Lang geleden schreef ik over mijn stapjes op weg naar gezonder leven. Vrij snel daarna kwam ‘Excuus Guus’ Chris met een update over zijn worstelingen met gezond leven. Zijn blog las ik op dat moment met zeer gemengde gevoelens. Want hetzelfde gebeurde bij mij. Ik had (bewust) de publicatie van mijn eerdere blog al een paar weken uitgesteld. Want ik wilde er wel ‘zeker’ van zijn dat ik het volhield. ‘Gezonder leven’ is toch net zoiets als stoppen met roken, dat heb ik wel 20 keer gedaan (stoppen met roken overigens een jaar of 7 geleden echt definitief). En toch gebeurde het mij ook, ’s ochtends een paar dagen na de publicatie van mijn Healthnerd blog. Tijdens het hardlopen blokkeerde ik gewoon. Spieren verzuurd, de muziek van mijn playlist beu, alle seinen op rood. Ik ben gestopt, heb me omgedraaid en ben naar huis gewandeld.
En waar Chris de draad nog weer oppakte met zijn 30-30-30 challenge en inmiddels als een afgetrainde jonge god door het leven dartelt, ging het bij Geldnerd juist de andere kant op. 1 januari van dit jaar nam ik mij opnieuw voor om dit jaar toch echt 5 kilo af te vallen. En dat gaat prima, ik heb op het moment dat ik dit schrijf nog een kilo of 7 te gaan…
De pieken werden dus gewichtspieken. En de dalen werden conditiedalen. Maar het voelde niet goed. Op het wekelijkse weegmoment maakte mijn grafiek regelmatig een ‘knikje’ omhoog. De dalende lijn werd een licht stijgende lijn, en de doellijn qua gewicht werd in opwaartse zin doorbroken. Normaliter op de beurs meestal een goed teken. Maar zeker geen goed teken als het over je eigen gewicht gaat.
Tsja… Wat doe je dan?
Niets. Helemaal niets.
Dat is wat ik in eerste instantie gedaan heb. Ja, me ergeren. Aan mezelf. En me stilhouden als het ergens over conditie of gezond leven ging. Dat is nog best wel vaak, als je erop let. En constateren dat de drempel steeds hoger wordt, en dat ik het nu een aantal keren op eigen kracht geprobeerd heb en dat het niet lukt om vol te houden. Iets met wilskracht die ontbreekt en zo.
Maar nu gaat er eindelijk wat gebeuren. Hoe komt dat zo? Nou, ik had onlangs een meerdaagse sessie in het kader van een opleiding die ik volg. En in deze module zat ook een clinic met een voormalig topsporter. Dat soort dingen zijn nogal populair bij managementopleidingen… Na een uurtje was ik helemaal uitgeteld. Gevloerd. Eigenlijk na een kwartiertje al. Maar ik vond het wel heel leuk! Dus toen ik na die opleiding thuiskwam, heb ik een Stap gezet. Met een hoofdletter S, ja. Ik heb een intake ingepland met een personal trainer. Idealer dan dit wordt het niet, want hun trainingscentrum zit minder dan 150 meter van mijn huis, aan dezelfde straat. En ze hebben hele ruime openingstijden. Mijn intakegesprek was om 07:00 uur ’s ochtends. Dat was prettig.
Deze week had ik een eerste ‘echte’ sessie, een ‘nulmeting’. Dat was ook ongeveer het niveau waarop mijn conditie zich bevindt. Dat was wel even een heel confronterend moment. Ik wist het eigenlijk wel, maar als je dan de cijfertjes bij elkaar ziet is het toch pijnlijk. Waar ik ieder detail van mijn financiële leven bijhoud in spreadsheets, is dit een categorie cijfers waarover ik echt mijn kop in het zand gestoken heb.
Ik realiseerde mij overigens dat ik in mijn administratie geen grootboekrekening heb voor sporten en gezond leven. Die heb ik nu wel aangemaakt. Voor mij toch een beetje de ultieme vorm van commitment. Als het in de administratie bestaat, bestaat het in mijn leven.
Dus. Ik heb nu een strak programma. Met doelstellingen. En een personal trainer. En een afspraak met een diëtist. Mijn doel is vooral om een verandering van levensstijl te bereiken. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan. Ik zal jullie op de hoogte houden. Denk ik…
Hoe is het met jouw gezonde levensstijl?
Dapper om te erkennen dat het niet alleen lukt en dat je hulp in de arm hebt genomen. Zal wel wat duiten kosten, maar de waarde van gezondheid valt niet in spreadsheets uit te drukken
Ik denk dat er maar 1 vraag is, hoe ga je dit in je Excelsheet verwerken?
Bij mij zit er een werkblad in met al mijn afgelegde kilometers (wandelen / fietsen), dat bijhouden werkt al motiverend.
Succes Geldnerd!
Ja, die komt er bij mij ook zeker!
Zoals je weet ben ik zelf ook bezig met stapjes maken richting “fitwoman” (“fitgirl” is een omschrijving die al een jaar of 25 niet meer bij me past, immers).
