Sinterklaas is vroeg dit jaar. En dan bedoel ik niet de pepernoten en chocoladeletters, die lagen (zoals inmiddels gebruikelijk) in de loop van augustus al in de winkels. Nee, ik doel op de gratis cadeautjes die de dames en heren politici aan het rondstrooien zijn.
Want afgelopen week was het Prinsjesdag. Met een toespraak, geschreven door de regering, en voorgelezen door een man met een baard en een leesbril die met veel fantasie wel iets weg heeft van Sinterklaas. Onze koning. En de dagen daarna was er het hoogtepunt / dieptepunt van het politieke jaar. De Algemene Politieke Beschouwingen in de Tweede Kamer. Waarbij de Kamerleden aangeven wat ze vinden van al dat moois dat het kabinet (of eigenlijk: wij ambtenaren) in de begrotingen voor het komende jaar hebben opgeschreven.
Bijzonder jaar
Nu is dit natuurlijk een bijzonder jaar. Een demissionair kabinet, dus ze moeten ’terughoudend’ zijn met nieuwe plannen. Veel wisselingen van de wacht, er vertrekt een generatie politici en kersverse (of iets minder verse) opvolgers staan te trappelen. Nieuwe partijen die nu nog met één (of een paar) zetels in de Kamer zitten, maar straks na 22 november zo maar eens bij de grote partijen kunnen horen, en het voortouw mogen nemen bij de vorming van een nieuw kabinet.
En normaliter scharen de coalitiepartijen zich eensgezind achter de voorstellen van ‘hun kabinet’. Dat zorgt ervoor dat de begroting eigenlijk altijd wel op een meerderheid kan rekenen. Soms wordt er voor de vorm nog geschoven met een paar miljoen, wordt er ook iets gegund aan de oppositie. Maar dat is maar voor de vorm. Nu is het echter anders. De huidige coalitie is volledig uitgekeken op elkaar en concurreert stevig om aandacht. D66 en vooral CDA staan er beroerd voor in de peilingen, VVD is zich aan het voorbereiden op een kabinet met heel andere partijen waarin ze mogelijk niet eens meer de grootste zijn. Men gunt elkaar het licht in de ogen niet.
Dus moeten er dingen gedaan worden voor de kiezer. De ‘hardwerkende’ Nederlander die dankzij het gebrek aan politieke aandacht in de afgelopen tien jaar ondanks een volledige baan nauwelijks rond kan komen. Die arme fossiele brandstof verstokende automobilist, overigens bovengemiddeld vaak een man van middelbare leeftijd met een bovengemiddeld inkomen, die nu al straks bij de benzinepomp de Euro’s nog sneller uit z’n portemonnee ziet stromen doordat de accijnskorting zou worden beëindigd. De Tweede Kamer vraagt actie van het kabinet. Maatregelen. Het maakt allemaal niet uit wat het kost, hoe nuttig het is, en hoe schadelijk het op de langere termijn. Actie! Nu! Want wij, de politiek, die bezig moet zijn met een beter Nederland en de langere termijn, kijken toch echt niet verder dan 22 november 2023….
En dus werden er moties ingediend. ‘De Kamer, gehoord de beraadslaging, verzoekt de regering ………… en gaat over tot de orde van de dag’. Geldnerd, die vanuit z’n werk min of meer verplicht is om dit drama in meerdere delen van begin tot eind te volgen, zat het met tranen in zijn ogen en toenemende stoom uit zijn oren te bekijken.
Als ambtenaar krijgt Geldnerd het liefst moties op z’n bureau die geld kosten, maar waarin niet wordt aangegeven hoe dat betaald moet worden. Tenzij het een onderwerp is waarvan je weet dat jouw minister er ook wel oren naar heeft, mag je dan gewoon opschrijven ‘Ontraden, want financiële dekking ontbreekt’. Zo zag ik een motie van het lid Nepblondje Wilders om de BTW op boodschappen op nul te zetten. Punt. Broehaha… Klaar. Idem met de slordige motie van een bekende tractorbestuurster (gesteund door de Heilige Sint Pieter) om het minimum-loon ‘iets te verhogen’ en dat te dekken ‘aan de uitgavenkant’. Leeg populisme. Zelfs de monden van het CDA en de ChristenUnie vielen open van verbazing bij zoveel niksigheid. Klaar.
Maar sommige Kamerleden maakten er duidelijk meer werk van. Twee dagen lang werd er, zichtbaar in de Kamer en onzichtbaar in ‘de wandelgangen’, onderhandeld. Werd er in het verleden onderhandeld met de minister-president, nu werd er met elkaar onderhandeld. Het resultaat was nog niet altijd even fraai, maar als aanpak was het wel weer eens verfrissend. Ik hoop maar dat de Kamer het volhoudt, ook als er straks weer een nieuw meerderheidskabinet zit.
Miljarden verschuiven
Want er werden dus ook moties aangenomen, op de website van de Tweede Kamer staat de volledige lijst met stemmingsuitslagen. Een extra verhoging van het minimumloon met 1,7%, te financieren uit ondermeer een extra verhoging van het toptarief in box 2 en box 3 (ik moet nog even uitzoeken wat dat betekent, want volgens mij kent box 3 geen tariefschijven). Met nog wat maatregelen rond kinderopvang erbij kost dit € 2 miljard.
En ook de verlenging van de accijnskorting op fossiele brandstoffen met een jaar, waarvan de financiering nog een beetje onduidelijk is maar waarschijnlijk deels uit het Nationaal Groeifonds komt. Hier wordt Geldnerd verdrietig van. Geld voor het versterken van onze economie op langere termijn wordt gestopt in het eenmalig verlengen van een korting op iets waar we eigenlijk vanaf willen. Van investeren naar consumeren. Populisme van de VVD…. Kosten € 1,2 miljard.
Sympathieker vind ik een motie om te zorgen dat ook transferpassagiers en privéjets vliegbelasting gaan betalen, en de opbrengst van deze maatregel te gebruiken om de energierekening voor huishoudens te verlagen door middel van een lager tarief in de eerste schijf van de aardgasbelasting. Ben benieuwd wat het kabinet ermee doet, want ongetwijfeld heeft de Schiphol-lobby al vergaderingen gepland met het verantwoordelijke ministerie om krokodillentranen te huilen over de eigen concurrentiepositie.
En dan natuurlijk de motie om de voorziene prijsstijgingen in 2024 in het regionaal openbaar vervoer en bij de NS structureel te voorkomen en de beschikbaarheid hiervan structureel te verbeteren. Kost slechts € 420 miljoen.
Sigaren uit eigen doos
Dus…. Cadeautjes… Sigaren uit eigen doos. Of we er in alle gevallen blij mee moeten zijn, dat vraag ik me af. Het zijn geen fundamentele hervormingen, geen fundamentele herschikking tussen belastingen op ondernemen, kapitaal, en arbeid. Ons klimaatprobleem schiet er niks mee op, integendeel. En de dienstverlening van de overheid (hallo, toeslagenouders…) wordt er geen haar beter van. Maar ja, het is verkiezingstijd. De enige periode, eens in de paar jaar, dat termen als ‘hardwerkende Nederlanders’ en ‘bestaanszekerheid’ het debat in de Tweede Kamer domineren… Nog even volhouden, de verkiezingen zijn over minder dan twee maanden. Daarna wordt alles weer gewoon.
Hoe blij ben jij met de cadeautjes dit jaar?