Babyboomer perspectief

Op mijn stukje over de pensionado-opstand kreeg ik een onverwachte reactie. Namelijk van mijn ouders. Ik weet al een tijdje dat ze hier meelezen, soms maken ze een opmerking. Maar nu was het een uitgebreide reactie via de e-mail. Eigenlijk een soort financieel levensverhaal van de baby-boomer generatie. Met een aantal interessante perspectieven. Dus met instemming van mijn ouders heb ik hun reactie omgewerkt naar een blogje.

Mijn ouders zijn geboren aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. Echte ‘baby-boomers’ dus. Opgegroeid in de tijd van de wederopbouw. Hun financiële leven begon eigenlijk echt in de jaren ’60 van de vorige eeuw. Mijn ouders konden (moesten) met 15, 16 jaar gaan werken en ’s avonds opleidingen en cursussen volgen die ze zelf dienden te betalen.

Mijn vader moest ook nog 2 jaar in militaire dienst, omdat we er van uit gingen dat de Russen langs zouden komen. Die diensttijd werd betaald, het geweldige salaris was eerst 0,50 gulden (€ 0,20) per dag en werd later fl. 1,00 (€ 0,45) per dag.

Midden jaren ’50 werd de Algemene Ouderdomswet (AOW) geïntroduceerd. Vanaf het moment dat zij werken betaalden mijn ouders de AOW voor de oudere generatie(s). Sinds 2002 is het zo dat mensen die AOW ontvangen een deel daarvan zelf financieren via de gewone belasting die zij betalen. En mijn ouders hebben pas sinds 2010 AOW, dus zij betalen ook mee aan hun eigen AOW.

Mijn ouders betaalden de opleiding van hun kinderen (nogmaals dank daarvoor!), losten de hypotheek van hun huis af en bouwden en passant ook nog een pensioen op voor ‘later’, als ze 65 jaar zouden worden.

Hier vind ik mijn ouders overigens niet zielig. Mijn vader werkte, en dat was toen al uitzonderlijk, in een sector waar premievrij pensioen werd opgebouwd, en het grootste deel van zijn opbouwperiode waas dit gebaseerd op een eindloonregeling. Dat is dus wel iets rianter dan mijn opbouw waarvoor ik zelf ook premie betaal, en die gebaseerd is op een middelloonregeling

Die pensioenopbouw van mijn ouders werd belegd tegen rentepercentages tot 12 à 13 %. Dan groeit het wel beter dan nu tegen 0,0% en een heel klein beetje.

Nu werken beide partners, maar vroeger werden vrouwen ontslagen als ze trouwden en/of zwanger werden. Mijn moeder is inderdaad ontslagen toen ik in aantocht was. Er bleef dus een éénverdiener over. Veel vrouwen bouwden hierdoor geen pensioen op, ook al omdat vrouwen pas vanaf 30 jaar in het pensioenfonds opgenomen konden worden. Pas veel later, toen Geldnerd naar de middelbare school ging, is mijn moeder weer echt toegetreden tot het arbeidsproces. En ook weer een beetje ‘eigen pensioen’ op gaan bouwen. Maar niet voldoende om ‘economisch zelfstandig te zijn’, iets wat sinds de jaren ’80 langzaam overheidsbeleid werd. En tot op de dag van vandaag een uitdaging is in dit soms nog erg ouderwetse landje van ons.

Sinds het pensioen inging bleek de indexering ervan voor mijn ouders niet gegarandeerd, het nominale pensioen zelf ook niet. Dat merk ik zelf ook, ik heb in de opbouw al een procent of 15 aan indexering gemist. Daar heb ik nu geen last van, dat merk ik pas als ik met pensioen ga. Maar mijn ouders merken het wel. Net als de stijgende zorgkosten, het eigen risico dat gestegen is van € 150 in 2008 naar €
400 in 2018.

Nu wordt er gezocht naar nieuwe manieren om pensioenen goedkoper te maken. Gelukkig hopen ook mijn ouders dat onze generatie(s) een stabiel pensioen zullen krijgen. Want op een stevige erfenis reken ik niet, ik hoop dat ze alles op kunnen maken.

Hoe zag het financiële leven van jouw ouders er uit?

Dit bericht heeft 9 reacties

  1. Meneer & Mevrouw

    Die zijn iets jonger denk ik.

    De discussie gaat bij ons nog wel eens over dat ‘ze’ niet ‘krijgen’ wat ze ‘beloofd’ is terwijl het ons al bij voorbaat niet meer beloofd is. Ik noem AOW-leeftijd van 65–>67 terwijl ik al door mag tot 71. Een eindloonregeling hoef ik ook niet eens aan te denken.. 😉

    Zuinigheid met vlijt bouwt huizen als kastelen kreeg ik thuis altijd te horen, dat werkt prima 😉

  2. Bas

    AOW premie (17%) zit in 1e schijf en wordt betaald door iedereen die geen AOW krijgt. Als je AOW ontvangt dan daalt de 1e schijf 17% en betaal je dus minder belasting. AOW ers betalen dus niet mee aan hun eigen AOW na AOW leeftijd

    1. Anne J

      Je redenering is niet helemaal volledig. Het klopt dat je geen AOW premie betaalt, maar een deel van de uitgekeerde AOW wordt betaald uit de “algemene middelen”, en niet uit de “AOW-pot”, en in de algemene middelen zit ook de belasting die je als 65plusser betaalt.