Mij valt het alles mee. Maar dat je dat hardlopen niet volhield dat snap ik dan echt weer helemaal. De belangrijkste conclusie die je daaruit dan dus níet moet trekken is dat àlle sportieve activiteiten niet bij je passen.
Ik ben echt héél héél benieuwd hoe het sporten met een personal trainer jou gaat bevallen en ik ga dat zeker volgen. Het is in ieder geval een prachtige investering die vast en zeker rendement gaat opleveren.
Go go go go!!!!!
Moedig, geldnerd, moedig! Geweldig, ik volg je…
Ai, pijnlijk herkenbaar… Ik ben deze week voor het eerst weer baantjes gaan trekken in het zwembad. Ik haalde 750 meter, terwijl ik in 2016 nog 2 kilometer door de Amsterdamse grachten zwom.
Meteen het voornemen om vanaf nu twee keer per week baantjes te gaan trekken, maar die avond kreeg ik enorme pijn in mijn schouder. Ik ben met ibuprofen als een geslagen hond in bed gaan liggen…
En nu beraad ik mij.
Dat is absoluut een goede stap! Veel succes en plezier… of moet ik toch sterkte zeggen? 😉
Laten we maar met ‘sterkte’ beginnen…
Ik heb geïnspireerd door Mariimma het intermittant fasting weer opgepakt. Ben al weer wat centimeters kwijt ?Koolhydraatarm eten doe ik al 10 jaar vanwege darmproblemen. En ik sport minimaal 2 keer per week in de sportschool, vooral groepslessen zoals Tacoyo en yoga of toestellen voor krachttraining.
Snap helemaal dat het hardlopen niet lukt, is ook niets voor mij.
Vooral het aanpassen van voeding levert winst op, sporten heeft behalve conditie en kracht geen effect op mijn gewicht. Toen ik 4 of 5 keer in week sportte was ik zwaarder dan nu met maar 2 keer. Maar iedereen is anders. Het gaat er vooral om dat je een manier vindt die bij jou past en daarom vol kan houden. Succes!
Als ik jou was zou ik zo’n activitytracker/sporthorloge aanschaffen. Dat mes snijdt aan meerdere kanten. Je liefde voor gadgets wordt gevoed en je hebt een excuus om weer een macro te bouwen die alle gegevens downloadt en verwerkt.. 😉
Maar zonder gekheid, goed dat je de koe met hulp bij de horens vat. Zo ver ben ik nog niet terwijl dat wel zou moeten…
O wat goed van je! Ik heb een fitbit, want ik houd van grafiekjes. Hardlopen en banen zwemmen houd ik zo bij. Ik wil vooral zelf zien dat ik vooruitgang boek. Ik houd mijn eten al jaren bij met MyFitnessPal. Ik vind het leuk, je kan het koppelen aan mijn Fitbit en dan zie je een trendline betr. gewicht. Handig want dan kan je zien of je iets moet aanpassen qua eten en sporten.
Ik moest lachen om de ‘nog 7 te gaan’ opmerking. Stoer dat je dit zo schrijft – en chapeau dat je toch de boel aanpakt, ondanks je weerstand. Ben ook benieuwd naar je afspraak met de diëtist. Misschien kun je het zien als ‘investeren in goeie jaren’, in plaats van afzien? Soort van persoonlijke aandelen in gezondheid 🙂 Succes in ieder geval!
Goed bezig! Go GN!
Ik ben al 10 jaar een fit person, van fitwoman nu in fitgranny aan het veranderen, maar dat mag de pret niet drukken. Dagelijks (ja, echt… ik ga IEDERE dag) een uurtje naar de sportschool na het werk, en dan hang ik niet aan de bar. 45 Minuten cardiotraining en daarna wat krachttraining om de spieren stevig en de gewrichten soepel te houden. Ik heb een (grotendeels) zittend beroep. Ik fiets veel en dus ook dagelijks naar de sportschool. Dit betekent dat ik normaal kan eten en niet hoef te lijnen om een gezond gewicht te houden. Ik voel me er erg prettig bij, maar het is wel een kwestie van doorzetten tot je het leuk vindt en (een beetje) verslaafd raakt. Succes!
Zoo..goede actie..go boy!
Wat doet dat met je spaarpercentage, de inhuur van zo’n personal trainer? 😀
Goede stap Geldnerd. Dit kan je zeker goed op weg helpen. Herkenbaar proces ook. Hier een paar jaar geleden begonnen met een personal trainer 1x in de week, na 2 maanden om de twee weken, daarna hele tijd goed gegaan zonder PT, maar inmiddels weer 1x in de maand een PT’er.
Ik denk dat het me dit jaar een procent of 3 scheelt in het spaarpercentage.
Goed bezig. Ik herken het yoyo effect.
Hopelijk wordt het een succes. Maar zoals je zelf vast ook weet, draait het vooral om de uurtjes buiten de personal trainer om. Discipline om toch te gaan sporten en niet te gaan snaaien.
Hopelijk volgend jaar een een six pack 😛