In het Verre Warme Land waren Geldnerd en Vriendin de bezitters van maar liefst twee auto’s. Want er was daar geen OV beschikbaar, en fietsen was vanwege het klimaat en de (on)veiligheid ook geen optie. Toen we terugkeerden naar Nederland en gingen wonen in de stad waar we ook werkten, kozen we er bewust voor om autoloos door het leven te gaan. Dat scheelde een hoop geld. Als we er echt een nodig hadden, dan was huur een goed alternatief. Verder gebruikten we het OV, de fiets, en de ‘benenwagen’. Al met al heeft ons dat de afgelopen 7,5 jaar veel geld gescheeld.
Maar die tijden zijn ten einde. Met onze verhuizing naar Elders en mijn nieuwe baan die mij serieus woon-werkverkeer op gaat leveren, is autoloos leven geen optie meer.
Gebruikt en schattig
Als atypische boomer-man hebben auto’s (en overigens ook voetbal) mij nooit echt geïnteresseerd. Zo’n ding moet het gewoon doen en liefst een beetje goedkoop zijn in het gebruik. Daar wordt de keuze overigens niet eenvoudiger van, want best veel auto’s voldoen aan dat criterium.
Ik wist wel dat het een gebruikte auto ging zijn. Want een nieuwe auto is meteen een hoop minder waard als je de showroom uitrijdt. Maar welke? Ik ben maar eens op zoek gegaan naar een lijstje van meest betrouwbare auto’s. Dat leek mij een goed begin. En ik wilde airco en cruisecontrol.
Ondertussen was Vriendin ook druk op zoek naar een auto. Bij haar is ‘schattig’ ook een belangrijk criterium. En zij wilde graag een parkeersensor.
Uiteindelijk vond Vriendin een auto die schattig en felrood was, en een parkeersensor heeft, bij een grote dealer in Geldnerd City. Er werd een afspraak gemaakt voor een proefrit. Ik keek ook maar eens op de website van die dealer naar geschikte auto’s voor mijzelf. En maakte een spreadsheet met mijn verwachte kilometers en de wegenbelasting en de verzekering en het onderhoud en de afschrijving en de brandstofkosten per jaar. En wist meteen weer waarom we het de afgelopen 7,5 jaar zonder auto gedaan hadden…. Wat een geld!
Na de proefrit spraken wij nog even met een prototype gladde edoch enigszins verlopen tweedehands-autoverkoper. Die goed in de gaten leek te hebben dat Vriendin verliefd was op dat schattige rode autootje, en dus niet erg scheutig wilde zijn met korting. Dat werd al iets beter toen we de aankoop van een tweede auto in de onderhandelingsstrijd gooiden. Dus wandelden we met twee offertes, en een afspraak voor mijn eigen proefrit, de deur uit. Die proefrit was een paar dagen later, we vroegen (en kregen) nog wat extra korting, en ineens waren we de eigenaren van twee auto’s. Zo snel kan het ook gaan.
Rijden op dinosaurussap
Bekentenis: wij gaan nog grotendeels op fossiele brandstof rijden, al is de auto van Vriendin wel een hybride. Dat is een bewuste keuze. We hebben geconstateerd dat openbare laadpalen in de omgeving van Elders uitermate schaars zijn, en het kan nog wel eventjes duren voordat wij een eigen stekje met een eigen laadvoorziening gaan hebben. Rijden op dinosaurussap zien wij dus een noodzakelijke tussenstap.
Financiering
Sinds onze terugkeer uit het Verre Warme Land ben ik autoloos door het leven gegaan. En ik heb natuurlijk ingezet op maximaal beleggen, en alleen spaargeld achter de hand houden voor een beperkt aantal grote uitgaven. Een auto hoorde daar niet bij.
