Eén ding heb ik wel geleerd de afgelopen jaren: de overheid is geen betrouwbare partner als het gaat over je financiële toekomst. Waarom?

Je financiële toekomst managen is volgens mij een zaak van lange adem. Volhouden. Sparen. Bijsparen. Rente. Rente op rente. Het heeft allemaal pas zin als je het een langere periode achter elkaar kunt doen.

Nu heb ik de afgelopen jaren een fors aantal regelingen meegemaakt die gericht waren op het ‘belastingtechnisch zo aantrekkelijk mogelijk maken van sparen’. Ze hadden wel altijd allerlei beperkingen, en werden vaak om politieke redenen gewijzigd. Een kleine bloemlezing van regelingen gedurende mijn werkzame leven tot nu toe:

• Spaarloon, van 1994 tot 2011.
• Premiesparen, van 1994 tot 2003.
• Winstdelingsregeling, belastingvoordelen per 1 januari 2003 afgeschaft.
• Levensloop, van 2006 tot 2012. Oorspronkelijk zou het per 2013 opgevolgd worden door Vitaliteitssparen, maar dat ging toch niet door.

Tussendoor heb ik ook nog een aantal wijzigingen van de pensioenregelingen meegemaakt, van eindloon naar middelloon, en de afschaffing van het vervroegd pensioen, en recent weer een versobering in de indexatie. Toegegeven, die waren allemaal wel bedoeld om het pensioensysteem betaalbaar te houden toen de baby-boomers met pensioen gingen. Maar tot op de dag van vandaag betaal ik op mijn salarisstrookje maandelijks een bedrag aan (oud-) collega’s die met vervroegd pensioen gingen, een voorrecht waar ik zelf niet meer op die manier van zal mogen genieten.

Met zoveel wijzigingen in zo’n relatief korte periode is het voordeel van al die regelingen erg beperkt. En je spreidt je inleg ook nog eens over heel veel potjes die elk hun eigen regeltjes hebben. Ik heb een aantal jaren geleden ervoor gekozen om er allemaal niet meer aan mee te doen. Niet meer spreiden over heel veel potjes, maar zelf sparen en beleggen. Met zo min mogelijk beperkingen.

Hoe ga jij om met dat oerwoud aan regelingen?