bijna afbetaalde woning in Amsterdam. Ik ben aan het overwegen die te verkopen en buiten de stad kleiner te gaan wonen (in een nieuwere woning met een parkeerplek) Maar ik weet nog niet of ik dat verstandig vind. Ik ben benieuwd hoe de pensioen regeling zal zijn vanuit de VS wanneer ik die kan aanspreken. Maar ik maak me er geen zorgen over, ik denk dat het wel goed zal gaan.
Om een kort antwoord te geven, nee geen roze pensioenbril maar een donkere pensioenbril. Ik ben realistisch en zie de toekomst zwaar in. Het kan namelijk nog vele malen erger worden dan wat ze nu zeggen.
Wat bedoel je met ‘wat ze nu zeggen’?
In de media gaat het over algemeenheden en vaak alleen over pensioenfondsen. Het zegt relatief weinig over jouw eigen financiële situatie voor de oude dag.
Wat gaat er volgens jouw gebeuren?
Ook hier geen roze pensioenbril. Ik heb wel wat pensioen opgebouwd door enkele jaren in loondienst te hebben gewerkt, maar als ondernemer moet ik het tegenwoordig zelf regelen. Eigenlijk heb ik dat ook liever, dan heb ik er voor mijn gevoel ook wat meer controle over.
In mijn omgeving zijn maar weinig mensen bezig met hun oudedagsvoorziening merk ik. Zeker de 40+-65 jarigen. Die gaan er schijnbaar nog steeds van uit dat het voor straks allemaal nog goed geregeld is met aow en pensioenen. Bij de 30-40 in mijn omgeving heb ik de indruk dat die juist wel wat meer aan de oudedagsvoorziening werken. Ze gaan ervan uit dat ze het zelf moeten regelen. Of dat ook leidt tot financiële maatregelen bij ze weet ik niet.
Je geld actief laten beleggen door een vermogensbeheerder is denk ik niet de juiste oplossing. Gewoon zelf doen, je geld indexbeleggen en afblijven is mijn motto. Dat is volgens mij de beste garantie op een groeiende oudedagsvoorziening.
Hallo Dromenendoen,
Ik herken wel wat je zegt. De jongeren beseffen beter dat ze hun eigen zaakjes moeten regelen dan de 40-plussers in mijn omgeving. Ik merk ook niet dat ze daar wat mee doen overigens. Het geld gaat vooral naar gezin, hypotheek en uitjes/vakanties.
De 40-plussers zijn vooral kwaad in mijn omgeving. Ze vinden dat hen geld wordt afgenomen. En of dat nu terecht is of niet, het is meestal geen reden om dan zelf een plan te smeden. Ik ken er niet 1 in mijn vriendenkring die dat doet. Slechts 2 vrienden zeggen dat ze sparen voor grotere tegenvallers, maar ze hebben niet iets uitgerekend of zo.
Nee, geen roze bril. Ik ben me er goed van bewust dat als ik nu niks doe, mijn pensioen bepaald geen vetpot gaat worden. Onder andere door het feit dat ik meerdere keren onbetaald ouderschapsverlof heb genoten.
Maar ik ben er ook niet bang voor. Door nu bepaalde keuzes te maken (hypotheek vervroegd aflossen en ik oriënteer me op beleggen), hoop ik tegen de tijd dat ik met pensioen kan, financieel alles op het droge te hebben. En bij voorkeur nog wel een poosje eerder!
Ik ga ervan uit dat ik geen pensioen ‘krijg’, dus dat ik het helemaal moet hebben van wat ik in eigen beheer, op mijn eigen rekening, opbouw. En dat is dan weer heel simpel: wat er is, is er. En een roze bril maakt daar niet meer van 😉