Op zich stond er wel genoeg geld op mijn spaarrekening om de auto te betalen. Maar dan zou die spaarrekening daarna ook wel vrijwel leeg zijn. En dat vond ik nou ook weer geen goed idee. Want een aantal van die potjes zijn wel noodzakelijk. Als mijn laptop of mijn telefoon vandaag kapot gaat, wil ik morgen een nieuwe kunnen kopen, bijvoorbeeld. En er komen natuurlijk onzekere tijden aan met veel uitgaven die we nog niet helemaal kunnen overzien. Ik besloot dus om een stukje van mijn beleggingsportefeuille te verkopen om deze auto aan te schaffen. Daarmee houd ik mijn potjes in stand voor de uitgaven in de komende periode.
Ik heb nog even gekeken naar de optie van Private Lease. Dat kan tegenwoordig ook met tweedehands auto’s. Het aangaan van een leasecontract heeft impact op je maximale hypotheekbedrag, maar omdat wij nog maar een klein hypotheekje hebben is dat voor ons geen probleem. Mijn spreadsheet was echter onverbiddelijk. Zelf kopen was goedkoper dan leasen.
De auto in mijn administratie
In mijn financiële leven is de balans een belangrijk sturingsinstrument. Ieder kwartaal maak ik die op. Dat is niet moeilijk, het is een standaardrapport in GnuCash. Ik probeer de balans eenvoudig te houden. Ik neem mijn spaargeld en beleggingen mee, en de waarde van (en schuld op) onze woning. Mijn overige bezittingen heb ik altijd op nul gewaardeerd. Ik heb er niet veel, en heb ook geen zin om de bank, de TV, en de eettafel voor een X-bedrag tot mijn bezittingen te rekenen. Meestal zijn die dingen al heel snel bijna niks meer waard.
Maar voor mijn auto maak ik toch een uitzondering. Dat deed ik heel vroeger ook, toen ik voor mijn scheiding nog een auto bezat. Bij de aankoop heb ik het bedrag niet als kosten geboekt in mijn administratie, maar het hele bedrag naar een rekening ‘Activa : Vaste Activa : Auto’ geboekt. Daarmee verschijnt de auto ook op mijn balans onder ‘Overige Bezittingen’. Het is een bezit met waarde.
Nu verliest een auto natuurlijk ook waarde. Door ouder te worden, door kilometers te maken. Als ik die auto dus tegen de aankoopprijs in mijn administratie laat staan, dan reken ik mijzelf rijk. In elk geval rijker dan ik in werkelijkheid ben. Ik moet dat waardeverlies dus periodiek afschrijven in mijn boekhouding. Ik boek het bedrag af van de waarde van de auto in mijn activa, en boek het naar een kostenrekening voor afschrijving. Als basis van de waardering van mijn auto ga ik de ANWB Koerslijst gebruiken. Eén keer per kwartaal even kijken wat de waarde van die hoop gekleurd staal nog is.
Verder heb ik een extra potje aangemaakt in mijn administratie, ‘Onderhoud Auto’. Voorlopig ga ik hier maandelijks € 100 op storten. Hier kunnen de periodieke onderhoudsbeurten van betaald worden, en hopelijk ter zijner tijd ook nieuwe banden en andere dingen die nodig zijn om de heilige koe in een veilige rijdende toestand te houden.
Ik heb besloten om geen apart potje aan te maken om te sparen voor de volgende auto. Dat zou namelijk betekenen dat ik op termijn veel meer geld zou gaan aanhouden op mijn spaarrekening. Tot wel het dubbele van wat ik nu heb. Dat is jammer. Mocht er over een aantal jaar een volgende auto nodig zijn, dan zal ik dat zeer waarschijnlijk weer financieren door een stukje van mijn beleggingen te verkopen.
En verder bestaan er in mijn administratie vanuit het verleden nog grootboekrekeningen voor wegenbelasting, verzekering, brandstof, onderhoud, en zelfs voor bekeuringen. Die hebben jarenlang een slapend bestaan zonder enige boeking gehad, want er was immers geen auto in ons leven. Maar die rekeningen worden nu weer actief. Administratief ben ik dus helemaal klaar voor de nieuwe heilige koe in mijn leven.
Heb jij een auto?