  3. Divnomics

    Ook hier iets jongere ouders. Lopen tegen een pensioengat aan van een paar jaar. Ze hadden normaliter in hun sector eerder met pensioen kunnen gaan, maar is nu geen optie meer. Nu zijn ze vooral aan het kijken hoe ze die jaren hun leven gaan invullen. Toch eerder stoppen en spreiden? Minder werken? Huis sneller afbetalen? etc.

    Geeft bij ons een sterk signaal af om vooral zelf te zorgen dat je later kan doen wat je zelf wilt in plaats van afhankelijk te zijn. In ieder geval zolang je daar nog de tijd voor hebt.

  4. mariimma

    Hoi Geldnerd,

    Onze ouders zijn ongeveer even oud. Ook mijn vader ging in dienst, tegen eenzelfde salaris schat ik zo in, en ook mijn ouders betaalden hun studie zelf. Ik deed dat overigens ook: het laatste restje van mijn studieschuld loste ik vorig jaar af. Ook ik heb altijd gewerkt (meer dan 20 uur per week en alle vakanties), ook tijdens mijn studie dus tot dusverre geen verschil. Op mijn 25e had ik veel meer gewerkt dan mijn moeder op haar 25e.

    Mijn moeder, die inderdaad ook nooit had mogen leren, deed de moedermavo toen ik op de basisschool zat en ook begon ze toen te werken. Dat was inderdaad begin jaren ’80. Jouw moeder later, zo te lezen (en dat is een keuze, prima)….
    Mijn moeder heeft sindsdien gemiddeld zo’n 12 uur per week gewerkt en meestal was dat ongeschoold of laaggeschoold werk. Zo was ze bijvoorbeeld kantinejuf / concierge / boodschappendame op een huishoudschool.

    Mijn vader ging failliet toen ik 7 jaar oud was. Ondanks dat ze pas 15 jaar later de laatste schulden van dat faillissement hebben afgelost en daarna pas een woning konden kopen, hebben ze een zeer voorspoedige wooncarrière achter de rug: goedkoop kopen en duur verkopen.
    Deze generatie heeft gewoon veel kunnen profiteren van de steeds duurder wordende woningen en van mega goed renderend spaargeld, al dan niet in pensioenpotten.
    Mijn vader ging met pensioen op zijn 62e, VUT heette dat toen. Mijn moeder werkte tot haar 64e. Ondanks het faillissement van mijn vader en het feit dat hij dus later begonnen is met pensioenopbouw, hebben ze het riant: een afbetaald huis ter waarde van 3 ton en voldoende inkomen om eens per jaar naar de andere kant van de wereld op vakantie te gaan. Hun koelkast is altijd helemaal gevuld, met A-merken. Ze hebben goede fietsen, regelmatig nieuwe dure kleding etcetera. Hun levensstandaard is hoog. Ik vind dat prima en ik hoop dat ik dat tegen die tijd ook voor elkaar krijg. Daarvoor is meer nodig dan wachten op de VUT en ervan uitgaan dat die AOW er zal zijn. Gelukkig weet ik dat nu al en ben ik nu actief bezig met kapitaal opbouwen.

    Mijn ouders zijn trots op hun kinderen en beseffen dat wij weinig zekerheden hebben vergeleken met hen, vroeger. En ze vinden zichzelf gelukkig ook niet zielig…!

    1. Geldnerd

      De moedermavo, ja! Die heeft mijn moeder ook nog gedaan…

      1. mariimma

        Dat waren nog ‘es tijden….. 🙂

  5. niettot71

    Mijn ouders komen uit midden jaren ’50. Mijn vader heeft ook in dienst gezeten en is altijd metselaar geweest. Eind jaren ’90 begin ’00’s zou voor hem een vut geregeld zijn waardoor hij met 57 uit het dienstproces zou kunnen stappen. Inmiddels is hij 62 en verwacht volgend jaar met pensioen te kunnen gaan. De eerste ruim 3 jaar zal het niet heel dik zijn, maar dan komt het AOW erbij. Een jaar later komt er dan nog het AOW van mijn moeder erbij. Tegen die tijd zullen ze een ruim modaal inkomen ontvangen waar vanaf dan niets meer voor gedaan hoeft te worden.

    Al met al hoef ik geen medelijden met hen te hebben.

  6. hypotheekweg

    Mijn ouders zijn/waren uit ’47 en hebben het eerste deel hetzelfde meegemaakt als jouw ouders. Mijn moeder is na mijn geboorte echter nooit meer gaan werken.
    Mijn vader ging met 62 met de VUT nadat er eerder een regeling was voor stoppen met 59. Hij was daar een maand te jong voor. Hij overleed op 67-jarige leeftijd.
    De wooncarriere van mijn ouders was ook zeer goed. Eerste koopwoning verkocht met bijna 100% winst en nu woont mijn moeder in het tweede huis dat geheel hypotheekvrij is.
    Mijn moeder heeft het nu zeer ruim. De combinatie van nabestaandenpensioen en AOW is ruim voldoende voor haar wensen. Ze heeft vliegangst dus de vakanties die ze doet zijn relatief dichtbij en relatief goedkoop. Ze krijgt het dus gewoon echt niet op.

Reacties zijn gesloten.